Δίκη για την Τζωρτζίνα: Σε ερωτήσεις της Έδρας απάντησε η Ρούλα Πισπιρίγκου

Σε ερω­τή­σεις της Έδρας ξεκί­νη­σε να απα­ντά η Ρού­λα Πισπι­ρί­γκου που σήμε­ρα , τέταρ­τη ημέ­ρα απο­λο­γί­ας, ολο­κλή­ρω­σε εκεί­να η ίδια θέλη­σε να πει σε όσα της κατα­λο­γί­ζο­νται για την από­πει­ρα και εν συνε­χεία την ανθρω­πο­κτο­νία της πρω­τό­το­κης κόρης της, Τζωρτζίνας.

Η κατη­γο­ρου­μέ­νη στο τελευ­ταίο μέρος της δικής εκδο­χής για όσα έγι­ναν, της “δικής της αλή­θειας” όπως της είπε η πρό­ε­δρος πριν ξεκι­νή­σει τις ερω­τή­σεις, ανα­φέρ­θη­κε λεπτο­με­ρώς και εμφα­νώς ταραγ­μέ­νη ή κλαί­γο­ντας όσα ακο­λού­θη­σαν τον θάνα­το της Τζωρ­τζί­νας, τις σχέ­σεις με “τον δημο­σιο­γρα­φι­κό κόσμο”, αλλά και την σύλ­λη­ψη και τις πιέ­σεις που δέχθη­κε στην ΓΑΔΑ “για να πω κάτι που δεν έκα­να”. Είπε, επί­σης, πως για να να ομο­λο­γή­σει την χτύ­πη­σαν, με την πρό­ε­δρο να ζητά από την υπε­ρά­σπι­ση να προ­σκο­μί­σει την ιατρο­δι­κα­στι­κή έκθε­ση που συντά­χθη­κε μετά την καταγ­γε­λία της κατη­γο­ρου­μέ­νης. Η εξέ­τα­ση της Πισπι­ρί­γκου ξεκί­νη­σε με ερω­τή­σεις της προ­έ­δρου οι οποί­ες επι­κε­ντρώ­θη­καν στην σχέ­ση της 35χρονης με τον πατέ­ρα των τριών κορι­τσιών της Μάνο Δασκα­λά­κη, αλλά και για τα δικά της συναι­σθή­μα­τα για τις απώ­λειες των παι­διών: πρώ­τα της Μαλέ­νας το 2019, μετά της Ίρι­δας το 2021 και τελι­κά της Τζωρ­τζί­νας το 2022.

Η κατη­γο­ρου­μέ­νη δήλω­σε πως ήταν συντε­τριμ­μέ­νη όταν χάθη­κε η Μαλέ­να πως έκλαι­γε συνέ­χεια και πως είχε ανα­ζη­τή­σει βοή­θεια ειδι­κού. Στην ερώ­τη­ση της προ­έ­δρου να περι­γρά­ψει πως βίω­σε την απώ­λεια της μόλις έξι μηνών Ίρι­δας η Ρού­λα Πισπι­ρί­γκου απά­ντη­σε πως δεν βίω­σε θλί­ψη ή πόνο, όπως με το πρώ­το της παι­δί αλλά θυμό : “Είναι εύκο­λο να κρί­νεις κάποιον αλλά αν δεν φορέ­σεις τα παπού­τσια του δεν μπο­ρείς να μιλή­σεις . Η αρρώ­στια της Μαλέ­νας ήταν ξαφ­νι­κή .…Όταν πέθα­νε έκλαι­γα συνε­χώς. Στην καθη­με­ρι­νό­τη­τα ήμουν ζωντα­νή νεκρή. Όμως πίσω μου είχα ένα παι­δί, την Τζωρ­τζί­να που μου έλε­γε “εγώ και ο μπα­μπάς είμε­στε δυνα­τοί”. Έπρε­πε να βρω δύνα­μη , δεν μπο­ρού­σα να το συνει­δη­το­ποι­ή­σω . Ήταν αδια­νό­η­το , πολύ σύντο­μο… Τα μαύ­ρα τα έβγα­λα αργό­τε­ρα. Εγώ λευ­κά και ροζ ήθε­λα να φοράω: τα αγα­πη­μέ­να χρώ­μα­τα των παι­διών μου. Τα μαύ­ρα τα θεω­ρώ υπο­κρι­σία. Στην Ίρι­δα είχα θυμώ­σει . “Για­τί σε εμάς;” έλε­γα . Και στις δυο απώ­λειες υπήρ­χε η Τζωρ­τζι­να πίσω, το κίνη­τρο για να σηκω­θείς να προ­χω­ρή­σεις . Δεν πρό­λα­βα να πάω στον ψυχο­λό­γο για το θάνα­το της Ίρι­δας ήταν σύντο­μο το χρο­νι­κό διά­στη­μα .Είχα μιλή­σει τηλε­φω­νι­κά. Είχα πιε­στεί παρά πολύ ήθε­λα να εξα­φα­νι­στώ απ’ όλους.Πνιγόμουν. Είχα πάνω από το κεφά­λι μου και την μουρ­μού­ρα του Μάνου, την απώ­λεια της Ίρι­δας και μια οικο­γέ­νεια που έβλε­πα πως χάνω”.

Πρό­ε­δρος : Πώς αντι­δρά­σα­τε σε αυτό ;

Κατη­γο­ρού­με­νη : Ήθε­λα λίγο χρό­νο να ξεσπά­σω . Πήγα για μια μέρα σε ένα ξενο­δο­χείο . Ο Μάνος παρερ­μή­νευ­σε ένα μήνυ­μα μου πως πάω να αυτο­κτο­νή­σω και ανα­στά­τω­σε την οικο­γέ­νεια μου. Ήταν κάτι που δεν είχε συμβεί…

Πρό­ε­δρος : Πως βιώ­σα­τε το πέν­θος μετά το θάνα­το της Τζωρτζίνας

Κατη­γο­ρού­με­νη : Μέχρι τώρα το βιώ­νω . Ήμουν χάλια ψυχο­λο­γι­κά . Πήγα σε ψυχί­α­τρο και μου έδω­σε χάπια για­τί δεν μπο­ρού­σα να κοι­μη­θώ. Μου έκα­νε καλό η δημο­σιό­τη­τα απα­σχο­λού­σε το μυα­λό μου .

Δεν αισθά­νο­μαι καλά να το λέω, αλλά είναι η αλή­θεια: Ερχό­μουν σε ερω­τι­κή επα­φή με το Μάνο για να κου­ρα­στώ σωμα­τι­κά και να κοιμηθώ.

Πρό­ε­δρος : Δεν σας έπια­ναν τα χάπια ;

Κατη­γο­ρού­με­νη : Δεν είχα προ­λά­βει να πάρω πολ­λές μέρες..

Κατά την έναρ­ξη της συνε­δρί­α­σης η κατη­γο­ρου­μέ­νη έδει­ξε στους δικα­στές τους νάρ­θη­κες και το κολά­ρο που φορού­σε η Τζωρ­τζί­να, αλλά και τα τατουάζ με τα ονό­μα­τα των παι­διών της που έχουν φύγει από τη ζωή.

Στην συνέ­χεια περιέ­γρα­ψε τον χρό­νο που κύλη­σε μετά τον θάνα­το της Τζωρ­τζί­νας, ανα­φε­ρό­με­νη εκτε­νώς στο διά­στη­μα μέχρι να κατα­στεί κατη­γο­ρού­με­νη. Ανα­φέρ­θη­κε στα δημο­σιεύ­μα­τα που άρχι­ζαν να περι­γρά­φουν την υπό­θε­ση των “τριών παι­διών της Πάτρας” για την οποία “μιλού­σε όλη η Ελλά­δα” από μία οικο­γε­νεια­κή τρα­γω­δία σε “ένα κλί­μα σε βάρος μου: άρχι­σαν να υπο­νο­ούν πως επρό­κει­το για εγκλη­μα­τι­κή ενέρ­γεια”. Έκα­νε μάλι­στα ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά σε δημο­σί­ευ­μα στο οποίο υπήρ­χε η φωτο­γρα­φία της Μαλέ­νας από το νεκρο­το­μείο “η από­λυ­τη ντρο­πή ” είπε και συμπλή­ρω­σε: “Με είχαν κατα­δι­κά­σει πριν γίνω ύπο­πτη. Έχει μπει ως κίνη­τρο εδώ σε αυτήν την υπό­θε­ση ως κίνη­τρο ότι ήθε­λα να κρα­τή­σω τον Μάνο και όχι στις άλλες δυο υπο­θέ­σεις. Είναι ανό­η­το, χαζό. Πρέ­πει να είσαι ψυχα­σθε­νής για να βάλεις ένα τέτοιο κίνη­τρο χωρίς απο­δεί­ξεις.. Αυτό που συνέ­βη με την Τζωρ­τζί­να και την κετα­μί­νη θεω­ρώ ότι παρέ­συ­ρε και τη δίω­ξη για τα άλλα δυο παι­διά .…. Δεν υπήρ­χε καμία υπο­ψία ούτε για εμέ­να ούτε για κάποιον άλλον. Ήταν στο αρχείο και τοξι­κο­λο­γι­κά και δεν μπο­ρώ να κατα­λά­βω πώς γίνο­νται Πυθί­ες όλοι. Και να γίνε­ται δίω­ξη σε βάρος μου. Πράγ­μα­τα που δεν συνά­δουν με τη λογι­κή. Δεν γνω­ρί­ζω τι σκο­πούς εξυ­πη­ρε­τού­σε όλο αυτό . Όλη η κοι­νή γνώ­μη, από τα δημο­σιεύ­μα­τα, παρα­σύρ­θη­κε και έχει αυτό το μένος ενα­ντί­ον μου χωρίς να μας γνω­ρί­ζουν.… Κανείς άλλος εκτός από τους κοντι­νούς μας ανθρώ­πους δεν γνώ­ρι­ζε τι κάνου­με εμείς στο σπί­τι μας. Δεν ήμα­σταν διά­ση­μοι , δημό­σια πρό­σω­πα… Απλά ακού­στη­κε μια ιστο­ρία . «Πώς γίνε­ται τρία παι­διά σε τρία χρό­νια;» έλε­γαν ο ένας μετά τον άλλον και ξαφ­νι­κά έγι­νε όλο αυτό. ‘Αρχι­σε όλη αυτή η δημο­σιό­τη­τα.. Προ­σπα­θή­σα­με να βάλου­με κάποια όρια αλλά κάπου το χάσα­με , δεν το προ­λα­βαί­να­με . Δεν μπο­ρού­σα­με να κατα­λά­βου­νε για­τί γύρι­σε όλο αυτό το κλί­μα της συμπό­νιας και της τρα­γω­δί­ας στο ότι η μάνα σκο­τώ­νει το παι­δί της για τον πατέ­ρα. Ποτέ δεν το κατά­λα­βα το είδα στην κατη­γο­ρία μου.”

Πολ­λές φορές η κατη­γο­ρου­μέ­νη ανα­φε­ρό­με­νη στον μέχρι πρό­τι­νος σύζυ­γο της, που παρα­κο­λου­θού­σε την απο­λο­γία της, δεν έκρυ­ψε την αρνη­τι­κή εικό­να που φαί­νε­ται να έχει για αυτόν, ενώ υπο­νό­η­σε ότι εκεί­νη την περί­ο­δο ο Μάνος Δασκα­λά­κης έδι­νε χωρίς να φαί­νε­ται πλη­ρο­φο­ρί­ες σε δημοσιογράφους.

Ανα­φε­ρό­με­νη στην σύλ­λη­ψη της και την μετα­φο­ρά της στην ΓΑΔΑ η κατη­γο­ρου­μέ­νη είπε πως οι αστυ­νο­μι­κοί την άσκη­σαν μεγά­λη ψυχο­λο­γι­κή πίε­ση προ­κει­μέ­νου να ομο­λο­γή­σει ότι “από οίκτο για να λυτρω­θεί το παι­δί του έδω­σες κετα­μί­νη που σου την έδω­σε ο Δασκα­λά­κης” και πως η ίδια τους έλε­γε πως δεν μπο­ρεί να πει κάτι που δεν το έχει κάνει .

Περιέ­γρα­ψε, επί­σης, λεπτο­με­ρώς την σύλ­λη­ψη της μετά από ώρες στην ΓΑΔΑ , την μετα­φο­ρά της στην Ευελ­πί­δων , την από­φα­ση για την προ­φυ­λά­κι­ση της και την μετα­γω­γή της στην φυλα­κή όπου ζήτη­σε προ­στα­σία “από τον άγρα­φο νόμο της φυλα­κής”. Όπως είπε η Διοί­κη­ση φρό­ντι­σε ώστε να μην κιν­δυ­νεύ­σει από άλλη κρα­τού­με­νη και έτσι “Εδώ και 22 μήνες είμαι μόνη και δεν έχω καμία σχέ­ση με κανέ­ναν. Σε διπλα­νό κελί είναι μία άλλη μητέ­ρα από τον Κολω­νό. Μου έχουν βάλει ένα τηλέ­φω­νο. Δεν έχω βγει ποτέ έξω δεν έχω μιλή­σει με καμία. Τον πρώ­το και­ρό δεν έτρω­γα καθό­λου. Είχα λεκτι­κές επι­θέ­σεις από το παρά­θυ­ρο… Για καλή μου τύχη η διευ­θύ­ντρια τα αντι­με­τώ­πι­σε.… Για αρκε­τό και­ρό όταν περ­νού­σα οι πόρ­τες βαρά­γα­νε τόσο δυνα­τά για να τις γκρεμίσουν”.

Απα­ντώ­ντας σε ερώ­τη­ση της προ­έ­δρου η 35χρονη είπε πως η σχέ­ση της με τον Μάνο “δεν ήταν όπως στις δια­φη­μί­σεις” και τονί­ζο­ντας πως η επι­λο­γή της “απο­δεί­χθη­κε λαν­θα­σμέ­νη. Μπο­ρώ να το τώρα”. Η περι­γρα­φή της για τον Δασκα­λά­κη ως σύντρο­φο ήταν μάλ­λον αρνη­τι­κή, καθώς είπε πως είχε “ξεσπά­σμα­τα”, πως ήταν απαι­τη­τι­κός και πως δια­χει­ρι­ζό­ταν η ίδια τα οικο­νο­μι­κά, ώστε να μπο­ρεί να καλύ­πτει τις ανά­γκες του, πότε για το ποδό­σφαι­ρο, πότε για την μου­σι­κή, πότε για βέσπα και μηχα­νή και να μην “ακούω την γκρί­νια του” όπως ανέφερε.