Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Όχι σε όλα τα βουβάλια

Η κατά­στα­ση στη βόρεια Συρία ανα­δει­κνύ­ει για ακό­μη μια φορά την ανα­γκαιό­τη­τα οι λαοί και τα κινή­μα­τά τους να παρα­μέ­νουν μακριά από λογι­κές επι­λο­γής του δήθεν «λιγό­τε­ρου κακού». Δεν έχουν τίπο­τε να κερ­δί­σουν επι­λέ­γο­ντας ιμπε­ρια­λι­στή. Οι ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις είναι εκεί και αφο­ρούν το δια­μοι­ρα­σμό της λεί­ας κι όχι την προ­στα­σία του όποιου λαού. Κανέ­νας δεν έχει να κερ­δί­σει κάτι με την ταύ­τι­σή του με ένα ιμπε­ρια­λι­στή για να αντι­με­τω­πί­σει ένα άλλον. Είναι δεδο­μέ­νη η διε­θνι­στι­κή αλλη­λεγ­γύη μας σε όποιον αντι­με­τω­πί­ζει επί­θε­ση των ιμπε­ρια­λι­στών, αλλά ας υπάρ­ξει κατα­νό­η­ση της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας. Και η ηγε­σία των Κούρ­δων της Συρί­ας δεν έχει κατα­νο­ή­σει αυτή την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, μη αντλώ­ντας μαθή­μα­τα από το αντί­στοι­χο πάθη­μα των Κούρ­δων του Ιράκ. Και φυσι­κά δεν είναι μόνο θέμα Κούρ­δων και αντι­πα­ρα­θέ­σε­ων ΗΠΑ-Τουρκίας.

Οι ενδοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κές αντι­πα­ρα­θέ­σεις κλι­μα­κώ­νο­νται, αλλά όταν στο βάλ­το τσα­κώ­νο­νται τα βου­βά­λια, την πλη­ρώ­νουν τα βατράχια…

Γκά­νταλφ / Χαραυγή

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο