Βενεζουέλα: Το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε καταγγείλει τις κυβερνητικές — επιχειρηματικές μαφίες

Σε εξέ­λι­ξη είναι σύμ­φω­να με την κυβέρ­νη­ση της Βενε­ζου­έ­λας μεγά­λη «επι­χεί­ρη­ση για την εξάρ­θρω­ση κυκλώ­μα­τος δια­φθο­ράς», που περι­λαμ­βά­νει κρα­τι­κούς αξιω­μα­τού­χους και επιχειρηματίες.

Οπως έγι­νε γνω­στό την περα­σμέ­νη βδο­μά­δα έγι­ναν άλλες 25 συλ­λή­ψεις στε­λε­χών της Εται­ρεί­ας Πετρε­λαί­ου (PDVSA) και της Εθνι­κής Επο­πτεί­ας Κρυ­πτο­νο­μι­σμά­των (Sunacrip), καθώς και 11 επι­χει­ρη­μα­τιών που σχε­τί­ζο­νται με το εμπό­ριο και τις προ­μή­θειες πετρε­λαί­ου, που έρχο­νται να προ­στε­θούν σε δεκά­δες άλλες οι οποί­ες είχαν γίνει το καλοκαίρι.

Το ζήτη­μα της δια­φθο­ράς στον βασι­κό αυτό κλά­δο της οικο­νο­μί­ας της χώρας έχει καταγ­γελ­θεί εδώ και χρό­νια, με τη σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κή κυβέρ­νη­ση του Ν. Μαδού­ρο να το καλύ­πτει, ενώ έχουν διω­χθεί εργα­ζό­με­νοι που επι­χει­ρού­σαν να το ξεσκεπάσουν.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κό εξάλ­λου των ενδο­α­στι­κών «ξεκα­θα­ρι­σμά­των» είναι ότι η κυβέρ­νη­ση των ΗΠΑ χαι­ρέ­τι­σε την «κατα­πο­λέ­μη­ση της δια­φθο­ράς στη Βενεζουέλα»…

Το όλο ζήτη­μα, των κρα­τι­κών, επι­χει­ρη­μα­τι­κών και κυβερ­νη­τι­κών μαφιών, το έχει καταγ­γεί­λει επα­νει­λημ­μέ­να το ΚΚ Βενεζουέλας.

Σε ανα­κοί­νω­ση του ΠΓ της ΚΕ του, στις 22 Μάρ­τη, σημειώ­νε­ται ότι «η ρίζα του σοβα­ρού προ­βλή­μα­τος της απο­σύν­θε­σης στη δημό­σια διοί­κη­ση βρί­σκε­ται στο καθε­στώς αδια­φά­νειας και διά­λυ­σης των πάσης φύσε­ως ελέγ­χων, ως μορ­φή κυβερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρι­σης», ενώ κάνει λόγο για υπο­κρι­σία και νέο κυβερ­νη­τι­κό προ­ε­κλο­γι­κό σόου. Γίνε­ται ανα­φο­ρά στον ψευ­δε­πί­γρα­φο νόμο «ενά­ντια στον απο­κλει­σμό» που ψηφί­στη­κε από τη Βου­λή (κατα­ψή­φι­σε μόνο το ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας) και ο οποί­ος εκχω­ρεί εξου­σί­ες στην κυβέρ­νη­ση για να προ­χω­ρά­νε ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις προς όφε­λος του κεφαλαίου.

Το ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας απαι­τεί την απε­λευ­θέ­ρω­ση 3 εργα­ζο­μέ­νων στην πετρε­λαϊ­κή βιο­μη­χα­νία, των Αριέ­νις Τορε­άλ­μπα, Αλφρέ­δο Τσι­ρί­νος και Εου­δίς Χιρότ, που φυλα­κί­στη­καν και συνε­χί­ζουν να κρα­τού­νται επει­δή κατήγ­γει­λαν τους διε­φθαρ­μέ­νους στην PDVSA.

Οι κομ­μου­νι­στές υπο­γραμ­μί­ζουν: «Τα δισε­κα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια που εξα­φα­νί­στη­καν από τις διε­φθαρ­μέ­νες μαφί­ες δια­λύ­ουν τον λόγο της κυβέρ­νη­σης και των οικο­νο­μι­κών εκφρα­στών της, ότι η χώρα δεν έχει εισό­δη­μα για να αυξή­σει μισθούς, για να αντι­με­τω­πί­σει τη σοβα­ρή κρί­ση σε βασι­κές δημό­σιες υπη­ρε­σί­ες: Νερό, ρεύ­μα, ιατρι­κή περί­θαλ­ψη και νοσο­κο­μεια­κές προ­μή­θειες. Η γενι­κευ­μέ­νη δια­φθο­ρά στη δημό­σια διοί­κη­ση είναι μια τερά­στια τρύ­πα από την οποία συνε­χί­ζει να δια­φεύ­γει το εξα­ντλη­μέ­νο δημό­σιο εισό­δη­μα, που προ­ο­ρί­ζε­ται για τους υψη­λό­βαθ­μους γρα­φειο­κρά­τες και τη νέα αστι­κή τάξη που συν­δέ­ε­ται με την κυβέρνηση».

Και κατα­λή­γει επι­ση­μαί­νο­ντας ότι απέ­να­ντι στη συμ­φω­νία των ελίτ, κυβέρ­νη­σης — αντι­πο­λί­τευ­σης, και την προ­σπά­θεια φίμω­σης του ΚΚ Βενε­ζου­έ­λας, χρειά­ζε­ται «να συνε­χί­σου­με να εμβα­θύ­νου­με την ενό­τη­τα και τη συσπεί­ρω­ση της εργα­τι­κής τάξης για μισθούς ίσους με το βασι­κό καλά­θι και την απο­κα­τά­στα­ση των κατα­πα­τη­μέ­νων δικαιω­μά­των», όπως και τον «αγώ­να ενά­ντια στο κεφά­λαιο και στην εξου­σία του».

Πηγή: Ριζο­σπά­στης.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα