30 Δεκεμβρίου 1922: Ιδρυση της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών

Στις 30 Δεκέμ­βρη 1922 συνέρ­χε­ται στη Μόσχα το 1ο Πανε­νω­σια­κό Συνέ­δριο των Σοβιέτ και ψηφί­ζει τη Δια­κή­ρυ­ξη για το σχη­μα­τι­σμό της Ενω­σης Σοβιε­τι­κών Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών (ΕΣΣΔ). Στη Συν­θή­κη δια­τυ­πώ­νο­νται οι κύριες αρχές της συνέ­νω­σης των Δημο­κρα­τιών: Η ισο­τι­μία και η προ­αι­ρε­τι­κή είσο­δός τους στην ΕΣΣΔ, το δικαί­ω­μα της ελεύ­θε­ρης απο­χώ­ρη­σης από την Ενω­ση και της ελεύ­θε­ρης εισό­δου σ’ αυτήν νέων Σοβιε­τι­κών Σοσια­λι­στι­κών Δημοκρατιών.

Το Συνέ­δριο συζή­τη­σε και ενέ­κρι­νε το Διά­ταγ­μα για το σχη­μα­τι­σμό της ΕΣΣΔ. Στην αρχή στην ΕΣΣΔ ανή­καν η Σοβιε­τι­κή Ομο­σπον­δία Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών Ρωσί­ας και οι Σοβιε­τι­κές Σοσια­λι­στι­κές Δημο­κρα­τί­ες της Ουκρα­νί­ας, της Λευ­κο­ρω­σί­ας και της Υπερ­καυ­κα­σί­ας. Ο σχη­μα­τι­σμός της ΕΣΣΔ απο­τέ­λε­σε θρί­αμ­βο της λενι­νι­στι­κής εθνι­κής πολι­τι­κής και είχε κοσμοϊ­στο­ρι­κή σημα­σία. Εγι­νε δυνα­τή χάρη στη νίκη της Οχτω­βρια­νής Επα­νά­στα­σης, στην εγκα­θί­δρυ­ση της δικτα­το­ρί­ας του προ­λε­τα­ριά­του και τη δημιουρ­γία της σοσια­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας. Το 1ο Συνέ­δριο των Σοβιέτ εξέ­λε­ξε ανώ­τα­το όργα­νο εξου­σί­ας της ΕΣΣΔ την Κεντρι­κή Εκτε­λε­στι­κή Επι­τρο­πή της ΕΣΣΔ με προ­έ­δρους τους Μ. Ι. Καλί­νιν, Γ. Ι. Πετρόφ­σκι, Ν. Ν. Ναρι­μά­νοφ και Α. Γ. Τσερ­βια­κόφ. Στη δεύ­τε­ρη σύνο­δο της ΚΕΕ σχη­μα­τί­στη­κε η κυβέρ­νη­ση της ΕΣΣΔ, το Συμ­βού­λιο των Επι­τρό­πων του Λαού, με επι­κε­φα­λής τον Λένιν.

Θα πρέ­πει να σημειω­θεί ότι η συγκε­κρι­μέ­νη μορ­φή της ΕΣΣΔ ήταν σχέ­διο που επε­ξερ­γά­στη­κε ο ίδιος ο Λένιν. Το θέμα είχε απα­σχο­λή­σει την Κεντρι­κή Επι­τρο­πή του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Ρωσί­ας (μπολ­σε­βί­κων) τον Οκτώ­βρη του 1922. Στη συνε­δρί­α­ση εκεί­νη η πλειο­ψη­φία με επι­κε­φα­λής τον Λένιν απέρ­ρι­ψε την ιδέα της αυτο­νό­μη­σης, δηλα­δή της εθε­λο­ντι­κής εισό­δου των Σοβιε­τι­κών Δημο­κρα­τιών στη Σοβιε­τι­κή Ομο­σπον­δία Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών Ρωσί­ας (ΣΟΣΔΡ) με το δικαί­ω­μα της αυτο­νο­μί­ας. Ο Λένιν επέ­μει­νε σε μια δια­φο­ρε­τι­κή μορ­φή κρα­τι­κής οργά­νω­σης, στην οποία όλες οι Σοβιε­τι­κές Δημο­κρα­τί­ες θα συμ­με­τεί­χαν μαζί με τη ΣΟΣΔΡ ισότιμα.

Η συνέ­νω­ση των οικο­νο­μι­κών πόρων σε ένα ενιαίο κρά­τος είχε τερά­στια σημα­σία για την επι­τυ­χία της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης. Ο Λένιν, μιλώ­ντας στην ολο­μέ­λεια των Σοβιέτ της Μόσχας και κάνο­ντας απο­λο­γι­σμό της πεντά­χρο­νης σοβιε­τι­κής εξου­σί­ας, εξέ­φρα­σε την πεποί­θη­ση ότι «…από τη Ρωσία της Νέας Οικο­νο­μι­κής Πολι­τι­κής (ΝΕΠ) θα προ­κύ­ψει η σοσια­λι­στι­κή Ρωσία».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης