ΔΕΗ |> Βυθίζονται τα οικονομικά της επιχείρησης ελέω «απελευθέρωσης» “Nouvelle Organisation”

Την ώρα που οι εγχώ­ριοι ιδιω­τι­κοί ενερ­γεια­κοί όμι­λοι παρου­σιά­ζουν ολο­έ­να και μεγα­λύ­τε­ρη κερ­δο­φο­ρία κάθε χρό­νο, η ΔΕΗ βυθί­ζε­ται στα χρέη, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας έτσι τις νέες αυξή­σεις στο κόστος του ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος, που θα κλη­θούν να πλη­ρώ­σουν τα εργα­ζό­με­να λαϊ­κά στρώ­μα­τα αργά ή γρή­γο­ρα. Τα οικο­νο­μι­κά απο­τε­λέ­σμα­τα για το 2018, που έδω­σε στη δημο­σιό­τη­τα η επι­χεί­ρη­ση, κατα­γρά­φουν ζημιές ύψους 542.000,000 ευρώ, ποσό που αντι­κει­με­νι­κά και παρά τα όσα ισχυ­ρί­ζο­νται η διοί­κη­ση της εται­ρεί­ας και η πολι­τι­κή ηγε­σία του υπουρ­γεί­ου Περι­βάλ­λο­ντος και Ενέρ­γειας, δημιουρ­γεί σοβα­ρούς κιν­δύ­νους για τη βιω­σι­μό­τη­τα της επι­χεί­ρη­σης και κατά συνέ­πεια για το κόστος του ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος, ακό­μη και για την ασφά­λεια του ενερ­γεια­κού εφο­δια­σμού.

Πτώ­ση εμφά­νι­σε και ο συνο­λι­κός τζί­ρος της επι­χεί­ρη­σης, ο οποί­ος το 2018 μειώ­θη­κε κατά 201,8 εκατ. ευρώ ή 4,1% σε σχέ­ση με το 2017, εξαι­τί­ας της μεί­ω­σης των πωλή­σε­ων ρεύ­μα­τος, συνο­λι­κής αξί­ας 335,4 εκατ. ή 7,3% συγκρι­τι­κά με την προη­γού­με­νη χρο­νιά, κυρί­ως ως απο­τέ­λε­σμα της απώ­λειας πελα­τών αλλά και μεί­ω­σης της εγχώ­ριας ζήτησης.

Την ίδια ώρα όμως που η ζήτη­ση ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος από εγχώ­ριους κατα­να­λω­τές εμφα­νί­ζε­ται μειω­μέ­νη κατά 1,2% συνο­λι­κά, η συνο­λι­κή ζήτη­ση, στην οποία περι­λαμ­βά­νε­ται και η ηλε­κτρι­κή ενέρ­γεια για εξα­γω­γές, αυξή­θη­κε το 2018 κατά 2,2%, ενώ αντί­στοι­χα οι εξα­γω­γές ηλε­κτρι­κού ρεύ­μα­τος αυξή­θη­καν κατά 75,2%. Η αύξη­ση των εξα­γω­γών οφεί­λε­ται κατά κύριο λόγο στις ιδιαί­τε­ρα χαμη­λές τιμές με τις οποί­ες προ­μη­θεύ­ο­νται ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα από την ΔΕΗ οι ιδιώ­τες πάρο­χοι μέσω των δημο­πρα­σιών τύπου «ΝΟΜΕ». Έτσι, το ρεύ­μα που παρά­γει η ΔΕΗ με χαμη­λό κόστος από λιγνί­τη και υδροη­λε­κτρι­κά, αντί να το δια­θέ­τει στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα σε χαμη­λές τιμές, το παρα­χω­ρεί σε τιμές ακό­μη πιο χαμη­λές από το κόστος της, στους ιδιώ­τες, για να το εξα­γά­γουν εκεί­νοι σε τιμές πολ­λα­πλά­σιες από αυτές που το αγόρασαν.

Συρι­ζα & πάσης Ελλάδος

Το καλο­καί­ρι του 2016 η κυβέρ­νη­ση με το Ν.4389/16 κατήρ­γη­σε το Ν.4273/14 που αφο­ρού­σε τη δημιουρ­γία νέας καθε­το­ποι­η­μέ­νης εται­ρεί­ας ηλε­κτρι­κής ενέρ­γειας, γνω­στό­τε­ρης ως «Μικρή ΔΕΗ» (ΣΣ |> Δεί­τε προ­σε­κτι­κά αυτή την πηγή, υπάρ­χει όλη η «ιστο­ρία» αλλά και η «προϊ­στο­ρία») και πολ­λοί βιά­στη­καν να χει­ρο­κρο­τή­σουν την ακύ­ρω­ση ενός πραγ­μα­τι­κά κατα­στρο­φι­κού σχε­δί­ου των προη­γού­με­νων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ &  ΔημΑρ), που θα παρέ­δι­δε στους ιδιώ­τες 3 λιγνι­τι­κές μονά­δες (900 MW+450 την υπό κατα­σκευή στο Μελί­τη), 6 Υ/Η σταθ­μούς 903MW 1 ΦΑ ‑477 MW + λιγνι­τω­ρυ­χεία αξί­ας δεκά­δων δισ. €!

Αλλά, ισχύ­ει πάντα το «να δεις τι σου ‘χω για μετά… : η κατάρ­γη­ση της  τη «μικρής» συνο­δεύ­τη­κε από ένα άλλο εργα­λείο ‑στην υπη­ρε­σία του μεγά­λου κεφά­λαιου τις (δημο­πρα­σί­ες) «ΝΟΜΕ»

• ΣΣ |> συνο­δευ­τι­κά του 3^ου  μνη­μό­νιου που ‑λόγω «απε­λευ­θέ­ρω­σης» επι­βλή­θη­κε στη ΔΕΗ μετα­ξύ άλλων να που­λά­ει, όχι στο λαό βέβαια με τιμή ΡΑΕ στο κόστος και παρα­κά­τω. Ιστο­ρι­κά πρω­το­εμ­φα­νί­στη­καν με το 3^ο «ενερ­γεια­κό πακέ­το της ΕΕ. το 2009 και είναι γαλ­λι­κής «έμπνευ­σης» [Nouvelle Organisation du Marché de l’Electricité], με βάση δηλ. τις επι­τα­γές των μεγά­λων μονο­πω­λί­ων εκεί­νης της συγκε­κρι­μέ­νης χώρας. Στην Ελλά­δα τα NOME υιο­θε­τή­θη­καν και σε συνάρ­τη­ση με την πηγή παρα­γω­γής (λιγνι­τι­κή Υ/Η κλπ) με στό­χο την ανα­κα­τα­νο­μή μερι­δί­ων στη λια­νι­κή σε βάρος της ΔΕΗ <50% ως το 2020 (βλ απόφ 38 — Β 1593/2016)  Και όχι μόνο: αν και σύμ­φω­να με το νόμο οι «ΝΟΜΕ» υπο­τί­θε­ται ότι αφο­ρούν την εσω­τε­ρι­κή αγο­ρά, με σκο­πό οι «εναλ­λα­κτι­κοί προ­μη­θευ­τές», να απο­κτή­σουν μερί­διο λια­νι­κής (αγο­ρά­ζο­ντας φτη­νά από τη ΔΕΗ και που­λώ­ντας φτη­νό­τε­ρα), τα επί­ση­μα στοι­χεία δεί­χνουν ότι το μεγα­λύ­τε­ρο % εξά­γε­ται! Τόσο πρό­δη­λα μάλι­στα που πλέ­ον η ΡΑΕ, κατά τον καθο­ρι­σμό των όρων ‑για να σώσει τα προ­σχή­μα­τα ζητά­ει δια­σφά­λι­ση ώστε του­λά­χι­στον 20–30 30% (sic !!!) της ποσό­τη­τας που παίρ­νουν κοψο­χρο­νιά από τη ΔΕΗ να δια­τε­θεί εσω­τε­ρι­κά. Και σα να μη φτά­νουν όλα δια­μαρ­τύ­ρο­νται κιό­λας οι «εναλ­λα­κτι­κοί»,  για­τί ‑λένε δεν μπο­ρούν να ανα­πτυ­χθούν στην εμπο­ρία λόγω του ότι η ΔΕΗ έχει απο­κλει­στι­κό δικαί­ω­μα εκμε­τάλ­λευ­σης του λιγνί­τη και των νερών και κατ’ επέ­κτα­ση αντα­γω­νι­στι­κό πλεονέκτημα.
• Έτσι φτά­νου­με στον τρα­γέ­λα­φο τρα­γω­δία για τη λαϊ­κή οικο­γέ­νεια, την πώλη­ση δηλα­δή ενέρ­γειας από τη ΔΕΗ σε φθη­νό­τε­ρη τιμή απ’ αυτήν που μπο­ρούν να αγο­ρά­σουν από τη χον­δρι­κή, ενώ η ίδια (η ΔΕΗ) απο­κλεί­ε­ται από τη δημο­πρα­σία, μ’ άλλα λόγια πρέ­πει να μπει -με τη βού­λα του νόμου  ντα­βα­τζής, σε μια αγο­ρά με τερά­στιο (στη λια­νι­κή) περι­θώ­ριο κέρ­δους (κατά τους ειδι­κούς 35–40€ η MWh), με την ίδια βού­λα, που η ΔΕΗ απώ­λε­σε στα­δια­κά τους καλύ­τε­ρους πελά­τες. Για να πάμε σε νού­με­ρα το 2020 με τα πιο αισιό­δο­ξα σενά­ρια (σύμ­φω­να με την ανα­κα­τα­νο­μή ‑50% που είπα­με παρα­πά­νω) στο δια­συν­δε­δε­μέ­νο της σύστη­μα θα πάνε μπιτ παρά του­λά­χι­στον  25 TWh και επει­δή κατη­γο­ρί­ες όπως |> ΥΤ (6,9 TWh), Δημό­σιο (2,8 TWh), Αγρό­τες (2,3 TWh), «ευά­λω­τοι»  (2,5 TWh) …μάνι μάνι ~15 TWh δεν ενδια­φέ­ρουν τους «εναλ­λα­κτι­κούς» για­τί «φεσώ­νουν» (είτε για­τί πράγ­μα­τι δεν έχουν, είτε για­τί είναι «κρά­τος») κατα­λα­βαί­νου­με τι θα συμ­βεί (αυτό που συμ­βαί­νει ήδη) τα προ­βλη­μα­τι­κά τιμο­λό­για στη ΔΕΗ και τα απο­δο­τι­κά στους «ΝΟΜΕς». Και σωρευ­τι­κά οι κροί­σοι των ΑΠΕ (ειδι­κός λογα­ρια­σμός), που εμφα­νί­ζο­νται τελευ­ταία με ζημία (πλα­σμα­τι­κή ή πραγ­μα­τι­κή, δεν έχει σημα­σία, αφού για χρό­νια έφα­γαν με χρυ­σά κου­τά­λια), που την μετα­κυ­λύ­ουν στον προμηθευτή.

Την ίδια στιγ­μή, η επι­χεί­ρη­ση καλεί­ται να πλη­ρώ­νει το κόστος εκπο­μπών ρύπων, ελέω «περι­βαλ­λο­ντι­κών όρων» που θέτει η ΕΕ, για να ανοί­ξει νέα πεδία «πρά­σι­νης» κερ­δο­φο­ρί­ας στο κεφά­λαιο, στέλ­νο­ντας βέβαια το λογα­ρια­σμό στα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Ετσι, η δαπά­νη της επι­χεί­ρη­σης για τα δικαιώ­μα­τα ρύπων αυξή­θη­κε το 2018 σε 279,5 εκατ. ευρώ, από 141,6 εκατ. ευρώ το 2017, αφού αντί­στοι­χα αυξή­θη­κε η μέση τιμή δικαιω­μά­των εκπο­μπών από 5,71 ευρώ/τόνο σε 11,93 ευρώ/τόνο. Να σημειω­θεί μάλι­στα ότι οι συνέ­πειες από την αύξη­ση της τιμής των δικαιω­μά­των ρύπων δεν έχουν απο­τυ­πω­θεί πλή­ρως, αφού η ΔΕΗ είχε προ­χω­ρή­σει σε προ­α­γο­ρές δικαιω­μά­των με χαμη­λό­τε­ρες τιμές.

Αξί­ζει επί­σης να σημειώ­σου­με ότι ενώ το μέσο μερί­διο της ΔΕΗ στην αγο­ρά προ­μή­θειας στο σύνο­λο της χώρας μειώ­θη­κε περαι­τέ­ρω την προη­γού­με­νη χρο­νιά σε 81,9%, ένα­ντι 86,7% το 2017, το μερί­διό της στην υψη­λή τάση, δηλα­δή στη βιο­μη­χα­νία, όχι μόνο παρέ­μει­νε στα­θε­ρό, αλλά αυξή­θη­κε έστω και λίγο, στο 97,6% το 2018 από 97,3% το 2017.

Από τα παρα­πά­νω προ­κύ­πτει με τον πιο ξεκά­θα­ρο τρό­πο ότι αυτοί που έχουν ωφε­λη­θεί από την πολι­τι­κή της «απε­λευ­θέ­ρω­σης», είναι οι ιδιώ­τες προ­μη­θευ­τές ρεύ­μα­τος που αγο­ρά­ζουν φτη­νά και που­λά­νε στο εξω­τε­ρι­κό πανά­κρι­βα και οι μεγα­λο­βιο­μή­χα­νοι που αγο­ρά­ζουν και οι ίδιοι σε εξαι­ρε­τι­κά χαμη­λές τιμές, ενώ σε αρκε­τές περι­πτώ­σεις πρό­κει­ται για δια­φο­ρε­τι­κές επι­χει­ρη­μα­τι­κές δρα­στη­ριό­τη­τες του ίδιου μονο­πω­λια­κού ομί­λου.

Τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα είναι αυτά που στο τέλος πλη­ρώ­νουν το «μάρ­μα­ρο» της «απε­λευ­θέ­ρω­σης», για τα οποία ένα βασι­κό αγα­θό, το ηλε­κτρι­κό ρεύ­μα, τεί­νει να γίνει είδος πολυ­τε­λεί­ας, με εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες μετα­ξύ αυτών να δια­τη­ρούν οφει­λές στη ΔΕΗ και να απει­λού­νται ανά πάσα στιγ­μή με απο­κο­πές ρεύ­μα­τος ή και να βρί­σκο­νται ήδη δίχως ρεύμα.

Με πλη­ρο­φο­ρί­ες από το Ριζοσπάστη

Επι­μέ­λεια  Ομά­δα ¡H.lV.S!

Επι­κοι­νω­νία — [ FaceBook |>1<|-|>2<| ] — Blog