Το πολιτικό αλισβερίσι και το ΚΚΕ

Γρά­φει ο Γιάν­νης Βεντού­ρας //

Αυτές τις πρώ­τες ημέ­ρες του 2019, είμα­στε μάρ­τυ­ρες μιας σει­ράς ξεφω­νη­μέ­νων παζα­ριών μετα­ξύ των αρχη­γών των αστι­κών κομ­μά­των και των βου­λευ­τών τους, σε όλα τα επί­πε­δα. Στα παζά­ρια αυτά, «όλα που­λιού­νται και όλα εξα­γο­ρά­ζο­νται». Οι αρχη­γοί των αστι­κών κομ­μά­των καλούν βου­λευ­τές από άλλους πολι­τι­κούς χώρους να εντα­χθούν στα κόμ­μα­τά τους ή να στοι­χη­θούν με τις προ­τά­σεις της κυβέρ­νη­σης ΣΥΡΙΖΑ ή της αξιω­μα­τι­κής αντι­πο­λί­τευ­σης της ΝΔ. Ταυ­τό­χρο­να όμως, ενώ αυτό που πράτ­τουν οι ίδιοι το θεω­ρούν έντι­μο και ηθι­κό, εξα­πο­λύ­ουν κατη­γό­ριες ο ένας ενα­ντί­ον του άλλου, ότι αυτό που πράτ­τουν είναι ανή­θι­κο, ανέ­ντι­μο και ότι απο­τε­λεί κάλε­σμα σε «απο­στα­σία».

Ο αρι­στε­ρός ΣΥΡΙΖΑ κρα­τά­ει στους κόλ­πους του τα δεξιά στε­λέ­χη των ΑΝΕΛ που δια­φο­ρο­ποι­ή­θη­καν από τη γραμ­μή του κόμ­μα­τός τους, ενώ μαζεύ­ει ό,τι πολι­τι­κό σκου­πί­δι έχει ξεπέ­σει από την ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα. Οι ΑΝΕΛ απο­χω­ρούν από την κυβέρ­νη­ση και την κατα­ψη­φί­ζουν, ενώ ταυ­τό­χρο­να στε­λέ­χη τους και βου­λευ­τές τους συνε­χί­ζουν να την στη­ρί­ζουν. Επί­σης δια­γρά­φουν από το κόμ­μα τους μερι­κούς βου­λευ­τές, αλλά όχι τόσο πολ­λούς ώστε να πάψουν να θεω­ρού­νται κόμ­μα στη βου­λή, ενώ ταυ­τό­χρο­να κάποιοι θεω­ρούν χρή­σι­μο να εντα­χθούν στο υπό διά­λυ­ση κόμ­μα των ΑΝΕΛ. Το άκρον άωτον της ευκαι­ρια­κής-οππορ­του­νι­στι­κής πολιτικής!

Ταυ­τό­χρο­να η ΝΔ απλώ­νει το αρα­χνο­ΰ­φα­ντο δίχτυ για να μαζέ­ψει ότι ξεπέ­φτει από τα κόμ­μα­τα δορυ­φό­ρους, το ΚΙΝΑΛ, το ΠΟΤΑΜΙ, την ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, τους ΑΝΕΛ. Επί­σης τα κόμ­μα­τα αυτά προ­σπα­θούν με κάθε τρό­πο να δια­τη­ρή­σουν μια 5μελή κοι­νο­βου­λευ­τι­κή παρου­σία, ενώ ταυ­τό­χρο­να είναι πασι­φα­νές πως κάνουν ό,τι είναι δυνα­τόν για να μην πέσει η κυβέρ­νη­ση, ώστε να μπο­ρέ­σει να ψηφι­στεί η Νατοϊ­κή συμ­φω­νία των Πρε­σπών, δίχως όμως να βαρύ­νει αυτούς η πολι­τι­κή ευθύνη.

Για να μπο­ρέ­σει να υλο­ποι­η­θεί αυτό, βου­λευ­τές αλλά­ζουν συνε­χώς πολι­τι­κή στέ­γη λες και αλλά­ζουν λεω­φο­ρείο ή πετά­νε στα σκου­πί­δια προη­γού­με­νες τοπο­θε­τή­σεις τους και τις πολι­τι­κές τους θέσεις, όπως πετά­νε τα χρη­σι­μο­ποι­η­μέ­να χαρ­το­μά­ντι­λα, αδια­φο­ρώ­ντας για το τι θα πουν οι ψηφο­φό­ροι τους. Ασυ­νέ­πεια και τυχο­διω­κτι­σμός στο κατακόρυφο.

Όλο αυτό το αλα­λούμ δεν είναι τυχαίο ούτε ανε­ξή­γη­το. Η αστι­κή τάξη τής χώρας μας, και κυρί­ως οι μεγά­λοι μονο­πω­λια­κοί όμι­λοι, έχουν απο­φα­σί­σει από και­ρού την επί­λυ­ση του προ­βλή­μα­τος με την γεί­το­να χώρα FYROM, μέσα στα πλαί­σια που ορί­ζουν οι Νατοϊ­κοί τους σύμ­μα­χοι, με στό­χο την επέ­κτα­σή τους στις αγο­ρές αυτής της χώρας, αλλά και ανταλ­λαγ­μά­των για τους ενερ­γεια­κούς πόρους της ανα­το­λι­κής Μεσογείου.

Την επί­λυ­ση του καί­ριου για αυτούς ζητή­μα­τος, την είχαν ανα­θέ­σει στην κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (μαζί με την υλο­ποί­η­ση των όρων που έθε­τε η τρόϊ­κα και την υλο­ποί­η­ση των μνη­μο­νί­ων). Θα ήταν η μόνη κυβέρ­νη­ση που θα μπο­ρού­σε να υλο­ποι­ή­σει ένα τέτοιο δύσκο­λο αντι­λαϊ­κό έργο. Και τώρα που ολο­κλή­ρω­σε σχε­δόν όλους τους όρους των δανει­στών και των μνη­μο­νί­ων (κάτι λίγα έμει­ναν προς τακτο­ποί­η­ση), απέ­μει­νε να φέρει σε πέρας και το θέμα της συμ­φω­νί­ας με τα Σκό­πια. Είναι η τελευ­ταία μεγά­λη εκκρε­μό­τη­τα που είχε ανα­λά­βει η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Δεν είναι τυχαίο άλλω­στε ότι μέσα στην κυβερ­νη­τι­κή συμ­φω­νία που υπέ­γρα­ψαν το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, ήταν και η επί­λυ­ση του ζητή­μα­τος με την FYROM (με σύν­θε­τη ονο­μα­σία που θα περιεί­χε τη λέξη «Μακε­δο­νία»).

Έπρε­πε λοι­πόν με κάθε τρόπο:

-και η κυβέρ­νη­ση να συνε­χί­σει το «θεά­ρε­στο» έργο της

-και οι ΑΝΕΛ να δια­χω­ρί­σουν την θέση τους για να μην ξευ­τε­λι­στούν ολοκληρωτικά,

-και να βρε­θούν οι 151 βου­λευ­τές που θα στη­ρί­ζουν την κυβέρνηση,

-αλλά συνά­μα να βρε­θούν και οι 151 που θα ψηφί­σουν την τη συμ­φω­νία των Πρε­σπών (οι οποί­οι δεν πρέ­πει να είναι οι ίδιοι με αυτούς που στη­ρί­ζουν την κυβέρνηση),

-και ταυ­τό­χρο­να να συνε­χί­σει να υπάρ­χει η ΝΔ να δια­μαρ­τύ­ρε­ται τάχα ενά­ντια στη συμ­φω­νία (με την οποία συμ­φω­νεί πλήρως)

-καθώς και τα υπό­λοι­πα ενδιά­με­σα αστι­κά κόμ­μα­τα να μην οδη­γη­θούν στην διά­λυ­ση, για να μπο­ρούν όλοι μαζί να κοροϊ­δεύ­ουν το λαό και να τον κρα­τούν αιχ­μά­λω­το στους ιστούς τους.

Παρα­κο­λου­θή­στε λίγο τις αλλα­γές στην κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δύνα­μη των κομ­μά­των από τον Σεπτέμ­βρη του 2015 έως σήμε­ρα. Σημειώ­στε ότι κάποιοι αλλά­ξα­νε πάνω από δύο πολι­τι­κούς χώρους, ενώ κάποιες μετα­γρα­φές, επει­δή γίνο­νται τόσο γρή­γο­ρα που δεν είναι εύκο­λο να τις παρα­κο­λου­θή­σου­με, ίσως μας ξέφυγαν.

Στον ΣΥΡΙΖΑ παραι­τή­θη­κε 1 βου­λευ­τής ο οποί­ος αντι­κα­τα­στά­θη­κε, ενώ έφυ­γε 1 βου­λευ­τής και ήρθα­νε 2, στη ΝΔ διε­γρά­φη 1 και ήρθαν 4, στην ΧΑ έφυ­γαν 2 διέ­γρα­ψε 1, το ΠΟΤΑΜΙ από τους 11 έχα­σε τους 6, οι ΑΝΕΛ από τους 10 έχα­σε προς το παρόν τους 5 και πήρε 1, η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ από τους 9 έχα­σε τους 4, ενώ το πάλαι ποτέ κρα­ταιό ΠΑΣΟΚ, που φόρε­σε τη μάσκα της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ και προ­σπά­θη­σε να κρύ­βε­ται και στο καπέ­λο του ΚΙΝΑΛ, διέ­γρα­ψε 1 βου­λευ­τή τον οποίο στη συνέ­χεια επα­νέ­ντα­ξε στο κόμ­μα, και πήρε άλλους 3 από μετα­γρα­φή. Τέλος, κάποιοι συνε­χί­ζουν να εμφα­νί­ζο­νται σαν «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ» παρα­μέ­νο­ντας στον πάγκο των εφε­δρι­κών, ενώ ορι­σμέ­νοι έγι­ναν υπουρ­γοί δίχως να εντα­χθούν και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μην σας ξενί­ζει η ευκο­λία με την οποία οι αστοί πολι­τι­κοί αλλά­ζουν τα κόμ­μα­τα. Δεν είναι κάτι το αφύ­σι­κο για αυτούς, επει­δή όλοι παί­ζουν το ίδιο σπόρ, στο ίδιο πρω­τά­θλη­μα, με τους ίδιους κανό­νες. Όλοι αυτοί συμ­φω­νούν στο πρω­ταρ­χι­κό, στο κύριο. Συμ­φω­νούν στον καπι­τα­λι­στι­κό τρό­πο παρα­γω­γής και στην εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρω­πο. Ίσως να έχουν δια­φο­ρε­τι­κές ευαι­σθη­σί­ες ο κάθε ένας για τους εκμε­ταλ­λευό­με­νους, ή να έχουν δια­φο­ρε­τι­κά μίγ­μα­τα πολι­τι­κών προ­τά­σε­ων. Όλοι όμως ορκί­ζο­νται στον καπιταλισμό.

Μόνο το ΚΚΕ δεν μπή­κε σε αυτό το μεγά­λο ανα­το­λί­τι­κο παζά­ρι των αστών, επει­δή ακρι­βώς πηγαί­νει κόντρα στην ουσία του συστή­μα­τος, επει­δή θέλει να οδη­γή­σει την εργα­τι­κή τάξη στην ανα­τρο­πή του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος και στην οικο­δό­μη­ση του σοσια­λι­σμού – κομμουνισμού.

Μόνο το ΚΚΕ έχει στα­θε­ρές αρχές, σύμ­φω­νες με τα συμ­φέ­ρο­ντα των λαϊ­κών μαζών. Απο­φα­σί­ζει πάντα με γνώ­μο­να το συμ­φέ­ρον της εργα­τι­κής τάξης και όχι το μικρο­πο­λι­τι­κό όφε­λος. Δεν έχει τίπο­τα να κρύ­ψει από το λαό, για­τί από αυτόν αντλεί τη δύνα­μή του. Είναι το πιο ιστο­ρι­κό κόμ­μα της χώρας, το οποίο δια­τη­ρεί το όνο­μά του και τα σύμ­βο­λά του, χωρίς να αλλά­ζει τα ρού­χα του κάθε φορά για να μπερ­δέ­ψει τον κόσμο, όπως συνε­χώς κάνουν τα αστι­κά κόμ­μα­τα. Που είναι ο «Λαϊ­κός Συνα­γερ­μός», η «ΕΡΕ», η «Ένω­ση Κέντρου», το «ΠΑΣΟΚ», το «”Κ”ΚΕ εσωτ.», η «ΕΑΡ», ο «Συνα­σπι­σμός», η «ΕΠΕΝ», η «Εθνι­κή Παρά­τα­ξις», το «ΔΗΚΚΙ», η «Σοσια­λι­στι­κό Πορεία», το «ΚΟΔΗΣΟ» και όλα αυτοί οι σχη­μα­τι­σμοί που διεκ­δί­κη­σαν κατά και­ρούς την ψήφο του λαού; Όλοι τους δια­λύ­θη­καν ή άλλα­ξαν την προ­βιά για να μην τους ανα­γνω­ρί­ζει ο λαός.

Μόνο τα ΚΚΕ παρα­μέ­νει συνε­πές με το πρό­γραμ­μά του, μπο­ρεί να το εκσυγ­χρο­νί­ζει, και μπο­ρεί σήμε­ρα, όπως όλες τις επο­χές, να κοι­τά­ζει το λαό στα μάτια και να του λέει: Λαέ, μην παρα­σέρ­νε­σαι από τα παι­χνί­δια των αστι­κών κομ­μά­των. Μην συμ­με­τέ­χεις σε αυτό το αντι­λαϊ­κό παζά­ρι το αλι­σβε­ρί­σι. Κατα­ψή­φι­σε μαζί μας και την κυβέρ­νη­ση και τη συμ­φω­νία των Πρεσπών!

________________________________________________________________________________________________

Ο Γιάννης Βεντούρας είναι οικονομολόγος — συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959 και σπούδασε στο οικονομικό τμήμα της σχολής ΝΟΕ του ΑΠΘ. Εργάσθηκε σαν οικονομικός διευθυντής και οικονομικός σύμβουλος σε εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, μελετώντας από τα «μέσα» το καπιταλιστικό σύστημα. Συμμετέχει ενεργά στο λαϊκό κίνημα.
Είναι εκλεγμένος τοπικός σύμβουλος στον Δήμο Αχαρνών. Διδάσκει δωρεάν Πολιτική Οικονομία στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο «Δημήτρης Γληνός».