Γ. Μαρίνος στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: Το ΚΚΕ είναι ασπίδα για το σήμερα και ελπίδα για το αύριο

«Ο λαός θα πάρει ανά­σα μόνο με τον αγώ­να του», δηλώ­νει ο Γιώρ­γος Μαρί­νος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υπο­ψή­φιος βου­λευ­τής στην Εύβοια, στην συνέ­ντευ­ξη που παρα­χώ­ρη­σε στο Αθη­ναϊ­κό-Μακε­δο­νι­κό Πρα­κτο­ρείο Ειδήσεων.

Ακο­λου­θεί ολό­κλη­ρη η συνέ­ντευ­ξη του Γ. Μαρί­νου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και την δημο­σιο­γρά­φο Κατε­ρί­να Βλαχοδήμου:

- Ποιο περιε­χό­με­νο πρέ­πει να έχει η ανα­συ­γκρό­τη­ση της Εύβοιας και με ποια κρι­τή­ρια πρέ­πει αυτή να προ­χω­ρή­σει, μετά τις μεγά­λες κατα­στρο­φές που υπέστη;

- Το περιε­χό­με­νο το έχουν θέσει ήδη οι κάτοι­κοι της Βόρειας Εύβοιας με τους φορείς τους, στους αγώ­νες τους μαζί με το ΚΚΕ και το λένε ξεκά­θα­ρα «θέλου­με να ζήσου­με στο τόπο μας». Αυτό σημαί­νει απο­ζη­μί­ω­ση στο 100% όλων των πλη­γέ­ντων, δου­λειά με δικαιώ­μα­τα για τους ρετσι­νά­δες-δασερ­γά­τες, για όλους. Στή­ρι­ξη των μικρών επαγ­γελ­μα­τιών, των βιο­πα­λαι­στών αγρο­τών-κτη­νο­τρό­φων. Απο­κλει­στι­κά δημό­σιο δωρε­άν σύστη­μα υγεί­ας, καλά στε­λε­χω­μέ­να και εξο­πλι­σμέ­να Κέντρα Υγεί­ας και ΕΚΑΒ. Σχο­λεία ασφα­λή, χωρίς ελλεί­ψεις εκπαι­δευ­τι­κών. Οδι­κό δίκτυο σύγ­χρο­νο και ασφα­λές. Να ζήσει ο λαός με αξιο­πρέ­πεια, σε αντί­θε­ση με τα κυβερ­νη­τι­κά σχέ­δια Μπέ­νου (που στη­ρί­ζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ) τα οποία υπη­ρε­τούν μεγά­λα του­ρι­στι­κά, ενερ­γεια­κά, κατα­σκευα­στι­κά κ.ά συμ­φέ­ρο­ντα, σε βάρος του λαού της περιοχής.

- Με βάση τα στοι­χεία του τέως ΟΑΕΔ στους ανέρ­γους της Β. Εύβοιας ποσο­στό άνω του 50% είναι μακρο­χρό­νια άνερ­γοι. Ενώ και το ποσο­στό ανερ­γί­ας συνο­λι­κά στον νομό είναι σε πολύ υψη­λά επί­πε­δα. Πώς θα αντι­στρα­φούν αυτά τα ποσο­στά αν δεν υπάρ­ξει στή­ρι­ξη της επιχειρηματικότητας;

Αυτά τα στοι­χεία επι­βε­βαιώ­νουν ακρι­βώς πως επι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα, κερ­δο­φο­ρία και δου­λειά για όλους με δικαιώ­μα­τα δεν πάνε μαζί. Στην Εύβοια οι επεν­δύ­σεις τρέ­χουν στο τομέα των κατα­σκευών, την ενέρ­γεια, τον του­ρι­σμό, αλλά η ανα­δου­λειά παρα­μέ­νει, η εντα­τι­κο­ποί­η­ση στους χώρους δου­λειάς αυξά­νε­ται, οι μισθοί παρα­μέ­νουν χαμη­λοί, ο χρό­νος εργα­σί­ας έχει γίνει λάστι­χο με οδυ­νη­ρές συνέ­πειες για τις εργα­τι­κές-λαϊ­κές οικο­γέ­νειες. Ανά­σα ο λαός μπο­ρεί να πάρει από αυτή την αφό­ρη­τη κατά­στα­ση μόνο με τον αγώ­να του. Ενω­μέ­νοι οι εργα­ζό­με­νοι με αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νους, βιο­πα­λαι­στές αγρό­τες, γυναί­κες, νέοι οργα­νω­μέ­νοι στα σωμα­τεία, τους συλ­λό­γους τους να διεκ­δι­κή­σουν τη ζωή που τους αξί­ζει. Δηλα­δή, απαι­τεί­ται ένα ρωμα­λέο εργα­τι­κό-λαϊ­κό κίνη­μα που θα συγκρού­ε­ται με τη στρα­τη­γι­κή του κεφα­λαί­ου, ΕΕ, κυβερ­νή­σε­ων που μας ματώ­νει καθη­με­ρι­νά και θα να ανοί­ξει δρό­μους συνο­λι­κής ανα­τρο­πής της σημε­ρι­νής βαρ­βα­ρό­τη­τας για μια κοι­νω­νία, όπου θα μπο­ρού­με να ζού­με με βάση τις δυνα­τό­τη­τες της επο­χής και της χώρας μας και δεν θα είναι δεσμευ­μέ­νη στους αδυ­σώ­πη­τους νόμους της αγο­ράς και της κερ­δο­φο­ρί­ας των λίγων. Το ΚΚΕ κατα­θέ­τει όλες τις δυνά­μεις του για αυτή τη μόνη, πραγ­μα­τι­κά ρεα­λι­στι­κή προ­ο­πτι­κή που αντι­κει­με­νι­κά ο λαός μπο­ρεί ζήσει καλύ­τε­ρες μέρες.

- Το ΚΚΕ έχει απο­κλεί­σει οποια­δή­πο­τε συμ­με­το­χή σε οποια­δή­πο­τε κυβέρ­νη­ση. Για οποιον­δή­πο­τε λόγο απορ­ρί­πτει συνερ­γα­σία ή ψήφο ανο­χής; Αν, επί παρα­δείγ­μα­τι, συγκρο­τού­νταν κυβέρ­νη­ση με μονα­δι­κό αντι­κεί­με­νο την απλή ανα­λο­γι­κή και τίπο­τε άλλο και μετά διά­λυ­ση Βου­λής και επα­να­προ­κή­ρυ­ξη εκλογών;

- Το ΚΚΕ έχει πρό­γραμ­μα εξου­σί­ας- δια­κυ­βέρ­νη­σης που μπο­ρεί να γίνει πρά­ξη όταν ο λαός απο­φα­σί­σει να κάνει συνο­λι­κές ανα­τρο­πές στο άδι­κο κρά­τος των λίγων και στην οικο­νο­μία που έχει κρι­τή­ριο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος και θα είναι ο ίδιος ο πρω­τα­γω­νι­στής των εξε­λί­ξε­ων, για να ικα­νο­ποι­η­θούν οι ανά­γκες του. Το ΚΚΕ απο­κλεί­ει οποια­δή­πο­τε συμ­με­το­χή, ανο­χή, στή­ρι­ξη στην όποια αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση, που θα σχη­μα­τι­στεί μετά τις πρώ­τες ή πιθα­νές δεύ­τε­ρες εκλο­γές και θα υλο­ποι­ή­σει το αντι­λαϊ­κό πρό­γραμ­μα φορο­λη­στεί­ας του λαού, πλει­στη­ρια­σμών, λεη­λα­σί­ας του λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­σης — υπο­βάθ­μι­σης της υγεί­ας, της πρό­νοιας, της παι­δεί­ας, ενερ­γεια­κής φτώ­χειας. Ο ίδιος ο λαός με πιο δυνα­τό ΚΚΕ δεν πρέ­πει να δεί­ξει καμία ανο­χή στην όποια αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση. Την απλή ανα­λο­γι­κή δεν χρειά­ζε­ται να συμ­με­τέ­χεις στη κυβέρ­νη­ση για να την ψηφί­σεις. Η κυβέρ­νη­ση αφο­ρά τα πάντα.

- Για­τί χαρα­κτη­ρί­ζε­τε «δήθεν ρήξη» το σχέ­διο «Δήμη­τρα» του ΜέΡΑ25;

- Επει­δή δεν απο­τε­λεί ρήξη με το μεγά­λο κεφά­λαιο και το εκμε­ταλ­λευ­τι­κό σύστη­μα, αλλά σχέ­διο διά­σω­σής του. Άλλο ένα σχέ­διο σαν και αυτά που έτσι και αλλιώς επε­ξερ­γά­ζο­νται τα επι­τε­λεία της ΕΕ, οικο­νο­μι­κά λόμπι για να εξα­σφα­λί­σουν τη στα­θε­ρό­τη­τα της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, των κερ­δών των τρα­πε­ζών και των άλλων οικο­νο­μι­κών ομί­λων, γι’ αυτό δεν αφο­ρά την υπε­ρά­σπι­ση των δικαιω­μά­των και την ικα­νο­ποί­η­ση των ανα­γκών του λαού.

- Ποιο είναι το δίλημ­μα για τους νέους ιδί­ως ψηφο­φό­ρους στην Εύβοια και ποιο το κρι­τή­ριο ενί­σχυ­σης του ΚΚΕ;

- Το δίλημ­μα μπρο­στά στις εκλο­γές είναι ένα και μονα­δι­κό: Αν θα κατα­φέ­ρει να είναι ο ίδιος ο λαός στις 22 Μαΐ­ου πιο δυνα­τός κι αυτό μπο­ρεί να το κάνει μόνο στον αγώ­να με δυνα­τό ΚΚΕ. Το επι­βε­βαιώ­νει η ίδια η πεί­ρα, για­τί όποια ανά­σα ανα­κού­φι­σης και κατά­κτη­ση τα τελευ­ταία χρό­νια ήταν μόνο μέσα από την πάλη του λαού και της νεο­λαί­ας με το ΚΚΕ μπρο­στά, σε σύγκρου­ση με την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή των κυβερ­νή­σε­ων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ , την επί­θε­ση του κεφα­λαί­ου. Αυτή είναι η δύνα­μη που μπο­ρεί να ακου­μπή­σουν οι νέοι και οι νέες, οι λαϊ­κές οικο­γέ­νειες για κάθε πρό­βλη­μα. Οι κομ­μου­νι­στές ήταν και θα είναι εκεί, μαζί με το λαό, εγγύ­η­ση στους αγώ­νες του, ασπί­δα για το σήμε­ρα και ελπί­δα για το αύριο.

- Τι σημα­το­δο­τεί για τον εργα­ζό­με­νο της ΛΑΡΚΟ, η κάλ­πη της 21ης Μαΐου;

- Να ψηφί­σει όπως περ­πά­τη­σε αυτά τα χρό­νια, με το κεφά­λι ψηλά, ενω­μέ­νος με τους υπό­λοι­πους εργά­τες, διεκ­δι­κώ­ντας το αυτο­νό­η­το να δου­λεύ­ει και να ζει με δικαιώ­μα­τα. Με αυτό τον τρό­πο κατά­φε­ραν να παρα­μεί­νουν μέσα στο εργο­στά­σιο, με αυτό τον τρό­πο διεκ­δι­κούν να ξανα­μπεί το εργο­στά­σιο σε λει­τουρ­γία, να εξα­σφα­λι­στούν οι θέσεις εργα­σί­ας, ενά­ντια στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή της όποιας κυβέρ­νη­σης και τα σχέ­δια του «επεν­δυ­τή». Είμα­στε υπε­ρή­φα­νοι ως Κόμ­μα για­τί αυτό τον δρό­μο τον περ­πα­τή­σα­με μαζί με τους εργά­τες της ΛΑΡΚΟ. Το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνά­μεις τους σ’ αυτόν τον συγκλο­νι­στι­κό αγώ­να και οι εργά­τες απέ­δει­ξαν τη δύνα­μη που έχουν όταν το αποφασίσουν.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα