Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Ημέρα του Νερού

Σε ανα­κοί­νω­ση για την Παγκό­σμια Ημέ­ρα του Νερού το Γρα­φείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ επισημαίνει:

«Η Παγκό­σμια Ημέ­ρα Νερού βρί­σκει ένα δισε­κα­τομ­μύ­ριο ανθρώ­πους να μην έχουν πρό­σβα­ση σε επαρ­κές και καθα­ρό νερό, ενώ εκα­τομ­μύ­ρια άλλοι, ανά­με­σά τους μικρά παι­διά, πεθαί­νουν από αρρώ­στιες που συν­δέ­ο­νται με την έλλει­ψή του, καθώς το 80% των ασθε­νειών που μαστί­ζουν τον κόσμο είναι υδα­το­γε­νούς προ­έ­λευ­σης. Ταυ­τό­χρο­να, ο άγριος αντα­γω­νι­σμός των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων για την εκμε­τάλ­λευ­ση νέων φυσι­κών πόρων δημιουρ­γεί νέα δει­νά στα λαϊ­κά στρώματα.

Μόνο στο Ντι­τρόιτ της Αμε­ρι­κής 100.000 κάτοι­κοι, κυρί­ως Αφρο­α­με­ρι­κα­νοί, δια­πι­στώ­θη­κε σε σχε­τι­κή έρευ­να ότι “δεν έχουν σύν­δε­ση λόγω οικο­νο­μι­κής αδυναμίας”.

Ανά­λο­γη κατά­στα­ση αντι­με­τω­πί­ζουν τα φτω­χά λαϊ­κά στρώ­μα­τα στις χώρες της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, γεγο­νός που ανα­γνω­ρί­ζε­ται ακό­μη και από την Ευρω­παϊ­κή Επιτροπή.

Γενι­κό­τε­ρα, οι ευρω­ε­νω­σια­κές κατευ­θύν­σεις για την αξιο­ποί­η­ση των υδά­τι­νων πόρων ως εμπο­ρεύ­μα­τος παρα­μέ­νουν στα­θε­ρά προ­σα­να­το­λι­σμέ­νες στην ενί­σχυ­ση ευρω­παϊ­κών επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων. Γι’ αυτό και βασι­κή προ­τε­ραιό­τη­τα απο­τε­λεί η επι­κέ­ντρω­ση στα μέτρα “ελέγ­χου της ζήτη­σης” (δηλ. της χρή­σης του νερού) και όχι έργων εμπλου­τι­σμού για την εξα­σφά­λι­ση της επάρ­κειας και τη βελ­τί­ω­ση της ποιό­τη­τας των απο­λή­ψι­μων υδά­τι­νων πόρων, επι­φα­νεια­κών και υπό­γειων. Ταυ­τό­χρο­να, οι χρή­στες του φυσι­κού αυτού πόρου, λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά και αγρό­τες, αντι­με­τω­πί­ζο­νται ως “κατα­να­λω­τές”, χρή­σι­μοι μόνο για να τρο­φο­δο­τούν με το λεη­λα­τη­μέ­νο εισό­δη­μά τους τα κέρ­δη του κεφα­λαί­ου, με βάση συγκε­κρι­μέ­νους και άτεγ­κτους κανό­νες τιμολόγησης.

Στο πλαί­σιο αυτό, η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ — ΑΝΕΛ έχει να δεί­ξει σημα­ντι­κό “έργο” προς την κατεύ­θυν­ση των πιο πάνω αντι­λαϊ­κών κοι­νο­τι­κών κατευ­θύν­σε­ων. Ανά­με­σά τους ξεχωρίζουν:

- Η προ­ώ­θη­ση της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της ΕΥΔΑΠ ΑΕ και ΕΥΑΘ ΑΕ στο κεφά­λαιο μέσω της διά­θε­σής τους στην Ελλη­νι­κή Εται­ρεία Συμ­με­το­χών και Περιου­σί­ας ΑΕ, το λεγό­με­νο και Υπερ­τα­μείο, που ολο­κλη­ρώ­θη­κε το φετι­νό Γενά­ρη με το πολυ­νο­μο­σχέ­διο για την τρί­τη αξιολόγηση.

- Η έκδο­ση τον περα­σμέ­νο Μάη της από­φα­σης της Εθνι­κής Επι­τρο­πής Υδά­των για την υπερ­τι­μο­λό­γη­ση του νερού, ύδρευ­σης και άρδευ­σης, που απο­τε­λεί ‑πέραν των άλλων- και ένα ακό­μη μέτρο για το ξεκλή­ρι­σμα της φτω­χής αγροτιάς.

- Η Ενσω­μά­τω­ση στην 1η Ανα­θε­ώ­ρη­ση των Σχε­δί­ων Δια­χεί­ρι­σης των Λεκα­νών Απορ­ρο­ής Ποτα­μών (ΣΔΛΑΠ) της χώρας όλων των αντι­λαϊ­κών κατευ­θύν­σε­ων της ΕΕ, όπως:

Η αύξη­ση της τιμής κατα­νά­λω­σης του νερού σε βάρος των λαϊ­κών στρω­μά­των και της φτω­χο­με­σαί­ας αγρο­τιάς σύμ­φω­να με την κοι­νο­τι­κή αρχή της “ενσω­μά­τω­σης του περι­βαλ­λο­ντι­κού κόστους στην τιμή του νερού”.

Ο “καθο­ρι­σμός ανω­τά­των και κατω­τά­των ορί­ων αρδευ­τι­κών ανα­γκών καλ­λιερ­γειών για ιδιω­τι­κές υδρο­λη­ψί­ες (σ.σ.: κύρια γεωτρήσεις)”.

Η κραυ­γα­λέα υπο­τί­μη­ση της ανά­γκης εμπλου­τι­σμού των υπό­γειων υδρο­φο­ρέ­ων με κατάλ­λη­λα έργα.

Στον αντί­πο­δα της πολι­τι­κής αυτής το ΚΚΕ προ­βάλ­λει τη θέση ότι η αξιο­ποί­η­ση του νερού, προς όφε­λος του λαού, προ­ϋ­πο­θέ­τει ένα ριζι­κά δια­φο­ρε­τι­κό δρό­μο ανά­πτυ­ξης, με κοι­νω­νι­κο­ποι­η­μέ­να τα συγκε­ντρω­μέ­να μέσα παρα­γω­γής, επι­στη­μο­νι­κό κεντρι­κό σχε­δια­σμό της οικο­νο­μί­ας και εργα­τι­κό έλεγχο.

Σ’ αυτό το πλαί­σιο της εργα­τι­κής εξου­σί­ας, όπου η γη, οι υδά­τι­νοι πόροι, τα δάση, τα εργο­στά­σια επε­ξερ­γα­σί­ας νερού, τα δίκτυα ύδρευ­σης, άρδευ­σης, η υπο­δο­μή απο­χέ­τευ­σης και επε­ξερ­γα­σί­ας λυμά­των, οι υδροη­λε­κτρι­κοί σταθ­μοί θα απο­τε­λούν κοι­νω­νι­κή κρα­τι­κή ιδιο­κτη­σία, ο επι­στη­μο­νι­κός κεντρι­κός σχε­δια­σμός θα μπο­ρεί να προ­βλέ­πει και να ικα­νο­ποιεί τις λαϊ­κές ανά­γκες στο συγκε­κρι­μέ­νο τομέα, με γνώ­μο­να τη συν­δυα­σμέ­νη ικα­νο­ποί­η­ση του συνό­λου των κοι­νω­νι­κών αναγκών.

Για να ανοί­ξει αυτός ο ελπι­δο­φό­ρος δρό­μος, οι σημε­ρι­νοί αγώ­νες ενά­ντια σε κάθε μορ­φή άμε­σης ή έμμε­σης ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της δια­χεί­ρι­σης του νερού, οι αγώ­νες για φθη­νό ποιο­τι­κό νερό για όλους τους εργα­ζό­με­νους, για πλή­ρη στα­θε­ρή εργα­σία των εργα­ζο­μέ­νων στον κλά­δο, με δια­σφά­λι­ση των δικαιω­μά­των τους, πρέ­πει να στο­χεύ­ουν στην ανα­τρο­πή της πολι­τι­κής εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης του νερού και του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος που την παράγει».

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο