Για την απαράδεκτη επέμβαση της αστυνομίας στην πλατεία Καλλιθέας στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης

Η συγκέ­ντρω­ση ατό­μων στην Πλα­τεία Καλ­λι­θέ­ας στην Ανώ Πόλη της Θεσ­σα­λο­νί­κης έδω­σε αφορ­μή στην αστυ­νο­μία να παρέμ­βει με βίαιο τρό­πο για να απο­μα­κρύ­νει τους συγκεντρωμένους.

Για απα­ρά­δε­κτη επέμ­βα­ση της αστυ­νο­μί­ας κάνει λόγο η Οργά­νω­ση Περιο­χής Κεντρι­κής Μακε­δο­νί­ας της ΚΝΕ.

Σε ανα­κοί­νω­σή της σημειώνει:

«Μετά από δύο μήνες εγκλει­σμού είναι αυτο­νό­η­τη η σωμα­τι­κή και ψυχι­κή ανά­γκη, “η έξο­δος από το σπί­τι” των εργα­ζό­με­νων και της νεο­λαί­ας της Θεσ­σα­λο­νί­κης. Ειδι­κά, σε μία περί­ο­δο με αύξη­ση της θερ­μο­κρα­σί­ας είναι λογι­κό οι εργα­ζό­με­νοι και η νεο­λαία της πόλης να επι­ζη­τούν χώρους ανα­ψυ­χής και χαλάρωσης.

Η κυβέρ­νη­ση αντί να στέλ­νει τα ΜΑΤ, να κατα­φεύ­γει σε απα­γο­ρεύ­σεις και κλεί­σι­μο πλα­τειών, να κάνει υπο­δεί­ξεις για το μη συνω­στι­σμό, πρέ­πει εδώ και τώρα να πάρει μέτρα για να εξα­σφα­λι­στούν, να δια­μορ­φω­θούν περισ­σό­τε­ροι χώροι πρα­σί­νου, ανα­ψυ­χής και άσκη­σης του λαού της Θεσσαλονίκης.

Είναι παρά­λο­γο και αντι­φα­τι­κό, όταν η ίδια η δια­μόρ­φω­ση του αστι­κού ιστού οξύ­νει τη συγκέ­ντρω­ση και το συγ­χρω­τι­σμό, να είναι ατο­μι­κή ευθύ­νη του λαού να βρει διέ­ξο­δο. Η ίδια η πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης και των προη­γού­με­νων δια­χρο­νι­κά, είναι υπεύ­θυ­νη που αφή­νει δημό­σιους χώρους ανα­ξιο­ποί­η­τους ή ιδιω­τι­κο­ποιού­νται και μετα­τρέ­πει με το νέο νομο­σχέ­διο, το φυσι­κό περι­βάλ­λον σε “κρα­νί­ου τόπο”.

Ενδει­κτι­κό της κατά­στα­σης που δια­μορ­φώ­νε­ται για τους όρους ζωής και δια­βί­ω­σης στη Θεσ­σα­λο­νί­κη είναι τα στοι­χεία που υπο­λο­γί­ζουν σε 2,7 τετρα­γω­νι­κά μέτρα πρα­σί­νου ανά κάτοικο.

Είναι βολι­κό, επί­σης, για την κυβέρ­νη­ση να ρίχνει την ευθύ­νη την “αντι­κοι­νω­νι­κό­τη­τα” και την “ανεύ­θυ­νη στά­ση” όλων αυτών, που εδώ και δύο μήνες επι­κρο­τού­σε για την τήρη­ση με απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα των μέτρων προστασίας.

Είναι ώρα να δυνα­μώ­σει η οργά­νω­ση και η διεκ­δί­κη­ση περισ­σό­τε­ρων χώρων πρα­σί­νου και άσκη­σης, ελεύ­θε­ρων δημο­σιών χώρων σε κάθε γει­το­νιά, κόντρα στα σχέ­δια της κυβέρ­νη­σης για εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση κάθε σπι­θα­μής γης.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μέσα από πλή­θος δρα­στη­ριο­τή­των και πρω­το­βου­λιών το επό­με­νο διά­στη­μα και με τις δυνά­μεις τους στους Φοι­τη­τι­κούς Συλ­λό­γους, τα σωμα­τεία και τα συν­δι­κά­τα των εργα­ζό­με­νων, θα πρω­το­στα­τή­σουν στην πάλη για τη διέ­ξο­δο αυτή».

Λαϊκή Συσπείρωση Θεσσαλονίκης

Την απε­ρί­φρα­στη κατα­δί­κη της για την επί­θε­ση των ΜΑΤ  ενά­ντια σε νέους στην Πλα­τεία Καλ­λι­θέ­ας, το περα­σμέ­νο Σάβ­βα­το εκφρά­ζει η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» Θεσσαλονίκης.

Συγκε­κρι­μέ­να, στην ανα­κοί­νω­σή της, αναφέρει:

«Μετά δύο μήνες εγκλει­σμού, ο κόσμος, η νεο­λαία ανα­ζη­τά χώρους συνά­ντη­σης και χαλά­ρω­σης. Σε μια πόλη χωρίς δημό­σιους χώρους, με όποιους απέ­μει­ναν να βρί­σκο­νται στο στό­χα­στρο συμ­φε­ρό­ντων για εμπο­ρι­κή εκμετάλλευση.

Αλί­μο­νο αν κάθε “δια­τά­ρα­ξη κοι­νής ησυ­χί­ας” οδη­γεί σε επέμ­βα­ση των ΜΑΤ. Αλί­μο­νο αν για λόγους προ­στα­σί­ας της υγεί­ας (για την οποία αναμ­φι­σβή­τη­τα πρέ­πει να τηρού­νται κανό­νες) αντι­με­τω­πί­ζε­ται έτσι κάθε “συνω­στι­σμός”. Θα έπρε­πε όλες οι παρα­λί­ες το προη­γού­με­νο Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο να γίνουν “πεδία μάχης”.

Ωστό­σο, η “πρω­το­βου­λία” του επι­κε­φα­λής της Δημο­τι­κής Αστυ­νο­μί­ας να στη­ρί­ξει την επέμ­βα­ση των ΜΑΤ, σε περι­στα­τι­κό που δεν εμπλε­κό­ταν η Δημο­τι­κή Αστυ­νο­μία και η ‑μέχρι αυτή την ώρα- “σιω­πή” του δημάρ­χου προ­κα­λούν εύλο­γα ερω­τη­μα­τι­κά αν η επέμ­βα­ση των ΜΑΤ είχε την έγκρι­σή του. Είναι προ­τι­μό­τε­ρο ο δήμος να στρέ­ψει τους ελέγ­χους σε χώρους “ανα­γκα­στι­κού συνω­στι­σμού” όπως οι εργα­σια­κοί χώροι, τα λεω­φο­ρεία του ΟΑΣΘ, την ευθύ­νη του για τις συν­θή­κες υγιει­νής στα σχο­λεία. Και να μη στρώ­νει το χαλί για αστυ­νο­μι­κές επεμ­βά­σεις ιδιαί­τε­ρα όταν έχει “λερω­μέ­νη τη φωλιά του” (ανα­φε­ρό­μα­στε στη συγκέ­ντρω­ση, με εντο­λή του δήμου, 250 σχο­λι­κών καθα­ρι­στών στο ΣΜΑ, υπό βρο­χή, τη πρώ­τη μέρα της απα­γό­ρευ­σης συγκεντρώσεων).

Οι επό­με­νες μέρες ανοίγ­μα­τος της αγο­ράς θα δεί­ξουν πού πραγ­μα­τι­κά έχει στραμ­μέ­νη την προ­σο­χή του ο δήμος.

Σε κάθε περί­πτω­ση, όλο και λιγό­τε­ροι πεί­θο­νται ότι τα περιο­ρι­στι­κά μέτρα και η επί­κλη­ση της “ατο­μι­κής ευθύ­νης” έχουν μόνο στό­χο τη προ­στα­σία της υγεί­ας. Η κατα­στο­λή των λαϊ­κών ελευ­θε­ριών, τα νομο­σχέ­δια απα­γό­ρευ­σης των συγκε­ντρώ­σε­ων ξεκί­νη­σαν πριν την παν­δη­μία. Απο­δει­κνύ­ο­ντας ότι η οικο­νο­μι­κή και κοι­νω­νι­κή κρί­ση ήταν ανα­με­νό­με­νη (επι­τα­χύν­θη­κε από την παν­δη­μία) και τα μέτρα κατα­στο­λής των λαϊ­κών αντι­δρά­σε­ων μεθο­δεύ­ο­νται πριν απ’ αυτήν.

Κυβερ­νή­σεις και δήμαρ­χοι αλλά­ζουν. Τα μνη­μό­νια (με οποια­δή­πο­τε μορ­φή) μένουν.

ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΙΩΠΗΛΟΙ — ΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ».