14 Ιουνίου 1962: Η αντιαποικιακή εξέγερση του αλγερινού λαού

Ιού­νης 1962: Η εθνι­κο-δημο­κρα­τι­κή επα­νά­στα­ση στην Αλγε­ρία βρί­σκε­ται στην κρι­σι­μό­τε­ρη φάση της, η φασι­στι­κή αντί­δρα­ση παρεμ­βάλ­λει τα τελευ­ταία εμπό­δια πριν την απε­λευ­θέ­ρω­ση και την ανεξαρτησία.

Η αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή εξέ­γερ­ση στην Αλγε­ρία άρχι­σε την 1η του Νοέμ­βρη 1954 με την πολι­τι­κή καθο­δή­γη­ση του Μετώ­που Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης και τη συγκρό­τη­ση του Στρα­τού Εθνι­κής Απε­λευ­θέ­ρω­σης. Η απά­ντη­ση των γαλ­λι­κών αρχών χαρα­κτη­ρι­ζό­ταν από την αγριό­τη­τά της. Μετά από σκλη­ρούς αγώ­νες, το Σεπτέμ­βρη του 1959 η γαλ­λι­κή κυβέρ­νη­ση υπο­χρε­ώ­νε­ται να ανα­γνω­ρί­σει το δικαί­ω­μα του λαού της Αλγε­ρί­ας για αυτο­διά­θε­ση. Ωστό­σο, ο πόλε­μος συνε­χί­ζε­ται μετά τις ανταρ­σί­ες που προ­κά­λε­σε η Γαλ­λία το 1960 και το 1961. Το 1961 συγκρο­τεί­ται η OAS, μια παρά­νο­μη εγκλη­μα­τι­κή οργά­νω­ση των αδιάλ­λα­κτων αποι­κιο­κρα­τών, με στό­χο τη ματαί­ω­ση των συμφωνιών.

Στις 14 Ιου­νί­ου 1962 η OAS δια­τάσ­σει όλους τους Ευρω­παί­ους να εγκα­τα­λεί­ψουν την Αλγε­ρία και αναγ­γέλ­λει εκστρα­τεία ολο­κλη­ρω­τι­κής κατα­στρο­φής της χώρας. Χιλιά­δες έποι­κοι μαζεύ­ο­νται στα λιμά­νια και τα αερο­δρό­μια, ενώ η οργά­νω­ση ανα­τι­νά­ζει το νοσο­κο­μείο του Αλγε­ρί­ου, αφού έχει ήδη πυρ­πο­λή­σει το πανε­πι­στή­μιο και το δημαρ­χείο του Αλγε­ρί­ου και έχει ανα­τι­νά­ξει πολ­λά δημό­σια κτίρια.