Δρίμακος — Ο δρόμος της φωτιάς

Παρου­σιά­ζει η Τασ­σώ Γαΐ­λα //
Αρθρογράφος-Ερευνήτρια

Δρίμακος– Ο δρόμος της φωτιάς
Ιστορικό μυθιστόρημα
Μάρκος Κάβουρας
Έκδοση: Άλφα πι/Ροδοκανάκη 7/Χίος.

Μύθος ή πραγ­μα­τι­κό­τη­τα; Αλή­θεια ή ψέμα; Υπήρ­ξε πράγ­μα­τι ένας επα­να­στά­της στον 5ο π. Χ. αιώ­να στην Χίο που τον έλε­γαν Δρίμακο;

Ας πάρου­με τα πράγ­μα­τα .. με την σει­ρά , να τα βάλου­με… σε μια σει­ρά και να… βγά­λου­με –το ελπί­ζω- μια από­φα­ση πάνω στο ερώ­τη­μα που απα­σχο­λεί έντο­να ιστο­ρι­κούς ειδή­μο­νες και λοι­πούς ενδιαφερόμενους.

Πιο είναι αυτό; Η ύπαρ­ξη του Δρί­μα­κου. Του ήρωα του βιβλί­ου του δασκά­λου πρω­το­βάθ­μιας εκπαί­δευ­σης και συγ­γρα­φέα παι­δι­κών βιβλί­ων Μάρ­κου Κάβου­ρα. Του ήρωα που- λογι­κό είναι- να αμφι­σβη­τούν αρκε­τοί την ύπαρ­ξη του δεδο­μέ­νου ότι η ιστο­ρία μας ανά­γε­ται σε χρό­νους και επο­χές που δεν άφη­σαν πίσω γρα­πτές αποδείξεις…

Και είναι –επί­σης- λογι­κό με έναν πρώ­ι­μο επα­να­στά­τη τον Δρί­μα­κο που κάνει την επα­νά­στα­ση του … στην Χίο , είναι λογι­κό να ασχο­λη­θεί και να ψάξει το θέμα… Χιώ­της συγ­γρα­φέ­ας. Ο Μάρ­κος Κάβου­ρας που το τόλ­μη­σε ουδό­λως αμφι­βάλ­λει για την αυθε­ντι­κό­τη­τα των μύθων και παρα­δό­σε­ων και ελα­χί­στων στοι­χεί­ων περί Δρί­μα­κου και ακό­μη περισ­σό­τε­ρο για τον ίδιο τον ήρωα.

Πάμε λοι­πόν να δού­με με λίγα λόγια ποιος ήταν ο Δρί­μα­κος, ο πρώ­τος Επα­να­στά­της δού­λος κατά της άρχου­σας τάξης της επο­χής του, που οργά­νω­σε τους λοι­πούς δού­λους σε επα­να­στα­τι­κές ομά­δες, πέρα­σε στο αντάρ­τι­κο στα βου­νά, πολέ­μη­σε το κατε­στη­μέ­νο υπέρ των φτω­χών και βγή­κε νικη­τής από την ταξι­κή –όπως θα λέγα­με σήμε­ρα- αυτή πάλη.

Βρι­σκό­μα­στε στους κλασ­σι­κούς χρό­νους και ένα αγό­ρι από την Πελο­πόν­νη­σο μετά από πολε­μι­κή σύγκρου­ση, πέφτει σκλά­βος στα χέρια των νικη­τών Σπαρτιατών.

Φρι­κτές οι συν­θή­κες δια­βί­ω­σης εκεί­νους τους και­ρούς για τους δύστυ­χους τους σκλά­βους που τους αγό­ρα­ζαν οι πλού­σιοι και τους που­λού­σαν ανά­λο­γα με τις ανά­γκες τους σε εργα­τι­κά χέρια για ένα κομ­μά­τι ψωμί. Τον νεα­ρό Δρί­μα­κο θα αγο­ρά­σει δού­λο πλού­σιος Χιώτης.

Πάμε λοι­πόν, στη Χίο του 5ου π. Χ., αιώ­να με το μεγά­λο πλού­το στα χέρια της ολι­γαρ­χί­ας και το σχε­δόν ανύ­παρ­κτο εισό­δη­μα των πολ­λών δούλων.

Ο νεα­ρός Δρί­μα­κος βάζει σκο­πό της ζωής του την ελευ­θε­ρία! Αρχί­ζει να οργα­νώ­νει τον πρώ­το πυρή­να από τους συνο­δοι­πό­ρους του στη μάχη κατά της αδι­κί­ας, και στον αγώ­να του για την από­κτη­ση στοι­χειω­δών ανθρω­πί­νων δικαιωμάτων…

Και ναι… ο συγ­γρα­φέ­ας παίρ­νει… την υπό­θε­ση επά­νω του, ναι ο Δρί­μα­κος ο άγνω­στος ήρω­ας επα­να­στά­της των αρχαί­ων χρό­νων δεν ήταν μύθος. Υπήρξε!

Παρα­κο­λου­θού­με τους αγώ­νες του ήρωα μας, του Δρί­μα­κου για ελευ­θε­ρία. Οργα­νώ­νει ομά­δες που δρουν σαν… σύγ­χρο­νο αντάρ­τι­κο. Ο ανα­γνώ­στης ανε­ξαρ­τή­του ηλι­κί­ας θα απο­λαύ­σει πραγ­μα­τι­κά τις πανέ­μορ­φες περι­γρα­φές του συγ­γρα­φέα για τα τοπία και τις τοπο­θε­σί­ες της προϊ­στο­ρι­κής Χίου, θα μάθει λαο­γρα­φία…. Ιστο­ρία… πατριδογνωσία.

Πως άρα­γε ζού­σαν εκεί­νη την επο­χή οι άνθρω­ποι; Πλού­σιοι και φτω­χοί; Ελεύ­θε­ροι και σκλά­βοι, τι έτρω­γαν, τι ρού­χα φορού­σαν, ποιές συνή­θειες είχαν; Οι απα­ντή­σεις στην εξαι­ρε­τι­κά καλή εφη­βι­κή ιστο­ρι­κή νου­βέ­λα του Μ. Κάβουρα-‘Δρίμακος/ο δρό­μος της φωτιάς’.

Δρί­μα­κος, με τους αντάρ­τες του… επα­να­στά­τες σε μια κοι­νω­νι­κή εξέ­γερ­ση κατά των εκμε­ταλ­λευ­τών ολι­γαρ­χι­κών. Με δυο λόγια επρό­κει­το για ένα ταξι­κό αγώ­να. Και,
…………………
θα παρα­κο­λου­θή­σου­με κι έναν πόλε­μο στην Χίο, θα χαρού­με την απε­λευ­θέ­ρω­ση του ήρωα μας και θα κλεί­σου­με το βιβλίο πολ­λοί σοφό­τε­ροι για τους κλασ­σι­κούς χρόνους .

Μάρ­κος Κάβου­ρας : ο συγ­γρα­φέ­ας αυτής της πολύ όμορ­φης εφη­βι­κής νου­βέ­λας. Έμπει­ρος εκπαι­δευ­τι­κός της πρω­το­βάθ­μιας εκπαί­δευ­σης-τώρα συντα­ξιού­χος- και συγ­γρα­φέ­ας με αξιό­λο­γη θητεία στο χώρο του παι­δι­κού βιβλί­ου βιβλί­ων πετυ­χη­μέ­νων που ξεχω­ρί­ζουν λόγω της ιδιαί­τε­ρης τεχνι­κής του που του επι­τρέ­πει να εμπλέ­κει-άνε­τα- την μυθο­πλα­σία με το βιω­μα­τι­κό, το πραγ­μα­τι­κό, με απο­τέ­λε­σμα το έργο του-για παρά­δειγ­μα το συγκε­κρι­μέ­νο- γρή­γο­ρο ρυθ­μό τόνο ανά­λα­φρο περιε­χό­με­νο χωρίς διδα­κτι­σμούς να προ­σφέ­ρει –σαφώς- αφει­δώς τους καρ­πούς του.
Θεω­ρώ ότι ο δάσκα­λος Μ.Κ., δια­θέ­τει προ­σω­πι­κό ύφος και τεχνο­τρο­πία. Το χιού­μορ και πρω­τί­στως η περι­πέ­τεια είναι δυο έννοιες αγα­πη­μέ­νες στους νεαρούς(κι όχι μόνο) ανα­γνώ­στες. Το βιβλίο αυτό αν και μικρό σε όγκο εγκλεί­ει αναμ­φί­βο­λα πολύ-πολύ περιπέτεια.

Είναι πράγ­μα­τι δύσκο­λο να βρεις βιβλίο που να πραγ­μα­τεύ­ε­ται ένα ιστο­ρι­κό θέμα και αυτό το θέμα να μην κατα­δυ­να­στεύ­ει την λογο­τε­χνι­κό­τη­τα του κει­μέ­νου. Αυτό έγι­νε εφι­κτό στο ‘Δρί­μα­κος’ που ανα­δει­κνύ­ε­ται σε μια μικρή νου­βέ­λα δίχως διδα­κτι­σμούς και με μεγά­λη αμε­σό­τη­τα στην αφήγηση.

Η αγά­πη για το διά­βα­σμα –όπως άλλω­στε όλες οι αγά­πες…- θέλει τον δικό της τρό­πο και καλ­λιερ­γεί­τε δίχως πίε­ση, μέσα από φιλα­να­γνω­στι­κές πρα­κτι­κές και προ­πά­ντων από την βαθιά γνώ­ση των ιδιαι­τε­ρο­τή­των όχι μόνο του κάθε παι­διού αλλά και του ηλι­κια­κού προσδιορισμού.

Ο έμπει­ρος εκπαι­δευ­τι­κός Μ. Κάβου­ρας απο­δει­κνύ­ει με το ‘Δρίμακος/ ο δρό­μος της φωτιάς’, την ικα­νό­τη­τα του να συγκι­νεί μικρούς και μεγα­λύ­τε­ρους ανα­γνώ­στες και να τους παρα­σύ­ρει σε μακρι­νά ταξί­δια αλλο­τι­νών και­ρών που οι ομοιό­τη­τες τους με το σήμε­ρα …30 ίσως αιώ­νες μετά είναι σκαν­δα­λώ­δεις! Λίγοι πλού­σιοι –τότε και τώρα- πολ­λοί φτω­χοί –τότε και τώρα‑,εκμετάλλευση του απλού ανθρώ­που-τότε και τώρα- μα ταυ­τό­χρο­να επα­να­στα­τι­κές τάσεις αντάρ­τι­κο-μαχη­τι­κή αντί­δρα­ση κατά του κατε­στη­μέ­νου-τότε, τώρα;-, που δημιουρ­γούν πρό­τυ­πα ‚δίνουν αισιό­δο­ξα μηνύ­μα­τα, πώς … κάπου όπως ο Δρί­μα­κος από το σκο­τά­δι βγή­κε με τον αγώ­να του στο φώς, το ίδιο και…

‘Δρίμακος/ο δρό­μος της φωτιάς’. Το κεί­με­νο έχει γρα­φτεί με ευαι­σθη­σία, ζωντα­νούς δια­λό­γους, ευφυ­είς επι­νο­ή­σεις όσον αφο­ρά τον τρό­πο απο­τύ­πω­σης των θεμά­των και γνώ­σης, της ιστο­ρι­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας της χαμέ­νης στα βάθη του χρό­νου εκεί­νης της επο­χής με –αυτό είναι το σημα­ντι­κό- με λογοτεχνικότητα.

Η ιστο­ρία του Δρί­μα­κου δοσμέ­νη με την πένα του Μάρ­κου Κάβου­ρα κρύ­βει πολ­λές αλή­θειες. Κοι­νω­νι­κή ανι­σό­τη­τα, κατα­πί­ε­ση, έλλειμ­μα δημο­κρα­τί­ας… πόσο όμοια όλα αυτά με το σημε­ρι­νό κοι­νω­νι­κό γίγνε­σθαι… Τι λέτε; Ώρα για ανα­τρο­πή; Ώρα για επα­νά­στα­ση; Με έναν σύγ­χρο­νο Δρί­μα­κο ή εμάς τον κάθε ανα­γνώ­στη του βιβλί­ου ‘Δρίμακος/ο δρό­μος της φωτιάς’… στην θέση του Δρίμακου…

Αξιο­πρό­σε­κτο και το πρω­τό­τυ­πο εξώ­φυλ­λο της καλαί­σθη­της έκδο­σης που κυκλο­φό­ρη­σε τον Ιού­νιο του 2018.