Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Πέθανε ο κουβανός επαναστάτης Αρμάντο Χαρτ

Μια ιστο­ρι­κή φιγού­ρα της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, ο Αρμά­ντο Χαρτ, πέθα­νε σε ηλι­κία 87 ετών στην Αβά­να. Σύμ­φω­να με τα κου­βα­νι­κά μέσα ενη­μέ­ρω­σης, ως αιτία θανά­του ανα­φέ­ρε­ται η ανα­πνευ­στι­κή ανεπάρκεια. 

Ο Χαρτ, ο οποί­ος ηγή­θη­κε της εκστρα­τεί­ας αλφα­βη­τι­σμού αμέ­σως μετά την επα­νά­στα­ση της Κού­βας και για δεκα­ε­τί­ες υπήρ­ξε υπουρ­γός Παι­δεί­ας και κατό­πιν Πολι­τι­σμού, καθώς και μέλος του πολι­τι­κού γρα­φεί­ου της ΚΕ του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμματος.

Ο Χαρτ, δικη­γό­ρος στο επάγ­γελ­μα, είχε στρα­τευ­θεί στο πλευ­ρό του Κάστρο μετά την επί­θε­ση στη Μον­κά­δα το 1953 κι εντά­χθη­κε στους παρά­νο­μους αστι­κούς πυρή­νες του Κινή­μα­τος της 26ης Ιου­λί­ου. Είχε φυλα­κι­στεί και βασα­νι­στεί επί των ημε­ρών του καθε­στώ­τος του δικτά­το­ρα Φουλ­χέν­σιο Μπα­τί­στα, πριν εξο­ρι­στεί ως το 1959.

Μετά τη νίκη της επα­νά­στα­σης, ανέ­λα­βε υπουρ­γός Παι­δεί­ας κι άρχι­σε εθνι­κή εκστρα­τεία αλφα­βη­τι­σμού το 1961. Το 1965, ανα­δεί­χθη­κε στην κεντρι­κή επι­τρο­πή του Κομ­μου­νι­στι­κού Κόμ­μα­τος κι εξε­λέ­γη μέλος του πολι­τι­κού γρα­φεί­ου, στο οποίο παρέ­μει­νε μέχρι το 1991. Το 1976 ανέ­λα­βε το νεο­σύ­στα­το τότε υπουρ­γείο Πολι­τι­σμού και παρέ­μει­νε επι­κε­φα­λής του μέχρι το 1997.

Ο μαρ­ξι­στής δια­νο­ού­με­νο­ςπα­ντρεύ­τη­κε την Χάϊ­ντε Σαντα­μα­ρία (1922–1980), πρω­το­πό­ρο μέλος των γυναι­κών της Κου­βα­νι­κής Επα­νά­στα­σης, με την οποία απέ­κτη­σε δύο παι­διά, την Σέλια και τον Αμπέλ αλλά και τα δύο σκο­τώ­θη­καν σε αυτο­κι­νη­τι­στι­κό δυστύ­χη­μα το 2008.

Από το 1997 και μετά ο Χαρτ αφιέ­ρω­σε τη ζωή του στην προ­στα­σία της κλη­ρο­νο­μιάς και στη διά­δο­ση του έργου του ποι­η­τή Χοσέ Μαρ­τί (1853–1895), του από­στο­λου της ανε­ξαρ­τη­σί­ας της Κού­βας, ανα­λαμ­βά­νο­ντας επι­κε­φα­λής του εθνι­κού κέντρου της Κού­βας για τον λογο­τέ­χνη και αγω­νι­στή, θέση στην οποία παρέ­μει­νε μέχρι τον θάνα­τό του.

Ο Χαρτ (δεξιά) με τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα. Δεκαετία 1960.

Ο Χαρτ (δεξιά) με τον Ερνέ­στο Τσε Γκε­βά­ρα. Δεκα­ε­τία 1960.

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο