Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γερμανία: Απαγόρευση της Κόκκινης Σημαίας και του τραγουδιού «Ιερός Πόλεμος» στην επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών

Του Δημή­τρη Αμπατιέλου*

Σε μια προ­κλη­τι­κή από­φα­ση προ­χώ­ρη­σαν οι αστυ­νο­μι­κές αρχές του Βερο­λί­νου απα­γο­ρεύ­ο­ντας στις 8 και 9 Μάη στα τρία εμβλη­μα­τι­κά μνη­μεία του Κόκ­κι­νου Στρα­τού, στο Τρέ­πτο­ου­ερ Παρκ, στο Τιερ­γκάρ­ντεν και στο Πάν­κο­ου, τη χρή­ση της σημαί­ας και του εθνό­ση­μου της ΕΣΣΔ.

Επί­σης απα­γό­ρευ­σε το άκου­σμα του «Ιερού Πολέ­μου», του τρα­γου­διού που έχει συν­δε­θεί όσο κανέ­να άλλο με την επο­ποι­ία του Κόκ­κι­νου Στρα­τού και το τσά­κι­σμα του ναζι­σμού μέσα στο Βερο­λί­νο τον Μάη του 1945 και μέχρι σήμε­ρα συνε­παίρ­νει εκα­τομ­μύ­ρια ανθρώ­πους σε όλο τον κόσμο.

Φυσι­κά, η αστυ­νο­μία του Βερο­λί­νου, προ­φα­νώς προ­ω­θώ­ντας απο­φά­σεις των πολι­τι­κών τους προϊ­στά­με­νων, δηλα­δή της τοπι­κής κυβέρ­νη­σης CDU — SPD (πρό­κει­ται για «τα αδελ­φά­κια» της ΝΔ από τη μία και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ από την άλλη), σαν κάθε αντι­κομ­μου­νι­στής που σέβε­ται τον εαυ­τό του, κατέ­φυ­γε σε προ­σχή­μα­τα. Ανέ­φε­ρε ότι τα μέτρα αυτά παίρ­νο­νται για την «απο­τρο­πή οποιασ­δή­πο­τε επι­δο­κι­μα­σί­ας του επι­θε­τι­κού πολέ­μου που διε­ξά­γει η Ρωσία κατά της Ουκρα­νί­ας, καθώς και συμπε­ρι­φο­ρών που απο­σκο­πούν και ενδέ­χε­ται να υπο­κι­νή­σουν χρή­ση βίας», απα­γο­ρεύ­ο­ντας και τη χρή­ση ρωσι­κών και ουκρα­νι­κών σημαιών, στρα­τιω­τι­κών συμ­βό­λων και στο­λών. Στο μετα­ξύ η απα­γό­ρευ­ση της ουκρα­νι­κής σημαί­ας απο­σύρ­θη­κε μετά από επεί­γου­σα από­φα­ση του Διοι­κη­τι­κού Δικα­στη­ρί­ου του Βερολίνου.

Συγκε­κρι­μέ­να, η αστυ­νο­μι­κή από­φα­ση ανα­φέ­ρει ότι στο πλαί­σιο «του περιο­ρι­σμού της δημό­σιας χρή­σης των χώρων που περι­βάλ­λουν τα μνη­μεία και της ελευ­θε­ρί­ας των συνα­θροί­σε­ων» απαγορεύονται:

H χρή­ση στρα­τιω­τι­κών στο­λών και τμη­μά­των στολών.

Η χρή­ση στρα­τιω­τι­κών διακριτικών.

Η μεμο­νω­μέ­νη ή εμφα­νής επί­δει­ξη των γραμ­μά­των «V» ή «Z».

Η επί­δει­ξη της κορ­δέ­λας του Αγί­ου Γεωργίου.

Η επί­δει­ξη σημαιών με ρωσι­κές ή ουκρα­νι­κές ανα­φο­ρές, εθνο­σή­μων της Ένω­σης Σοβιε­τι­κών Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών (ΕΣΣΔ), της Λευ­κο­ρω­σί­ας, της Αυτό­νο­μης Δημο­κρα­τί­ας της Τσε­τσε­νί­ας και φωτο­γρα­φί­ες των αντί­στοι­χων αρχη­γών κρατών.

Η επί­δει­ξη συμ­βο­λι­σμών και δια­κρι­τι­κών σημεί­ων που ενδέ­χε­ται να εξυ­μνούν τον πόλε­μο Ρωσί­ας — Ουκρα­νί­ας, για παρά­δειγ­μα επί­δει­ξη της σημαί­ας της Ένω­σης Σοβιε­τι­κών Σοσια­λι­στι­κών Δημο­κρα­τιών (ΕΣΣΔ), η χρή­ση ρωσι­κών και σοβιε­τι­κών στρα­τιω­τι­κών σημαιών, επί­δει­ξη ανα­πα­ρα­στά­σε­ων του ουκρα­νι­κού εδά­φους χωρίς το Ντον­μπάς (περιο­χές Λου­γκάνσκ και Ντο­νιέ­τσκ, Χερ­σώ­να, Ζαπο­ρί­ζια και Κρι­μαί­ας), σημαιών των απο­σχι­σθέ­ντων περιο­χών που βρί­σκο­νται σήμε­ρα υπό ρωσι­κό έλεγχο.

Η ανα­πα­ρα­γω­γή ρωσικών/ουκρανικών εμβα­τη­ρί­ων ή στρα­τιω­τι­κών τρα­γου­διών (ιδί­ως όλων των εκδο­χών του τρα­γου­διού «Ο ιερός πόλε­μος») στα γερ­μα­νι­κά ή στα ρωσικά.

Η επι­δο­κι­μα­σία του επι­θε­τι­κού πολέ­μου που διε­ξά­γει αυτό το διά­στη­μα η Ρωσία κατά της Ουκρα­νί­ας, καθώς και η συμπε­ρι­φο­ρά που απο­σκο­πεί και ενδέ­χε­ται να υπο­κι­νή­σει την ετοι­μό­τη­τα για χρή­ση βίας.

Ενδυ­μα­σί­ες που είναι πιθα­νό και ανά­λο­γα με τις περι­στά­σεις προ­ο­ρί­ζο­νται να δημιουρ­γή­σουν προς τα έξω εντύ­πω­ση συμπά­θειας προς τη ρωσι­κή ή την ουκρα­νι­κή υπό­θε­ση ή οι οποί­ες αξιο­ποιού­νται για να εγκρί­νουν ή και να εξυ­μνούν τον επι­θε­τι­κό πόλε­μο της Ρωσί­ας κατά της Ουκρανίας.

Να σημειω­θεί ότι η αστυ­νο­μία του Βερο­λί­νου και πέρυ­σι, κατά τους πρώ­τους μήνες από το ξέσπα­σμα του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέ­μου στην Ουκρα­νία είχε προ­χω­ρή­σει σε αντί­στοι­χη από­φα­ση, προ­σπα­θώ­ντας μάλι­στα να εμπο­δί­σει την πραγ­μα­το­ποί­η­ση της εκδή­λω­σης του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρ­κί­ας, απαι­τώ­ντας ‑χωρίς επι­τυ­χία- να κατε­βούν οι σημαί­ες των δύο κομ­μου­νι­στι­κών κομ­μά­των, επει­δή θυμί­ζουν τη σημαία της Σοβιε­τι­κής Ένωσης.

Γίνε­ται φανε­ρό με κυνι­κό τρό­πο ότι το γερ­μα­νι­κό αστι­κό κρά­τος αξιο­ποιεί τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο στην Ουκρα­νία ανά­με­σα στις δυνά­μεις του ευρω­α­τλα­ντι­σμού και τη Ρωσία, προ­σπα­θώ­ντας να ταυ­τί­σει τη Σοβιε­τι­κή Ένω­ση με την απα­ρά­δε­κτη ρωσι­κή εισβο­λή στην Ουκρα­νία. Τσου­βα­λιά­ζει την ΕΣΣΔ και τον Σοσια­λι­σμό με αυτούς που τη διέ­λυ­σαν και τον ανέ­τρε­ψαν, με τους καπι­τα­λι­στές στη Ρωσία που πήραν την εξου­σία κατά την περί­ο­δο 1989–1991. Πρό­κει­ται για μια χυδαιό­τη­τα αν συλ­λο­γι­στεί κανείς ότι η Γερ­μα­νία στή­ρι­ξε την καπι­τα­λι­στι­κή παλι­νόρ­θω­ση στη Ρωσία, η οποία καμία σχέ­ση δεν έχει με το πρώ­το εργα­τι­κό κρά­τος του κόσμου, που απε­λευ­θέ­ρω­σε και τον γερ­μα­νι­κό λαό από τον ναζισμό.

Καμία ανι­στό­ρη­τη απα­γό­ρευ­ση δεν θα εμπο­δί­σει τους λαούς να τιμή­σουν την άσβε­στη προ­σφο­ρά του Κόκ­κι­νου Στρα­τού στη Μεγά­λη Αντι­φα­σι­στι­κή Νίκη, για­τί δεν ξεχνούν: Τα χώμα­τα όπου πάνω τους έχουν ανε­γερ­θεί αυτά τα μνη­μεία είναι ποτι­σμέ­να με το αίμα δεκά­δων χιλιά­δων Σοβιε­τι­κών στρα­τιω­τών που έπε­σαν στις μάχες για την ήττα του ναζι­σμού με ηρω­ι­σμό και αυτο­θυ­σία, με το όπλο και την κόκ­κι­νη σημαία στο χέρι. Και η εικό­να αυτής της σημαί­ας με το σφυ­ρο­δρέ­πα­νο να κυμα­τί­ζει στο Ράιχ­σταγκ έχει κατα­γρα­φεί ανε­ξί­τη­λα στη συλ­λο­γι­κή μνή­μη των λαών, τους εμπνέ­ει και τους διδά­σκει να έχουν πίστη στη δύνα­μή τους.

Το καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, που γεν­νά και θρέ­φει το φασι­σμό, είναι αυτό που κρα­τά ζωντα­νά ναζι­στι­κά μορ­φώ­μα­τα και οργα­νώ­σεις ως εφε­δρεί­ες για να χτυ­πή­σουν το λαϊ­κό και εργα­τι­κό κίνη­μα. Και αυτοί που ξεσκε­πά­ζουν και αντι­πα­λεύ­ουν πραγ­μα­τι­κά τον φασι­σμό και το σύστη­μα της εκμε­τάλ­λευ­σης ήταν και είναι οι κομ­μου­νι­στές. Γι’ αυτό και βρί­σκο­νται στο στό­χα­στρο της ΕΕ με το αντι­δρα­στι­κό νομο­θε­τι­κό πλαί­σιο και την αισχρή θεω­ρία των «δυο άκρων». Και η καλύ­τε­ρη απά­ντη­ση των εργα­ζο­μέ­νων στις προ­σπά­θειες αυτές θα είναι η αγω­νι­στι­κή συμπό­ρευ­ση με το ΚΚΕ, η ψήφος στο ΚΚΕ, στην Ελλά­δα, στη Γερ­μα­νία και παντού όπου θα στη­θούν κάλ­πες για τις εκλο­γές της 21ης Μάη.

*Ο Δ. Αμπα­τιέ­λος είναι μέλος του Τομε­α­κού Γρα­φεί­ου Γερ­μα­νί­ας του ΚΚΕ.

902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο