Άστεγοι

Στις αρχές της σχο­λι­κής χρο­νιάς έκα­νε τον γύρο του δια­δι­κτύ­ου η είδη­ση ότι μια εκπαι­δευ­τι­κός στη Σαντο­ρί­νη πήγαι­νε καθη­με­ρι­νά στο μάθη­μα με το παι­δί στην αγκα­λιά της, επει­δή δεν έβρι­σκε θέση σε βρε­φο­νη­πια­κό σταθ­μό. Την ίδια περί­ο­δο βλέ­πα­με φωτο­γρα­φί­ες από εκπαι­δευ­τι­κούς που έκα­ναν κάμπινγκ σε παρα­λί­ες, για­τί δεν έβρι­σκαν σπί­τι να νοι­κιά­σουν σε του­ρι­στι­κά νησιά. Τώρα, Μάη μήνα, δια­βά­ζου­με ξανά για εκπαι­δευ­τι­κούς που τους πετούν έξω από τα ενοι­κια­ζό­με­να σπί­τια σε δημο­φι­λή νησιά, λόγω έναρ­ξης της του­ρι­στι­κής σεζόν. Οι τιμές αυτών των κατοι­κιών ανε­βαί­νουν κατα­κό­ρυ­φα με τις πρώ­τες αφί­ξεις του­ρι­στών, οι οποί­ες σε πολ­λά θέρε­τρα ξεκι­νά­νε από τα μέσα Απρί­λη και φτά­νουν μέχρι τον Οκτώ­βρη. Αυτό σημαί­νει ότι οι εκπαι­δευ­τι­κοί και κυρί­ως οι ανα­πλη­ρω­τές δεν μετα­τρέ­πο­νται μόνο σε …νομά­δες κάθε χρό­νο, μετα­να­στεύ­ο­ντας από Βορ­ρά σε Νότο και από Δύση σε Ανα­το­λή, αλλά έρχο­νται αντι­μέ­τω­ποι και με το πρό­βλη­μα της στέ­γης, είτε λόγω των πανά­κρι­βων ενοι­κί­ων, είτε λόγω του του­ρι­σμού. Αντί όμως όλες δια­χρο­νι­κά οι κυβερ­νή­σεις να δώσουν λύσεις, με επι­νοι­κιά­σεις ξενο­δο­χεί­ων, σχέ­διο κοι­νω­νι­κής κατοι­κί­ας και εξα­σφά­λι­ση στέ­γης για όλους τους δημό­σιους υπαλ­λή­λους που ανα­γκά­ζο­νται να μετα­κι­νού­νται μακριά από τον τόπο κατοι­κί­ας τους, μοι­ρά­ζουν …τσάι και συμπά­θεια για το δρά­μα τους και διαιω­νί­ζουν τις άθλιες εργα­σια­κές σχέ­σεις στο Δημό­σιο, αντί για μόνι­μη και στα­θε­ρή δου­λειά. Οι χιλιά­δες ανα­πλη­ρω­τές και οι άλλοι εργα­ζό­με­νοι, που ζουν «άστε­γη» ζωή και εργα­σία — λάστι­χο, έχουν μια πρώ­της τάξης ευκαι­ρία να εκφρά­σουν την αγα­νά­κτη­σή τους και στην κάλ­πη. Να ψηφί­σουν το μόνο κόμ­μα που βρί­σκε­ται στα­θε­ρά δίπλα τους, το ΚΚΕ.

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα