Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Γιατί τα αγάλματα έχουν μικρό πέος;

Μία ομά­δα του­ρι­στών επι­σκέ­πτε­ται τα μου­σεία του Βατι­κα­νού και βρί­σκε­ται μπρο­στά στο Σύμπλεγ­μα του Λαο­κό­ο­ντος. Το μαρ­μά­ρι­νο γλυ­πτό δεί­χνει τον Τρώα ιερέα Λαο­κό­ο­ντα και τους δύο γιούς του. Λέγε­ται ότι είχε συμ­βου­λέ­ψει τους συμπα­τριώ­τες του να μην φέρουν μέσα στην πόλη τον Δού­ρειο Ίππο, καθώς ο ίδιος υπο­πτευό­ταν κάποιο τέχνα­σμα των πολιορ­κη­τών και είχε δίκιο. Μέσα στον Δού­ρειο Ίππο κρύ­βο­νταν Έλλη­νες πολε­μι­στές που στη συνέ­χεια επι­σφρά­γι­σαν την πτώ­ση της Τροί­ας. Αυτή ήταν η βού­λη­ση των θεών και επει­δή ο Λαο­κό­ο­ντας πήγε να τους χαλά­σει τα σχέ­δια με την προει­δο­ποί­η­ση του, οι θεοί έστει­λαν φίδια να στραγ­γα­λί­σουν τον ίδιο και τα παι­διά του.

Όσο συναρ­πα­στι­κή και εάν ακού­γε­ται αυτή η ιστο­ρία από την αρχαιό­τη­τα, μια άλλη λεπτο­μέ­ρεια τρα­βά­ει το μάτι της ομά­δας. Το πέος του Λαο­κό­ο­ντα είναι εξαι­ρε­τι­κά μικρό αλλά όχι μόνο αυτό. Αγάλ­μα­τα ανδρών με γυμνα­σμέ­νους μύες και μικρο­σκο­πι­κά γεν­νη­τι­κά όργα­να είναι διά­σπαρ­τα σε όλο το μου­σείο. «Για­τί πιστεύ­ε­τε ότι οι γλύ­πτες της αρχαιό­τη­τας εξό­πλι­ζαν τους άνδρες τόσο σεμνά;» τους ρωτά­ει η ξενα­γός. «Χμμ, ήμουν γυναι­κο­λό­γος», απα­ντά­ει χαρι­το­λο­γώ­ντας μια Ολλαν­δή του­ρί­στας, «και δεν με απα­σχο­λού­σε ιδιαί­τε­ρα το υπο­γά­στριο των ανδρών». Και στη συνέ­χεια η προ­σθέ­τει: «Αν και μιλώ­ντας στα­τι­στι­κά, τα μόρια των ανδρών του νότου λέγε­ται ότι είναι μικρό­τε­ρα από αυτά των ανδρών του βορρά.»

Σίγου­ρα δεν ήταν αυτός ο λόγος, διευ­κρι­νί­ζει η αρχαιο­λό­γος και ξενα­γός Κιά­ρα Γκιάτ­τι. «Για τους αρχαί­ους Έλλη­νες και Ρωμαί­ους τα μεγά­λα γεν­νη­τι­κά όργα­να θεω­ρού­νταν άσχη­μα», εξη­γεί. «Οι λιθο­ξό­οι έφτια­χναν μόνο μικρά γεν­νη­τι­κά όργα­να για­τί ήθε­λαν να κατα­στή­σουν σαφές ότι αυτή η μορ­φή είναι ένας σκε­πτό­με­νος άνθρω­πος που δρα εκλο­γι­κευ­μέ­να και έχει τα ένστι­κτά του υπό έλεγ­χο». Ο αρχαί­ος άνδρας είχε υψη­λό βαθ­μό αυτο­κυ­ριαρ­χί­ας και ελέγ­χου, σε αντί­θε­ση με τους βαρ­βά­ρους και ορι­σμέ­νους Θεούς όπως ο Διό­νυ­σος, ο θεός του κρα­σιού, της ηδο­νής και της έκστα­σης. Πάντα τον συνό­δευ­σαν οι Σάτυ­ροι ή αλλιώς Φαύ­νοι, πλά­σμα­τα που είχαν χαρα­κτη­ρι­στι­κά ανθρώ­που και τρά­γου. Γιόρ­τα­ζαν σε εξω­φρε­νι­κές γιορ­τές μαζί με τις νύμ­φες των δασών.

Ελλη­νι­κή υπό­θε­ση το μικρο­σκο­πι­κό μόριο

«Αυτοί οι θεοί και τα πνεύ­μα­τα του δάσους ήταν φιλή­δο­να, επο­μέ­νως και τα γεν­νη­τι­κά τους όργα­να απει­κο­νί­ζο­νταν ανα­λό­γως μεγά­λα», λέει η ξενα­γός. Στη μυθο­λο­γία ο γιός του Διο­νύ­σου, ο Πρί­α­πος, τον οποίο απέ­κτη­σε με τη θεά του έρω­τα Αφρο­δί­τη, είχε το μεγα­λύ­τε­ρο μόριο και οι βοσκοί που τον μεγά­λω­σαν τον λάτρε­ψαν ως θεό της γονι­μό­τη­τας λόγω του εντυ­πω­σια­κού μεγέ­θους του γεν­νη­τι­κού του οργά­νου. Το μικρό μόριο ως ιδα­νι­κό πρό­τυ­πο ομορ­φιάς ήταν ελλη­νι­κή υπό­θε­ση. Ο κωμω­δός της αρχαιό­τη­τας, ο Αρι­στο­φά­νης, έγρα­ψε πριν από 2400 χρό­νια πώς πρέ­πει να είναι το ιδα­νι­κό αντρι­κό σώμα: «Γυα­λι­στε­ρό στή­θος, ανοι­χτό­χρω­μο δέρ­μα, φαρ­δείς ώμοι, μικρο­σκο­πι­κή γλώσ­σα, δυνα­τοί γλου­τοί και μικρό πέος».

Οι Ρωμαί­οι υιο­θέ­τη­σαν αυτή την αντί­λη­ψη, όπως αργό­τε­ρα και καλ­λι­τέ­χνες της Ανα­γέν­νη­σης, όπως ο Μικε­λάν­τζε­λο και ο Ραφα­ήλ, ενθου­σιά­στη­καν με τα τέλεια δια­μορ­φω­μέ­να αρι­στουρ­γή­μα­τα της αρχαιό­τη­τας και τα χρη­σι­μο­ποιού­σαν ως πρό­τυ­πα. Για παρά­δειγ­μα ο Δαβίδ του Μιχα­ήλ Άγγε­λου, που φιλο­τε­χνή­θη­κε από το 1501 ως το 1504, και μπο­ρεί κανείς να τον θαυ­μά­σει στην Πινα­κο­θή­κη της Ακα­δη­μί­ας στη Φλω­ρε­ντία, έχει επί­σης μικρο­σκο­πι­κό μόριο.

Επι­στρέ­φο­ντας στο σήμε­ρα, η άπο­ψη για τα ανδρι­κά γεν­νη­τι­κά όργα­να έχει αλλά­ξει. Τα μεγά­λα μόρια συν­δέ­ο­νται με την αρρε­νω­πό­τη­τα και την ανδρι­κή επι­τυ­χία. Σύμ­φω­να με πρό­σφα­τη μελέ­τη του Πανε­πι­στη­μί­ου Στάν­φορντ στην Καλι­φόρ­νια, τα ανδρι­κά μόρια επι­μη­κύ­νο­νται στα­δια­κά με το πέρα­σμα του χρό­νου. Συγκε­κρι­μέ­να, έχουν μεγα­λώ­σει τα τελευ­ταία 30 χρό­νια σε ποσο­στό 24% σε διά­φο­ρές περιο­χές του κόσμου και σε όλες τις ηλι­κια­κές ομά­δες. Η συγκε­κρι­μέ­νη έρευ­να δημο­σιεύ­τη­κε στο ιατρι­κό περιο­δι­κό «World Journal of Men’s Health».

Στην αρχαιό­τη­τα αυτά τα μήκη θα προ­κα­λού­σαν αισθη­τι­κή φρί­κη. «Το μήκος δεν μετρά­ει καθό­λου, οι γυναί­κες το ξέρουν προ πολ­λού», σχο­λιά­ζει μια του­ρί­στας από το Ισρα­ήλ, που φωτο­γρα­φί­ζει το άγαλ­μα του Λαο­κό­ο­ντα. Παρε­μπι­πτό­ντως στην Ιτα­λία τα ανδρι­κά μόρια στην καθο­μι­λου­μέ­νη λέγο­νται «piselli”, ήτοι «μπι­ζέ­λια». Όπως έλε­γαν και οι Λατί­νοι «nomen est omen», η λέξη τα λέει όλα…

Πηγή: Deutsche Welle

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο