Μουσείο-μνημείο για το ΔΣΕ θα εγκαινιαστεί το Σάββατο 19/8 στο Θεοτόκο Ιωαννίνων

Για το Μου­σείο — Μνη­μείο έγρα­ψε στον Κυρια­κά­τι­κο «Ριζο­σπά­στη» (13/6) η Φωτει­νή Τσώ­λου, μέλος της ΕΠ Ηπεί­ρου — Κέρ­κυ­ρας — Λευ­κά­δας του ΚΚΕ:

«Η Ιστο­ρία του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας θα εμπνέ­ει πάντα τις νέες γενιές κομ­μου­νι­στών και κομ­μου­νι­στριών, των μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αλλά και όσων άλλων κατα­φέ­ρουν να έρθουν σε επα­φή με την ηρω­ι­κή πάλη του λαού μας κόντρα στα συμ­φέ­ρο­ντα της αστι­κής τάξης και των απα­ντα­χού συμ­μά­χων της.

Η περιο­χή της Κόνι­τσας, τα Μαστο­ρο­χώ­ρια, το Δίστρα­το, το Ελεύ­θε­ρο και τόσα άλλα μέρη αυτής της γεω­γρα­φι­κής ζώνης θα σημα­το­δο­τούν πάντα την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα που μπο­ρεί να δεί­ξει ο λαός μας με καθο­δη­γη­τή του το ΚΚΕ στην προ­σπά­θεια να απο­τι­νά­ξει από πάνω του την εκμε­τάλ­λευ­ση ανθρώ­που από άνθρωπο.

Η Πίν­δος, ο Γράμ­μος, ο Σμό­λι­κας δεν είναι απλά κάποιες περιο­χές εξέ­χου­σας ομορ­φιάς ανά­με­σα στις πολ­λές που έχει αυτός ο τόπος.

Είναι η καρ­διά, η ψυχή του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού που δεν έπα­ψε να χτυ­πά ούτε καν μετά την ήττα.

Τα χωριά αυτά σήμε­ρα — στην πλειο­ψη­φία τους — είναι ερη­μω­μέ­να. Ομως, δεν υπάρ­χει πέτρα που να σηκώ­σεις και από κάτω να μη βρεις ένα όνο­μα γραμ­μέ­νο, που έδω­σε τη ζωή του για το δίκιο και την αξιο­πρέ­πεια του λαού μας. Το όνο­μα αυτό μπο­ρεί να έχει ξεθω­ριά­σει με τον και­ρό, αλλά δεν χάθη­κε. Τρα­νή από­δει­ξη, οι δεκά­δες απλοί άνθρω­ποι από τα χωριά της Κόνι­τσας, που πήραν μέρος στην προ­σπά­θεια κατα­γρα­φής των ονο­μά­των των μαχη­τών και μαχη­τριών του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλά­δας που κατά­γο­νταν από την ευρύ­τε­ρη περιο­χή της Κόνι­τσας και έδω­σαν τη ζωή τους την περί­ο­δο 1946 — 1949. Ανθρω­ποι που σήμε­ρα μένουν σε δια­φο­ρε­τι­κά μέρη της Ελλά­δας: Αλλος στην Αθή­να, άλλος στη Λάρι­σα, άλλος στη Θεσ­σα­λο­νί­κη …που, όμως, όταν το Κόμ­μα τούς απευ­θύν­θη­κε ζητώ­ντας τη βοή­θειά τους για να μπο­ρεί η απο­τύ­πω­ση των ονο­μά­των στο μάρ­μα­ρο του χρέ­ους να είναι ακρι­βής, δεν δίστα­σαν να ανα­σκα­λέ­ψουν τη μνή­μη τους, να θυμη­θούν, να ρωτή­σουν, να φτιά­ξουν τις λίστες των συγ­γε­νών, των φίλων, των συγ­χω­ρια­νών, που έπε­σαν αλλά δεν χάθηκαν!Τους ευχα­ρι­στού­με όλους και έναν — έναν ξεχω­ρι­στά γι’ αυτήν τους την προ­σπά­θεια. Οι όποιες παρα­λεί­ψεις, τα τυχόν λάθη που μπο­ρεί να υπάρ­ξουν σε μια τόσο δύσκο­λη και χρο­νο­βό­ρα προ­σπά­θεια, δεν είναι από πρό­θε­ση και γι’ αυτό θέλου­με να διορ­θω­θούν με τις καλο­προ­αί­ρε­τες παρα­τη­ρή­σεις όλων όσοι θα συμ­με­τά­σχουν στη μεγά­λη εκδή­λω­ση των εγκαι­νί­ων του Μου­σεί­ου και του Μνη­μεί­ου για τον ΔΣΕ, στο χωριό Θεο­τό­κος, στις 19 Αυγού­στου 2017.

Άπο­ψη του ευρύ­τε­ρου χώρου που έχει στη­θεί το μνη­μείο (902.gr)

Η συγκε­κρι­μέ­νη εκδή­λω­ση έχει πολ­λούς συμ­βο­λι­σμούς. Ανά­με­σά τους, ξεχω­ρι­στή σημα­σία για την Οργά­νω­ση Περιο­χής Ηπεί­ρου — Κέρ­κυ­ρας — Λευ­κά­δας του ΚΚΕ, είναι η προ­σφο­ρά από την οικο­γέ­νεια του συντρό­φου Χρή­στου Ζού­νη μαχη­τή του ΔΣΕ του σπι­τιού τους και του αύλειου χώρου στο ΚΚΕ, στην περιο­χή που θα πραγ­μα­το­ποι­η­θεί η εκδή­λω­ση. Είναι και αυτή μια πρά­ξη που δεί­χνει την ανι­διο­τέ­λεια του κομ­μου­νι­στή, που δεν επα­να­παύ­ε­ται στις περ­γα­μη­νές που απέ­κτη­σε με τον αγώ­να του — τον δικό του και των συντρό­φων του — στις δύσκο­λες ώρες της φωτιάς και του πολέ­μου. Αλλά με πλή­ρη συνεί­δη­ση των πρά­ξε­ών του, “τιμά με τα στερ­νά του, τα πρώτα”.

Η συγκε­κρι­μέ­νη εκδή­λω­ση δεν θα μπο­ρού­σε να πραγ­μα­το­ποι­η­θεί χωρίς την εθε­λο­ντι­κή δου­λειά των συντρό­φων μας από την ΚΟΒ Κατα­σκευών Ιωαν­νί­νων, που μαζί με άλλους συντρό­φους οικο­δό­μους από Αθή­να και Κοζά­νη, αλλά και οπα­δούς του Κόμ­μα­τος από την περιο­χή των Ιωαν­νί­νων, δού­λε­ψαν ακού­ρα­στα πολ­λές μέρες, για να μετα­μορ­φω­θεί αυτός ο χώρος σε πραγ­μα­τι­κά χώρο τιμής και μνή­μης για τους μαχη­τές και τις μαχή­τριες του Δημο­κρα­τι­κού Στρα­τού Ελλάδας.

Ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά χρειά­ζε­ται να γίνει σε σύντρο­φό μας από το Κεφα­λο­χώ­ρι (Λυκό­ρα­χη) Κόνι­τσας, που ήταν παρών από την πρώ­τη στιγ­μή στο μεγά­λο αυτό εγχεί­ρη­μα, με πάθος για το περιε­χό­με­νο αυτής της δου­λειάς αλλά και με πολ­λή, εθε­λο­ντι­κή, προ­σω­πι­κή εργα­σία μέχρι τέλους.

Σημα­ντι­κή ήταν και η συμ­βο­λή της ΚΟΒ Κόνι­τσας στην προ­σπά­θεια δια­σταύ­ρω­σης των ονο­μά­των των πεσό­ντων μαχη­τών. Ευχα­ρι­στού­με και όλους εκεί­νους τους απλούς ανθρώ­πους της περιο­χής που πρό­σφε­ραν αφι­λο­κερ­δώς δια­φό­ρα οικο­δο­μι­κά υλι­κά για την ανέ­γερ­ση του Μνη­μεί­ου του ΔΣΕ.

Ευχα­ρι­στού­με όλους όσοι συνέ­βα­λαν — ο καθέ­νας με το δικό του τρό­πο — στην υλο­ποί­η­ση του σχε­δί­ου της Κεντρι­κής Επι­τρο­πής του ΚΚΕ, να λει­τουρ­γή­σει το Μου­σείο για τον ΔΣΕ στη Θεο­τό­κο Κόνι­τσας καθώς επί­σης και για την ανέ­γερ­ση του Μνη­μεί­ου που πλέ­ον θα κοσμεί το χώρο.

Η ΕΠ Ηπεί­ρου — Κέρ­κυ­ρας — Λευ­κά­δας, και ιδιαί­τε­ρα η ΚΟ Ιωαν­νί­νων του ΚΚΕ, συνε­χί­ζει την προ­σπά­θεια για την προ­πα­γάν­δι­ση της εκδή­λω­σης στις 19/8/2017, με παρου­σία σε κάθε χωριό της Κόνι­τσας που είχε έστω και έναν νεκρό μαχη­τή — μαχή­τρια του ΔΣΕ κατά την τρί­χρο­νη επο­ποι­ία του, συσκέ­ψεις και συγκε­ντρώ­σεις που θα κορυ­φω­θούν την περί­ο­δο του Δεκα­πε­νταύ­γου­στου στην περιο­χή, αλλά και πλα­τύ κάλε­σμα σε όλους τους εργα­ζό­με­νους στην περιο­χή μας, σε χώρους δου­λειάς, χωριά και γει­το­νιές της πόλης, για συμ­με­το­χή στα εγκαί­νια του Μου­σεί­ου και του Μνημείου.

Για την ΕΠ Ηπεί­ρου — Κέρ­κυ­ρας — Λευ­κά­δας του ΚΚΕ η ύπαρ­ξη και λει­τουρ­γία του Μου­σεί­ου του ΔΣΕ στον τόπο μας — στον Γράμ­μο — απο­τε­λεί ιδιαί­τε­ρη τιμή, στο “βάρος” της οποί­ας θα προ­σπα­θή­σου­με να αντα­πο­κρι­θού­με με όλες μας τις δυνάμεις.

Τιμή και δόξα στους μαχη­τές και τις μαχή­τριες του ΔΣΕ. Τιμή και δόξα στο ΚΚΕ».

Πηγή / Φωτό: 902.gr, Κυρια­κά­τι­κος «Ριζο­σπά­στης».