Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πάμπλο Νερούδα-Βιογραφικό σημείωμα

Στις 23 Σεπτεμ­βρί­ου του 1973, έφυ­γε από τη ζωή ο μεγά­λος Χιλια­νός κομ­μου­νι­στής ποι­η­τής και ένας από τους μεγα­λύ­τε­ρους ποι­η­τές του 20ου αιώ­να Πάμπλο Νερού­δα (το πραγ­μα­τι­κό του όνο­μα ήταν Νεφτά­λι Ρικάρ­ντο Ρέγιες).

Γεν­νή­θη­κε στις 12 Ιού­λη του 1904. Ήταν μαθη­τής Γυμνα­σί­ου όταν δημο­σί­ευ­σε ποι­ή­μα­τά του σε εφη­με­ρί­δες και περιο­δι­κά, με διά­φο­ρα ψευδώνυμα.

Μετά τις σπου­δές του ακο­λού­θη­σε διπλω­μα­τι­κή καριέ­ρα. Το διά­στη­μα 1934–1937 υπη­ρέ­τη­σε στην πρε­σβεία της Χιλής στην Ισπα­νία και πήρε μέρος στον αντι­φα­σι­στι­κό αγώ­να του ισπα­νι­κού λαού. Από το 1941 ως το 1944 υπη­ρέ­τη­σε ως πρό­ξε­νος στο Μεξι­κό όπου έγρα­ψε τα «Δύο τρα­γού­δια για το Στάλινγκραντ».

Μέλος του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος Χιλής από το 1945 και της Κεντρι­κής του Επι­τρο­πής από το 1958. Ο ίδιος έλε­γε: «Ποί­η­ση και πάλη των τάξε­ων οι στί­χοι μου». Το 1948 όντας παρά­νο­μος ολο­κλή­ρω­σε το πιο γνω­στό έργο του, το  Κάντο Χενε­ράλ (Canto General, Γενι­κό Άσμα), ένα επι­κό ποί­η­μα για τη Λατι­νι­κή Αμε­ρι­κή. Υπήρ­ξε φλο­γε­ρός υπο­στη­ρι­κτής των δυνά­με­ων του συνα­σπι­σμού της Λαϊ­κής Ενό­τη­τας, με επι­κε­φα­λής τον Σαλ­βα­δόρ Αλιέ­ντε, στη Χιλή.

Λίγες μέρες πριν από τον θάνα­τό του είχε μετα­φερ­θεί σε νοσο­κο­μείο του Σαντιά­γο της Χιλής. Μετά το θάνα­τό του στρα­τιω­τι­κοί και οπα­δοί της χού­ντας του Πινο­σέτ έκα­ψαν και λεη­λά­τη­σαν το σπί­τι του και τα βιβλία του.

Δια­βά­στε στις σελί­δες του περιοδικού:

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο