Χυδαίος αντικομμουνισμός: Όταν «Τα Νέα» θυμίζουν.… «Μακελειό»

Με ένα- το λιγό­τε­ρο- φαι­δρό πρω­το­σέ­λι­δο κυκλο­φό­ρη­σαν τη Δευ­τέ­ρα 21 Αυγού­στου «Τα Νέα». Με τίτλο «Ο Στα­λι­νι­σμός στην εξου­σία», η γνω­στή αστι­κή εφη­με­ρί­δα, ιδιο­κτη­σί­ας πλέ­ον του μεγα­λο­ε­φο­πλι­στή Μαρι­νά­κη, επι­χει­ρεί να που­λή­σει στους ανα­γνώ­στες χυδαίο αντι­κομ­μου­νι­σμό. Τόσο χυδαίο, απρο­κά­λυ­πτο και ανι­στό­ρη­το που κάλ­λι­στα θα μπο­ρού­σε να συνα­γω­νι­στεί αντί­στοι­χα πρω­το­σέ­λι­δα φασι­στι­κών, δημο­σιο­γρα­φι­κά ανυ­πό­λη­πτων φυλ­λά­δων, όπως η εφη­με­ρί­δα της ναζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής, ο «Στό­χος» και το «Μακε­λειό».

Μπερ­δεύ­ο­ντας τον Στά­λιν, την Άνοι­ξη της Πρά­γας και τον… ΣΥΡΙΖΑ σε μια σού­πα αντι­κομ­μου­νι­στι­κής ξυνί­λας, τα «Νέα» επι­χει­ρούν να συκο­φα­ντή­σουν τον σοσια­λι­σμό-κομ­μου­νι­σμό και το εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα. Παλιά μου τέχνη κόσκι­νο, που λέει κι’ ο λαός. Γνω­ρί­ζουν πολύ καλά οι κύριοι των «Νέων», ότι ο σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κός ΣΥΡΙΖΑ ανή­κει στη δική τους πλευ­ρά, πως είναι κόμ­μα της αστι­κής τάξης, πως υπε­ρα­σπί­ζε­ται (με δια­φο­ρε­τι­κό ίσως τρό­πο) τα ίδια συμ­φέ­ρο­ντα με αυτούς. Γνω­ρί­ζουν καλά οι κύριοι που δημο­σιο­γρα­φούν στα «Νέα» ότι κανέ­νας «στα­λι­νι­σμός» και κανέ­νας «κομ­μου­νι­σμός» δεν υπάρ­χει στην εξου­σία. Ευτυ­χώς γι’ αυτούς και τα αφε­ντι­κά τους και δυστυ­χώς για το λαό. Αντι­θέ­τως, υπάρ­χουν στην εξου­σία οι πολι­τι­κοί βαστά­ζοι του κεφα­λαί­ου της αστι­κής τάξης, των «Μαρι­νά­κη­δων», των «Αλα­φού­ζων», των «Σαβ­βί­δη­δων», των «Βαρ­δι­νο­γιάν­νη­δων» και των λοι­πών καπιταλιστών.

Τα μεγα­λο­α­φε­ντι­κά των «Νέων», όπως και κάθε άλλης αστι­κής εφη­με­ρί­δας, έχουν κάθε λόγο να βλέ­πουν εφιάλ­τες με τον Στά­λιν, το Λένιν και τους μπολ­σε­βί­κους. Άλλω­στε, αν ήταν οι κομ­μου­νι­στές- οι πραγ­μα­τι­κοί κομ­μου­νι­στές και ο λαός- στην εξου­σία, τα αφε­ντι­κά τους δεν θα μπο­ρού­σαν να πλου­τί­ζουν σε βάρος των εργα­ζό­με­νων, ούτε να αυγα­τί­ζουν τα κέρ­δη τους σε περί­ο­δο παρα­τε­τα­μέ­νης οικο­νο­μι­κής κρίσης. 

Ο καθέ­νας αντι­λαμ­βά­νε­ται την πρε­μού­ρα των αφε­ντι­κών του ΔΟΛ και των πραι­τω­ρια­νών δημο­σιο­γρά­φων του να πάρουν θέση για τα γεγο­νό­τα, να δια­στρε­βλώ­σουν την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, να συκο­φα­ντή­σουν την σοσια­λι­στι­κή-κομ­μου­νι­στι­κή ιδε­ο­λο­γία. Αυτό άλλω­στε κάνουν ανέ­κα­θεν, υπη­ρε­τώ­ντας τα συμ­φέ­ρο­ντα της τάξης τους. Του­λά­χι­στον, ας φρο­ντί­σουν να το κάνουν χωρίς να εκτί­θε­νται, να αυτο­γε­λοιο­ποιού­νται και να τεί­νουν να μοιά­σουν σε ανυ­πό­λη­πτες κιτρι­νο­φυλ­λά­δες του χρυ­σαυ­γί­τι­κου περιθωρίου.