Χιουμοριστικό βίντεο του ΠΑΜΕ για την «επέκταση» των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας

Με χιου­μο­ρι­στι­κό βίντεο το ΠΑΜΕ δίνει με χιου­μο­ρι­στι­κό τόνο την απά­ντη­ση του στα ψέμα­τα και τις απά­τες της κυβέρ­νη­σης γύρω από την επα­να­φο­ρά των συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων και τις αυξή­σεις στους κλα­δι­κούς μισθούς.

Η κυβέρ­νη­ση τάζει φύκια και μετα­ξω­τές κορ­δέ­λες. Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα βρί­σκε­ται στην κατά­στα­ση που αντι­με­τω­πί­ζουν καθη­με­ρι­νά οι εργα­ζό­με­νοι στους κλά­δους και στους χώρους δου­λειάς, με την παν­σπερ­μία εργα­σια­κών σχέ­σε­ων, με τους χιλιά­δες ενοι­κια­ζό­με­νους εργά­τες, τους χιλιά­δες εργα­ζό­με­νους που πλη­ρώ­νο­νται με τους άθλιους μισθούς των προ­γραμ­μά­των απα­σχό­λη­σης, με τα στοι­χεία που ανα­φέ­ρουν πως ο μισθός για 3 στους 10 εργα­ζό­με­νους βρί­σκε­ται κάτω από 400 ευρώ μεικτά.

Η κυβέρ­νη­ση παρά τους πανη­γυ­ρι­σμούς για τις συμ­βά­σεις, κάνει χρή­ση του μνη­μο­νια­κού νόμου 4172/2013 (νόμος Σαμα­ρά — Βρού­τση), με τον οποίο καταρ­γού­νται μόνι­μα οι συλ­λο­γι­κές δια­πραγ­μα­τεύ­σεις για την υπο­γρα­φή της ΕΓΣΣΕ, ενώ ο καθο­ρι­σμός του κατώ­τε­ρου μισθού, όπως και των τριε­τιών, των επι­δο­μά­των κ.λπ., θα γίνε­ται μόνι­μα πλέ­ον με κυβερ­νη­τι­κή από­φα­ση και με θεσμο­θε­τη­μέ­νο βασι­κό κρι­τή­ριο τη δια­σφά­λι­ση της «αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τας» και της παρα­γω­γι­κό­τη­τας. Δεν υπάρ­χει καμία ελεύ­θε­ρη συλ­λο­γι­κή δια­πραγ­μά­τευ­ση όταν τις αυξή­σεις στους κλά­δους, τις υπο­γρά­φει η υπουργός!

Πίσω από τις κορώ­νες της επέ­κτα­σης των συμ­βά­σε­ων και των αυξή­σε­ων, κρύ­βε­ται το γεγο­νός πως οι εργο­δο­τι­κές οργα­νώ­σεις απέ­κτη­σαν από την κυβέρ­νη­ση τη δυνα­τό­τη­τα να μπλο­κά­ρουν αμε­τά­κλη­τα την επέ­κτα­ση μιας κλα­δι­κής ΣΣΕ στο σύνο­λο του κλά­δου, εφό­σον δεν κατα­θέ­τουν το μητρώο μελών τους για να δια­πι­στω­θεί αν απα­σχο­λούν το 50%+1 των εργα­ζο­μέ­νων του κλά­δου. Ακό­μη, τα δου­λε­μπο­ρι­κά γρα­φεία θα γιγαντωθούν.

Την ίδια στιγ­μή σε κάθε κλά­δο εξα­κο­λου­θούν να μένουν εκτός των κλα­δι­κών συμ­βά­σε­ων οι χιλιά­δες εργα­ζό­με­νοι που εργά­ζο­νται σε καθε­στώς «ευε­λι­ξί­ας» (ενοι­κια­ζό­με­νοι, εργο­λα­βι­κοί, εργα­ζό­με­νοι σε διά­φο­ρες θυγα­τρι­κές κ.ο.κ.), ο αριθ­μός των οποί­ων αυξά­νε­ται συνε­χώς, στο έδα­φος του αντερ­γα­τι­κού νομι­κού οπλο­στα­σί­ου που έχουν δια­σφα­λί­σει οι κυβερ­νή­σεις στο κεφά­λαιο για την έντα­ση της εκμετάλλευσης.

Κρύ­βουν το γεγο­νός πως οι συμ­βά­σεις που τάχα «επε­κτεί­νο­νται» πέρα από το μικρό εύρος που δεδο­μέ­να καλύ­πτουν, περι­λαμ­βά­νουν όλες τις μεγά­λες μειώ­σεις μισθών και της αφαί­ρε­σης δικαιω­μά­των, των προη­γού­με­νων ετών. Με βάση τα στοι­χεία που υπάρ­χουν, δεν προ­κύ­πτει από που­θε­νά πως οι τάχα αυξή­σεις στους κλα­δι­κούς μισθούς, αφο­ρούν 75.000 εργα­ζο­μέ­νους, που ανα­φέ­ρει συνε­χώς η κυβέρ­νη­ση και τα επι­τε­λεία της.