Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Αυτοί είναι οι 24 (ταυτοποιημένοι) νεκροί του Πολυτεχνείου

Όλο και πιο συστη­μα­τι­κή τα τελευ­ταία χρό­νια η προ­σπά­θεια των φασι­στών, με προ­ε­ξέ­χο­ντες τους ναζί της Χρυ­σής Αυγής, να «απο­μυ­θο­ποι­ή­σουν» τάχα την εξέ­γερ­ση του Πολυ­τε­χνεί­ου, υμνώ­ντας ταυ­τό­χρο­να το καθε­στώς της επτά­χρο­νης δικτατορίας.

Σ’ αυτή τους την προ­σπά­θεια χρη­σι­μο­ποιούν χοντρο­κομ­μέ­να ψέμα­τα με πιο χαρα­κτη­ρι­στι­κό από αυτά είναι ότι τάχα «δεν υπήρ­χαν νεκροί στο Πολυ­τε­χνείο». Κι επει­δή αυτό δεν μπο­ρού­σε φυσι­κά να στα­θεί, έχει καταρ­ρι­φθεί επα­νει­λημ­μέ­να, αφού είναι επι­βε­βαιω­μέ­νες οι δολο­φο­νί­ες που διέ­πρα­ξε το χου­ντι­κό καθε­στώς στις 17 Νοέμ­βρη 1973, το τρο­πο­ποί­η­σαν τελευ­ταία, κάνο­ντάς το «μέσα στο Πολυ­τε­χνείο». Γρά­φει συγκε­κρι­μέ­να μια από τις βρω­μο­σε­λί­δες της Χρυ­σής Αυγής στο δια­δί­κτυο: «Σύμ­φω­να με τα επί­ση­μα στοι­χεία, δεν υπήρ­ξαν νεκροί μέσα εις τον χώρο του Πολυ­τε­χνεί­ου, παρά μόνον κάποιοι ολί­γοι εκτός αυτού, φονευ­θέ­ντες ως επί το πλεί­στον από αδέ­σπο­τες σφαί­ρες και εξο­στρα­κι­σμούς, είτε από προ­βο­κά­το­ρες που έδρα­σαν μέσα στην αναμπουμπούλα».

Ποιοι είναι αυτοί που τα λένε;

Ο ισχυ­ρι­σμός έχει επα­νέλ­θει κατά τα τελευ­ταία χρό­νια μετά την άνο­δο της Χρυ­σής Αυγής η οποία υμνεί ανοι­χτά τη δικτα­το­ρία του 1967–1974. Είναι γνω­στό άλλω­στε ότι ο αρχη­γός της Χρυ­σής Αυγής Νίκος Μιχα­λο­λιά­κος, είχε πάρει μέρος μαζί με ομά­δα ακρο­δε­ξιών, στην κατα­στο­λή της εξέ­γερ­σης του Πολυ­τε­χνεί­ου, στα μετό­πι­σθεν των δυνά­με­ων ασφα­λεί­ας της χού­ντας, ενώ ο δικτά­το­ρας Γεώρ­γιος Παπα­δό­που­λος είχε χρί­σει το Μιχα­λο­λιά­κο πρό­ε­δρο της νεο­λαί­ας της ΕΠΕΝ, του κόμ­μα­τος δηλα­δή που ίδρυ­σε το 1983 ο δικτά­το­ρας από τη φυλα­κή όπου βρι­σκό­ταν. Γνω­στό είναι επί­σης ότι ο υπαρ­χη­γός της Χρυ­σής Αυγής, Χρί­στος Παπ­πάς (ο οποί­ος σε δημό­σια εκδή­λω­ση στην Κρή­τη, το Νοέμ­βρη του 2012 ύψω­σε σημαία με το έμβλη­μα της χού­ντας, είναι γιος του ταγ­μα­τάρ­χη Ηλία Παπ­πά, έμπι­στου συνερ­γά­τη του δικτά­το­ρα Παπα­δό­που­λου που συμ­με­τεί­χε στο ίδιο το πρα­ξι­κό­πη­μα του 1967.

Συνε­πώς, οι φιλο­χου­ντι­κοί και ακρο­δε­ξιοί, έχουν και προ­σω­πι­κούς λόγους να θέλουν να υπο­βαθ­μί­σουν τα χου­ντι­κά εγκλή­μα­τα και να σβή­σουν τη μνή­μη του Πολυτεχνείου.

Πώς έχουν όμως τα πράγματα;

Το ζήτη­μα το πόσοι ήταν οι νεκροί του Πολυ­τε­χνεί απα­σχό­λη­σε και τον Τύπο της επο­χής αλλά και τη δίκη των πρω­ταί­τιων της σφα­γής. Υπήρ­χαν ανα­φο­ρές και μαρ­τυ­ρί­ες για εκα­το­ντά­δες νεκρούς και ομα­δι­κούς τάφους στου Ζωγρά­φου,  ενώ ανα­φέ­ρο­νταν και σε συγκε­κρι­μέ­να περι­στα­τι­κά, όπως το θάνα­το του­λά­χι­στον τριών ατό­μων που συνε­θλί­βη­σαν από το άρμα μάχης που εισέ­βα­λε στο Πολυ­τε­χνείο, την εκτέ­λε­ση των εκφω­νη­τών του ραδιο­σταθ­μού και των τραυ­μα­τιών που νοση­λεύ­ο­νταν στο πρό­χει­ρο ιατρείο.

Στις 19 Νοεμ­βρί­ου 1973 ο υφυ­πουρ­γός παρά τω πρω­θυ­πουρ­γώ, Σπυ­ρί­δων Ζουρ­να­τζής, ανα­κοι­νώ­νει σε συνέ­ντευ­ξη Τύπου ότι οι νεκροί από την κατα­στο­λή της εξέ­γερ­σης του Πολυ­τε­χνεί­ου ανέρ­χο­νται σε 11 και οι τραυ­μα­τί­ες σε 138.

Μετά τη Μετα­πο­λί­τευ­ση και υπό την πίε­ση της κοι­νής γνώ­μης, ο προϊ­στά­με­νος της Εισαγ­γε­λί­ας Αθη­νών ανέ­θε­σε στον εισαγ­γε­λέα πρω­το­δι­κών Δημή­τριο Τσε­βά τη διε­νέρ­γεια προ­κα­ταρ­κτι­κής εξέ­τα­σης «προς δια­κρί­βω­σιν τυχόν τελέ­σε­ως, αξιο­ποί­νων πρά­ξε­ων εξ αφορ­μής των περί το Πολυ­τε­χνεί­ον γνω­στών αιμα­τη­ρών εκδη­λώ­σε­ων του Νοεμ­βρί­ου 1973» (5 Σεπτεμ­βρί­ου 1974).

Ενώ­πιόν του παρέ­λα­σαν δεκά­δες μάρ­τυ­ρες, οι οποί­οι έδω­σαν τη δική τους εκδο­χή για τα γεγονότα.

Στο πόρι­σμα της προ­κα­ταρ­κτι­κής εξέ­τα­σης, που κατέ­θε­σε στις 14 Οκτω­βρί­ου 1974 στον προϊ­στά­με­νό του, ο εισαγ­γε­λέ­ας Τσε­βάς εκτι­μού­σε ότι ο αριθ­μός των νεκρών μπο­ρεί να φθά­νει τους 34 (18 επώ­νυ­μους και 16 ανώ­νυ­μους) και οι τραυ­μα­τί­ες τους 1.103. Κατά τη διάρ­κεια της δίκης για τα γεγο­νό­τα του Πολυ­τε­χνεί­ου (16 Οκτω­βρί­ου — 31 Δεκεμ­βρί­ου 1975) τεκ­μη­ριώ­θη­καν 24 θάνατοι.

Αρκε­τά χρό­νια αργό­τε­ρα (2002–2003), ο ιστο­ρι­κός Λεω­νί­δας Καλ­λι­βρε­τά­κης (που συμ­με­τεί­χε στα γεγο­νό­τα του Πολυ­τε­χνεί­ου ως φοι­τη­τής της Φιλο­σο­φι­κής), πραγ­μα­το­ποί­η­σε τη δική του έρευ­να, υπό την αιγί­δα του Εθνι­κού Ιδρύ­μα­τος Ερευ­νών, και συνέ­τα­ξε ένα κατά­λο­γο, στον οποίο περι­λαμ­βά­νο­νται 24 επώ­νυ­μοι νεκροί, ενώ για 16 ανώ­νυ­μους νεκρούς η έρευ­να συνε­χί­ζε­ται για την ταυ­το­ποί­η­σή τους.

polutexneio 14

Οι ταυτοποιημένοι νεκροί

karageirgis1. Στυ­λια­νός Καρα­γε­ώρ­γης του Αγα­μέ­μνο­νος, 19 ετών, οικο­δό­μος, κάτοι­κος Μια­ού­λη 38, Νέο Ηρά­κλειο Αττι­κής. Στις 10.15 το πρωί της 17/11/1973, ενώ βρι­σκό­ταν μαζί με άλλους δια­δη­λω­τές στην οδό Πατη­σί­ων, μετα­ξύ των κινη­μα­το­γρά­φων «ΑΕΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυ­μα­τί­στη­κε από ριπή πολυ­βό­λου που έρι­ξε ενα­ντί­ον τους περί­πο­λος πεζο­ναυ­τών που επέ­βαι­νε τεθω­ρα­κι­σμέ­νου οχή­μα­τος. Μετα­φέρ­θη­κε στο ΚΑΤ, όπου εξέ­πνευ­σε στις 30/11/1973.

 

 

2. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοι­τή­τρια από το Molde της Νορ­βη­γί­ας. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στο στή­θος από πυρά της φρου­ράς του υπουρ­γεί­ου Δημο­σί­ας Τάξε­ως. Μετα­φέρ­θη­κε από δια­δη­λω­τές στο ξενο­δο­χείο «Ακρο­πόλ» και αργό­τε­ρα, νεκρή ήδη, στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του ΙΚΑ.

 

3. Βασί­λειος Φάμελ­λος του Πανα­γιώ­τη, 26 ετών, ιδιω­τι­κός υπάλ­λη­λος, από τον Πύρ­γο Ηλεί­ας, κάτοι­κος Κάσου 1, Κυψέ­λη, Αθή­να. Στις 16/11/1973, γύρω στις 23.30, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στο κεφά­λι από πυρά της φρου­ράς του υπουρ­γεί­ου Δημο­σί­ας Τάξε­ως. Μετα­φέρ­θη­κε νεκρός στο «Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθηνών».

4. Γεώρ­γιος Σαμού­ρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοι­τη­τής Παντεί­ου, από την Πάτρα, κάτοι­κος πλα­τεί­ας Κου­ντου­ριώ­του 7, Κου­κά­κι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρι­σκό­ταν στην ευρύ­τε­ρη περιο­χή του Πολυ­τε­χνεί­ου (Καλ­λι­δρο­μί­ου και Ζωσι­μά­δων), τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στον τρά­χη­λο από πυρά της αστυ­νο­μί­ας. Μετα­φέρ­θη­κε νεκρός στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του ΙΚΑ.

 

5. Δημή­τριος Κυρια­κό­που­λος του Αντω­νί­ου, 35 ετών, οικο­δό­μος, από τα Καλά­βρυ­τα, κάτοι­κος Περι­στε­ρί­ου Αττι­κής. Κατά τις βρα­δι­νές ώρες της 16/11/1973, ενώ βρι­σκό­ταν στην περιο­χή του Πολυ­τε­χνεί­ου, χτυ­πή­θη­κε από αστυ­νο­μι­κούς με συμπα­γείς ράβδους, συνε­πεία των οποί­ων πέθα­νε, από οξεία ρήξη αορ­τής, ενώ μετα­φε­ρό­ταν στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του Ερυ­θρού Σταυρού.

 

 

6. Νικό­λα­ος Μαρ­κού­λης του Πέτρου, 24 ετών, εργά­της, από το Παρ­θέ­νι Θεσ­σα­λο­νί­κης, κάτοι­κος Χρη­στο­μά­νου 67, Σεπό­λια, Αθή­να, εργά­της. Στις 17/11/1973, στην πλα­τεία Βάθης, τραυ­μα­τί­στη­κε στην κοι­λιά από ριπή στρα­τιω­τι­κής περι­πό­λου. Μετα­φέρ­θη­κε στο «Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθη­νών», όπου πέθα­νε τη Δευ­τέ­ρα 19/11/1973.

 

7. Σπύ­ρος Μαρί­νος του Διο­νυ­σί­ου, 31 ετών, ιδιω­τι­κός υπάλ­λη­λος, από την Εξω­χώ­ρα Ζακύν­θου. Στις 16/11/1973, ενώ βρι­σκό­ταν στην περιο­χή του Πολυ­τε­χνεί­ου, κτυ­πή­θη­κε από αστυ­νο­μι­κούς με συμπα­γείς ράβδους και υπέ­στη κρα­νιο­ε­γκε­φα­λι­κές κακώ­σεις. Μετα­φέρ­θη­κε στο Θερα­πευ­τή­ριο Πεντέ­λης, όπου πέθα­νε τη Δευ­τέ­ρα 19/11/1973, από οξύ αγγεια­κό εγκε­φα­λι­κό επεισόδιο.

 

8. Διο­μή­δης Κομνη­νός του Ιωάν­νη, 17 ετών, μαθη­τής, κάτοι­κος Λευ­κά­δος 7, Αθή­να. Στις 16/11/1973, μετα­ξύ 21.30 και 21.45, στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Αβέ­ρωφ και Μάρ­νη τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στην καρ­διά από πυρά της φρου­ράς του υπουρ­γεί­ου Δημο­σί­ας Τάξε­ως. Μετα­φέρ­θη­κε νεκρός στο «Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθηνών».

 

9. Μάρ­κος Καρα­μα­νής του Δημη­τρί­ου, 23 ετών, ηλε­κτρο­λό­γος, από τον Πει­ραιά, κάτοι­κος Χίου 35, Αιγά­λεω. Στις 17/11/1973, επί της πλα­τεί­ας Αιγύ­πτου, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στο κεφά­λι από πυρά της στρα­τιω­τι­κής φρου­ράς που ενέ­δρευε στην ταρά­τσα του ΟΤΕ. Στην κλι­νι­κή «Παντά­νασ­σα» (πλα­τεία Βικτο­ρί­ας) δια­πι­στώ­θη­κε ο θάνα­τός του.

 

 

10 Αλέ­ξαν­δρος Σπαρ­τί­δης του Ευστρα­τί­ου, 16 ετών, μαθη­τής, από τον Πει­ραιά, κάτοι­κος Αγί­ας Λαύ­ρας 80, Αθή­να. Στις 10.30 με 11.00 περί­που το πρωί της 17/11/1973, ενώ βάδι­ζε στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Πατη­σί­ων και Κότσι­κα, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στην κοι­λιά από πυρά της στρα­τιω­τι­κής φρου­ράς που ενέ­δρευε στην ταρά­τσα του ΟΤΕ. Με δια­μπε­ρές τραύ­μα μετα­φέρ­θη­κε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρή­κε νεκρό ο πατέ­ρας του.

 

11. Αλέ­ξαν­δρος — Βασί­λειος (Μπασ­ρί) Καρά­κας, 43 ετών, Αφγα­νός τουρ­κι­κής υπη­κο­ό­τη­τας, κάτοι­κος Μύρων 10, Αγιος Παντε­λε­ή­μο­νας, Αθή­να. Στις 13.00, της 17/11/1973, ενώ βάδι­ζε με τον 13χρονο γιο του στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Χέι­δεν και Αχαρ­νών, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στην κοι­λιά από ριπή μυδρα­λί­ου τεθω­ρα­κι­σμέ­νου στρα­τιω­τι­κού οχή­μα­τος. Μετα­φέρ­θη­κε απευ­θεί­ας στο νεκρο­το­μείο, όπου πιστο­ποι­ή­θη­κε ο θάνα­τος του.

 

 

12. Ανδρέ­ας Κού­μπος του Στέρ­γιου, 63 ετών, βιο­τέ­χνης, από την Καρ­δί­τσα, κάτοι­κος Αμα­λιά­δος 12, Κολω­νός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18/11/1973, στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Γ’ Σεπτεμ­βρί­ου και Καπο­δι­στρί­ου, τραυ­μα­τί­στη­κε στη λεκά­νη από πυρά μυδρα­λί­ου τεθω­ρα­κι­σμέ­νου στρα­τιω­τι­κού οχή­μα­τος. Εξέ­πνευ­σε στο ΚΑΤ στις 30/1/1974.

 

13. Μιχα­ήλ Μυρο­γιάν­νης του Δημη­τρί­ου, 20 ετών, ηλε­κτρο­λό­γος, από τη Μυτι­λή­νη, κάτοι­κος Αση­μά­κη Φωτή­λα 8, Αθή­να. Στις 12.00 το μεση­μέ­ρι της 18/11/1973, στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Πατη­σί­ων και Στουρ­νά­ρη, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στο κεφά­λι από πυρά περι­στρό­φου αξιω­μα­τι­κού του Στρα­τού (αυτουρ­γός ο συνταγ­μα­τάρ­χης Νικό­λα­ος Ντερ­τι­λής). Μετα­φέρ­θη­κε στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του Ε.Ε.Σ. σε κωμα­τώ­δη κατά­στα­ση και κατό­πιν στο «Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθη­νών», όπου πέθα­νε αυθημερόν.

Ας δού­με πώς δολο­φό­νη­σε τον Μιχα­ήλ Μυρο­γιάν­νη ένα από τα πρω­το­πα­λί­κα­ρα των Χουντικών:

To μεση­μέ­ρι της 18ης Νοέμ­βρη 1973, ο ταγ­μα­τάρ­χης Ντερ­τι­λής βρί­σκε­ται με το υπη­ρε­σια­κό τζιπ έξω από την κατε­στραμ­μέ­νη πύλη του Πολυ­τε­χνεί­ου. Απέ­να­ντι, Πατη­σί­ων και Στουρ­νά­ρη, οι αστυ­φύ­λα­κες χτυ­πούν ένα νεα­ρό, που προς στιγ­μήν τους ξεφεύ­γει. Ο Ντερ­τι­λής βγά­ζει από το μπου­φάν το περί­στρο­φο και πυροβολεί.

«Ο νεα­ρός έπε­σε σαν κοτό­που­λο», περι­γρά­φει στην κατά­θε­σή του ένα χρό­νο αργό­τε­ρα ο οδη­γός του Ντερ­τι­λή — ο 21 ετών τότε Αντώ­νης Αγρι­τέ­λης — και συνεχίζει:

«Μετά το φόνο ο Ντερ­τι­λής σαν να μη συνέ­βαι­νε τίπο­τα μπή­κε στο τζιπ και χτυ­πώ­ντας με στην πλά­τη μου είπε: “Με παρα­δέ­χε­σαι, ρε; Σαρά­ντα πέντε χρο­νών άνθρω­πος και με τη μία στο κεφάλι!”»…

14. Σπυ­ρί­δων Κοντο­μά­ρης του Ανα­στα­σί­ου, 57 ετών, δικη­γό­ρος  (πρώ­ην βου­λευ­τής Κερ­κύ­ρας της Ένω­σης Κέντρου), κάτοι­κος Αγί­ου Μελε­τί­ου, Αθή­να. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20:30–21:00, ενώ βρι­σκό­ταν στη δια­σταύ­ρω­ση οδών Γεωρ­γί­ου Σταύ­ρου και Στα­δί­ου, προ­σβλή­θη­κε από δακρυ­γό­να αέρια που έρι­χνε η Αστυ­νο­μία κατά των δια­δη­λω­τών, με απο­τέ­λε­σμα να υπο­στεί έμφραγ­μα του μυο­καρ­δί­ου. Μετα­φέρ­θη­κε στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του Ελλη­νι­κού Ερυ­θρού Σταυ­ρού (Γ’ Σεπτεμ­βρί­ου 21), όπου δια­πι­στώ­θη­κε ο θάνα­τός του.

15. Σωκρά­της Μιχα­ήλ, 57 ετών, εμπει­ρο­γνώ­μων ασφα­λι­στι­κής εται­ρεί­ας, κάτοι­κος Περι­στε­ρί­ου Αττι­κής. Στις 16.11.1973, μετα­ξύ 21:00 και 22:30, ενώ βρι­σκό­ταν μετα­ξύ των οδών Μπου­μπου­λί­νας και Σόλω­νος, προ­σβλή­θη­κε από δακρυ­γό­να αέρια που έρι­χνε η Αστυ­νο­μία κατά των δια­δη­λω­τών, με απο­τέ­λε­σμα να υπο­στεί από­φρα­ξη της αρι­στε­ράς στε­φα­νιαί­ας. Μετα­φέρ­θη­κε ημι­θα­νής στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του Ελλη­νι­κού Ερυ­θρού Σταυ­ρού (Γ’ Σεπτεμ­βρί­ου 21), όπου και πέθανε.

16. Αικα­τε­ρί­νη Αργυ­ρο­πού­λου σύζυ­γος Αγγε­λή, 76 ετών, κάτοι­κος Κέν­νε­ντυ και Καλύ­μνου, Άγιοι Ανάρ­γυ­ροι Αττι­κής. Στις 10:00 της 17.11.1973, ενώ βρι­σκό­ταν στην αυλή του σπι­τιού της, τραυ­μα­τί­στη­κε στην πλά­τη από σφαί­ρα. Δια­κο­μί­στη­κε στην κλι­νι­κή «Παμ­μα­κά­ρι­στος» (Κάτω Πατή­σια), όπου νοση­λεύ­τη­κε επί ένα μήνα και κατό­πιν μετα­φέρ­θη­κε στο σπί­τι της, όπου πέθα­νε συνε­πεία του τραύ­μα­τος της μετά από ένα εξά­μη­νο (Μάιος 1974).

 

18. Δημή­τριος Παπαϊ­ω­άν­νου, 60 ετών, διευ­θυ­ντής ταμεί­ου αλευ­ρο­βιο­μη­χά­νων, κάτοι­κος Αρι­στο­μέ­νους 105, Αθή­να. Γύρω στις 11:30 της 17.11.1973, ενώ βρι­σκό­ταν στην πλα­τεία Ομο­νοί­ας, προ­σβλή­θη­κε από δακρυ­γό­να αέρια που έρι­χνε η Αστυ­νο­μία. Μετα­φέρ­θη­κε στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του Ελλη­νι­κού Ερυ­θρού Σταυ­ρού (Γ’ Σεπτεμ­βρί­ου 21), όπου δια­πι­στώ­θη­κε ο θάνα­τος του, συνε­πεία εμφράγματος.

 

19. Ευστά­θιος Κολι­νιά­της, 47 ετών, από τον Πει­ραιά, κάτοι­κος Νικο­πό­λε­ως 4, Καμα­τε­ρό Αττι­κής. Κτυ­πή­θη­κε στις 18.11.1973 από αστυ­νο­μι­κούς με συμπα­γείς ράβδους, και υπέ­στη κρα­νιο­ε­γκε­φα­λι­κές κακώ­σεις, συνε­πεία των οποί­ων πέθα­νε στις 21.11.1973.

20. Βασι­λι­κή Μπε­κιά­ρη του Φωτί­ου, 17 ετών, εργα­ζό­με­νη μαθή­τρια, από τα Αμπε­λά­κια Βάλ­του Αιτω­λο­α­καρ­να­νί­ας, κάτοι­κος Μετα­γέ­νους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12:00 το μεση­μέ­ρι της 17.11.1973, ενώ βρι­σκό­ταν στην ταρά­τσα του σπι­τιού της, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στον αυχέ­να από πυρά. Μετα­φέρ­θη­κε στο Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθη­νών και στη συνέ­χεια στον «Ευαγ­γε­λι­σμό», όπου πέθα­νε αυθημερόν

 

21. Δημή­τρης Θεο­δώ­ρας του Θεο­φά­νους, 5 1/2 ετών, κάτοι­κος Ανα­κρέ­ο­ντος 2, Ζωγρά­φου. Στις 13:00, της 17.11.1973, ενώ διέ­σχι­ζε με τη μητέ­ρα του τη δια­σταύ­ρω­ση της οδού Ορει­νής Ταξιαρ­χί­ας με τη λεω­φό­ρο Παπά­γου στου Ζωγρά­φου, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στο κεφά­λι από πυρά στρα­τιω­τι­κής περι­πό­λου με επι­κε­φα­λής αξιω­μα­τι­κό (πιθα­νόν ο ίλαρ­χος Σπυ­ρί­δων Στα­θά­κης του ΚΕΤΘ), που βρι­σκό­ταν ακρο­βο­λι­σμέ­νη στο λόφο του Αγί­ου Θερά­πο­ντος. Εξέ­πνευ­σε ακα­ριαία και όταν μετα­φέρ­θη­κε στο Νοσο­κο­μείο των Παί­δων, απλώς δια­πι­στώ­θη­κε ο θάνα­τος του.

22. Αλέ­ξαν­δρος Παπα­θα­να­σί­ου του Σπυ­ρί­δω­νος, 59 ετών, συντα­ξιού­χος εφο­ρια­κός, από το Κερά­σο­βο Αιτω­λο­α­καρ­να­νί­ας, κάτοι­κος Νάξου 116, Αθή­να. Στις 13:30 της 18.11.1973, ενώ βάδι­ζε με τις ανή­λι­κες κόρες του στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Δρο­σο­πού­λου και Κύθνου, απέ­να­ντι από το ΙΣΤ’ Αστυ­νο­μι­κό Τμή­μα, βρέ­θη­κε εν μέσω πυρών, προ­ερ­χο­μέ­νων από τους αστυ­νο­μι­κούς του Τμή­μα­τος, με απο­τέ­λε­σμα να πάθει συγκο­πή. Μετα­φέρ­θη­κε στο Σταθ­μό Πρώ­των Βοη­θειών του Ελλη­νι­κού Ερυ­θρού Σταυ­ρού (Γ’ Σεπτεμ­βρί­ου 21), όπου δια­πι­στώ­θη­κε ο θάνα­τος του.

23. Κυριά­κος Παντε­λε­ά­κης του Δημη­τρί­ου, 44 ετών, δικη­γό­ρος, από την Κρο­κέα Λακω­νί­ας, κάτοι­κος Φερ­ρών 5, Αθή­να. Στις 12:00 με 12:30 το μεση­μέ­ρι της 18.11.1973, ενώ βάδι­ζε στη δια­σταύ­ρω­ση των οδών Πατη­σί­ων και Γλάδ­στω­νος, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα από πυρά διερ­χο­μέ­νου άρμα­τος μάχης. Μετα­φέρ­θη­κε στο Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθη­νών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεν­νη­μα­τάς»), όπου και πέθα­νε στις 27.12.1973.

 

24. Γεώρ­γιος Γερι­τσί­δης του Αλε­ξάν­δρου, 47 ετών, εφο­ρια­κός υπάλ­λη­λος, κάτοι­κος Ελπί­δος 29, Νέο Ηρά­κλειο Αττι­κής. Στις 12:00 της 17.11.1973, ενώ βρι­σκό­ταν μέσα στο αυτο­κί­νη­το του στα Νέα Λιό­σια, τραυ­μα­τί­στη­κε θανά­σι­μα στο κεφά­λι από πυρά που διέ­σχι­σαν τον ουρα­νό του αυτο­κι­νή­του. Μετα­φέρ­θη­κε στο Ρυθ­μι­στι­κό Κέντρο Αθη­νών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεν­νη­μα­τάς»), όπου πέθα­νε αυθημερόν.

 

24. Ιωάν­νης Μικρώ­νης του Αγγέ­λου, 22 ετών, φοι­τη­τής στο τμή­μα Ηλε­κτρο­λό­γων Μηχα­νι­κών του Πανε­πι­στη­μί­ου Πατρών, από την Άνω Αλισ­σό Αχα­ΐ­ας. Συμ­με­τεί­χε στην κατά­λη­ψη του Πανε­πι­στη­μί­ου Πατρών. Κτυ­πή­θη­κε μετά τα γεγο­νό­τα, υπό συν­θή­κες που παρα­μέ­νουν ακό­μη αδιευ­κρί­νι­στες. Συνε­πεία της κακο­ποί­η­σης του υπέ­στη ρήξη του ήπα­τος, εξαι­τί­ας της οποί­ας πέθα­νε στις 17.12.1973 στο Λαϊ­κό Νοσο­κο­μείο Αθη­νών, όπου νοση­λευό­ταν. Σύμ­φω­να με ορι­σμέ­νες ενδεί­ξεις, ο τραυ­μα­τι­σμός του συνέ­βη στην Πάτρα, άλλες όμως πλη­ρο­φο­ρί­ες τον τοπο­θε­τούν στην Αθή­να. Η περί­πτω­ση του παρα­μέ­νει υπό έρευ­να. Σε ορι­σμέ­νους κατα­λό­γους νεκρών ανα­φέ­ρε­ται ανα­κρι­βώς ως «Κώστας Μικρώνης».

 

 

Για­τί ο φασί­στας Μιχα­λο­λιά­κος και οι χρυ­σαυ­γί­τες αρνού­νται τους νεκρούς του Πολυ­τε­χνεί­ου; (ΒΙΝΤΕΟ)

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο