Διάγγελμα Κυρ. Μητσοτάκη: Ό,τι ισχύει για τις δημόσιες συναθροίσεις ισχύει και για την εκκλησία 

Κάθε εφη­συ­χα­σμός είναι επι­κίν­δυ­νος ανέ­φε­ρε ο πρω­θυ­πουρ­γός Κυριά­κος Μητσο­τά­κης στο διάγ­γελ­μά του με αφορ­μή τις τελευ­ταί­ες εξελ­ξεις για τον κορωνοϊό.

«Οι περισ­σό­τε­ροι που θα νοσή­σουν θα παρου­σιά­σουν ήπια ή δεν θα έχουν καν συμ­πτώ­μα­τα. Ωστό­σο κάποιοι συμπο­λί­τες μας, κυρί­ως μεγά­λης ηλι­κί­ας, και όσοι πάσχουν από χρό­νια νοσή­μα­τα, ίσως χρεια­σθούν νοση­λεία. Αυτούς πρέ­πει να προ­στα­τεύ­σου­με πρώ­τα από όλους. Ο στό­χος μας είναι απλός: Τα τυχόν σοβα­ρά κρού­σμα­τα να απλω­θούν σε βάθος χρό­νου, ώστε οι ασθε­νείς να είναι σε θέση να λάβουν τη φρο­ντί­δα που αξί­ζουν και δικαιού­νται από τα νοσο­κο­μεία μας», πρό­σθε­σε ο πρωθυπουργός.

Ο πρω­θυ­πουρ­γός έλα­βε μάλι­στα θέση και για το ζήτη­μα της θεί­ας κοι­νω­νί­ας και της συνά­θροι­σης κατά τον εκκλη­σια­σμό αναφέροντας:

«Προ­σω­πι­κά, τις τελευ­ταί­ες μέρες ένιω­σα έντο­νη την ανά­γκη να επι­κα­λε­στώ την πίστη μου για να αντλή­σω δύνα­μη και να στα­θώ στο ύψος των περι­στά­σε­ων. Είμαι σίγου­ρος ότι και πολ­λοί από εσάς αισθαν­θή­κα­τε το ίδιο. Ως Πρω­θυ­πουρ­γός, όμως, οφεί­λω να ακού­σω τους ειδι­κούς επι­στή­μο­νες. Ό,τι ισχύ­ει για τις δημό­σιες συνα­θροί­σεις, ισχύ­ει και για τις εκκλη­σί­ες μας.

Σήμε­ρα, δεν δοκι­μά­ζο­νται τα «πιστεύω» μας, αλλά η πίστη μας στην υγεία του ανθρώ­που. Η αγά­πη προς τον «πλη­σί­ον» στην οποία ομνύ­ει και η ίδια η Ορθοδοξία.

Γι’ αυτό και τα θρη­σκευ­τι­κά καθή­κο­ντα πρέ­πει κι αυτά να προ­σαρ­μο­στούν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα. Και να επι­τε­λού­νται, όσο είναι εφι­κτό, απ’ το σπί­τι, ώστε να περιο­ρί­ζο­νται οι μεγά­λες συνα­θροί­σεις. Η Εκκλη­σία των πιστών, άλλω­στε, είναι μεγά­λη. Προ­σβλέ­πω στη στή­ρι­ξη της ηγε­σί­ας της Εκκλη­σί­ας στον κοι­νό σκο­πό. Αλλά ο θεσμι­κός μου ρόλος μού επι­βάλ­λει να τοπο­θε­τη­θώ με σαφή­νεια στο θέμα.
Ξέρω ότι η πίστη αρχί­ζει, συχνά, εκεί που τελειώ­νει η επι­στή­μη. Όμως η πίστη που χρεια­ζό­μα­στε τώρα είναι ότι θα κατα­φέ­ρου­με να ξεπε­ρά­σου­με την κρί­ση. Αρκεί όλοι να ακο­λου­θή­σου­με συντε­ταγ­μέ­να τις οδη­γί­ες των για­τρών και των ειδικών»