«Ο Ξένος» στο «Από Μηχανής Θέατρο»

Αλμπέρ Καμύ

Ο Ξένος

Σε σκη­νο­θε­σία Δημή­τρη Τσιάμη

Πρεμιέρα στις 23 Οκτωβρίου 2017

2ος χρό­νος παραστάσεων!

Το εμβλη­μα­τι­κό έργο του Αλμπέρ Καμύ «Ο Ξένος», σε σκη­νο­θε­σία  Δημή­τρη Τσιά­μη μετά τη μεγά­λη επι­τυ­χία που σημεί­ω­σε στον πρώ­το κύκλο παρα­στά­σε­ων και τις εξαι­ρε­τι­κές κρι­τι­κές που απέ­σπα­σε, μετα­φέ­ρε­ται στην Επά­νω Σκη­νή του «Από Μηχα­νής Θέα­τρο», από Δευ­τέ­ρα 23 Οκτω­βρί­ου 2017 έως και Τρί­τη 9 Ιανουα­ρί­ου 2018.

Κάθε Τρί­τη, μετά την παρά­στα­ση, ακο­λου­θεί συζή­τη­ση για 45 λεπτά με τους συντελεστές.

Ο Ξένος σύμ­φω­να με τον Αλμπέρ Καμύ, είναι η ιστο­ρία ενός ανθρώ­που που δίχως τίπο­τα το ηρω­ι­κό στη συμπε­ρι­φο­ρά του, δέχε­ται να πεθά­νει για την αλή­θεια. «Ο Μερ­σώ αρνεί­ται να πει ψέμα­τα, τον κινεί μόνο το πάθος του από­λυ­του. Αυτό και μόνο τον τοπο­θε­τεί εκτός κοι­νω­νί­ας, για την οποία είναι ένας ξένος. Προ­σπά­θη­σα ν’ απο­δώ­σω με τον ήρωα μου τον μονα­δι­κό Χρι­στό που μας αξίζει.»

Ο ήρω­ας του κατα­δι­κα­σμέ­νος σε θάνα­το για τον φόνο ενός  Άρα­βα βρί­σκε­ται μπρο­στά σε όλα τα μεγά­λα ερω­τή­μα­τα της ζωής και του νοή­μα­τός της. Χωρίς ποτέ να δίνει κάποια ορι­στι­κή απά­ντη­ση, η ατο­μι­κή του εξέ­γερ­ση είναι τελι­κά αυτή που τον οδη­γεί στην απο­δο­χή και την υπέρ­βα­ση της κατά­στα­σής του.

Ο σκη­νο­θέ­της Δημή­τρης Τσιά­μης και οι ηθο­ποιοί της παρά­στα­σης, Γερά­σι­μος Μιχε­λής, Κλε­ο­πά­τρα Μάρ­κου, Μιχά­λης Οικο­νό­μου και Μιχά­λης Βαλά­σο­γλου, ανα­συν­θέ­τουν και παρου­σιά­ζουν το έργο με άξο­να τα κεντρι­κά θέμα­τά του ‑θνη­τό­τη­τα, μητέ­ρα, χρό­νος, δικαιο­σύ­νη, παρά­λο­γο και εξέ­γερ­ση- ανα­δει­κνύ­ο­ντας επί σκη­νής τόσο την ιστο­ρία όσο και τον φιλο­σο­φι­κό πυρή­να του έργου, σε ένα ζωντα­νό σκη­νι­κό διά­λο­γο του Ξένου με τον Μύθο του Σίσυ­φου, το μνη­μειώ­δες δοκί­μιο του μεγά­λου Γάλ­λου στοχαστή.

Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus, 7 Νοεμ­βρί­ου 1913 — 4 Ιανουα­ρί­ου 1960) Γάλ­λος μυθι­στο­ριο­γρά­φος, θεα­τρι­κός συγ­γρα­φέ­ας και δοκι­μιο­γρά­φος, γεν­νή­θη­κε στην Αλγε­ρία. Το 1935 ιδρύ­ει το Θέα­τρο της Εργα­σί­ας, αργό­τε­ρα το μετο­νο­μά­ζει σε Θέα­τρο της Ομά­δας και εργά­ζε­ται για αυτό ως σκη­νο­θέ­της, δια­σκευα­στής και ηθο­ποιός. Τα μυθι­στο­ρή­μα­τά του Ο Ξένος και Η Πανού­κλα, τα θεα­τρι­κά του έργα Καλι­γού­λας και  Οι δίκαιοι και τέλος τα φιλο­σο­φι­κά του δοκί­μια Ο Μύθος του Σίσυ­φου και Ο Επα­να­στα­τη­μέ­νος Άνθρω­πος συγκα­τα­λέ­γο­νται στα σπου­δαιό­τε­ρα κεί­με­να του 20ου αιώ­να.  Το 1957 βρα­βεύ­ε­ται με το Νόμπελ Λογο­τε­χνί­ας για το σύνο­λο του έργου του.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Οι λόγοι ενα­σχό­λη­σης ενός σκη­νο­θέ­τη και μίας ομά­δας ηθο­ποιών με ένα έργο ποι­κί­λουν. Ένας όμως είναι αυτός που οφεί­λει σε κάθε περί­πτω­ση να υπάρ­χει και που μπο­ρεί να κινή­σει μια θεα­τρι­κή δια­δι­κα­σία ουσια­στι­κά και δημιουρ­γι­κά. Αυτός ο λόγος δεν είναι άλλος από την ανά­γκη να ανα­κα­λύ­ψεις, από την επι­θυ­μία να γνω­ρί­σεις, την διά­θε­ση να μην επα­να­λά­βεις αλλά να αλλά­ξεις μέσα από το έργο του συγ­γρα­φέα και μέσα από το έργο σου. Να μην είσαι ο ίδιος σκη­νο­θέ­της, ο ίδιος ηθο­ποιός, ο ίδιος θεα­τής μετά από αυτό. Η αλή­θεια είναι πως κάποια έργα και κάποιες δια­δι­κα­σί­ες προ­σφέ­ρουν αυτή την δυνα­τό­τη­τα περισ­σό­τε­ρο από άλλες.

Ο Ξένος του Αλμπέρ Καμύ είναι μια πρό­κλη­ση στη συνή­θεια. Ένα κάλε­σμα για μια διαυ­γή οπτι­κή της ζωής. Μια αδιά­κο­πη ανα­ζή­τη­ση νοή­μα­τος σε έναν κόσμο παράλογο.

Ο Καμύ μετα­φέ­ρο­ντάς μας στην θέση του Ξένου μας διδά­σκει. Απο­κα­λύ­πτει μια θέση απαλ­λαγ­μέ­νη από συνή­θειες, ασφά­λειες, συμ­βά­σεις και βεβαιό­τη­τες. Μια θέση που εντο­πί­ζει στους κοι­νω­νι­κούς ρόλους τον εγκλω­βι­σμό της ύπαρ­ξης. Ο Ξένος μας καλεί να δού­με καθα­ρά, και για να δού­με πιο καθα­ρά χρειά­ζε­ται να δού­με διαφορετικά.

Να δού­με δια­φο­ρε­τι­κά και το ίδιο το θέα­τρο και τις δυνα­τό­τη­τές του.

Μέσα στην ιστο­ρία του Ξένου συνα­ντά­με την φιλο­σο­φι­κή σκέ­ψη του Καμύ πάνω στα θέμα­τα που τον απα­σχό­λη­σαν στο σύνο­λο σχε­δόν του έργου του (Θάνα­τος, Μητέ­ρα, Χρό­νος, Νόη­μα, Παρά­λο­γο, Δικαιο­σύ­νη, Βία, Εξέ­γερ­ση κ.α.). Για την θεα­τρι­κή του μετα­φο­ρά ανα­συν­θέ­του­με την ιστο­ρία του Ξένου κυρί­ως βάσει των θεμά­των του και λιγό­τε­ρο των γεγο­νό­των του. Εστιά­ζου­με έτσι στην ανά­πτυ­ξη της σκέ­ψης του συγ­γρα­φέα γύρω από αυτά και στην ανά­δει­ξη του πυρή­να και της κύριας αίσθη­σης του έργου.

Ο Ξένος μας συν­δια­λέ­γε­ται σκη­νι­κά με τον Μύθο του Σίσυ­φου (Δοκί­μιο του Α.Καμύ γραμ­μέ­νο την ίδια περί­ο­δο και δημο­σιευ­μέ­νο το ίδιο έτος με τον Ξένο, 1942) σε μια παράλ­λη­λη και διαρ­κή ανα­φο­ρά σε αυτόν, ως σύμ­βο­λο της μοί­ρας του ήρωα του Ξένου, αλλά και της ανθρώ­πι­νης μοί­ρας ευρύ­τε­ρα. Ο Καμύ μας λέει πως “Πρέ­πει να φαντα­στού­με τον Σίσυ­φο ευτυ­χι­σμέ­νο”, το ίδιο ισχύ­ει και για τον Ξένο.

Δημή­τρης Τσιάμης

Είδος: Δρα­μα­το­ποι­η­μέ­νη λογοτεχνία

Συντε­λε­στές

Σκη­νο­θε­σία — Δρα­μα­τουρ­γι­κή επε­ξερ­γα­σία: Δημή­τρης Τσιάμης

Σκη­νο­γρα­φία: Γιάν­νης Θεοδωράκης

Κινη­σιο­λο­γία: Ελέ­νη Χατζηγεωργίου

Μου­σι­κή: Λάμπρος Πηγούνης

Φωτι­σμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Ενδυ­μα­το­λο­γία: Βασι­λι­κή Σύρμα

Βοη­θός σκη­νο­θέ­τη: Ειρή­νη Δένδη

Φωτο­γρα­φί­ες: Δομι­νί­κη Μητροπούλου

Σκη­νο­θέ­της teaser: Γιώρ­γος Αποστολόπουλος

Οργά­νω­ση παρα­γω­γής: Δήμη­τρα Κόλλια

Δημό­σιες σχέ­σεις & επι­κοι­νω­νία: Χρύ­σα Ματσα­γκά­νη, Κων­στα­ντί­νος Πλατής

Ερμη­νεύ­ουν

Γερά­σι­μος Μιχελής

Κλε­ο­πά­τρα Μάρκου

Μιχά­λης Οικο­νό­μου (κάθε Τρίτη)

Μιχά­λης Βαλά­σο­γλου (κάθε Δευτέρα)

Πλη­ρο­φο­ρί­ες

 Παρα­στά­σεις: Από 23 Οκτωβρίου

Ημέ­ρες & ώρες παραστάσεων

Δευ­τέ­ρα: 21:00

Τρί­τη: 21:00 (Ακο­λου­θεί συζή­τη­ση για 45 λεπτά με τους συντελεστές)

Διάρ­κεια παρά­στα­σης: 90’ χωρίς διάλειμμα

Τιμές εισι­τη­ρί­ων

Γενι­κή Είσο­δος: 12 ευρώ

Φοι­τη­τι­κό, ανέρ­γων: 8 ευρώ

Ατέ­λειες ηθο­ποιών: 5 ευρώ