Ένας ακόμη εργάτης δεν γύρισε στην οικογένεια του, βρήκε το θάνατο προσπαθώντας να βγάλει το μεροκάματο

Ένας ακό­μη εργά­της δεν γύρι­σε στην οικο­γέ­νεια του, καθώς βρή­κε το θάνα­το προ­σπα­θώ­ντας να βγά­λει το μεροκάματο.

Το πρωί του Σαβ­βά­του, ένας 57χρονος εργα­ζό­με­νος σε εται­ρεία ανα­κύ­κλω­σης, στα Δια­βα­τά Θεσ­σα­λο­νί­κης, έχα­σε τη ζωή του πέφτο­ντας από ύψος 2,5 μέτρων, την ώρα που έκα­νε εργα­σί­ες καθα­ρι­σμού των μηχανημάτων.

Το Σωμα­τείο Ιδιω­τι­κών Υπαλ­λή­λων Θεσ­σα­λο­νί­κης εκφρά­ζει τα θερ­μά του συλ­λυ­πη­τή­ρια στην οικο­γέ­νεια και στους συνα­δέλ­φους του αδι­κο­χα­μέ­νου εργά­τη, σημειώνοντας:

«Απαι­τού­με την άμε­ση διε­ρεύ­νη­ση και τη δια­λεύ­καν­ση των αιτιών που οδή­γη­σαν σ’ αυτό το τρα­γι­κό εργα­τι­κό δυστύχημα.Είναι άλλος ένας θάνα­τος εργά­τη που έρχε­ται να προ­στε­θεί στον τρα­γι­κό κατά­λο­γο των εργα­τι­κών δυστυ­χη­μά­των στους τόπους δου­λειάς, όπου τα μέτρα υγιει­νής και ασφά­λειας είναι από μηδα­μι­νά έως ανύ­παρ­κτα, όπου η μάχη για το μερο­κά­μα­το πάει χέρι — χέρι με την εντα­τι­κο­ποί­η­ση, την έκθε­ση σε κίν­δυ­νο της ίδιας μας της ζωής. Τα ελά­χι­στα μέτρα προ­στα­σί­ας, όπου εφαρ­μό­ζο­νται, δεν εγγυώ­νται την ασφά­λεια των εργα­ζο­μέ­νων, οι οποί­οι καθη­με­ρι­νά παί­ζουντ ην ζωή τους κορό­να γράμ­μα­τα για να ”βγει η δουλειά”.

Για μια ακό­μα φορά έρχε­ται στο προ­σκή­νιο πως η υγεία και η ασφά­λεια υπο­βαθ­μί­ζο­νται για­τί ”κοστί­ζουν” για τους εργο­δό­τες, οι έλεγ­χοι που γίνο­νται στα εργο­στά­σια είναι μηδα­μι­νοί, οι αρμό­διες υπη­ρε­σί­ες και το Σώμα Επι­θε­ώ­ρη­σης Εργα­σί­ας συνε­χώς υπο­βαθ­μί­ζο­νται και οι περισ­σό­τε­ροι χώροι δου­λειάς έχουν γίνει ”ξέφρα­γο αμπέ­λι”, όπου το να γυρί­σεις το βρά­δυ στο σπί­τι πλέ­ον γίνε­ται από τύχη».

Καλεί τους εργα­ζό­με­νους να συσπει­ρω­θούν στο σωμα­τείο τους, καθώς «είναι ο μόνος δρό­μος διεκ­δί­κη­σης μέσα σε αυτές τις απα­ρά­δε­κτες συν­θή­κες που επι­κρα­τούν σε πολ­λές επι­χει­ρή­σεις. Τώρα να οργα­νω­θεί η πάλη για μέτρα υγιει­νής και ασφά­λειας στους τόπους δου­λειάς, στα εργο­στά­σια. Όλοι οι εργα­ζό­με­νοι να δου­λεύ­ουν με τα απα­ραί­τη­τα μέτρα ασφα­λεί­ας, με συγκε­κρι­μέ­νες προ­δια­γρα­φές και με όλες τις απα­ραί­τη­τες παρο­χές, ανά­λο­γα τον τομέα εργα­σί­ας τους. Να μην επι­τρέ­ψου­με να χυθεί άλλο αίμα εργα­τών για τα κέρ­δη των εργο­δο­τών. Να διεκ­δι­κή­σου­με συν­θή­κες εργα­σί­ας με βάση τις σύγ­χρο­νες ανά­γκες, για αξιο­πρε­πείς μισθούς και δικαιώματα».