Γύρω από τον ίδιο άξονα

Μιλώ­ντας στην «Political» ο ΥΠΕΞ, Ν. Δέν­διας, στην ερώ­τη­ση για τη θητεία του στο υπουρ­γείο, είπε ότι του επέ­τρε­ψε «την εκπό­νη­ση και εφαρ­μο­γή ενός συνε­κτι­κού σχε­δί­ου με ευρύ γεω­γρα­φι­κό ορί­ζο­ντα και με στό­χο τη διαρ­κή επέ­κτα­ση και εμβά­θυν­ση των συμ­μα­χιών και συνερ­γα­σιών μας και την απο­τε­λε­σμα­τι­κή αντι­με­τώ­πι­ση των προκλήσεων».

Οσον αφο­ρά το τι θα συμ­βού­λευε τον επό­με­νο υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών, είπε ότι θα παρέ­δι­δε ένα σημεί­ω­μα για να του υπεν­θυ­μί­σει ότι συγκρο­τή­θη­κε ένα πολυ­ε­πί­πε­δο δίκτυο σχέ­σε­ων, που θα πρέ­πει να δια­τη­ρη­θεί, «όπως η στρα­τη­γι­κή σχέ­ση συνερ­γα­σί­ας μας με τις ΗΠΑ, η ενερ­γός παρου­σία μας σε διε­θνείς και περι­φε­ρεια­κούς Οργα­νι­σμούς» κ.λπ.

Αντί­στοι­χα, μιλώ­ντας στην «Athens Voice», ο Γ. Κατρού­γκα­λος ρωτή­θη­κε ποια «ήταν τα μεγά­λα λάθη της κυβέρ­νη­σης Μητσο­τά­κη». Στη μακρο­σκε­λή του ανά­λυ­ση για όλες τις επι­μέ­ρους πλευ­ρές της κυβερ­νη­τι­κής πολι­τι­κής, απου­σί­α­ζε βέβαια κάθε ανα­φο­ρά στις ελλη­νο­α­με­ρι­κα­νι­κές σχέ­σεις, στο παρα­πέ­ρα «άπλω­μα» βάσε­ων και στρα­τιω­τι­κού προ­σω­πι­κού σε όλη τη χώρα. Και πώς θα μπο­ρού­σε να γίνει αλλιώς, αφού ο λεγό­με­νος Στρα­τη­γι­κός Διά­λο­γος Ελλά­δας — ΗΠΑ είχε ξεκι­νή­σει επί ΣΥΡΙΖΑ το 2018…

Λέξη δεν υπήρ­χε και για την ενερ­γό­τε­ρη εμπλο­κή της χώρας στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο ΝΑΤΟ — Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία. Για τις συνε­χείς απο­στο­λές πυρο­μα­χι­κών και όπλων στην κυβέρ­νη­ση του Κιέ­βου, την υπο­στή­ρι­ξη από βάσεις, λιμά­νια και άλλες υπο­δο­μές των αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟι­κών δυνά­με­ων που δια­με­τα­κο­μί­ζο­νται προς τη συνο­ριο­γραμ­μή με τη Ρωσία, με την Ελλά­δα να παί­ζει ενερ­γό ρόλο εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ στους πολε­μι­κούς σχε­δια­σμούς τους.

* * *

Ο Δέν­διας, πάλι, σε ερώ­τη­μα για τα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά, εστιά­ζο­ντας σε αλλα­γές που θέλει να προ­ω­θή­σει στις λεγό­με­νες «διε­ρευ­νη­τι­κές» για «φρε­σκά­ρι­σμά» τους, προ­κει­μέ­νου να «τρέ­ξουν» ταχύ­τε­ρα δια­βου­λεύ­σεις και διευ­θε­τή­σεις, επέ­μει­νε ότι η συγκε­κρι­μέ­νη δια­δι­κα­σία «εξυ­πη­ρε­τού­σε τη λογι­κή του Ελσίν­κι, που καταρ­χάς είχε ως κατα­λη­κτι­κή ημε­ρο­μη­νία το 2004».

«Υστε­ρα από 21 χρό­νια, πραγ­μα­το­ποι­ή­θη­καν 64 γύροι διε­ρευ­νη­τι­κών επα­φών, χωρίς να υπάρ­χει απο­τέ­λε­σμα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο έχω κατα­λή­ξει σε συγκε­κρι­μέ­νες σκέ­ψεις για το πώς θα μπο­ρού­σαν να διε­ξα­χθούν οι επό­με­νοι γύροι, τις οποί­ες και θα γνω­στο­ποι­ή­σω στον πρω­θυ­πουρ­γό και στον επό­με­νο υπουρ­γό Εξω­τε­ρι­κών», σε μία «προ­σπά­θεια» που, υπό προ­ϋ­πο­θέ­σεις, «θα έχει τη στή­ρι­ξη του συνό­λου σχε­δόν των ελλη­νι­κών πολι­τι­κών δυνά­με­ων», είπε ο υπουργός.

Αλλά και ο Κατρού­γκα­λος δια­πι­στώ­νει μια «κόπω­ση» στα Ελλη­νο­τουρ­κι­κά. Ανα­φε­ρό­με­νος στη «διπλω­μα­τία των σει­σμών» και στο κατά πόσο αυτή μπο­ρεί να παρά­ξει απο­τε­λέ­σμα­τα σήμε­ρα, επι­στρέ­φει στο 1999 και δια­πι­στώ­νει ότι τότε ήταν δια­φο­ρε­τι­κά τα πράγ­μα­τα, επει­δή «η “διπλω­μα­τία των σει­σμών” υπη­ρέ­τη­σε ένα ευρύ­τε­ρο σχέ­διο έντα­ξης των διμε­ρών σχέ­σε­ων στο ευρω­παϊ­κό πλαί­σιο, με τη Συμ­φω­νία του Ελσίν­κι, παρά τις σκιές του τελευ­ταί­ου να μην ξεκα­θα­ρί­ζει ότι η προ­σφυ­γή στη Χάγη θα γίνει απο­κλει­στι­κά για τις θαλάσ­σιες οικο­νο­μι­κές ζώνες».

Θυμί­ζου­με ότι η Συμ­φω­νία του Ελσίν­κι, που υπέ­γρα­ψε το 1999 η κυβέρ­νη­ση του ΠΑΣΟΚ στο όνο­μα του να γίνει η Κυπρια­κή Δημο­κρα­τία μέλος της ΕΕ, ανα­γνώ­ρι­σε ελλη­νο­τουρ­κι­κές «συνο­ρια­κές δια­φο­ρές» στο Αιγαίο, ενώ σε συν­δυα­σμό με τη Συμ­φω­νία της Μαδρί­της το 1997, υπό την επο­πτεία ΝΑΤΟ και ΕΕ, «φού­σκω­σαν τα πανιά» των τουρ­κι­κών αμφι­σβη­τή­σε­ων και την επέ­κτα­ση των «γκρί­ζων ζωνών» στο Αιγαίο.

* * *

Ορι­σμέ­νες ακό­μα «συμ­πτώ­σεις»: Ο πρό­ε­δρος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρου­λά­κης, σε δια­κα­να­λι­κή συνέ­ντευ­ξή του, έβα­λε θέμα «να στη­ρί­ξου­με την πολι­τι­κή του ευρω­στρα­τού ώστε να μην πλη­ρώ­νει ο ελλη­νι­κός λαός δισε­κα­τομ­μύ­ρια για να προ­στα­τεύ­ει τα σύνο­ρα, που είναι και ευρω­παϊ­κά σύνο­ρα. Να γίνε­ται με ευρωστρατό».

Αλή­θεια, πόσο δια­φο­ρε­τι­κή είναι η «λογι­κή» της ΝΔ, που χαρα­κτη­ρί­ζει «ΝΑΤΟι­κό έδα­φος» τα ελλη­νι­κά νησιά στη συνο­ριο­γραμ­μή με την Τουρ­κία, ζητώ­ντας να ανα­βαθ­μι­στεί η «επο­πτεία» των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ στο Αιγαίο, ως «ασπί­δα» δήθεν στις τουρ­κι­κές διεκ­δι­κή­σεις; Κι ενώ είναι γνω­στό ότι μέσα από τέτοιες ορο­λο­γί­ες «αλέ­θο­νται» σύνο­ρα και κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα στο μεγά­λο ιμπε­ρια­λι­στι­κό παζάρι.

Δεν είναι να απο­ρεί κανείς πως οι προ­τά­σεις του ενός δια­χέ­ο­νται στον σχε­δια­σμό του άλλου και πως η πολι­τι­κή τους στις διε­θνείς σχέ­σεις — όπως και σε όλα τα σοβα­ρά ζητή­μα­τα, που καθο­ρί­ζουν και τα μικρό­τε­ρα — συμπί­πτουν μέχρι ταύ­τι­σης. Ο λόγος είναι ότι οι πολι­τι­κές τους γυρί­ζουν γύρω από τον ίδιο άξο­να: Τα συμ­φέ­ρο­ντα και τους σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ, τα ζωτι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της ελλη­νι­κής αστι­κής τάξης, για τα οποία ο λαός και τα κυριαρ­χι­κά δικαιώ­μα­τα της χώρας βυθί­ζο­νται ολο­έ­να και περισ­σό­τε­ρο στη δίνη των ιμπε­ρια­λι­στι­κών αντι­θέ­σε­ων και σχεδιασμών…

Πηγή: Ριζο­σπά­στης

Κώστας Καρυω­τά­κης ΑΠΑΝΤΑ μια άλλη ανάγνωση