Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ατζέρ Ιχτιάρ: Φτώχεια που θερίζει

Μέρα νύχτα σκυφτοί
άνθρω­ποι στο χωράφι
αργοπεθαίνουν
και τα παι­διά μαθαίνουν.

Ένα κου­λού­ρι βρέθηκε
και ένα παι­δά­κι χαμογέλασε.
Στε­να­χώ­ριες, νταλ­κά­δες και καημούς
βρέ­θη­καν σε άλλους ουρανούς.

Την άλλη μέρα
ξανα­πή­γαν στα καπνά
και ήρθαν ξάφ­νου τα απανωτά
και χάθη­καν τα παγωτά.

Φτώ­χεια που θερίζει
βαρ­κού­λα που αρμενίζει
Και την καρ­δού­λα μου ραγίζει!

Μέρα νύχτα σκυφτοί
άνθρω­ποι στο χωράφι
να αργοπεθαίνουν
και η φτώ­χεια να θερίζει
και ο άνε­μος σε αγγίζει
και αυτό την καρ­δού­λα μου ραγίζει!

 

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο