Όταν μιλούν οι πρέσβεις…

Οι πρέ­σβεις μίλη­σαν. Και είναι απο­κα­λυ­πτι­κοί. Οχι τόσο για το παρελ­θόν, όσο για το παρόν και το μέλ­λον. Ανα­φε­ρό­μα­στε στις μαρ­τυ­ρί­ες Αμε­ρι­κα­νών πρέ­σβε­ων που πέρα­σαν από την Αθή­να τα τελευ­ταία 80 χρό­νια και κατα­γρά­φο­νται στο βιβλίο ενός διπλω­μά­τη των ΗΠΑ (απο­σπά­σμα­τα δημο­σιεύ­τη­καν στα ΝΕΑ).

* * *

Ο Τζ. Πάιατ, που θήτευ­σε σε όλη σχε­δόν τη δια­κυ­βέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, «στά­ζει μέλι» για εκεί­νη την περί­ο­δο (πριν ήταν πρέ­σβης των ΗΠΑ στο Κίε­βο). Η απο­στο­λή του — όπως την περι­γρά­φει — ήταν να πάει ένα βήμα πιο πέρα την ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κή στρα­τιω­τι­κή συνερ­γα­σία και να «επι­στρέ­ψουν» οι ΗΠΑ στον αντα­γω­νι­σμό με τη Ρωσία και την Κίνα στην περιο­χή της Β. Ελλάδας.

Οπως γρά­φει, «ήταν όλα ενταγ­μέ­να σε ένα σχέ­διο ανα­βί­ω­σης της ιδέ­ας της αμε­ρι­κα­νι­κής παρου­σί­ας. Να μη ζητά­με πια συγ­γνώ­μη για τη Σού­δα, όπως είχα­με συνη­θί­σει, αλλά να ενι­σχύ­ου­με τις στρα­τιω­τι­κές συνερ­γα­σί­ες μας. Είμαι πολύ περή­φα­νος τόσο για το πώς δου­λέ­ψα­με πολ­λές ελλη­νι­κές κυβερ­νή­σεις πάνω σε αυτό, όσο και για το πώς ανα­βαθ­μί­σα­με τη διευ­ρυ­μέ­νη συμ­φω­νία αμοι­βαί­ας αμυ­ντι­κής συνερ­γα­σί­ας, ώστε να συμπε­ρι­λά­βει διευ­ρυ­μέ­νες ασκή­σεις, κυλιό­με­νες μετα­θέ­σεις στο Στε­φα­νο­βί­κειο και επι­χει­ρή­σεις που κάνου­με στη Λάρισα».

Ο πρέ­σβης ανα­κα­λεί στη μνή­μη την επί­σκε­ψή του στη Διε­θνή Εκθε­ση Θεσ­σα­λο­νί­κης το 2016. Επι­στρέ­φο­ντας στην Αθή­να «είπα στον Εβαν Καλ­πα­δά­κη, στο γρα­φείο πρω­θυ­πουρ­γού: Θέλω να προ­σκλη­θούν οι ΗΠΑ ως τιμώ­με­νη χώρα το 2018. Πήγα στο Ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κό Επι­με­λη­τή­ριο και είπα, τι αηδί­ες είναι αυτές, είναι δυνα­τόν η Κίνα και η Ρωσία να τη βγαί­νουν στις ΗΠΑ στη Βόρεια Ελλά­δα; Θέλω τη βοή­θειά σας, θέλω να έρθουν οι καλύ­τε­ρες εται­ρεί­ες μας στην έκθε­ση του 2018».

Με αυτή λοι­πόν την αφε­τη­ρία και σε αγα­στή συνερ­γα­σία με την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, ξεκί­νη­σε η στρα­τιω­τι­κή και επι­χει­ρη­μα­τι­κή …«ανά­καμ­ψη» των ΗΠΑ στη Β. Ελλά­δα, που «σφρα­γί­στη­κε» με το ΝΑΤΟι­κό λιμά­νι της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, τη μετα­τρο­πή της Θεσ­σα­λο­νί­κης σε στρα­τιω­τι­κό κόμ­βο και βέβαια με τις ενερ­γεια­κές υπο­δο­μές αμε­ρι­κα­νι­κών συμ­φε­ρό­ντων που γίνο­νται στην περιο­χή, βάζο­ντας τον λαό στο επί­κε­ντρο τερά­στιων αντα­γω­νι­σμών και κινδύνων.

* * *

Το δεύ­τε­ρο μεγά­λο επει­σό­διο της θητεί­ας Πάιατ στην Ελλά­δα έχει τον τίτλο «Συμ­φω­νία των Πρε­σπών». Εδώ ο πρέ­σβης απο­θε­ώ­νει τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδι­κά τον τότε πρω­θυ­πουρ­γό, Αλ. Τσί­πρα. Γρά­φει: «Νομί­ζω, ξανα­κοι­τώ­ντας την, πως η Συμ­φω­νία των Πρε­σπών ήταν επα­να­στα­τι­κή πρά­ξη στην ελλη­νι­κή εξω­τε­ρι­κή πολι­τι­κή (…) Αυτό απέ­δει­ξαν οι Πρέ­σπες και η προ­θυ­μία του πρω­θυ­πουρ­γού να ανα­λά­βει το πολι­τι­κό κόστος για τη συμ­φω­νία. Ο Τσί­πρας προς μεγά­λη του τιμή ανα­γνώ­ρι­σε πως ήταν θέμα ιστο­ρι­κής κλη­ρο­νο­μιάς και πως έβα­ζε την Ελλά­δα στο σωστό δρό­μο μακρο­πρό­θε­σμα. Δεν είχε απή­χη­ση αυτή η συμ­φω­νία στη Νέα Δημο­κρα­τία και είχα κάποιες πολύ έντο­νες συζη­τή­σεις με ανθρώ­πους που κατέ­χουν μεγά­λη εξου­σία σήμε­ρα, αλλά ξέρω πως σχε­δόν όλοι αυτοί οι άνθρω­ποι είναι και αρκε­τά ικα­νο­ποι­η­μέ­νοι που το έλυ­σαν άλλοι το θέμα για αυτούς».

Κοντο­λο­γίς, επι­βε­βαιώ­νε­ται ότι οι Πρέ­σπες είναι μια αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κής κοπής συμ­φω­νία, την οποία «έτρε­ξε» ο ΣΥΡΙΖΑ, ως «αιχ­μή» της στρα­τη­γι­κής τους στα Βαλ­κά­νια, στον αντα­γω­νι­σμό με Κίνα και Ρωσία. Παρά τις αντι­δρά­σεις, η σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ υλο­ποιεί τη συμ­φω­νία, ως «δομι­κό στοι­χείο» αυτής της ευρω­α­τλα­ντι­κής στρα­τη­γι­κής, όπου δεν χωρά­νε βέβαια δεύ­τε­ρες γνώ­μες ή σκέψεις.

Γι’ αυτό άλλω­στε ο Πάιατ σπεύ­δει να δια­βε­βαιώ­σει ότι οι ΗΠΑ (και με Τραμπ, και με Μπάι­ντεν) δια­τη­ρούν από την πρώ­τη ώρα τις καλύ­τε­ρες σχέ­σεις και με τη σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ. Προς επι­βε­βαί­ω­ση, περι­γρά­φει την πρώ­τη τηλε­φω­νι­κή συνο­μι­λία που είχαν Τραμπ — Μητσο­τά­κης, μετά την εκλο­γή του δεύ­τε­ρου: «Εγι­ναν κάποιες παρα­σκη­νια­κές συνο­μι­λί­ες με την ομά­δα του πρω­θυ­πουρ­γού, για το ποια θα ήταν η ατζέ­ντα, αφού μόλις είχαν συζη­τη­θεί όλα τα θέμα­τα με τον Πενς. Η συμ­βου­λή μου ήταν, μην ανη­συ­χεί­τε, ο Πρό­ε­δρος Τραμπ θα πει έτσι κι αλλιώς ό,τι θέλει και δεν έχε­τε καλύ­τε­ρο αγγε­λιο­φό­ρο από τον Κυριά­κο Μητσο­τά­κη, οπό­τε δώστου το τηλέ­φω­νο και τα υπό­λοι­πα θα έρθουν μόνα τους».

* * *

Από τις διη­γή­σεις δύο άλλων πρέ­σβε­ων (Τσ. Ρις και Τ. Μίλερ), ξεχω­ρί­ζει η «απο­τυ­χία του σχε­δί­ου Ανάν στην Κύπρο», που χαρα­κτη­ρί­ζε­ται «πλήγ­μα» στην πορεία των ελλη­νο­τουρ­κι­κών σχέ­σε­ων και κυρί­ως οι ανα­φο­ρές στην κρί­ση των Ιμί­ων. Γρά­φει ο Μίλερ: «Ο Σημί­της έκα­νε το σωστό. Μας ευχα­ρί­στη­σε και επι­κρί­θη­κε σφό­δρα στην Ελλά­δα για αυτό. Μόλις είχε ανα­λά­βει καθή­κο­ντα και είπε απλώς “ευχα­ρι­στού­με για τη βοή­θειά σας”. Και φυσι­κά, ο φίλος μου ο Ρίτσαρντ Χόλ­μπρουκ δεν παρέ­λει­ψε να πει κάτι του τύπου “άλλο ένα παρά­δειγ­μα που ενώ η Ευρώ­πη κοι­μό­ταν οι ΗΠΑ έκα­ναν επι­θε­τι­κή διπλω­μα­τία και έλυ­σαν το πρό­βλη­μα”. Οι Ευρω­παί­οι έγι­ναν έξω φρε­νών αλλά ο Χόλ­μπρουκ έλε­γε τέτοια για χρόνια».

Ολα τα έχει λοι­πόν ο «μπα­χτσές» του αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κού σχε­δια­σμού και της ελλη­νι­κής εμπλο­κής σ’ αυτόν, με πρω­τα­γω­νι­στι­κούς ρόλους απ’ όλες δια­χρο­νι­κά τις κυβερ­νή­σεις, στο φόντο του αντα­γω­νι­σμού των ΗΠΑ με Κίνα και Ρωσία, αλλά και με την ΕΕ. Οσο για το πώς …ατε­νί­ζουν οι Αμε­ρι­κα­νοί το μέλ­λον των ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κών σχέ­σε­ων, ο σημε­ρι­νός πρέ­σβης, Τζ. Τσού­νις, ήταν αφο­πλι­στι­κός από το πρό­σφα­το Φόρουμ των Δελ­φών: «Η αμε­ρι­κα­νι­κή κυβέρ­νη­ση δια­τη­ρεί εκπλη­κτι­κή συνερ­γα­σία με την ελλη­νι­κή. Αυτό δεν θα αλλά­ξει, όποιο κι αν είναι το απο­τέ­λε­σμα των επι­κεί­με­νων εκλογών».

Οι πρέ­σβεις (πρώ­ην και νυν) μίλησαν.

Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από τον «Ριζο­σπά­στη»

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα