Γρά­φει ο Νίκος Μότ­τας // Το έργο το ‘χου­με ξανα­δεί στο παρελ­θόν. Ως απο­τέ­λε­σμα της παγκό­σμιας, συγ­χρο­νι­σμέ­νης καπι­τα­λι­στι­κής κρί­σης του 2008–2009 και…

ΑΣΦΑΙΡΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ: Η καλ­λιερ­γού­με­νη εικό­να μιας εθνι­κά υπε­ρή­φα­νης κυβέρ­νη­σης, που αντι­στέ­κε­ται και παλεύ­ει με τα ιμπε­ρια­λι­στι­κά θηρία (τα οποία θεω­ρεί ωστό­σο εταί­ρους της, λες και τα έχει εξη­με­ρώ­σει) είναι εξί­σου απα­τη­λή με την επί­ση­μη ιστο­ρι­κή εκδο­χή για το θαρ­ρα­λέο ΟΧΙ που είπε τάχα ο δικτά­το­ρας Μετα­ξάς –που απλώς έκα­νε μοι­ρο­λα­τρι­κά μια δια­πί­στω­ση: ώστε λοι­πόν έχου­με πόλεμο…