Απάντηση στην ανάρτησή μας με τίτλο «Μια μαρτυρία για την… φιλανθρωπία της Καρέλιας Α.Ε»

Στις 2/1/2017, με αφορ­μή τα εγκω­μια­στι­κά σχό­λια της ναζι­στι­κής-εγκλη­μα­τι­κής Χρυ­σής Αυγής για τις «έξτρα παρο­χές προς τους εργα­ζό­με­νους» της καπνο­βιο­μη­χα­νί­ας Καρέ­λιας Α.Ε. δημο­σιεύ­σα­με υπό τον τίτλο “Μια μαρ­τυ­ρία για την… φιλαν­θρω­πία της Καρέ­λιας Α.Ε” σχό­λιο ανα­γνώ­στη, πρώ­ην εργα­ζό­με­νου σε περί­πτε­ρο, ανα­φο­ρι­κά με τα κέρ­δη και την “φιλαν­θρω­πία” της εταιρείας.

Ως απά­ντη­ση στην παρα­πά­νω ανάρ­τη­ση, λάβα­με στην ηλε­κτρο­νι­κή διεύ­θυν­ση του περιο­δι­κού επι­στο­λή στε­λέ­χους της καπνο­βιο­μη­χα­νί­ας Καρέ­λιας Α.Ε. (τα στοι­χεία του είναι στη διά­θε­ση του «Ατέ­χνως») στην οποία, όπως ανα­φέ­ρει, εκφρά­ζει προ­σω­πι­κές από­ψεις και παρα­θέ­τει στοι­χεία «με μονα­δι­κό σκο­πό την απο­κα­τά­στα­ση της πραγ­μα­τι­κής διά­στα­σης των πραγ­μά­των». Κάνο­ντας λόγο για «λαν­θα­σμέ­νη πλη­ρο­φό­ρη­ση», η επι­στο­λή ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων τα εξής:

1. Προ δεκα­ε­τί­ας το ποσο­στό κέρ­δους του σημεί­ου λια­νι­κής μεσο­σταθ­μι­κά δεν ήταν 10% αλλά 7% (από­κλι­ση 30%).

2 Οι εται­ρεί­ες δια­νο­μής καπνι­κών προ­ϊ­ό­ντων μόνο στο τσι­γά­ρο είναι 6 και όχι 2. (Philip Morris, British American Tobacco, Imperial Tobacco, Japan Tobacco International ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΡΕΛΙΑ Α.Ε. και ΣΕ.ΚΑΠ)

3. Η ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΡΕΛΙΑ Α.Ε. δεν έχει καμία απο­λύ­τως σχέ­ση με το σήμα Camel το οποίο δια­νέ­μει στην Ελλά­δα από το 2001 η Japan Tobacco International.

4. Επει­δή τυγ­χά­νει να γνω­ρί­ζω άρι­στα λόγω ιδιό­τη­τας, το θέμα των χρε­ώ­σε­ων μετά πλή­ρης βεβαιό­τη­τας σας ενη­με­ρώ­νω ότι δεν υπάρ­χει κανέ­να σήμα της εται­ρεί­ας που να δίνει 7 και 8 λεπτά κέρ­δος, παρό­τι ο μέσος όρος των τιμών λια­νι­κής των σημά­των μας είναι χαμη­λό­τε­ρος των λοι­πών εταιριών.

5. Ποσο­στιαία το κέρ­δος του σημεί­ου λια­νι­κής στα σήμα­τα της εται­ρεί­ας, είναι του­λά­χι­στον αντα­γω­νι­στι­κό­τα­το, χωρίς να θέλω να κου­ρά­σω εισερ­χό­με­νος σε λεπτο­μέ­ρειες, προ­κα­λώ­ντας όμως τον οποιο­δή­πο­τε γνώ­στη να παρου­σιά­σει και να συγκρί­νου­με επί ομοί­ων τιμών ποσοστά.

6. Επί­σης, όσοι είναι του χώρου γνω­ρί­ζουν ότι σε ποσο­στό 90% επί τις λια­νι­κής τιμής ενός καπνι­κού προιό­ντος απο­τε­λούν προ­πλη­ρω­μέ­νοι φόροι από την εται­ρεία. Το υπό­λοι­πο 10% μοι­ρά­ζε­ται σχε­δόν ισό­πο­σα στο δια­νο­μέα — χον­δρέ­μπο­ρο, στο σημείο λια­νι­κής πώλη­σης και την Καπνο­βιο­μη­χα­νια, η οποία εξ ολο­κλή­ρου έχει ανα­λά­βει το κόστος παρα­γω­γής προ­ώ­θη­σης και δια­νο­μής στους συνερ­γά­τες της. Από τα παρα­πά­νω γίνε­ται από­λυ­τα σαφές ότι για τα όντως χαμη­λά περι­θώ­ρια κέρ­δους όλων των εμπλε­κο­μέ­νων, τα όποια συγκρι­τι­κά της ΚΑΡΕΛΙΑ Α.Ε. είναι του­λά­χι­στον άκρως αντα­γω­νι­στι­κά, ευθύ­νε­ται απο­κλει­στι­κά το κράτος.

7. Ανα­φο­ρι­κά με τις έξτρα οικοιο­θε­λείς παρο­χές της εται­ρεί­ας, οφεί­λω να σας ανα­φέ­ρω ότι παρέ­χο­νται ανελ­λι­πώς εδώ και 60 Χρό­νια, ακό­μη και όταν υπήρ­χε σημα­ντι­κή πτώ­ση πωλήσεων.

8. Τόσο ο Διευ­θύ­νων Σύμ­βου­λος της εται­ρεί­ας, όσο και ο Αντι­πρό­ε­δρος αλλά και η κα. Πρό­ε­δρος, όπως βέβαια και πολ­λοί ακό­μη άξιοι επι­χει­ρη­μα­τί­ες, είναι μόνι­μοι κάτοι­κοι Καλα­μά­τας, ελέγ­χο­ντας προ­σω­πι­κά όλες τις δια­δι­κα­σί­ες που λαμ­βά­νουν χώρα, αφιε­ρώ­νο­ντας ατε­λεί­ω­τες ώρες προ­σω­πι­κής εργασίας.

Στην επι­στο­λή του προς το “Ατέ­χνως”, το στέ­λε­χος της καπνο­βιο­μη­χα­νί­ας προ­σθέ­τει επί­σης ότι η εν λόγω εται­ρεία απο­τε­λεί “πρό­τυ­πο και υγιές παρά­δειγ­μα μίμη­σης” την οποία “πρέ­πει να επι­κρο­τού­με”, κατα­λή­γο­ντας ότι παρα­μέ­νει στη διά­θε­ση του περιο­δι­κού για κάθε διευκρίνηση.

Σχόλιο του ΑΤΕΧΝΩΣ

1. «Φιλεύ­σπλα­χνοι» και «ευερ­γέ­τες» καπι­τα­λι­στές υπάρ­χουν μόνο στα παρα­μύ­θια. Η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα μιας επι­χεί­ρη­σης και το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος είναι, εκ των πραγ­μά­των, αδύ­να­το να συνυ­πάρ­χουν με την ικα­νο­ποί­η­ση των σύγ­χρο­νων ανα­γκών των εργα­ζό­με­νων. Η καπνο­βιο­μη­χα­νία Καρέ­λιας, όπως άλλω­στε και κάθε καπι­τα­λι­στής, δε μοι­ρά­ζει δικά του λεφτά στους εργα­ζό­με­νους: οι όποιες «έξτρα παρο­χές», τα bonus, οι δωρε­ές και οι λοι­πές «φιλαν­θρω­πί­ες» απο­τε­λούν τμή­μα των κερ­δών του καπι­τα­λι­στή, ο οποί­ος απο­μι­ζά υπε­ρα­ξία από τους εργα­ζό­με­νους. Με λίγα λόγια, ένα μικρό τμή­μα της απλή­ρω­της δου­λειάς των εργα­ζό­με­νων επι­στρέ­φει σε αυτούς με τη μορ­φή δώρων, έξτρα επι­δο­μά­των κλπ.

2. Η προ­σπά­θεια να ανα­δει­χθούν οι «φιλαν­θρω­πί­ες» της καπνο­βιο­μη­χα­νί­ας Καρέ­λιας Α.Ε. (και όποιας άλλης μεγά­λης επι­χεί­ρη­σης) προς εργα­ζό­με­νους και κοι­νω­φε­λή ιδρύ­μα­τα, απο­κρύ­βει τα τερά­στια κέρ­δη της εται­ρεί­ας, ένα μικρό μέρος των οποί­ων απο­τε­λούν οι «έξτρα οικειο­θε­λείς παρο­χές». Τα επί­ση­μα στοι­χεία από τους ισο­λο­γι­σμούς της εται­ρεί­ας είναι αποκαλυπτικά:

Το 2015, για τις συνο­λι­κές απο­δο­χές και λοι­πές αμοι­βές των εργα­ζο­μέ­νων του (στην παρα­γω­γή, τη διοί­κη­ση και τη διά­θε­ση), μαζί με τις ασφα­λι­στι­κές εισφο­ρές, η Καρέ­λιας Α.Ε. «ξόδε­ψε» το ποσό των 22,4 εκα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ. Την ίδια χρο­νιά τα καθα­ρά κέρ­δη, ανήλ­θαν σε 53,9 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ. Με απλά λόγια, για κάθε 1 ευρώ που πλη­ρώ­νει η εται­ρεία τους εργα­ζό­με­νους για τη συνο­λι­κή λει­τουρ­γία της επι­χεί­ρη­σης (για τους εργά­τες στην παρα­γω­γή, για τη διά­θε­ση των εμπο­ρευ­μά­των, για τα στε­λέ­χη της επι­χεί­ρη­σης), η ίδια, από αυτήν τη δου­λειά των εργα­ζο­μέ­νων βγά­ζει καθα­ρό κέρ­δος 2,4 ευρώ.

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ίδιας της καπνο­βιο­μη­χα­νί­ας, οι πωλή­σεις το 2016 ανήλ­θαν σε 876 εκατ. ευρώ, ενώ τα κέρ­δη προ τόκων, φόρων και απο­σβέ­σε­ων ήταν 91 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ.

3. Οι παρα­πά­νω ρυθ­μοί κερ­δο­φο­ρί­ας δεν ήρθαν ως μάν­να εξ’ ουρα­νού, ούτε οφεί­λο­νται στο… «επι­χει­ρη­μα­τι­κό δαι­μό­νιο» του μεγα­λο­βιο­μη­χά­νου. Η αύξη­ση της παρα­γω­γι­κό­τη­τας και οι ρυθ­μοί κερ­δο­φο­ρί­ας είναι από­το­κα της εντα­τι­κο­ποί­η­σης της εκμε­τάλ­λευ­σης της εργα­τι­κής δύνα­μης, της εφαρ­μο­γής του αντερ­γα­τι­κού νομο­θε­τι­κού οπλο­στα­σί­ου που επι­τρέ­πει απο­λύ­σεις, εντα­τι­κο­ποί­η­ση της εργα­σί­ας, πρό­σλη­ψη συμ­βα­σιού­χων εργα­ζο­μέ­νων οι οποί­οι, ανα πάσα στιγ­μή, πετιού­νται στο καλά­θι της ανερ­γί­ας αν δεν απο­δί­δουν το ανα­με­νό­με­νο κέρδος.

Να θυμί­σου­με ότι τον Οκτώ­βρη του 2013, παρά την αύξη­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας της η Καρέ­λιας Α.Ε. είχε προ­χω­ρή­σει σε δύο απο­λύ­σεις, κάτι που είχε καταγ­γεί­λει τότε η Γραμ­μα­τεία Μεσ­ση­νί­ας του ΠΑΜΕ (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) 

4. Όπως συμ­βαί­νει και με άλλες επι­χει­ρή­σεις, το παρά­δειγ­μα της Καρέ­λιας Α.Ε. επι­χει­ρεί­ται να παρου­σια­στεί, μετα­ξύ άλλων, ως παρά­δειγ­μα «ταξι­κής συνερ­γα­σί­ας», όπου καπι­τα­λι­στής και εργα­ζό­με­νοι δου­λεύ­ουν για το κοι­νό καλό της εται­ρεί­ας. Σε αυτήν την συνει­δη­τή παρα­πλά­νη­ση, σημα­ντι­κό στή­ριγ­μα απο­τε­λεί ο λεγό­με­νος εργο­δο­τι­κός συν­δι­κα­λι­σμός ο οποί­ος, πέραν της στή­ρι­ξης που παρέ­χει στους μηχα­νι­σμούς εξα­γο­ράς της εργο­δο­σί­ας, προ­ω­θεί την εκφυ­λι­στι­κή αντί­λη­ψη ότι οι όποιες διεκ­δι­κή­σεις των εργα­ζό­με­νων θα πρέ­πει να καθο­ρί­ζο­νται από τις επι­δό­σεις της επιχείρησης!

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα αυτού του κλί­μα­τος είναι τα πρό­σφα­τα εξώ­δι­κα που επι­στρά­τευ­σαν ενά­ντια στις ταξι­κές δυνά­μεις του ΠΑΜΕ οι «εκπρό­σω­ποι» των εργα­ζο­μέ­νων της εται­ρεί­ας. Η… επι­στρά­τευ­ση των εξώ­δι­κων έγι­νε τον περα­σμέ­νο μήνα, λίγες ημέ­ρες πριν την πανελ­λα­δι­κή απερ­γία της 14ης Δεκέμ­βρη, με σκο­πό να κρα­τή­σουν το οργα­νω­μέ­νο εργα­τι­κό κίνη­μα μακριά… απ’ τους εργα­ζό­με­νους της καπνο­βιο­μη­χα­νί­ας. Σχε­τι­κά με το θέμα αυτό, ο καθέ­νας μπο­ρεί να ενη­με­ρω­θεί στο ρεπορ­τάζ του «Ριζο­σπά­στη»:(ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) 

Παλαιό­τε­ρες καταγ­γε­λί­ες, ενδει­κτι­κές του πως “χτί­ζε­ται” η υπο­τι­θέ­με­νη «ταξι­κή συνερ­γα­σία» στην καπνο­βιο­μη­χα­νία Καρέ­λιας Α.Ε. μπο­ρεί να βρει κανείς και στο παρελ­θόν, όπως, π.χ, το 2003  (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) και, ακό­μη παλαιό­τε­ρα, το 1998 (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ).

5. Οι επι­κοι­νω­νια­κές φιέ­στες που δια­φη­μί­ζουν την υπο­τι­θέ­με­νη «φιλευ­σπλα­χνία» των μεγα­λο­βιο­μη­χά­νων δεν πρέ­πει να απο­σπά­σουν την προ­σο­χή των εργα­ζό­με­νων από την ουσία του ζητή­μα­τος, που δεν είναι άλλη από τη βαθιά εκμε­τάλ­λευ­ση που διέ­πει το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα. Πράγ­μα­τι, σε μια επο­χή όπου ανθεί η ανερ­γία και μεγά­λο τμή­μα των εργα­ζό­με­νων βιώ­νει την κακο­πλη­ρω­σιά και τους μισθούς πεί­νας, η περί­πτω­ση της Καρέ­λιας Α.Ε. ενδε­χο­μέ­νως να μοιά­ζει «παρα­δει­σέ­νια». Ωστό­σο, αυτός ο επί­πλα­στος παρά­δει­σος είναι συνυ­φα­σμέ­νος με την συνέ­χι­ση της κερ­δο­φο­ρί­ας του εργο­δό­τη-καπι­τα­λι­στή (όσο έχει υπερ­κέρ­δη, τόσο μπο­ρεί να δίνει παρο­χές προ­κει­μέ­νου να εξα­σφα­λί­σει εργα­σια­κή ειρή­νη). Η πεί­ρα έχει δεί­ξει ότι στο πλαί­σιο της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, ιδιαί­τε­ρα σε περιό­δους κρί­σης του συστή­μα­τος, κανέ­νας δεν παρα­μέ­νει αλώβητος.

Οι εργα­ζό­με­νοι και οι σύγ­χρο­νες ανά­γκες τους δε μπο­ρεί και δεν πρέ­πει να είναι συν­δε­δε­μέ­νες με την κερ­δο­φο­ρία των καπι­τα­λι­στών. Άλλω­στε, η κερ­δο­φο­ρία του κεφα­λαί­ου, ο τερά­στιος πλού­τος που συσ­σω­ρεύ­ουν οι καπι­τα­λι­στές είναι απο­τέ­λε­σμα της ίδιας της δου­λειάς των εργα­ζο­μέ­νων. Πρό­κει­ται για πλού­το που στο σύνο­λο του ανή­κει σε αυτούς που τον παρά­γουν – δηλα­δή στους εργαζόμενους.