Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ: Για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού και των Φυλετικών Διακρίσεων (21 Μαρτίου)

Στις 21 Μαρ­τί­ου 1960, η αστυ­νο­μία της Νότιας Αφρι­κής άνοι­ξε πυρ στη φοι­τη­τι­κή δια­δή­λω­ση που γινό­ταν στην πόλη Σάρπ­βιλ ενά­ντια στο απάν­θρω­πο καθε­στώς του Απαρτ­χάιντ, δολο­φο­νώ­ντας εν ψυχρώ 69 μαύ­ρους φοι­τη­τές. Τιμώ­ντας τους αγω­νι­στές αυτούς, η 21η Μαρ­τί­ου καθιε­ρώ­θη­κε ως Παγκό­σμια Ημέ­ρα Κατά του Ρατσι­σμού και των Φυλε­τι­κών Διακρίσεων.

 

Σήμε­ρα, 64 χρό­νια μετά, ο ρατσι­σμός, η ξενο­φο­βία, η μισαλ­λο­δο­ξία, οι φυλε­τι­κές και κάθε είδους δια­κρί­σεις εξα­κο­λου­θούν να εκδη­λώ­νο­νται ποι­κι­λό­τρο­πα και με διά­φο­ρες απο­κρου­στι­κές μεθό­δους στις συν­θή­κες της άγριας ιμπε­ρια­λι­στι­κής βαρ­βα­ρό­τη­τας, η οποία δια­μορ­φώ­νει διαρ­κώς “νέα Απαρτ­χάιντ” στη ζωή και το μέλ­λον των λαών.

Πόλε­μοι, επι­κίν­δυ­νοι αντα­γω­νι­σμοί των ιμπε­ρια­λι­στών στις πλά­τες των λαών, φτώ­χεια και εξα­θλί­ω­ση, ολέ­θριες συνέ­πειες από την κατα­λή­στευ­ση του περι­βάλ­λο­ντος και την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση όλων των κοι­νω­νι­κών αγα­θών, διώ­ξεις από αστι­κά καθε­στώ­τα, έντα­ση της κατα­στο­λής σε βάρος των εργα­τι­κών και λαϊ­κών αγώ­νων, βάρ­βα­ρες πολι­τι­κές σε βάρος των ξερι­ζω­μέ­νων μετα­να­στών και προσφύγων.

Αυτά είναι τα “νέα Απαρτ­χάιντ” της “δημο­κρα­τί­ας” του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των αστι­κών κρα­τών, που κατα­δυ­να­στεύ­ουν τους εργα­ζό­με­νους και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Αυτή είναι η δήθεν “σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας” στο σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης, που καλ­λιερ­γεί τον ατο­μι­σμό, τον εγω­ι­στι­κό τρό­πο σκέ­ψης και τον αντα­γω­νι­σμό, δια­μορ­φώ­νο­ντας το έδα­φος για απο­τρό­παιες ρατσι­στι­κές, μισαλ­λό­δο­ξες και ομο­φο­βι­κές συμπε­ρι­φο­ρές και πράξεις.

Το πιο απο­κα­λυ­πτι­κό παρά­δειγ­μα είναι ο ρατσι­σμός και η ξενο­φο­βία, που δια­περ­νά την άγρια πολι­τι­κή της ΕΕ και των αστι­κών κυβερ­νή­σε­ων, σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κών, φιλε­λεύ­θε­ρων και ακρο­δε­ξιών, σε βάρος των κατα­τρεγ­μέ­νων από τους πολέ­μους και την εξαθλίωση.

Η φετι­νή Παγκό­σμια Ημέ­ρα Κατά του Ρατσι­σμού σημα­δεύ­ε­ται από την ανεί­πω­τη σφα­γή του Παλαι­στι­νια­κού λαού και χιλιά­δων ανυ­πε­ρά­σπι­στων παι­διών από το κρά­τος δολο­φό­νο του Ισρα­ήλ, από τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στο έδα­φος της Ουκρα­νί­ας, που εξα­κο­λου­θεί να μαί­νε­ται εδώ και δύο χρό­νια με αμέ­τρη­τα θύμα­τα, από το ασύλ­λη­πτο ρεκόρ των 114 εκατ. εκτο­πι­σμέ­νων ανθρώ­πων ως τον μεγα­λύ­τε­ρο αριθ­μό ξερι­ζω­μέ­νων στην ανθρώ­πι­νη ιστο­ρία. Την ίδια ώρα, ΕΕ και αστι­κά κρά­τη αντι­με­τω­πί­ζουν τους μετα­νά­στες και πρό­σφυ­γες άλλο­τε σαν “υβρι­δι­κή απει­λή” και “λαθραί­ους εισβο­λείς” των συνό­ρων με πελώ­ριους φρά­χτες, επα­να­προ­ω­θή­σεις και σύγ­χρο­να στρα­τό­πε­δα συγκέ­ντρω­σης και δια­λο­γής, και άλλο­τε σαν μια “μεγά­λη ευκαι­ρία” ενός κατάλ­λη­λου φθη­νού εργα­τι­κού δυνα­μι­κού με δια­λυ­μέ­να δικαιώ­μα­τα για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους. Αυτός είναι ο πυρή­νας του απα­ρά­δε­κτου νέου Συμ­φώ­νου της ΕΕ για τη Μετα­νά­στευ­ση και το Άσυ­λο. Η πολι­τι­κή τους πρέ­πει να κατα­δι­κα­στεί από τους λαούς στις επερ­χό­με­νες ευρωεκλογές.

Κι επει­δή η 21η Μαρ­τί­ου είναι ταυ­τό­χρο­να Παγκό­σμια Ημέ­ρα Ποί­η­σης, το ΚΚΕ απευ­θύ­νει κάλε­σμα αλλη­λεγ­γύ­ης και προ­λε­τα­ρια­κού διε­θνι­σμού, με τον στί­χο του κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή Γιάν­νη Ρίτσου: “Εμείς αδελ­φέ μου, τρα­γου­δά­με για να σμί­ξου­με τον κόσμο”. Οι λαοί, οι εργά­τες, οι άνθρω­ποι του μόχθου, ανε­ξάρ­τη­τα από φυλή, εθνι­κή κατα­γω­γή, χρώ­μα, θρη­σκεία, φύλο, σεξουα­λι­κό προ­σα­να­το­λι­σμό ή άλλα προ­σω­πι­κά γνω­ρί­σμα­τα, έχουν κοι­νά βάσα­να και κοι­νά συμ­φέ­ρο­ντα, για να δυνα­μώ­σουν το δικό τους ποτά­μι αγώ­να και διεκ­δί­κη­σης για τη ζωή και τα δικαιώ­μα­τά τους. Στον δρό­μο της πάλης για την ανα­τρο­πή του σάπιου συστή­μα­τος των πολέ­μων, της εξα­θλί­ω­σης και του ξερι­ζω­μού, μπο­ρούν να τσα­κί­σουν τον φασι­σμό, τον ρατσι­σμό και τις κάθε είδους δια­κρί­σεις και να επι­βά­λουν τις δικές τους αξί­ες της συλ­λο­γι­κό­τη­τας, της ταξι­κής ενό­τη­τας και της πραγ­μα­τι­κής αλληλεγγύης».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο