Βελιγράδι: Φασίστες βανδάλισαν τα γραφεία του Νέου Κομμουνιστικού Κόμματος Γιουγκοσλαβίας

Τον βαν­δα­λι­σμό των γρα­φεί­ων του στο Βελι­γρά­δι καταγ­γέλ­λει με ανα­κοί­νω­σή του το Νέο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα Γιου­γκο­σλα­βί­ας (NKPJ).

Σύμ­φω­να με την ανα­κοί­νω­ση νεο­να­ζί και φασί­στες επι­τέ­θη­καν στα κομ­μα­τι­κά γρα­φεία, έσπα­σαν τζα­μα­ρί­ες και έγρα­ψαν συν­θή­μα­τα. Μόνο τον τελευ­ταίο χρό­νο, τα γρα­φεία του κόμ­μα­τος έχουν γίνει στό­χος επι­θέ­σε­ων πέντε φορές.

Το Νέο Κομ­μου­νι­στι­κό Κόμ­μα επι­ση­μαί­νει πως τα τελευ­ταία χρό­νια έχει αυξη­θεί η δρα­στη­ριό­τη­τα ναζι­στι­κών και φασι­στι­κών ομά­δων οι οποί­ες έχουν βαν­δα­λί­σει ουκ ολί­γες φορές σοσια­λι­στι­κά μνη­μεία της χώρας, με τις αρμό­διες αστυ­νο­μι­κές αρχές να παρα­μέ­νουν αδρανείς.

«Η αντι­κομ­μου­νι­στι­κή εκστρα­τεία στην Σερ­βία πάει χέρι χέρι με την επί­θε­ση ενά­ντια στα εργα­τι­κά-λαϊ­κά δικαιώ­μα­τα και συνε­χί­ζε­ται εδώ και πολ­λά χρό­νια. Πολ­λές ται­νί­ες, τηλε­ο­πτι­κές σει­ρές και “επι­στη­μο­νι­κά προ­γράμ­μα­τα” έχουν δημιουρ­γη­θεί προ­κει­μέ­νου να δυσφη­μί­σουν την σοσια­λι­στι­κή οικό­δό­μη­ση που υπήρ­ξε στη χώρα μας […] Τα μέσα ενη­μέ­ρω­σης παρου­σιά­ζουν τους κομ­μου­νι­στές και τους επα­να­στά­τες ως εγκλη­μα­τί­ες και τυχο­διώ­κτες και, από την άλλη, τους συνερ­γά­τες (των Ναζί και των Φασι­στών) ως πατριώ­τες και “σωτή­ρες του έθνους”. Θέλουν να δεί­ξουν ότι ο αγώ­νας για κοι­νω­νι­κή δικαιο­σύ­νη είναι παρά­λο­γος, ενώ η προ­δο­σία απο­τε­λεί κάτι το θαυ­μα­στό. Με εντο­λή της ΕΕ, η Σερ­βία εφάρ­μο­σε νόμο με τον οποίο 3.000 συνερ­γά­τες των φασι­στών κατά τον Δεύ­τε­ρο Παγκό­σμιο Πόλε­μο απο­κα­τα­στά­θη­καν», ανα­φέ­ρει μετα­ξύ άλλων η ανα­κοί­νω­ση του NKPJ.

Με αφορ­μή τον βαν­δα­λι­σμό στα γρα­φεία του, το κόμ­μα καλεί φιλι­κά Κομ­μου­νι­στι­κά και Εργα­τι­κά κόμ­μα­τα στην Ευρώ­πη και σε όλο τον κόσμο να διορ­γα­νώ­σουν δια­μαρ­τυ­ρί­ες για την αδρά­νεια και ανο­χή των σερ­βι­κών αρχών απέ­να­ντι στις επι­θέ­σεις φασι­στι­κών και ακρο­δε­ξιών δυνάμεων.

Πηγή: idcommunism.com

«Τσε Γκε­βά­ρα, πρε­σβευ­τής της Επα­νά­στα­σης», του Νίκου Μόττα