Γερμανία: «Φωτεινός σηματοδότης» στο τσάκισμα του λαού

Περί­ο­πτη θέση στο …ευρύ­χω­ρο «προ­ο­δευ­τι­κό μέτω­πο» που προ­βάλ­λει κυρί­ως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και οι υπό­λοι­πες δυνά­μεις της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας, κατέ­χει η κυβέρ­νη­ση συνα­σπι­σμού της Γερ­μα­νί­ας, όπως έγι­νε φανε­ρό ακό­μα μία φορά μετά και την πρό­σφα­τη συνά­ντη­ση Τσί­πρα — Σολτς στο Βερολίνο.

Η γερ­μα­νι­κή κυβέρ­νη­ση, «φωτει­νός σημα­το­δό­της», όπως ονο­μά­ζε­ται λόγω των χρω­μά­των των κομ­μά­των που την απαρ­τί­ζουν (Σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες, Πρά­σι­νοι, Φιλε­λεύ­θε­ροι), κυβερ­νά τη χώρα από το 2021, μετά και τη μεγά­λη εκλο­γι­κή ήττα των χρι­στια­νο­δη­μο­κρα­τών (CDU/CSU).

Σε αυτή, οι σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες, αφού προ­ε­κλο­γι­κά ξιφουλ­κού­σαν κατά της «δεξιάς και του φιλε­λευ­θε­ρι­σμού της Μέρ­κελ» — με την οποία να μην ξεχνά­με ότι προη­γου­μέ­νως είχαν συγκυ­βερ­νή­σει στον «μεγά­λο συνα­σπι­σμό» — τελι­κά επέ­λε­ξαν ως κυβερ­νη­τι­κό εταί­ρο τους Φιλε­λεύ­θε­ρους. Φαί­νε­ται ότι κι αυτοί χωρούν στην «προ­ο­δευ­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση», μαζί με τους Πρά­σι­νους, που συμπλη­ρώ­νουν το κυβερ­νη­τι­κό σχήμα.

Οι τελευ­ταί­οι μάλι­στα είναι οι αγα­πη­μέ­νοι του Βαρου­φά­κη, ο οποί­ος έσπευ­σε να δηλώ­σει ότι «τους λυπά­μαι για­τί ανέ­λα­βαν το πρά­σι­νο υπε­ρυ­πουρ­γείο χωρίς λεφτά», εκφρά­ζο­ντας για μια ακό­μα φορά την αγω­νία του να προ­χω­ρή­σει ο σχε­δια­σμός της λεγό­με­νης «πρά­σι­νης μετά­βα­σης» προς όφε­λος του κεφαλαίου.

«Πρόοδος» …στην αντεργατική επίθεση

Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία του ΟΟΣΑ, ο πραγ­μα­τι­κός μισθός στη Γερ­μα­νία το 2022 σημεί­ω­σε μεί­ω­ση 4,3% σε σχέ­ση με το 2021. Χαρα­κτη­ρι­στι­κή είναι η εξέ­λι­ξη του κατώ­τα­του μισθού/ωρομισθίου¹ στη μεγα­λύ­τε­ρη οικο­νο­μία της ΕΕ, σε συν­θή­κες μάλι­στα γενι­κευ­μέ­νης ακρίβειας.

Ενδει­κτι­κά, το 2019, επί κυβέρ­νη­σης Χρι­στια­νο­δη­μο­κρα­τών, το ωρο­μί­σθιο (που καθο­ρί­ζε­ται όπως και στην Ελλά­δα με κυβερ­νη­τι­κή από­φα­ση) αυξή­θη­κε κατά 35 λεπτά, το 2020 κατά 16 λεπτά, ενώ το 2022 έκα­νε το …μεγά­λο άλμα της τάξης του 1,50 ευρώ. Και όλα αυτά τη στιγ­μή που μόνο το 51% των εργα­ζο­μέ­νων καλύ­πτε­ται από Συλ­λο­γι­κή Σύμ­βα­ση Εργασίας.

Η εργα­σια­κή ανα­σφά­λεια εντεί­νε­ται, με το kurzarbeit (βρα­χυ­χρό­νια εργα­σία), δηλα­δή την ανα­γκα­στι­κή «ευέ­λι­κτη» εκ περι­τρο­πής εργα­σία για τους εργα­ζό­με­νους στον ιδιω­τι­κό τομέα με κρα­τι­κό επί­δο­μα. Οταν η επι­χεί­ρη­ση δεν βγά­ζει το κέρ­δος που περί­με­νε, ζητά­ει ενί­σχυ­ση από το κρά­τος, το οποίο καλύ­πτει τον μισθό των εργα­ζο­μέ­νων, που πέφτει στο 60%. Ο εργο­δό­της απο­κτά ταυ­τό­χρο­να τη δυνα­τό­τη­τα να καλεί τον εργα­ζό­με­νο όπο­τε θέλει και ανά­λο­γα με τις ανά­γκες του για δουλειά.

Το ποσο­στό των εργα­ζο­μέ­νων με kurzarbeit παρα­μέ­νει σε ιστο­ρι­κά υψη­λό επί­πε­δο μετά και την παν­δη­μία (9% αύξη­ση από Γενά­ρη σε Φλε­βά­ρη του 2023). Το τέλος των «έκτα­κτων μέτρων» δεν ήρθε ποτέ. Αντι­θέ­τως, η γερ­μα­νι­κή κυβέρ­νη­ση, στο όνο­μα του «να μη δια­τα­ρα­χθούν οι εφο­δια­στι­κές αλυ­σί­δες λόγω του πολέ­μου στην Ουκρα­νία», δηλα­δή να μη δια­τα­ρα­χθεί η κερ­δο­φο­ρία των μονο­πω­λί­ων, με καθο­ρι­στι­κή «συμ­βο­λή» του σοσιαλ­δη­μο­κρά­τη υπουρ­γού Εργα­σί­ας, παρέ­τει­νε τις «ειδι­κές ρυθ­μί­σεις για το kurzarbeit», που σημαί­νει ότι ο εργο­δό­της συνε­χί­ζει να απο­λαμ­βά­νει αυτήν τη «διευ­κό­λυν­ση» για όσους εργα­ζό­με­νους τον βολεύει.

Τρα­νό παρά­δειγ­μα ο κολοσ­σός της αυτο­κι­νη­το­βιο­μη­χα­νί­ας «Mercedes-Benz», που έκα­νε αίτη­ση υπα­γω­γής στο σύστη­μα kurzarbeit παρά τα κέρ­δη δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ που είχε το 2022.

Ενδει­κτι­κό για την κατά­στα­ση στους χώρους δου­λειάς είναι και το γεγο­νός ότι η Γερ­μα­νία βρί­σκε­ται στο «ΤΟP 5» των χωρών με τα περισ­σό­τε­ρα εργα­τι­κά ατυ­χή­μα­τα — εργο­δο­τι­κά εγκλή­μα­τα. Ενας οικο­δό­μος νεκρός κάθε τρεις μέρες στη χώρα είναι θλι­βε­ρός απολογισμός.

Επι­πρό­σθε­τα, 1 στους 3 νέους είναι άνερ­γος, ενώ όσοι βρί­σκουν δου­λειά είναι τις περισ­σό­τε­ρες φορές μέσω δου­λε­μπο­ρι­κού γρα­φεί­ου, που σημαί­νει κατα­κρε­ουρ­γη­μέ­να εργα­σια­κά δικαιώ­μα­τα και «ελα­στι­κές» σχέ­σεις εργα­σί­ας. Το κόστος ζωής είναι μεγά­λο και το 37% σχε­δόν του εισο­δή­μα­τος των νοι­κο­κυ­ριών κατα­να­λώ­νε­ται για στέ­γα­ση, Ενέρ­γεια και δαπά­νες κατοικίας.

Τα επι­τό­κια στη Γερ­μα­νία υπερ­τρι­πλα­σιά­στη­καν, από 1,1% σε 3,6%, πέρυ­σι, και επι­τε­λεία των τρα­πε­ζών προ­βλέ­πουν αύξη­ση των κατα­σχέ­σε­ων λόγω αύξη­σης του ιδιω­τι­κού χρέ­ους. Τα ενοί­κια αυξή­θη­καν 5,8% το πρώ­το τρί­μη­νο του 2023 σε σχέ­ση με το πρώ­το τρί­μη­νο του 2022. Αξί­ζει να σημειω­θεί ότι τα τελευ­ταία δέκα χρό­νια τα ενοί­κια για νέα κτί­ρια έχουν αυξη­θεί κατά 42% σε όλη τη Γερμανία.

Τα δε ζευ­γά­ρια ξοδεύ­ουν πάνω από 700 ευρώ τον μήνα ανά παι­δί, περισ­σό­τε­ρο δηλα­δή από το ένα πέμ­πτο των συνο­λι­κών δαπα­νών του νοι­κο­κυ­ριού. Σε σύγκρι­ση μάλι­στα με δέκα χρό­νια πριν, οι δαπά­νες αυτές αυξή­θη­καν κατά 16%. Επι­πρό­σθε­τα, το 37,9% των σπου­δα­στών στη Γερ­μα­νία βρί­σκε­ται σε κίν­δυ­νο φτώχειας.

Η ηλι­κία συντα­ξιο­δό­τη­σης αυξά­νε­ται από τα 65 στα 67 έτη έως το 2031²την ώρα που το 12,9% των συντα­ξιού­χων 65 — 75 ετών ανα­γκά­ζε­ται να εργά­ζε­ται για να επι­βιώ­σει (5,9% αύξη­ση σε σχέ­ση με το 2011). Πάνω από το 1/4³μάλι­στα των συντα­ξιού­χων ζει με λιγό­τε­ρα από 1.000 ευρώ, με την πλειο­ψη­φία όσων πλήτ­το­νται από τη φτώ­χεια να είναι γυναίκες.

Πανάκριβη Ενέργεια, φιλοδωρήματα στον λαό και δώρα στο μεγάλο κεφάλαιο

Το ποσο­στό των Γερ­μα­νών που κιν­δυ­νεύ­ουν από την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια αυξή­θη­κε από 14,5% το 2021 σε 25,2% το 2022. Για τους μεγά­λους ομί­λους, όμως, τα κυβερ­νη­τι­κά σοσιαλ­δη­μο­κρα­τι­κά επι­τε­λεία του SPD προ­τεί­νουν επι­πλέ­ον επι­δό­τη­ση της τιμής της KWh για τους μεγά­λους ομίλους!

Αυτήν την κατά­στα­ση, που έχει οξυν­θεί πολύ με την αύξη­ση του πλη­θω­ρι­σμού στο 7,8% και τις αυξή­σεις των τιμών Ενέρ­γειας, η γερ­μα­νι­κή κυβέρ­νη­ση επι­χει­ρεί να τη δια­χει­ρι­στεί με κρα­τι­κές επι­δο­τή­σεις στους παρό­χους Ενέρ­γειας για να μειώ­σουν τις τιμές και άλλα μέτρα, όπως εφά­παξ επι­δό­μα­τα της τάξης των 100, 200 ή 300 ευρώ, ανά­λο­γα με το εισό­δη­μα, που βέβαια εξα­νε­μί­ζο­νται πριν καν δοθούν.

Μαζί με τον πακτω­λό χρη­μά­των στα μονο­πώ­λια, η κυβέρ­νη­ση ανέ­λα­βε εξο­λο­κλή­ρου και τη «διά­σω­ση» του ενερ­γεια­κού ομί­λου «Uniper», του μεγα­λύ­τε­ρου εισα­γω­γέα φυσι­κού αερί­ου της χώρας, δίνο­ντας 30 δισ. ευρώ. Η εισφο­ρά όμως που πλη­ρώ­νουν οι φορο­λο­γού­με­νοι για το φυσι­κό αέριο παρέ­μει­νε, οδη­γώ­ντας τον λαό ουσια­στι­κά να πλη­ρώ­σει δύο φορές γι’ αυτήν την κρατικοποίηση!

Σε κάθε περί­πτω­ση, η εξα­γο­ρά της εται­ρεί­ας — μεγα­θή­ριο με λεφτά του λαού έρχε­ται να επι­βε­βαιώ­σει ότι κρα­τι­κο­ποι­ή­σεις και ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις είναι όψεις του ίδιου νομί­σμα­τος, ότι κρι­τή­ριο έχουν πάντα τη δια­σφά­λι­ση των συμ­φε­ρό­ντων του κεφα­λαί­ου, ενώ οι εργα­ζό­με­νοι και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα πλη­ρώ­νουν το μάρμαρο.

Για όλα τα παρα­πά­νω εδώ και και­ρό η Γερ­μα­νία κατα­κλύ­ζε­ται από ιστο­ρι­κές απερ­γί­ες και δια­δη­λώ­σεις απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, με τους εργα­ζό­με­νους να ζητούν αυξή­σεις στους μισθούς που να ξεπερ­νούν τον πλη­θω­ρι­σμό και ουσια­στι­κά μέτρα ελά­φρυν­σης του κόστους δια­βί­ω­σής τους.

Ντελίριο εξοπλισμών

Τέλος, η κυβέρ­νη­ση Σολτς υλο­ποιεί πρό­γραμ­μα — μαμούθ ύψους 100 δισε­κα­τομ­μυ­ρί­ων ευρώ για εξο­πλι­σμούς την επό­με­νη πεντα­ε­τία. Το 2021 η Γερ­μα­νία εξή­γα­γε στρα­τιω­τι­κό εξο­πλι­σμό αξί­ας 9,35 δισ. ευρώ, και το 2022 8,36 δισ., ενώ μεγά­λο μέρος αφο­ρά την πολε­μι­κή στή­ρι­ξη του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.

Παρα­πο­μπές

1. https://www.handelsblatt.com/politik/deutschland/mindestlohn-2023-wie-sich-der-mindestlohn-in-deutschland-bis-heute-entwickelt-hat/25604664.html
2. https://www.sonntagsblatt.de/mindestlohn-reicht-nicht
3. https://www.destatis.de/DE/Presse/Pressemitteilungen/2022/09/PD22_N061_12_13.html

Πηγή: Ριζο­σπά­στης