Μεζούρα

Τα κοντέρ της αθλιό­τη­τας έσπα­σαν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, με τον καβγά τους για το λεγό­με­νο «κοι­νω­νι­κό μέρι­σμα». Σε ακό­μα μια επί­δει­ξη των «χαο­τι­κών» τους δια­φο­ρών, έβγα­λαν τις «μεζού­ρες» για το ποιος «ελέ­η­σε» περισ­σό­τε­ρο τους εξα­θλιω­μέ­νους από την πολι­τι­κή στή­ρι­ξης του κεφα­λαί­ου, που και οι δύο υπη­ρε­τούν, «ανα­δια­νέ­μο­ντας» τη φτώ­χεια ανά­με­σα σε φτω­χούς και φτω­χό­τε­ρους. Μάλι­στα, αν πάρει κανείς τοις μετρη­τοίς την αντι­πα­ρά­θε­σή τους, η δια­φο­ρά της «προ­ό­δου» από τη «συντή­ρη­ση» μετριέ­ται μάλ­λον σε μερι­κά ευρώ κάθε μήνα (κι αυτά για ελά­χι­στους), από τα κλεμ­μέ­να της φορο­λη­στεί­ας, των περι­κο­πών σε Υγεία — Παι­δεία — Πρό­νοια για τη συντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία, προ­κει­μέ­νου να πιά­νο­νται τα υπερ­πλε­ο­νά­σμα­τα. Αν πάλι συν­δυά­σει τα παρα­πά­νω και με τον μετα­ξύ τους δια­γω­νι­σμό για τα «χου­βαρ­ντα­λί­κια» στο κεφά­λαιο και τα «κιμπα­ρι­λί­κια» στους «επεν­δυ­τές», εύκο­λα κατα­λα­βαί­νει ότι οι λεγό­με­νες «πολι­τι­κές δια­χεί­ρι­σης της φτώ­χειας» είναι το απα­ραί­τη­το συμπλή­ρω­μα της πολι­τι­κής υπέρ του κεφα­λαί­ου, είτε σε καπι­τα­λι­στι­κή κρί­ση είτε σε ανά­πτυ­ξη. Το πραγ­μα­τι­κά προ­ο­δευ­τι­κό και σύγ­χρο­νο για το λαό δεν είναι η χαμο­ζωή που του τάζουν ούτε και τα ψίχου­λα από το φαγο­πό­τι των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Προ­ο­δευ­τι­κό, σύγ­χρο­νο, αλλά και ρεα­λι­στι­κό είναι η ζωή και η δου­λειά με πλή­ρη δικαιώ­μα­τα, η ικα­νο­ποί­η­ση όλων των σύγ­χρο­νων ανα­γκών του. Κι αυτό προ­ϋ­πο­θέ­τει οι εργα­ζό­με­νοι και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα να δώσουν το «μέρι­σμα» που αξί­ζει στο κεφά­λαιο και τους ανθρώ­πους του.