28η Οκτωβρίου — Θεσσαλονίκη: Χυδαία πρόκληση απέναντι στο λαό η παρουσία των χρυσαυγιτών Ναζί στην παρέλαση

Πρό­κλη­ση και χυδαιό­τη­τα. Αυτές οι δύο λέξεις μπο­ρούν να περι­γρά­ψουν την επί­ση­μη παρου­σία των φασι­στοει­δών της Χρυ­σής Αυγής στην σημε­ρι­νή παρέ­λα­ση της 28ης Οκτω­βρί­ου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη. Διό­τι μόνο ως πρό­κλη­ση απέ­να­ντι στο λαό και ως χυδαιό­τη­τα απέ­να­ντι στην ιστο­ρι­κή μνή­μη μπο­ρεί να εκλη­φθεί η δυνα­τό­τη­τα που δόθη­κε στο Ναζί- υμνη­τή του Μετα­ξά και του Χίτλερ- Κασι­διά­ρη να παρα­στεί στην εκδή­λω­ση και να χύσει το φασι­στι­κό του δηλη­τή­ριο, σε ζωντα­νή μετά­δο­ση από την συχνό­τη­τα της ΕΡΤ.

Η παρου­σία του φασί­στα χρυ­σαυ­γί­τη στην παρέ­λα­ση, οι εμε­τι­κές του υμνο­λο­γί­ες για τον «κυβερ­νή­τη Μετα­ξά» και οι ρατσι­στι­κές του κορώ­νες ενά­ντια στους μετα­νά­στες, αμαυ­ρώ­νουν την επέ­τειο της 28ης Οκτω­βρί­ου. Μιά επέ­τειο που έχει πρω­τί­στως αντι­φα­σι­στι­κό χαρα­κτή­ρα και που μας θυμί­ζει τον ηρω­ϊ­κό αγώ­να της Αντί­στα­σης του λαού ενά­ντια στο φασι­σμό. Στον εορ­τα­σμό μιάς τέτοιας επε­τεί­ου, τι δου­λειά έχουν οι πολι­τι­κοί από­γο­νοι του Μετα­ξά, του Μου­σο­λί­νι και του Χίτλερ; Για­τί, άρα­γε, δίνε­ται βήμα στους νοσταλ­γούς του πιο μαύ­ρου φασι­σμού, στους κατα­δι­κα­σμέ­νους για συμ­με­το­χή σε σύστα­ση εγκλη­μα­τι­κής συμ­μο­ρί­ας, στους χρυ­σαυ­γί­τες, να ασελ­γούν απέ­να­ντι στη μνή­μη ενός ολό­κλη­ρου λαού; 

Οι ευθύ­νες των διορ­γα­νω­τών της παρέ­λα­σης και ασφα­λώς της ΕΡΤ είναι τερά­στιες. Όχι μόνο διό­τι έτσι ντρο­πιά­ζουν, με το χει­ρό­τε­ρο δυνα­τό τρό­πο, μια μεγά­λη αντι­φα­σι­στι­κή επέ­τειο. Αλλά και επει­δή έτσι συμ­βάλ­λουν στο συνε­χι­ζό­με­νο «ξέπλυ­μα» της ναζι­στι­κής-φασι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής, μιας εγκλη­μα­τι­κής συμ­μο­ρί­ας που φορώ­ντας το μαν­δύα του «πολι­τι­κού φορέα» επι­χει­ρεί να απο­κτή­σει θεσμι­κό ρόλο. Ας απα­ντή­σουν οι διορ­γα­νω­τές και οι κύριοι της ΕΡΤ: Ως τι έκα­νε δηλώ­σεις μετά το πέρας της παρέ­λα­σης ο Κασι­διά­ρης, ως υπό­δι­κος Ναζί ή ως εκπρό­σω­πος πολι­τι­κού κόμματος; 

Στις δηλώ­σεις του στη Θεσ/νικη, ο Πρό­ε­δρος της Δημο­κρα­τί­ας είπε πως ο ελλη­νι­κός λαός αντέ­τα­ξε το «Όχι» στον «ιτα­μό εισβο­λέα». Πράγ­μα­τι, το 1940 ο εισβο­λέ­ας ήταν «ιτα­μός». Σήμε­ρα, ο ιτα­μός εισβο­λέ­ας, με την ανο­χή της πολι­τεί­ας, του δήμου Θεσ­σα­λο­νί­κης και των λοι­πών αρμό­διων φορέ­ων, βρί­σκο­νταν στην παρέ­λα­ση, φορού­σε κοστού­μι και με το γνω­στό του μου­σο­λι­νι­κό, γεμά­το μίσος, ύφος «που­λού­σε» ψευ­το­πα­τριω­τι­σμό. Πρό­κλη­ση και χυδαιότητα.

Ατέ­χνως.