Εκλογές στη Βραζιλία: Σκληρή μάχη μεταξύ σοσιαλδημοκρατών και ακροδεξιάς

Σε κλί­μα έντο­νης πολι­τι­κής πόλω­σης πραγ­μα­το­ποιού­νται σήμε­ρα, Κυρια­κή 7 Οκτώ­βρη, στη Βρα­ζι­λία προ­ε­δρι­κές, βου­λευ­τι­κές (για 513 έδρες) και εκλο­γές για τοπι­κούς κυβερ­νή­τες και δημο­τι­κά συμ­βού­λια. Εκ των πραγ­μά­των, τόσο εξαι­τί­ας του μεγέ­θους της χώρας (211 εκα­τομ­μύ­ρια πλη­θυ­σμός) αλλά και της επιρ­ρο­ής της σε μια σει­ρά δια­κρα­τι­κές καπι­τα­λι­στι­κές ενώ­σεις, όπως η BRICS, η Mercosur/Unasur και άλλες, οι πολι­τι­κές εξε­λί­ξεις στη Βρα­ζι­λία απο­κτούν ιδιαί­τε­ρη βαρύτητα. 

Κύριοι αντί­πα­λοι στην ενδο­α­στι­κή μάχη των εκλο­γών είναι από τη μια πλευ­ρά το σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα Εργα­τών (PT) με υπο­ψή­φιο πρό­ε­δρο τον Φερ­νά­ντο Χαντάτ, πρώ­ην δήμαρ­χο του Σάο Πάο­λο και ακα­δη­μαϊ­κό με λιβα­νέ­ζι­κη κατα­γω­γή και από την άλλη το Φιλε­λεύ­θε­ρο Κοι­νω­νι­κό Κόμ­μα (PSL) με υπο­ψή­φιο τον ακρο­δε­ξιό, γνω­στό για τις ρατσι­στι­κές του θέσεις, Ζαίρ Μπολ­σο­νά­ρο. Σύμ­φω­να με τις τελευ­ταί­ες δημο­σκο­πή­σεις, ο Μπολ­σο­νά­ρο δεί­χνει να προη­γεί­ται με 32% στον πρώ­το γύρο, αλλά και στον δεύ­τε­ρο γύρο — όπου πιθα­νό­τα­τα θα οδη­γη­θούν οι εκλο­γές και ο οποί­ος προ­βλέ­πε­ται για τις 28 Οκτώ­βρη — επί­σης φέρε­ται να επικρατεί. 

Ο Μπολ­σο­νά­ρο- νοσταλ­γός, μετα­ξύ άλλων, της στρα­τιω­τι­κής χού­ντας που κυβέρ­νη­σε τη Βρα­ζι­λία το διά­στη­μα 1964–1985 και θαυ­μα­στής του φασί­στα δικτά­το­ρα Πινο­σέτ– προ­βάλ­λε­ται και προ­ω­θεί­ται από ισχυ­ρό τμή­μα της αστι­κής τάξης και αξιο­ποιεί­ται για την χει­ρα­γώ­γη­ση λαϊ­κών στρω­μά­των που έχουν απο­γοη­τευ­τεί από όλες τις μορ­φές δια­χεί­ρι­σης των προη­γού­με­νων ετών. Στο πλαί­σιο αυτό, ο ακρο­δε­ξιός υπο­ψή­φιος δε διστά­ζει να βγά­ζει λόγους κατά των μετα­να­στών και προ­σφύ­γων, να προ­βαί­νει σε σεξι­στι­κές δηλώ­σεις ενά­ντια σε γυναί­κες, να εκδη­λώ­νει απρο­κά­λυ­πτα τον ωμό αντι­κομ­μου­νι­σμό του. 

Για την ραγδαία άνο­δο που παρου­σιά­ζει η ακρο­δε­ξιά, μεγά­λες ευθύ­νες φέρει το σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα Εργα­τών που κυβέρ­νη­σε τη χώρα τα προη­γού­με­να χρό­νια (κυβερ­νή­σεις Λού­λα ντα Σίλ­βα και Ντίλ­μα Ρου­σέφ) προ­ω­θώ­ντας σει­ρά αντι­λαϊ­κών μεταρ­ρυθ­μί­σε­ων, προ­βάλ­λο­ντας την κοι­νω­νι­κή συναί­νε­ση και ταξι­κή ειρή­νη μετα­ξύ της εργα­τι­κής τάξης και του κεφα­λαί­ου και γενι­κό­τε­ρα δια­χει­ρι­ζό­με­νο την προ­βλη­μα­τι­κή καπι­τα­λι­στι­κή οικο­νο­μία της μεγά­λης λατι­νο­α­με­ρι­κά­νι­κης χώρας. Ιδιαί­τε­ρα την τελευ­ταία δεκα­ε­τία στη Βρα­ζι­λία κλι­μα­κώ­θη­κε η ενδο­α­στι­κή σύγκρου­ση και υπήρ­ξαν ραγδαί­ες ανα­κα­τα­τά­ξεις στο αστι­κό πολι­τι­κό σύστη­μα, με την απο­πο­μπή, το Μάϊο του 2016, της προ­έ­δρου Ντίλ­μα Ρου­σέφ  με την κατη­γο­ρία της «χει­ρα­γώ­γη­σης στοι­χεί­ων του κρα­τι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού» και εμπλο­κή σε σκάν­δα­λο με μίζες και χορη­γί­ες από το πετρε­λαϊ­κό μονο­πω­λια­κό όμι­λο «Petrobras». Σημειώ­νε­ται ότι στο ίδιο σκάν­δα­λο φέρε­ται να εμπλέ­κε­ται και ο προ­κά­το­χός της στην προ­ε­δρία, Ιγνά­σιο Λού­λα ντα Σίλ­βα, ο οποί­ος σήμε­ρα βρί­σκε­ται στη φυλα­κή και του απα­γο­ρεύ­τη­κε να συμ­με­τά­σχει στις εκλο­γές ως υπο­ψή­φιος του Κόμ­μα­τος Εργατών.

Περί­που 147 εκα­τομ­μύ­ρια κάτοι­κοι της Βρα­ζι­λί­ας ανα­μέ­νε­ται να προ­σέλ­θουν στις κάλ­πες για τις προ­ε­δρι­κές, βου­λευ­τι­κές και τοπι­κές εκλογές.

Οι υπό­λοι­ποι υποψήφιοι

Στις φετι­νές εκλο­γές παίρ­νουν μέρος ακό­μα 11 υπο­ψή­φιοι Πρό­ε­δροι, οι οποί­οι σε ενδε­χό­με­νο δεύ­τε­ρο γύρο ανα­μέ­νε­ται να παί­ξουν σημα­ντι­κό ρόλο στις συμ­μα­χί­ες που θα δημιουρ­γη­θούν. Σύμ­φω­να με τις τελευ­ταί­ες δημο­σκο­πή­σεις, με 10% εμφα­νί­ζε­ται ο «κεντρο­α­ρι­στε­ρός» Σίρο Γκό­μες από το Δημο­κρα­τι­κό Εργα­τι­κό Κόμ­μα, με 7% ο Τζε­ρά­ντο Αλκμίν από το δεξιό Σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κό Κόμ­μα, με 4% η Μαρί­να Σίλ­βα από το «Δίκτυο Βιω­σι­μό­τη­τας» (οικο­λό­γοι και διά­φο­ροι σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες) και ακο­λου­θούν οι άλλοι υπο­ψή­φιοι, με χαμη­λό­τε­ρα ποσο­στά. Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι ο υπο­ψή­φιος που κατε­βαί­νει με το το νεο­φι­λε­λεύ­θε­ρο Δημο­κρα­τι­κό Κίνη­μα Βρα­ζι­λί­ας (PMDB) του τωρι­νού προ­έ­δρου Τέμερ, Ενρί­κε Μεϊ­ρέ­λες, κατα­γρά­φει μόλις 2%.

Το Βρα­ζι­λιά­νι­κο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα, που δια­φο­ρο­ποι­ή­θη­κε τα προη­γού­με­να χρό­νια από τη στή­ρι­ξη των αστι­κών, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών κυβερ­νή­σε­ων του Κόμ­μα­τος Εργα­σί­ας, συμ­με­τέ­χει με τον συνα­σπι­σμό «Χωρίς φόβο να αλλά­ξου­με την Βρα­ζι­λία» και υπο­στη­ρί­ζει τον Γκι­γιέρ­με Κάρ­λος Μπο­ου­λός, που προ­έρ­χε­ται από το Κόμ­μα Σοσια­λι­σμού και Ελευ­θε­ρί­ας (PSOL) και το Κίνη­μα των Αστε­γων Εργα­τών, με βασι­κό σύν­θη­μα «Να αντι­με­τω­πί­σου­με την επί­θε­ση του κεφα­λαί­ου και του φασι­σμού» και κάλε­σμα στον λαό «να δυνα­μώ­σει την αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή — αντι­ι­μπε­ρια­λι­στι­κή πάλη για τη λαϊ­κή εξου­σία και το σοσιαλισμό».

Ζαϊρ Μπολ­σο­νά­ρο: Ένας φασί­στας διεκ­δι­κεί την προ­ε­δρία της Βραζιλίας