Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

23 Οκτωβρίου 1983: Επίθεση κατά Αμερικανών πεζοναυτών στο Λίβανο

23 Οκτώ­βρη 1983, η ώρα στη Βηρυ­τό είναι 6.20 τα ξημε­ρώ­μα­τα όταν ένα μεγά­λο φορ­τη­γό κατευ­θύ­νε­ται με μεγά­λη ταχύ­τη­τα προς το στρα­τη­γείο των Αμε­ρι­κα­νών πεζο­ναυ­τών, που βρί­σκο­νται εγκα­τα­στη­μέ­νοι στο Λίβα­νο. Οι φρου­ροί αιφ­νι­διά­ζο­νται και προ­σπα­θούν να στα­μα­τή­σουν το φορ­τη­γό με ριπές αυτο­μά­των. Ο οδη­γός χτυ­πη­μέ­νος από τις σφαί­ρες συνε­χί­ζει την πορεία του και μόλις το φορ­τη­γό του καρ­φώ­νε­ται με ορμή στην περί­φρα­ξη του στρα­τη­γεί­ου πυρο­δο­τεί το φορ­τίο του, 2,5 ολό­κλη­ρους τόνους εκρη­κτι­κών. Μέσα σε ελά­χι­στα δευ­τε­ρό­λε­πτα, το τετρα­ώ­ρο­φο κτί­ριο του αμε­ρι­κα­νι­κού στρα­τη­γεί­ου μετα­τρέ­πε­ται σε ένα σωρό από πέτρες, σίδε­ρα και δια­με­λι­σμέ­να πτώ­μα­τα 260 Αμε­ρι­κα­νών στρα­τιω­τών. Προ­τού κοπά­σει καλά καλά ο από­η­χος της ολέ­θριας έκρη­ξης, μια δεύ­τε­ρη πανο­μοιό­τυ­πη απο­στο­λή αυτο­κτο­νί­ας πλήτ­τει το αρχη­γείο των Γάλ­λων αλε­ξι­πτω­τι­στών, που επί­σης φιλο­ξε­νεί­ται στη Βηρυ­τό. Σ’ αυτή την περί­πτω­ση, ο οδη­γός — καμι­κά­ζι οδη­γεί το φορ­τη­γό του με μεγά­λη ταχύ­τη­τα σε πλευ­ρι­κό τοί­χο του κτι­ρί­ου και πυρο­δο­τεί το φονι­κό του φορ­τίο, σκορ­πί­ζο­ντας το θάνα­το σε 58 Γάλ­λους στρατιώτες.

Η διπλή επί­θε­ση της 23ης Οκτώ­βρη του 1983 δεν ήταν κεραυ­νός εν αιθρία. Από τις αρχές της χρο­νιάς αυτής, η κατ’ όνο­μα πολυ­ε­θνι­κή, αλλά ουσια­στι­κά αμε­ρι­κα­νο­να­τοϊ­κή «ειρη­νευ­τι­κή» δύνα­μη που βρί­σκε­ται εγκα­τα­στη­μέ­νη στο Λίβα­νο δέχε­ται αλλε­πάλ­λη­λα πλήγ­μα­τα με ρου­κέ­τες, ενέ­δρες και χει­ρο­βομ­βί­δες, από τους πολυ­ποί­κι­λους αντι­πά­λους της επι­χει­ρού­με­νης PAX AMERICANA. Δεκά­δες Αμε­ρι­κα­νοί, Γάλ­λοι, Ιτα­λοί και Ισραη­λι­νοί στρα­τιώ­τες χάνουν τη ζωή τους σε συγκρού­σεις ή παρό­μοιες επι­θέ­σεις Παλαι­στι­νί­ων, μελών μαχη­τι­κών φιλο­συ­ρια­κών και φιλοϊ­ρα­νι­κών οργα­νώ­σε­ων, αλλά και αρι­στε­ρών Λιβα­νέ­ζων που δια­μαρ­τύ­ρο­νται για την ντε φάκτο διχο­τό­μη­ση της πατρί­δας τους μετά την ισραη­λι­νή εισβο­λή του Ιού­νη του 1982.

Την ευθύ­νη για τη διπλή επί­θε­ση της 23ης Οκτώ­βρη του 1983 διεκ­δί­κη­σαν με προ­κη­ρύ­ξεις τους το «Ελεύ­θε­ρο Ισλα­μι­κό Επα­να­στα­τι­κό Κίνη­μα» και η οργά­νω­ση «Αλ Τζι­χάντ αλ Ισλα­μί» (Ισλα­μι­κός Ιερός Πόλεμος).

Την περί­ο­δο αυτή, ο Λίβα­νος συνε­χί­ζει να δοκι­μά­ζε­ται από τον ακή­ρυ­κτο πόλε­μο μετα­ξύ χρι­στια­νών φαλαγ­γι­τών και αρι­στε­ρών μου­σουλ­μά­νων, ενώ ταυ­τό­χρο­να έχει μετα­τρα­πεί σε αρέ­να ανα­μέ­τρη­σης μετα­ξύ των ισραη­λι­νών και των συρια­κών στρα­τευ­μά­των, που ελέγ­χουν το νότιο και το βόρειο τμή­μα της χώρας αντίστοιχα.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο