Δικαστική εμπλοκή στη μετονομασία της οδού Αθ. Χρυσοχόου σε Αλβέρτου Ναρ

Τα ιστορικά γεγονότα δεν κρίνονται από τα δικαστήρια, αλλά από τη συλλογική μνήμη, όπως αυτή κάθε φορά αντικειμενικά διαμορφώνεται

Το Δ.Σ. του Σ.Φ.Ε.Α. 1967–1974 με αφορ­μή την μη έκδο­ση από­φα­σης από το Πολυ­με­λές Πρω­το­δι­κείο Θεσ­σα­λο­νί­κης στην αγω­γή των απο­γό­νων του Αθα­νά­σιου Χρυ­σο­χό­ου, Φρου­ράρ­χου Θεσ­σα­λο­νί­κης και Γενι­κού Διοι­κη­τή Μακε­δο­νί­ας επί ναζι­στι­κής Κατο­χής, κατά των αντι­δι­κτα­το­ρι­κών αντι­στα­σια­κών Αλέ­κου Γρί­μπα, Σπύ­ρου Σακ­κέ­τα και Τρια­ντά­φυλ­λου Μητα­φί­δη, με το σκε­πτι­κό ότι εκκρε­μεί στο Συμ­βού­λιο της Επι­κρα­τεί­ας αίτη­ση των ενα­γό­ντων για την  ακύ­ρω­ση της από­φα­σης του Δημο­τι­κού Συμ­βου­λί­ου Θεσ­σα­λο­νί­κης για τη μετο­νο­μα­σία της οδού Στρ. Αθ. Χρυ­σο­χό­ου σε οδό Αλβέρ­του Ναρ, κρί­νει πως με την παρα­πο­μπή αυτή στην μελ­λο­ντι­κή από­φα­ση του ΣτΕ, δεν προ­σφέ­ρε­ται τίπο­τα στην ουσια­στι­κή κρί­ση, εμπλέ­κο­ντας τη δικαιο­σύ­νη σε ζητή­μα­τα απο­τί­μη­σης των ιστο­ρι­κών γεγονότων.

Πιστεύ­ου­με ότι η διε­ρεύ­νη­ση ερω­τη­μά­των που αφο­ρούν το ιστο­ρι­κό παρελ­θόν είναι δου­λειά των ιστο­ρι­κών, που μπο­ρεί και πρέ­πει να κρί­νο­νται για όσα γρά­φουν και όχι των Δικα­στη­ρί­ων. Η ιστο­ρι­κή απο­τί­μη­ση της κρί­σι­μης εκεί­νης επο­χής, που το απο­τύ­πω­μά της βαραί­νει ακό­μα στη συλ­λο­γι­κή συνεί­δη­ση του τόπου, απο­τε­λεί πασί­δη­λο και αδιαμ­φι­σβή­τη­το γεγο­νός και κανέ­να δικα­στή­ριο δεν μπο­ρεί να αλλοιώσει.

Η  αγω­γή των απο­γό­νων του Αθα­νά­σιου Χρυ­σο­χό­ου δεν είναι παρά μια νέα από­πει­ρα εξι­λέ­ω­σης των συνερ­γα­τών των κατο­χι­κών δυνά­με­ων και προ­σβο­λής της ιστο­ρι­κής μνή­μης μέσα στο γενι­κό­τε­ρο διε­θνές κλί­μα ανα­θε­ώ­ρη­σης της ιστο­ρί­ας και παρα­χά­ρα­ξης της ιστο­ρι­κής αλή­θειας, την αντι­φα­σι­στι­κή νίκη, την άρνη­ση του Ολο­καυ­τώ­μα­τος, την εξί­σω­ση ναζι­σμού – κομ­μου­νι­σμού, την μετα­τρο­πή των θυτών σε θύμα­τα, όπως δεί­χνει και το κατά­πτυ­στο πρό­σφα­το ψήφι­σμα της Ε.Ε. Γι’ αυτό και θα έπρε­πε να απο­κρου­στεί αυτή τους η από­πει­ρα, στην οποία επι­διώ­κουν την εμπλο­κή της Δικαιοσύνης.

Στην προ­σπά­θεια προ­σβο­λής της συλ­λο­γι­κής μνή­μης και δια­στρέ­βλω­σης της ιστο­ρι­κής αλή­θειας,  αντι­πα­ρα­θέ­του­με την αλή­θεια όσων ζήσα­με την περί­ο­δο της τρι­πλής Κατο­χής, την περί­ο­δο της χού­ντας, καθώς και την αδιά­λει­πτη συμ­με­το­χή μας στους αγώ­νες για την ελευ­θε­ρία της έκφρασης.

Καλού­με το Δήμο Θεσ­σα­λο­νί­κης, που απο­φά­σι­σε την μετο­νο­μα­σία της οδού, να υπε­ρα­σπί­σει την από­φα­σή του και να επι­μεί­νει στην μετο­νο­μα­σία της οδού, από Αθα­νά­σιου Χρυ­σο­χό­ου σε Αλβέρ­του Ναρ, κατά την εκδί­κα­ση της αίτη­σης ακύ­ρω­σης στο ΣτΕ στις 11/02/2020.

Για το Δ.Σ. του ΣΦΕΑ 1967–1974

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                   Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ                              ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ