Β. Τομπουλίδης: Με τον λαό και τις ανάγκες του, απέναντι στους σχεδιασμούς για τα συμφέροντα των ομίλων

Συνέ­ντευ­ξη στον «Ριζο­σπά­στη του Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κου» παρα­χώ­ρη­σε ο υπο­ψή­φιος δήμαρ­χος της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, Βασί­λης Τομπου­λί­δης, την οποία και αναδημοσιεύουμε:

— Στον στρα­τη­γι­κό σχε­δια­σμό κυβέρ­νη­σης, Περι­φέ­ρειας και δήμου για τη Θεσ­σα­λο­νί­κη, με τον οποίο συμ­φω­νούν όλα τα κόμ­μα­τα και οι υπο­ψή­φιοι στις επι­κεί­με­νες εκλο­γές, κεντρι­κό ρόλο παί­ζει η «ανα­βάθ­μι­ση» της πόλης ως του­ρι­στι­κού κέντρου. Πώς εκφρά­ζε­ται αυτό στην πολι­τι­κή του δήμου και τι συνέ­πειες έχει για τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα της πόλης;

— Στο κέντρο του σχε­δια­σμού όλων των κυβερ­νή­σε­ων και των δημο­τι­κών διοι­κή­σε­ων βρι­σκό­ταν και βρί­σκε­ται η «ανα­μόρ­φω­ση» της πόλης σε όφε­λος των μεγά­λων επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων δια­φό­ρων κλά­δων, σε βάρος των λαϊ­κών στρω­μά­των. Στον δήμο Θεσ­σα­λο­νί­κης, αυτή η πολι­τι­κή επι­κε­ντρώ­νε­ται στην του­ρι­στι­κο­ποί­η­ση — ανα­μόρ­φω­ση του κέντρου της πόλης, με ταυ­τό­χρο­νη παρα­πέ­ρα υπο­βάθ­μι­ση — «γκε­το­ποί­η­ση» των γειτονιών.

Η παρά­δο­ση της ΔΕΘ στα μεγά­λα επι­χει­ρη­μα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα και όχι η αξιο­ποί­η­σή της ως χώρου ανα­ψυ­χής, πρά­σι­νου, πολι­τι­σμού για τον λαό, όπως απο­τε­λεί εδώ και δεκα­ε­τί­ες αίτη­μά του, είναι νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, υλο­ποιεί­ται από τη ΝΔ και στη­ρί­ζε­ται από το ΠΑΣΟΚ.

Η ανα­μόρ­φω­ση του παρα­λια­κού μετώ­που σε μεγά­λη έκτα­ση, που αφο­ρά και άλλους δήμους, όπως προ­βλε­πό­ταν από μελέ­τη της πολυ­ε­θνι­κής «Deloitte», επί δημαρ­χί­ας Μπου­τά­ρη (στη­ρί­χθη­κε από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ), γίνε­ται με προ­τε­ραιό­τη­τα τις ανά­γκες και τα σχέ­δια των του­ρι­στι­κών ομί­λων και όχι του λαού, που σε πολ­λές περι­πτώ­σεις, όπως δεί­χνει το παρά­δειγ­μα της Καλα­μα­ριάς, στε­ρεί­ται μέχρι και την πρό­σβα­ση σ’ αυτό.

Οι ανα­μορ­φώ­σεις τμη­μά­των της πόλης υπη­ρε­τούν τον κεντρι­κό στό­χο της παρά­δο­σής της στα μεγά­λα συμ­φέ­ρο­ντα του του­ρι­στι­κού και επι­σι­τι­στι­κού κλά­δου. Απορ­ρο­φούν πολύ μεγά­λα κον­δύ­λια, που θα μπο­ρού­σαν να χρη­σι­μο­ποι­η­θούν σε άλλες άμε­σες ανά­γκες του λαού, όπως, για παρά­δειγ­μα, απο­ζη­μιώ­σεις απαλ­λο­τριώ­σε­ων για σχο­λι­κά κτίρια.

Η πολι­τι­κή του­ρι­στι­κο­ποί­η­σης — «εξω­στρέ­φειας» που επι­τα­χύν­θη­κε και από τη διοί­κη­ση Ζέρ­βα, σε συνέ­χεια των προη­γού­με­νων, έχει επι­πτώ­σεις και στις συν­θή­κες δια­βί­ω­σης των κατοί­κων, ιδιαί­τε­ρα του κέντρου: Εκτό­ξευ­ση των ενοι­κί­ων (μαγα­ζιά και κατοι­κία), αξιο­ποί­η­ση μεγά­λου κτι­ρια­κού απο­θέ­μα­τος από μεγά­λες εται­ρεί­ες για να γίνουν ξενο­δο­χεία και συγκρο­τή­μα­τα βρα­χυ­χρό­νιας μίσθω­σης κ.ά. Οι συν­θή­κες αυτές ανα­γκά­ζουν πολ­λούς κατοί­κους να σκέ­φτο­νται να απο­μα­κρυν­θούν από το κέντρο και από τις άλλες συνοι­κί­ες του δήμου.

Οι ευθύ­νες βαρύ­νουν όλα τα κόμ­μα­τα και τους δημάρ­χους τους.

Η ίδια πολι­τι­κή εξα­φα­νί­ζει τους ελεύ­θε­ρους χώρους και δυσκο­λεύ­ει την πρό­σβα­ση των πολι­τών, με ραγδαία επέ­κτα­ση των τρα­πε­ζο­κα­θι­σμά­των, ιδιαί­τε­ρα στο κέντρο. Αλλοιώ­νε­ται η προ­σω­πι­κό­τη­τα της πόλης, δυσκο­λεύ­ουν οι συν­θή­κες δια­βί­ω­σης. Χαρα­κτη­ρι­στι­κό παρά­δειγ­μα απο­τε­λεί η αγο­ρά «για λίγους» του Μοδιά­νο, που τώρα ανα­ρω­τιού­νται για­τί δεν πάει ο κόσμος! Τα ίδια σχε­διά­ζο­νται και για το Καπά­νι, ακό­μα μια αγο­ρά τρο­φί­μων στο κέντρο της πόλης με λαϊ­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, που την υπο­βαθ­μί­ζουν σε υπο­δο­μές για να εξυ­πη­ρε­τή­σουν αντί­στοι­χα πρότζεκτ.

Κέρδη για λίγους, ταλαιπωρία για τους πολλούς

— Οι αστι­κές συγκοι­νω­νί­ες είναι άλλη μια «αμαρ­τω­λή» ιστο­ρία, αφού έχουν δοκι­μα­στεί όλα τα «σχή­μα­τα» ιδιο­κτη­σί­ας, αλλά ο λαός συνε­χί­ζει να τις πλη­ρώ­νει ακρι­βά και να ταλαι­πω­ρεί­ται, όπως συμ­βαί­νει και με το κυκλο­φο­ρια­κό. Ποια είναι η στά­ση και οι ευθύ­νες του δήμου; Ποιες είναι οι θέσεις της «Λαϊ­κής Συσπείρωσης»;

— Οι αστι­κές συγκοι­νω­νί­ες απο­τε­λούν «μαύ­ρο ανέκ­δο­το». Μία λέξη: Αθλιό­τη­τα. Είναι γνω­στή η συνε­χι­ζό­με­νη τρα­γι­κή κατά­στα­ση του ΟΑΣΘ, που εκτός του ότι δεν εξυ­πη­ρε­τεί τις ανά­γκες μετα­κί­νη­σης, απο­τέ­λε­σε παγί­δα κορο­νοϊ­ού στη διάρ­κεια της πανδημίας.

Θυμί­ζου­με ότι η απα­ρά­δε­κτη από­φα­ση της διοί­κη­σης Ζέρ­βα για την αγο­ρά μετα­χει­ρι­σμέ­νων λεω­φο­ρεί­ων από τη Λει­ψία κατέ­λη­ξε αυτά να κάθο­νται ακί­νη­τα στα αμα­ξο­στά­σια, για­τί όταν κινού­νται, απο­τε­λούν εστία μεγά­λων κιν­δύ­νων με πολ­λά ατυχήματα.

Στο τέλος του χρό­νου τελειώ­νει και η παρά­τα­ση για το «άνοιγ­μα» των αστι­κών συγκοι­νω­νιών στους ιδιώ­τες, με ευρω­παϊ­κή Οδη­γία που νομο­θε­τή­θη­κε από την κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ. Ως αντι­πο­λί­τευ­ση σήμε­ρα, όπως και το ΠΑΣΟΚ, προ­τεί­νουν τη «δημο­τι­κο­ποί­η­ση» των αστι­κών συγκοι­νω­νιών, δηλα­δή οι δήμοι να απο­τε­λέ­σουν το όχη­μα των ιδιω­τών για να ελέγ­ξουν την αστι­κή συγκοι­νω­νία, που λει­τουρ­γεί βέβαια με όρους κόστους — οφέ­λους, σε βάρος του λαού, ανε­ξάρ­τη­τα από το ποιο είναι κάθε φορά το ιδιο­κτη­σια­κό καθεστώς.

Ως «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση», στη­ρί­ζου­με τις διεκ­δι­κή­σεις σωμα­τεί­ων και φορέ­ων και απαι­τού­με μέτρα για την άμε­ση βελ­τί­ω­ση της απα­ρά­δε­κτης κατά­στα­σης στις αστι­κές συγκοι­νω­νί­ες, με ενί­σχυ­ση των γραμ­μών, προ­σλή­ψεις οδη­γών, σύγ­χρο­να λεω­φο­ρεία, κυκλο­φο­ρια­κές ρυθ­μί­σεις, μεί­ω­ση του εισι­τη­ρί­ου, μέτρα επι­δό­τη­σης του κόστους για τη μετα­φο­ρά των εργα­ζο­μέ­νων από και προς τη δουλειά.

Το πανά­κρι­βο στην κατα­σκευή του και καθυ­στε­ρη­μέ­νο για περί­που μια δεκα­ε­τία μετρό, με ευθύ­νη όλων των κυβερ­νή­σε­ων, λίγες μόνο από τις ανά­γκες θα καλύ­ψει με τη λει­τουρ­γία της κεντρι­κής γραμ­μής. Είναι αδια­νό­η­το ο απερ­χό­με­νος δήμαρ­χος της πόλης να ισχυ­ρί­ζε­ται ότι πίε­σε για να ολο­κλη­ρω­θεί το έργο, τις ίδιες μέρες μάλι­στα που η κυβέρ­νη­ση, την οποία ο ίδιος έβγα­ζε «λάδι» όλη την προη­γού­με­νη τετρα­ε­τία, μετα­θέ­τει χρο­νι­κά για πολ­λο­στή φορά την έναρ­ξη λει­τουρ­γί­ας του μετρό στα τέλη του 2024!

Διεκ­δι­κού­με να ολο­κλη­ρω­θούν άμε­σα η κεντρι­κή γραμ­μή του μετρό, η επέ­κτα­ση προς Καλα­μα­ριά, οι επε­κτά­σεις προς τα Δυτι­κά, στην Τού­μπα και τις όμο­ρες περιο­χές του δήμου Πυλαί­ας. Δεν ανε­χό­μα­στε να χρυ­σο­πλη­ρώ­νει ο λαός τέτοιες ανα­γκαί­ες υπο­δο­μές, είτε άμε­σα είτε έμμε­σα, με την πολ­λα­πλή φορο­λο­γία, τα ακρι­βά εισι­τή­ρια. Είμα­στε αντί­θε­τοι στην παρά­δο­ση της λει­τουρ­γί­ας του στους ιδιω­τι­κούς ομί­λους, που θα επι­φέ­ρει και μεγα­λύ­τε­ρο κόστος για τον λαό.

Για το πολυ­δια­φη­μι­σμέ­νο flyover, ήμα­σταν οι μόνοι που ανα­δεί­ξα­με εξαρ­χής ότι οι εργα­σί­ες ξεκι­νούν χωρίς να υπάρ­χει ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχέ­διο αντι­με­τώ­πι­σης της συμ­φό­ρη­σης που θα δημιουρ­γη­θεί από την κατα­σκευή ενός έργου, το οποίο ο λαός μας πλη­ρώ­νει πανά­κρι­βα μέσω ΣΔΙΤ. Αυτές τις μέρες, μάλι­στα, εντε­λώς υπο­κρι­τι­κά, οι κ. κ. Ζέρ­βας και Τζι­τζι­κώ­στας, μαζί με τους βου­λευ­τές της ΝΔ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, εμφα­νί­ζο­νται να ανη­συ­χούν τάχα για τις επι­πτώ­σεις ενός έργου για το οποίο όλοι τους πανη­γύ­ρι­ζαν μέχρι σήμερα!

Σε ό,τι αφο­ρά τέλος το κυκλο­φο­ρια­κό: Από την όξυν­ση του προ­βλή­μα­τος πέρα από κάθε όριο, κερ­δί­ζει μόνο το ταμείο του δήμου και της ιδιω­τι­κής εται­ρεί­ας που δια­χει­ρί­ζε­ται την ελεγ­χό­με­νη στάθ­μευ­ση, με τις ευλο­γί­ες ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ο οποί­ος μάλι­στα συνε­χί­ζει να στη­ρί­ζει το απα­ρά­δε­κτο ιδιω­τι­κό και κρα­τι­κό χαρά­τσι από τη θέση της αντιπολίτευσης.

Στις συνε­χείς παρα­τά­σεις της επαί­σχυ­ντης σύμ­βα­σης του δήμου με ιδιω­τι­κή εται­ρεία για την πανά­κρι­βη δια­χεί­ρι­ση του συστή­μα­τος στάθ­μευ­σης, απο­τυ­πώ­νο­νται η συναί­νε­ση και η κοι­νή στρα­τη­γι­κή των δημο­τι­κών παρα­τά­ξε­ων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και των «νέων» υπο­ψή­φιων δημάρ­χων που στη­ρί­ζο­νται ανοι­χτά από αυτά τα κόμ­μα­τα (Πέγκας, Αγγε­λού­δης κ.ά.).

Η χρή­ση του συστή­μα­τος και τα πρό­στι­μα που πέφτουν βρο­χή, πλου­τί­ζουν την εται­ρεία, σε βάρος των δημο­τών, με εξα­σφα­λι­σμέ­να κέρ­δη περί­που 4 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ από τη σύμ­βα­ση, ενώ κάνουν αβί­ω­τη την κατά­στα­ση για όλους τους δημό­τες, ιδιαί­τε­ρα τους κατοί­κους, τους επαγ­γελ­μα­τί­ες και εργα­ζό­με­νους του κέντρου. Αυτές τις μέρες μάλι­στα σχε­διά­ζουν νέα ανα­νέ­ω­ση της σύμ­βα­σης και επέ­κτα­ση της ελεγ­χό­με­νης στάθ­μευ­σης και στο Ε’ Διαμέρισμα.

Η κατάρ­γη­ση της ελεγ­χό­με­νης στάθ­μευ­σης, η απο­τρο­πή της επέ­κτα­σής της και σε άλλες περιο­χές της πόλης, είναι στα­θε­ρός στό­χος που παλέ­ψα­με στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο. Αυτό δεν σημαί­νει κατάρ­γη­ση των θέσε­ων για τους μόνι­μους κατοί­κους σε περιο­χές που είναι πιε­σμέ­νες από μεγά­λη επι­σκε­ψι­μό­τη­τα, αλλά αντί­θε­τα προ­σπά­θεια ανεύ­ρε­σης χώρων ελεύ­θε­ρης στάθ­μευ­σης περι­με­τρι­κά του κέντρου της πόλης.

Ανταποδοτικότητα και ιδιωτικοποίηση παντού

— Οξυ­μέ­νο είναι επί­σης το πρό­βλη­μα της καθα­ριό­τη­τας στην πόλη. Τι εισπράτ­τε­τε ως «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» από τον λαό της πόλης γι’ αυτό το ζήτημα;

— Η πόλη, είναι αλή­θεια, βασα­νί­ζε­ται από την ανύ­παρ­κτη καθα­ριό­τη­τα. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, όμως, δεν είναι και­νού­ριο πρό­βλη­μα, είναι πρό­βλη­μα που δεν έλυ­σαν ούτε οι προη­γού­με­νες διοι­κή­σεις, που είχαν για στα­θε­ρό «οδη­γό» την πολι­τι­κή της μεγα­λύ­τε­ρης εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης — ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης και της αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τας, φορ­τώ­νο­ντας νέα βάρη στον λαό.

Ο τομέ­ας της καθα­ριό­τη­τας χει­ρο­τε­ρεύ­ει από χρό­νο σε χρό­νο, από δήμαρ­χο σε δήμαρ­χο. Ταυ­τό­χρο­να, οι ίδιοι που ευθύ­νο­νται γι’ αυτό το χάλι, καλ­λιερ­γούν την αίσθη­ση στον κόσμο ότι μονα­δι­κός σωτή­ρας και σ’ αυτόν τον τομέα είναι ο ιδιώ­της επεν­δυ­τής! Την ίδια τακτι­κή ακο­λού­θη­σε και η δημαρ­χία Μπου­τά­ρη, φτά­νο­ντας στο σημείο να δια­τά­ξει τα ΜΑΤ να χτυ­πή­σουν τους εργα­ζό­με­νους του δήμου, που δια­μαρ­τύ­ρο­νταν για την ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση της συντή­ρη­σης των οχημάτων.

Αυτή η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση οδή­γη­σε στη σημε­ρι­νή απα­ρά­δε­κτη κατά­στα­ση με ένα στό­λο λει­ψό, ασυ­ντή­ρη­το, επι­κίν­δυ­νο για τους εργα­ζό­με­νους στην καθα­ριό­τη­τα, που σχε­δόν κάθε μέρα μετρούν και από ένα εργα­τι­κό «ατύ­χη­μα», στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα εργο­δο­τι­κό έγκλη­μα. Οι συν­θή­κες για την παρα­πέ­ρα ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση έχουν ήδη δημιουρ­γη­θεί με πρώ­το θύμα την ανα­κύ­κλω­ση, που γι’ αυτόν τον λόγο απο­σχί­στη­κε από τη συλ­λο­γή. Κανείς δεν το κρύ­βει άλλω­στε ότι τα σκου­πί­δια είναι μια μεγά­λη μπίζ­να, γύρω από την οποία παί­ζο­νται πολ­λά συμφέροντα.

Ομως, και η συμπο­λι­τευό­με­νη αντι­πο­λί­τευ­ση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ακο­λου­θούν την ίδια πολι­τι­κή, προ­τεί­νο­ντας τις ΣΔΙΤ. Οπως η παρά­τα­ξη του ΣΥΡΙΖΑ, που προ­τεί­νει τη δημιουρ­γία εται­ρειών από τους ίδιους τους εργα­ζό­με­νους, με σκο­πό να «χτυ­πη­θούν» με άλλες εται­ρεί­ες για την ανά­λη­ψη του έργου της καθα­ριό­τη­τας. Με λίγα λόγια, να γίνουν …εργο­λά­βοι του εαυ­τού τους!

Οι προ­τά­σεις «νέων» υπο­ψη­φί­ων εξα­ντλού­νται και αυτές σε δια­χει­ρι­στι­κές μόνο πλευ­ρές του προ­βλή­μα­τος, επει­δή στην ουσία δεν υπάρ­χει καμιά δια­φω­νία στην πολι­τι­κή που εφαρ­μό­ζε­ται και σήμε­ρα. Οπως, για παρά­δειγ­μα, ο κ. Αγγε­λού­δης, που προ­τεί­νει «επό­πτες» δημό­σιων χώρων. Η πόλη όμως δεν καθα­ρί­ζει με μάνα­τζερ και χωροφύλακες.

Η βελ­τί­ω­ση στην απο­κο­μι­δή των σκου­πι­διών, ρίχνο­ντας το βάρος στις γει­το­νιές, ο οδο­κα­θα­ρι­σμός, το πλύ­σι­μο πεζο­δρο­μί­ων και πλα­τειών, ο καθα­ρι­σμός εκα­το­ντά­δων οικο­πέ­δων, ακό­μα και ολό­κλη­ρων οικο­δο­μι­κών τετρα­γώ­νων, προ­ϋ­πο­θέ­τουν τη στή­ρι­ξη των εργα­ζο­μέ­νων στον υπο­στε­λε­χω­μέ­νο τομέα καθα­ριό­τη­τας με εκα­το­ντά­δες νέες προ­σλή­ψεις. Διεκ­δι­κώ­ντας να καλυ­φθούν όλα τα κενά με μόνι­μο προ­σω­πι­κό, κόντρα στο καθε­στώς των εργα­ζο­μέ­νων με ημε­ρο­μη­νία λήξης.

Σύγκρουση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική

— Μέσα σε ένα τόσο ασφυ­κτι­κό πλαί­σιο, που καθο­ρί­ζε­ται από τον ίδιο τον χαρα­κτή­ρα της Τοπι­κής Διοί­κη­σης ως μέρους του κρά­τους και «κρί­κου» στην υλο­ποί­η­ση της αντι­λαϊ­κής πολι­τι­κής, ποια είναι η δια­χω­ρι­στι­κή γραμ­μή ανά­με­σα στη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» και τις άλλες δυνάμεις;

— Για μας όμορ­φη πόλη είναι αυτή που δεν έχει ανερ­γία, φτώ­χεια, παι­διά να κάνουν μάθη­μα σε κοντέι­νερ. Για­τί δήμος δεν είναι η επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, δεν είναι οι «πρά­σι­νες» μπίζ­νες και οι αντα­γω­νι­σμοί για την κατα­νο­μή του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης στους διά­φο­ρους ομί­λους. Δήμος είναι ο λαός της κάθε πόλης, είναι η ζωή του, η στή­ρι­ξή του για να μπο­ρεί να παίρ­νει «ανά­σες» και ο αγώ­νας για την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών του.

Η δια­φο­ρά μας είναι ότι εμείς δεν απο­δε­χό­μα­στε την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση και ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση υπη­ρε­σιών για να αντι­με­τω­πί­σου­με την υπο­στε­λέ­χω­ση ούτε το διαρ­κές χαρά­τσω­μα του λαού για να αντι­με­τω­πί­σου­με την υπο­χρη­μα­το­δό­τη­ση. Δεν απο­δε­χό­μα­στε την κατεύ­θυν­ση υλο­ποί­η­σης έργων με γνώ­μο­να τις ανά­γκες των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομίλων.

Διεκ­δι­κού­με αύξη­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης, από­δο­ση των παρα­κρα­τη­θέ­ντων στον δήμο, προ­σλή­ψεις μόνι­μου προ­σω­πι­κού με πλή­ρη εργα­σια­κά και ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, ώστε να καλυ­φθούν τα εκα­το­ντά­δες κενά, δρα­στι­κή μεί­ω­ση της δημο­τι­κής φορο­λο­γί­ας, στή­ρι­ξη των επαγ­γελ­μα­τιών της Θεσ­σα­λο­νί­κης, στα­μά­τη­μα πλει­στη­ρια­σμών και κατα­σχέ­σε­ων για χρέη στον δήμο, συμ­βο­λι­κή αντα­πο­δο­τι­κό­τη­τα, κατάρ­γη­ση των τρο­φεί­ων στους παι­δι­κούς σταθ­μούς και της ελεγ­χό­με­νης στάθμευσης.

Ολα αυτά απαι­τούν σύγκρου­ση με την κυρί­αρ­χη αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, η υλο­ποί­η­ση της οποί­ας περ­νά­ει μέσα κι από τους δήμους. Γι’ αυτό η ψήφος στη «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» σημαί­νει μαχη­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή και πιο δυνα­τός ο λαός στον αγώ­να για τα συμ­φέ­ρο­ντα και τις πραγ­μα­τι­κές ανά­γκες του.