Υστατο αντίο στα μέλη του «Τάγματος που τραγουδάει»

Με θλι­βε­ρό νέο ξεκί­νη­σε η μέρα των Χρι­στου­γέν­νων. Αερο­πο­ρι­κή τρα­γω­δία στη Μαύ­ρη Θάλασ­σα με 92 νεκρούς. Οι 64 εξ αυτών μέλη της Χορω­δί­ας του Κόκ­κι­νου Στρα­τού (χορω­δία Αλε­ξά­ντροφ) γνω­στή κι ως το «Τάγ­μα που τρα­γου­δά­ει». Το Τάγ­μα που με τη γλώσ­σα της μου­σι­κής εξέ­φρα­σε τον παλ­λαϊ­κό αντι­φα­σι­στι­κό αγώ­να του σοβιε­τι­κού λαού.

Η χορω­δία Αλε­ξά­ντροφ απο­τε­λεί μέρος του ομώ­νυ­μου σχή­μα­τος, το οποίο περι­λαμ­βά­νει επι­πλέ­ον μια μπά­ντα και ένα συγκρό­τη­μα χορευ­τών. Συνο­λι­κά μετέ­χουν σχε­δόν 200 τρα­γου­δι­στές, μου­σι­κοί και χορευτές

Το «τάγ­μα που τρα­γου­δά­ει» μετά τον Αντι­φα­σι­στι­κό Αγώ­να έχει πλού­σια καλ­λι­τε­χνι­κή παρου­σία σε κάθε γωνιά της Γης. «Η Χορω­δία Αλε­ξά­ντροφ είναι το επι­σκε­πτή­ριο της ρωσι­κής κουλ­τού­ρας» όπως χαρα­κτη­ρι­στι­κά δήλω­σε αμέ­σως μετά το τρα­γι­κό δυστύ­χη­μα ο ο πια­νί­στας Ντέ­νις Ματσούγιεφ.

Το ρεπερ­τό­ριο των ταλα­ντού­χων μελών της απο­κλει­στι­κά ανδρι­κής χορω­δί­ας δεν περιο­ρί­ζε­ται μόνο σε στρα­τιω­τι­κά τρα­γού­δια. Το ρεπερ­τό­ριό της απο­τε­λεί­ται από περισ­σό­τε­ρα από 2.000 έργα: από ρωσι­κά δημο­τι­κά, σοβιε­τι­κούς ύμνους, εκκλη­σια­στι­κή μου­σι­κή, μέχρι και μοντέρ­να ξένα τρα­γού­δια που συνο­δεύ­ο­νταν από ακρο­βα­τι­κές χορο­γρα­φί­ες. Εχει ερμη­νεύ­σει και Θεοδωράκη.

Το σχή­μα Αλε­ξα­ντρόφ ιδρύ­θη­κε το 1928 από τον Αλε­ξά­ντερ Βασί­λιεφ Αλε­ξα­ντρόφ, τον συν­θέ­τη που έγρα­ψε τη μου­σι­κή του εθνι­κού ύμνου της Σοβιε­τι­κής Ενω­σης, ο οποί­ος το 2000 έγι­νε ο εθνι­κός ύμνος της Ρωσί­ας (με νέους στίχους).

Ο στρα­τη­γός και συν­θέ­της Αλε­ξά­ντρ Αλε­ξά­ντροφ, ο ιδρυ­τής της, είχε την διεύ­θυν­σή της επί 18 χρό­νια και κατό­πιν παρέ­δω­σε τη χορω­δία στον γιο του, τον Μπό­ρις που έμει­νε επι­κε­φα­λής της από το 1946 μέχρι το 1987.

H φήμη του σχή­μα­τος δεν περιο­ρί­στη­κε στη Ρωσία, αλλά επι­βρα­βεύ­τη­κε με πολ­λές δια­κρί­σεις και στο εξω­τε­ρι­κό, κατα­κτώ­ντας επά­ξια τον τίτλο του γνω­στό­τε­ρου μου­σι­κο­χο­ρευ­τι­κού στρα­τιω­τι­κού συγκρο­τή­μα­τος στον κόσμο.

Ανά­με­σα στα πιο γνω­στά τρα­γού­δια της χορω­δί­ας είναι το «Τρα­γού­δι των βαρ­κά­ρη­δων του Βόλ­γα», το «Καλίν­κα» και το διά­ση­μο «Κατιού­σα», η Κατιού­σα (Κατε­ρι­νού­λα) απο­χαι­ρε­τά τον αγα­πη­μέ­νο της, στον οποίο εύχε­ται να φυλά­ει την πατρί­δα και η ίδια την αγά­πη τους.