Beatles: Εμφανίστηκε από το “πουθενά” και επιστράφηκε μετά από 47 χρόνια η κλεμμένη πινακίδα της οδού Penny Lane

Πινα­κί­δα της οδού Πένι Λέιν, που ενέ­πνευ­σε το θρυ­λι­κό συγκρό­τη­μα και όπως πιστεύ­ε­ται έκλε­ψαν μεθυ­σμέ­νοι σπου­δα­στές (σσ. αφαι­ρέ­θη­κε το 1976, εννέα χρό­νια αφό­του ο δρό­μος έγι­νε διά­ση­μος, όταν κυκλο­φό­ρη­σε το ομώ­νυ­μο single των Beatles) επι­στρά­φη­κε στο Λίβερ­πουλ, 47 χρό­νια μετά την κλοπή.

Νωρί­τε­ρα, ένας ανώ­νυ­μος πρώ­ην φοι­τη­τής επι­κοι­νώ­νη­σε με το Μου­σείο «The Beatles Story» και είπε ότι ήθε­λε “να στεί­λει πίσω στην πόλη την πινα­κί­δα «εντε­λώς απεί­ρα­χτη»”.

Ο άνδρας, ο οποί­ος περιέ­γρα­ψε τους κλέ­φτες ως «τελειω­μέ­νους» όταν έκλε­ψαν την πινα­κί­δα είπε: «Θέλω να την επι­στρέ­ψω στην πόλη, όπου πέρα­σα έξι πολύ χαρού­με­να χρό­νια ως φοι­τη­τής, προ­πτυ­χια­κός και μετά μετα­πτυ­χια­κός και συνά­ντη­σα την επί 44 χρό­νια σύζυ­γό μου».

Ο δήμαρ­χος του Λίβερ­πουλ, Στιβ Ρόδε­ραμ δήλω­σε: «Η οδός Penny Lane είναι κάτι πολύ περισ­σό­τε­ρο από ένας απλός δρό­μος που ενέ­πνευ­σε ένα τρα­γού­δι όλα αυτά τα χρό­νια – είναι μια μου­σι­κή χρο­νο­κά­ψου­λα που απα­θα­να­τί­στη­κε από αυτά τα τέσ­σε­ρα αγό­ρια που συγκλό­νι­σαν τον κόσμο».
«Αλλά το αλη­θι­νό νόη­μα του τρα­γου­διού δεν βρί­σκε­ται στο όνο­μα του δρό­μου ή στην πινα­κί­δα – είναι τα αξιο­θέ­α­τα και οι χαρα­κτή­ρες που θυμό­ταν ο Πολ Μακ­Κάρτ­νεϊ από την επο­χή που μεγά­λω­σε εδώ.
Είναι η νοσο­κό­μα, ο τρα­πε­ζί­της, ο πυρο­σβέ­στης και ο κου­ρέ­ας που όλοι έδω­σαν πνοή στον δρό­μο – είναι ο πραγ­μα­τι­κός θησαυ­ρός της οδού Penny Lane» υπο­γράμ­μι­σε παρου­σιά­ζο­ντας την πινακίδα.
«Είναι υπέ­ρο­χο να βλέ­πεις κάτι που έχει τόση σημα­σία να επι­στρέ­φει τελι­κά στο νόμι­μο σπί­τι του μετά από σχε­δόν μισό αιώ­να» τόνι­σε, σύμ­φω­να με ανα­κοί­νω­ση Τύπου.

Ο Νταν Μπά­ρινγ­κτον μέλος του δημο­τι­κού συμ­βου­λί­ου του Λίβερ­πουλ αρμό­διος για τις μετα­φο­ρές δήλω­σε: «Η αφαί­ρε­ση των πινα­κί­δων στους δρό­μους είναι ποι­νι­κό αδί­κη­μα που μπο­ρεί να οδη­γή­σει σε ποι­νή φυλά­κι­σης» (sic!! _δεν τρώ­γο­νται αυτοί οι άγγλοι με το “χιού­μορ” τους). «Ωστό­σο, δεδο­μέ­νης της ιστο­ρί­ας αυτής της υπό­θε­σης και του γεγο­νό­τος ότι αυτή η πινα­κί­δα που ανα­γρά­φει Penny Lane έχει επι­στρέ­ψει εκεί που ανή­κει μετά από ένα μακρύ και συναρ­πα­στι­κό ταξί­δι, τότε νομί­ζω ότι όλοι μπο­ρού­με να συμ­φω­νή­σου­με να το αφή­σου­με έτσι» πρόσθεσε.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από
Μου­σείο «The Beatles Story»,
cbc.ca, bbc & theguardian