Δήμος Θεσσαλονίκης: Χυδαία απόπειρα δικαίωσης συνεργάτη των Ναζί — Αντίδραση από ΣΦΕΑ

Για προ­σπά­θεια ανα­θε­ώ­ρη­σης της ιστο­ρί­ας και δικαί­ω­σης της χού­ντας και της συνερ­γα­σί­ας με τους ναζί κάνει λόγο το ΔΣ του Συν­δέ­σμου Φυλα­κι­σθέ­ντων και Εξο­ρι­σθέ­ντων Αντι­στα­σια­κών (ΣΦΕΑ) 1967 ‑1974, με αφορ­μή την από­φα­ση της Ε’ Δημο­τι­κής Κοι­νό­τη­τας του Δήμου Θεσ­σα­λο­νί­κης να ειση­γη­θεί στο Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Θεσ­σα­λο­νί­κης την ακύ­ρω­ση της μετο­νο­μα­σί­ας της οδού «Στρα­τη­γού Αθα­να­σί­ου Χρυ­σο­χό­ου» (κατο­χι­κού φρού­ραρ­χου Θεσ­σα­λο­νί­κης και εν συνε­χεία γενι­κού επι­θε­ω­ρη­τή Νομαρ­χιών Γενι­κής Διοι­κή­σε­ως Μακε­δο­νί­ας το 1941), σε οδό «Αλμπέρ­του Ναρ».

Σε συνε­δρί­α­ση διά περι­φο­ράς, χωρίς οποια­δή­πο­τε δια­βού­λευ­ση, 7 κοι­νο­τι­κοί σύμ­βου­λοι (3 της παρά­τα­ξης του δημάρ­χου Ζέρ­βα, 2 της παρά­τα­ξης Ορφα­νού, 1 της παρά­τα­ξης Ταχιά­ου και 1 της παρά­τα­ξης Ψωμιά­δη) υπερ­ψή­φι­σαν την πρό­τα­ση. Κατα­ψή­φι­σαν η «Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση» και εκπρό­σω­ποι άλλων τριών παρα­τά­ξε­ων της αντι­πο­λί­τευ­σης («Θεσ­σα­λο­νί­κη Μαζί», «Οικο­λο­γία Αλλη­λεγ­γύη» και «Η Πόλη Ανά­πο­δα»), ενώ υπήρ­ξαν και δύο λευκά.

Η πρό­ε­δρος της Κοι­νό­τη­τας απέρ­ρι­ψε την πρό­τα­ση της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» και εκπρο­σώ­πων του ΣΦΕΑ, που ζήτη­σαν ανα­βο­λή της συζή­τη­σης ή την πραγ­μα­το­ποί­η­σή της του­λά­χι­στον με τηλεδιάσκεψη.

Η από­φα­ση της πλειο­ψη­φί­ας της Ε’ Δημο­τι­κής Κοι­νό­τη­τας έρχε­ται σε συνέ­χεια της από­φα­σης του Διοι­κη­τι­κού Εφε­τεί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης (149/29–3‑2022), όπου είχαν προ­σφύ­γει οι από­γο­νοι του Αθ. Χρυ­σο­χό­ου, και έκρι­νε παρά­νο­μη τη μετο­νο­μα­σία της οδού σε «Αλμπέρ­του Ναρ».

Θυμί­ζου­με ότι η ονο­μα­σία της Οδού Αθ. Χρυ­σο­χό­ου έγι­νε από το διο­ρι­σμέ­νο από τη χού­ντα Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Θεσ­σα­λο­νί­κης το Γενά­ρη του 1971, για να τιμή­σει τη «δρά­ση» του.

Όπως καταγ­γέλ­λει ο ΣΦΕΑ, σχε­τι­κά με την από­φα­ση της Ε’ Δημο­τι­κής Κοι­νό­τη­τας, «είκο­σι λεπτά πριν από την έναρ­ξη της δια­δι­κα­σί­ας στάλ­θη­κε ηλε­κτρο­νι­κά η κατά παραγ­γε­λία του Βαφο­πού­λειου Πνευ­μα­τι­κού Κέντρου (;) “γνω­μο­δό­τη­ση” — εγκώ­μιο για τη δρά­ση του Αθα­να­σί­ου Χρυ­σο­χό­ου του δρ. Οικο­νο­μι­κής Ιστο­ρί­ας Ευάγ­γε­λου Χεκί­μο­γλου, η οποία απαλ­λάσ­σει τον στρα­τη­γό από κάθε υπο­ψία συνερ­γα­σί­ας με τις κατο­χι­κές αρχές! Δικαιο­λο­γώ­ντας τον αντι­κομ­μου­νι­στι­κό φανα­τι­σμό του Αθ. Χρυ­σο­χό­ου, τον απο­δί­δει “στο πλαί­σιο στο οποίο κινή­θη­κε”, αφού “το προ­πο­λε­μι­κό ελλη­νι­κό κρά­τος είχε ως θεμέ­λιο την κατα­πο­λέ­μη­ση του κομ­μου­νι­σμού”. Επι­πλέ­ον ότι “ο αξιω­μα­τι­κός Αθα­νά­σιος Χρυ­σο­χό­ου έπρα­ξε το, κατά την αντί­λη­ψή του, καθή­κον του στην περί­ο­δο της Κατο­χής, με παρό­τρυν­ση και απο­δο­χή του αστι­κού κόσμου (Εκκλη­σί­ας, πολι­τι­κών, φορέ­ων)”. Σε αντί­θε­ση, βέβαια, με την “ανά­πτυ­ξη του ανταρ­τι­κού κινή­μα­τος, το οποίο είχε ως συνέ­πεια εκα­τόμ­βες θυμά­των από τα γερ­μα­νι­κά αντί­ποι­να”! Παρά μάλι­στα τα δημο­σιεύ­μα­τα της επο­χής που βοούν ότι στη δίκη του “χασά­πη της Θεσ­σα­λο­νί­κης” Μαξ Μέρ­τεν το 1959, ο Αθ. Χρυ­σο­χό­ου λει­τούρ­γη­σε ως μάρ­τυ­ρας υπε­ρά­σπι­σης και όχι κατη­γο­ρί­ας, ο κ. Χεκί­μολ­γου εκτι­μά ότι η μαρ­τυ­ρία του έβλα­ψε και δεν ωφέ­λη­σε τον Γερ­μα­νό αξιωματικό!».

Ο ΣΦΕΑ καλεί το Δημο­τι­κό Συμ­βού­λιο Θεσ­σα­λο­νί­κης και την Ισραη­λι­τι­κή Κοι­νό­τη­τα Θεσ­σα­λο­νί­κης να υπε­ρα­σπί­σουν την μετο­νο­μα­σία της οδού Αθ. Χρυ­σο­χό­ου σε Αλμπέρ­του Ναρ, που όπως σημειώ­νει «δεν στη­ρί­χτη­κε σε “ιδε­ο­λη­ψί­ες”, αλλά στην ιστο­ρι­κή αλή­θεια και στην ανά­γκη η Θεσ­σα­λο­νί­κη να σεβα­στεί το μαρ­τυ­ρι­κό όσο και αντι­στα­σια­κό παρελ­θόν της».

Αναφορά στη Βουλή από το ΚΚΕ

Την ανα­κοί­νω­ση του ΣΦΕΑ που ζητά τη μετο­νο­μα­σία της οδού «Στρα­τη­γού Αθα­να­σί­ου Χρυ­σο­χό­ου» σε οδό «Αλμπέρ­του Ναρ» κατέ­θε­σαν Ανα­φο­ρά για τους υπουρ­γούς Εσω­τε­ρι­κών και Δικαιο­σύ­νης, οι βου­λευ­τές του ΚΚΕ Γιάν­νης Δελής και Λεω­νί­δας Στολτίδης.

902.gr

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων