Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Ένας χρόνος από την ντροπιαστική φιέστα με την παρουσία του τάγματος Αζόφ στην ελληνική Βουλή (VIDEO)

Συμπλη­ρώ­νε­ται σήμε­ρα ένας χρό­νος από την ντρο­πια­στι­κή φιέ­στα που διορ­γά­νω­σε η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ, με τη δια­δι­κτυα­κή παρου­σία, στη Βου­λή, του Προ­έ­δρου της αντι­δρα­στι­κής κυβέρ­νη­σης της Ουκρα­νί­ας, Βλ. Ζελέν­σκι. Μαζί του παρου­σιά­στη­καν και μέλη του ναζι­στι­κού τάγ­μα­τος Αζόφ, που ζητού­σαν κι αυτά με τη σει­ρά τους την περαι­τέ­ρω εμπλο­κή της χώρας μας στον άδι­κο για τους λαούς ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλεμο.

Σύσ­σω­μοι ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, χει­ρο­κρο­τώ­ντας τους (άλλοι όρθιοι και άλλοι… καθι­στοί, όπως έλε­γαν τότε οι ΣΥΡΙ­ΖΑί­οι), και διά του αντι­προ­σώ­που του το ΜέΡΑ25, παρευ­ρέ­θη­καν σε αυτήν την απο­τρό­παια βραδιά.

Δεν είναι δύσκο­λο να κατα­λά­βει κανείς γιατί…

Για­τί «στα μεγά­λα συμ­φω­νούν», όπως εξάλ­λου τονί­ζουν διά­φο­ρα στε­λέ­χη των αστι­κών κομ­μά­των. Για­τί είναι κοι­νές οι μεγά­λες δεσμεύ­σεις τους απέ­να­ντι στις στρα­τη­γι­κές επι­λο­γές της αστι­κής τάξης, απέ­να­ντι στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, τις ιμπε­ρια­λι­στι­κές ενώ­σεις που δημιουρ­γούν από τη μία αμύ­θη­τα πλού­τη για τους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς ομί­λους και από την άλλη εστί­ες πολέ­μου και κατα­στρο­φής, προ­σφυ­γι­κές ροές, ακρί­βεια, φτώ­χεια και εξα­θλί­ω­ση για τους πολλούς.

Επει­δή λοι­πόν έτσι έχουν τα πράγ­μα­τα, δεν είχαν κανέ­να πρό­βλη­μα να ξεπλύ­νουν ακό­μα και ναζι­στι­κά μορ­φώ­μα­τα όπως οι Αζόφ και να γίνουν κλακαδόροι.

Τα μόνα έδρα­να που ήταν αδεια­νά, σώζο­ντας την τιμή του ελλη­νι­κού λαού και αντα­πο­κρι­νό­με­νοι στο αίσθη­μα της μεγά­λης πλειο­ψη­φί­ας του, ήταν του ΚΚΕ.

Εξάλ­λου οι κομ­μου­νι­στές βου­λευ­τές από την αρχή του πολέ­μου βρέ­θη­καν μαζί με τον λαό στον δρό­μο του αγώ­να, καλώ­ντας τον να μη δια­λέ­ξει στρα­τό­πε­δο ιμπε­ρια-ληστών, δια­δη­λώ­νο­ντας απέ­να­ντι στην εμπλο­κή της χώρας σε αυτόν τον άδι­κο πόλε­μο, απο­κα­λύ­πτο­ντας τους πραγ­μα­τι­κούς ενό­χους του εγκλή­μα­τος και της εμπλο­κής, ακό­μα και συγκρουό­με­νοι με τις δυνά­μεις κατα­στο­λής, σε διά­φο­ρες παρεμ­βά­σεις σε ΝΑΤΟι­κές βάσεις και ορμη­τή­ρια ανά την Ελλάδα.

Τώρα, έναν χρό­νο μετά, η κρυ­στάλ­λι­νη θέση και η στά­ση του ΚΚΕ δικαιώ­νο­νται καθη­με­ρι­νά. Ο πόλε­μος κλι­μα­κώ­νε­ται διαρ­κώς, ενώ είναι ακό­μα πιο ξεκά­θα­ρο ότι αφο­ρά την αντι­πα­ρά­θε­ση του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ με τη Ρωσία και την Κίνα. Η χώρα μας έχει μετρή­σει νέα βήμα­τα εμπλο­κής — χθες ήταν εδώ ο υπουρ­γός Αμυ­νας της Ουκρα­νί­ας, ζητώ­ντας νέες ενι­σχύ­σεις από το οπλο­στά­σιο της Ελλά­δας. Στον κάλα­θο των αχρή­στων πήγαν και τα παρα­μύ­θια περί «ολί­γον εμπλο­κής» που επι­στρά­τευε ο ΣΥΡΙΖΑ, ψηφί­ζο­ντας, λίγους μήνες μετά, τη διεύ­ρυν­ση του ΝΑΤΟ και τα ψηφί­σμα­τα του Ευρω­κοι­νο­βου­λί­ου για τη μαζι­κή απο­στο­λή όπλων στην Ουκρανία.

Απο­δεί­χθη­κε ότι η μόνη «σωστή πλευ­ρά της Ιστο­ρί­ας» είναι αυτή των λαών. Και σε αυτή βρέ­θη­κε εκεί­νη τη μέρα μόνο το ΚΚΕ, ρίχνο­ντας κόκ­κι­νο στη μαύ­ρη κηλί­δα όλων των άλλων.

Αυτές οι στιγ­μές είναι και κρι­τή­ριο ψήφου. Δεί­χνουν ότι απέ­να­ντι στη μαυ­ρί­λα του πολι­τι­κού συστή­μα­τος οι εργα­ζό­με­νοι μπο­ρούν να κάνουν την πραγ­μα­τι­κή δια­φο­ρά ρίχνο­ντας κόκ­κι­νο, ενι­σχύ­ο­ντας με χιλιά­δες νέες ψήφους το ΚΚΕ.

Πηγή: 902.gr

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο