Aποχώρησε από την ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ο Στέλιος Κούλογλου

Mε ανοι­κτή επι­στο­λή προς τον Στέ­φα­νο Κασελ­λά­κη, ο ευρω­βου­λευ­τής Στέ­λιος Κού­λο­γλου ανα­κοί­νω­σε την απο­χώ­ρη­ση του από την ευρω­ο­μά­δα του ΣΥΡΙΖΑ και την ανε­ξαρ­το­ποί­η­σή του.

Ακο­λου­θεί η επιστολή:

Προς τον πρό­ε­δρο του ΣΥΡΙΖΑ

Αξιό­τι­με κ. Κασσελάκη

Η κατά­στα­ση που έχει δια­μορ­φω­θεί στο κόμ­μα στε­ρεί­ται σοβα­ρό­τη­τας, την ίδια στιγ­μή που επι­χει­ρεί­ται μια βίαιη ανα­τρο­πή τής μέχρι τώρα πολι­τι­κής του ΣΥΡΙΖΑ, ρίχνο­ντας κι άλλο λάδι στη φωτιά. Σε αυτές τις συν­θή­κες για όσους ήθε­λαν να κρα­τή­σουν μια ανε­ξάρ­τη­τη στά­ση, η κατά­στα­ση είναι ανυπόφορη.

1. Η έλλει­ψη σοβα­ρής αντι­πο­λί­τευ­σης είναι μία από τις βασι­κές αιτί­ες για τη στα­σι­μό­τη­τα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εκφρά­στη­κε και στις αυτο­διοι­κη­τι­κές εκλογές.

Ήδη πριν την εκλο­γή σας, η δημό­σια συζή­τη­ση περι­στρά­φη­κε γύρω από την προ­σω­πι­κή σας ζωή κι όχι γύρω από τις πολι­τι­κές σας προ­τά­σεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρέ­θη­κε να τρο­φο­δο­τεί με κου­τσο­μπο­λιά τα πρω­ϊ­νά­δι­κα, ενώ ο κ. Μητσο­τά­κης έχει αφε­θεί μόνος και ανε­νό­χλη­τος να κάνει πολι­τι­κή στα δελ­τία ειδήσεων.

Αυτό δεν έχει συμ­βεί στην ιστο­ρία των αξιω­μα­τι­κών αντι­πο­λι­τεύ­σε­ων, όχι μόνο στην Ελλά­δα αλλά και διε­θνώς. Για αυτό έχε­τε εσείς τη βασι­κή ευθύ­νη και παρά τις σχε­τι­κές επι­ση­μάν­σεις, τίπο­τα δεν έχει αλλά­ξει. Μόλις χθες, προ­σπα­θώ­ντας να δικαιο­λο­γή­σε­τε παλαιό­τε­ρα αντι­σύ­ρι­ζα, συντη­ρη­τι­κά γρα­πτά σας, επι­κα­λε­στή­κα­τε μετα­ξύ των άλλων «μια σχέ­ση με μια κοπέ­λα που δεν ήμουν χαρούμενος».

2. Όπο­τε δίνε­ται ευκαι­ρία να δια­τυ­πω­θούν οι προ­γραμ­μα­τι­κές σας θέσεις βρί­σκο­νται στους αντί­πο­δες αυτών που υπο­στή­ρι­ζε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τώρα. Στην πρό­σφα­τη ομι­λία σας στον ΣΕΒ, εκτός από το κλεί­σι­μο του ματιού στους παρευ­ρι­σκό­με­νους για το 8ωρο («Δεν είναι δυνα­τό να επι­βάλ­λου­με, κυρί­ες και κύριοι, δεκά­ω­ρη εργα­σία χωρίς αύξη­ση απο­δο­χών») ή την έλλει­ψη κάθε ανα­φο­ράς για αύξη­ση μισθών και ανά­γκη σύνα­ψης νέα εθνι­κής συλ­λο­γι­κής σύμ­βα­σης εργα­σί­ας, δια­τυ­πώ­σα­τε την πρό­τα­ση περί stock option στις επιχειρήσεις.

Πέρα από το ότι τα stock options βασι­κά αφο­ρούν στε­λέ­χη επι­χει­ρή­σε­ων εισηγ­μέ­νων στο Χρη­μα­τι­στή­ριο, η πρό­τα­ση δεν έχει καμία σχέ­ση με την ελλη­νι­κή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα των μικρο­με­σαί­ων, συχνά οικο­γε­νεια­κών παρα­γω­γι­κών μονάδων.

Στην Ελλά­δα ναυ­τι­λια­κές εται­ρεί­ες απαι­τούν παρά­νο­μα από τους εργα­ζό­με­νους να επι­στρέ­ψουν μέρος των αμοι­βών από τις υπε­ρω­ρί­ες ή από τα κρα­τι­κά επι­δό­μα­τα που δίδο­νται στους νεο­προ­σλαμ­βα­νό­με­νους. Ετσι οι εργα­ζό­με­νοι ναυ­τι­κοί πλη­ρώ­νουν φόρο για εισο­δή­μα­τα που έχουν μόνο στα χαρ­τιά. Δεν το λες και ένα βήμα πριν τα stock options.

Ας σημειώ­σω τέλος, αν δια­τη­ρεί κάποια αξία, ότι ο Αλέ­ξης Τσί­πρας, τον οποίο επι­κα­λεί­στε συχνά, είχε ταχθεί κατη­γο­ρη­μα­τι­κά ενα­ντί­ον της πρό­τα­σης περί stock option που είχε δια­τυ­πώ­σει ο κ. Μητσο­τά­κης, πάλι μιλώ­ντας στον ΣΕΒ.

Αφή­νε­τε συχνά να δια­φα­νεί ότι η πολι­τι­κή του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρε­πε να κινεί­ται στα πρό­τυ­πα του αμε­ρι­κα­νι­κού Δημο­κρα­τι­κού Κόμ­μα­τος. Όμως το δικομ­μα­τι­κό σύστη­μα στις ΗΠΑ έχει οδη­γή­σει σε μεγά­λη αύξη­ση των κοι­νω­νι­κών ανι­σο­τή­των. Οι Ηνω­μέ­νες Πολι­τεί­ες παρου­σιά­ζουν μεγα­λύ­τε­ρες ανι­σό­τη­τες μετα­ξύ πλου­σί­ων και φτω­χών, από οποια­δή­πο­τε άλλη ανε­πτυγ­μέ­νη χώρα.

Η εισο­δη­μα­τι­κή ανι­σό­τη­τα στις ΗΠΑ αυξή­θη­κε κατά περί­που 20% από το 1980 έως το 2016 και συν­δέ­ε­ται με την παγκο­σμιο­ποί­η­ση, αλλά επί­σης την παρακ­μή των συν­δι­κά­των, την έλλει­ψη συλ­λο­γι­κών συμ­βά­σε­ων και την υπο­βάθ­μι­ση του κατώ­τα­του μισθού. To προσ­δό­κι­μο ζωής πέφτει, ειδι­κά στα ασθε­νέ­στε­ρα κοι­νω­νι­κά στρώ­μα­τα. Τις τελευ­ταί­ες μέρες, ο Economist παρου­σί­α­ζε ένα τρα­να­τα­χτό, μακά­βριο παράδειγμα:

«Το 2021, οι σημε­ρι­νοί Αμε­ρι­κα­νοί 25άρηδες που δεν έχουν πτυ­χίο πανε­πι­στη­μί­ου τετρα­ε­τούς φοί­τη­σης (περί­που τα δύο τρί­τα του ενή­λι­κου πλη­θυ­σμού) ανα­μέ­νε­ται να ζήσουν κατά μέσο όρο περί­που δέκα χρό­νια λιγό­τε­ρο από εκεί­νους που έχουν πτυ­χίο. Το 1992 (όταν εκλέ­χθη­κε ο Δημο­κρα­τι­κός Μπιλ Κλί­ντον-ΣΣ) αυτό το χάσμα ήταν το ένα τρί­το του σημερινού».

Aυτές οι συνε­χώς αυξα­νό­με­νες ανι­σό­τη­τες συγκρο­τούν άλλω­στε το υπό­βα­θρο της βαθιάς και πολύ­πλευ­ρης κρί­σης του αμε­ρι­κα­νι­κού πολι­τι­κού συστή­μα­τος. Ακό­μη λοι­πόν και αν ένα αντί­στοι­χο μοντέ­λο μπο­ρού­σε να καθιε­ρω­θεί στην Ελλά­δα, πράγ­μα εξαι­ρε­τι­κά αμφί­βο­λο, δεν είναι αυτό που θα έπρε­πε να υιο­θε­τή­σει ένα κόμ­μα που επι­ζη­τεί περισ­σό­τε­ρη κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη και μεί­ω­ση των ανισοτήτων.

Για αυτό, η προ­σπά­θεια να παρου­σια­στούν οι επι­κρι­τές σας, ως δογ­μα­τι­κοί με «αρι­στε­ρό­με­τρο», προ­κα­λεί περισ­σό­τε­ρες αντι­δρά­σεις. Η μεγά­λη πλειο­ψη­φία των ανθρώ­πων που ανή­κουν σε αυτόν τον χώρο θέλουν ένα κόμ­μα σύγ­χρο­νο, δημο­κρα­τι­κό, πρά­σι­νο αλλά και αρι­στε­ρό. Οταν είχα­τε εκλε­γεί, είχα δηλώ­σει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετα­τρά­πη­κε από ροκ συγκρό­τη­μα σε ελα­φρύ ποπ. Αλλά εδώ, στο όνο­μα της πλειο­ψη­φί­ας, πάει να το γυρί­σει στο.. καλαματιανό.

2. Φυσι­κά δεν ευθύ­νε­στε για την κρί­ση του κόμ­μα­τος που παρα­λά­βα­τε, οι εσω­κομ­μα­τι­κοί σας αντί­πα­λοι έχουν ασφα­λώς περισ­σό­τε­ρες ευθύ­νες. Αλλά η έλλει­ψη πολι­τι­κής που προ­α­νέ­φε­ρα καθώς και η δια­τύ­πω­ση θέσε­ων ‑χωρίς μάλι­στα καμία εσω­κομ­μα­τι­κή συζή­τη­ση- που υπο­νο­ούν μια κρυ­φή ατζέ­ντα, πολ­λα­πλα­σιά­ζουν τις αντι­δρά­σεις και τα ερω­τη­μα­τι­κά ανά­με­σα στα μέλη του κόμ­μα­τος που ανα­ζη­τούν μια αξιό­πι­στη εναλ­λα­κτι­κή πρό­τα­ση στην πλή­ρη ηγε­μο­νία της ΝΔ.

Επι­πλέ­ον οι επι­θέ­σεις και οι απει­λές για δια­γρα­φή, απο­κλει­σμό από ψηφο­δέλ­τια κ.λπ, η με το “έτσι θέλω” ανα­κοί­νω­ση της δια­γρα­φής Τζου­μά­κα χωρίς να ακο­λου­θη­θούν οι δια­δι­κα­σί­ες που προ­βλέ­πει το κατα­στα­τι­κό, έχουν δημιουρ­γή­σει ένα τοξι­κό κλί­μα, που δεν έχει σχέ­ση ούτε με σχέ­σεις συνερ­γα­σί­ας σε πολυ­ε­θνι­κές εται­ρεί­ες, όχι σε κόμ­μα με στό­χους και ιδα­νι­κά. Δεν θέλω να ανα­φερ­θώ περισ­σό­τε­ρο στη μονο­με­ρή πρώ­τη ανα­κοί­νω­ση του ΣΥΡΙΖΑ για τη Γάζα, επί­σης μακριά από την παρα­δο­σια­κή πολι­τι­κή του. Παρό­τι δεν είμαι μέλος του κόμ­μα­τος, η κατά­στα­ση είναι λυπηρή.

Το κλί­μα είναι αφό­ρη­το και επει­δή δεν μπο­ρώ να υπο­στη­ρί­ξω πολι­τι­κές, με τις οποί­ες δεν συμ­φω­νώ, σας ανα­κοι­νώ­νω την απο­χώ­ρη­ση μου από την ευρω­ο­μά­δα του ΣΥΡΙΖΑ. Εννο­εί­ται ότι παρα­μέ­νω στην πολι­τι­κή ομά­δα της Αρι­στε­ράς (Left) και ότι θα συνερ­γα­στώ με τους ευρω­βου­λευ­τές του ΣΥΡΙΖΑ σε κάθε θέμα που αφο­ρά την ειρή­νη, τη δημο­κρα­τία και την κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη στην Ελλά­δα και την Ευρώπη.

Οι Χαλα­σο­χώ­ρη­δες, Μια πολι­τι­κή σάτι­ρα του Αλέ­ξαν­δρου Παπαδιαμάντη