Δυναμώνουμε την ιδεολογική, πολιτική, οργανωτική προσπάθεια για να βάλει ο λαός τη σφραγίδα του στις εξελίξεις

Γρά­φει ο Μάκης Μακρής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γρα­φεί­ου Περιο­χής της ΚΟ Αττικής

Η μαζι­κή συμ­με­το­χή του λαού της Αττι­κής στο μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο του ΚΚΕ στο Σύνταγ­μα θα σημα­το­δο­τή­σει ένα σημα­ντι­κό βήμα στην κλι­μά­κω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής πάλης ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και την εμπλο­κή της χώρας μας σε αυτόν.
Οι κομ­μου­νι­στές και οι κομ­μου­νί­στριες, οι οπα­δοί και οι φίλοι του Κόμ­μα­τος στην Αττι­κή αξιο­ποιούν κάθε δυνα­τό­τη­τα για να φτά­σει το κάλε­σμα του συλ­λα­λη­τη­ρί­ου όσο πιο πλα­τιά γίνε­ται στους χώρους δου­λειάς, Εκπαί­δευ­σης, στις γειτονιές.

Με εκατοντάδες συσκέψεις, εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις, εξορμήσεις, περιοδείες, με τον «Ριζοσπάστη» και την Απόφαση της ΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία στο χέρι, με αφίσες και πανό, οι Οργανώσεις του Κόμματος και της ΚΝΕ έχουν σημάνει συναγερμό για τις επικίνδυνες εξελίξεις, τις επιπτώσεις τους στους λαούς, όπως και στον ελληνικό.

Απευ­θύ­νουν μαζι­κό κάλε­σμα στους εργα­ζό­με­νους, στο λαό, στη νεο­λαία να απορ­ρί­ψουν τα διλήμ­μα­τα με ποια­νού ληστή το μέρος να ταχθούν, για να δυνα­μώ­σει η πάλη κατα­δί­κης του ιμπε­ρια­λι­στι­κού πολέμου.

Θέτουν στο επί­κε­ντρο της συζή­τη­σης και της οργά­νω­σης του αγώ­να το πραγ­μα­τι­κό δίλημ­μα που είναι με τους ιμπε­ρια­λι­στές ή με τους λαούς, απα­ντώ­ντας κατη­γο­ρη­μα­τι­κά με τους λαούς, με την πλευ­ρά της κοι­νω­νι­κής προ­ό­δου, τη σωστή πλευ­ρά της Ιστορίας.

Πρω­το­στα­τούν στο δυνά­μω­μα της λαϊ­κής κινη­το­ποί­η­σης για να δυνα­μώ­σει η γνή­σια λαϊ­κή αλλη­λεγ­γύη στους λαούς της Ουκρα­νί­ας, της Ρωσί­ας, σε όλους τους λαούς που δεν έχουν τίπο­τα να χωρί­σουν, στους χιλιά­δες πρό­σφυ­γες και μετα­νά­στες, θύμα­τα των πολέ­μων, της εκμε­τάλ­λευ­σης, της φτώχειας.

Οργα­νώ­νουν τη διεκ­δί­κη­ση μέσα στο εργα­τι­κό — λαϊ­κό κίνη­μα για να προ­στα­τευ­τούν τα λαϊ­κά νοι­κο­κυ­ριά από την ακρί­βεια και την ενερ­γεια­κή φτώ­χεια, για να καταρ­γη­θούν οι φόροι στα καύ­σι­μα και τα είδη λαϊ­κής κατα­νά­λω­σης, για αυξή­σεις στους μισθούς και υπο­γρα­φή ΣΣΕ.

Ανα­λαμ­βά­νουν μεγά­λη ευθύ­νη για την επι­τυ­χία της πανελ­λα­δι­κής πανερ­γα­τι­κής απερ­γί­ας στις 6 Απρί­λη, κόντρα στην εργο­δο­σία, στο κρά­τος, στην κυβέρ­νη­ση και τα άλλα αστι­κά κόμ­μα­τα, στις δυνά­μεις τους μέσα στο κίνη­μα που επι­χει­ρούν να κηρύ­ξουν σιω­πη­τή­ριο, στο όνο­μα της επί­πλα­στης «εθνι­κής ενό­τη­τας», απέ­να­ντι στον κίν­δυ­νο του πολέ­μου και των συνε­πειών του.

Απο­κα­λύ­πτουν τη βρώ­μι­κη προ­πα­γάν­δα και τα προ­σχή­μα­τα της κυβέρ­νη­σης, που παρου­σιά­ζει την εμπλο­κή της χώρας στα σχέ­δια των ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ στην αντι­πα­ρά­θε­σή τους με τη Ρωσία ως μονό­δρο­μο συμ­βα­τό με το λεγό­με­νο Διε­θνές Δίκαιο — λάστι­χο του μακε­λέ­μα­τος των λαών και ασπί­δα προ­στα­σί­ας. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, η ενερ­γή συμ­με­το­χή στους δολο­φο­νι­κούς ιμπε­ρια­λι­στι­κούς οργα­νι­σμούς και συμ­μα­χί­ες αυξά­νει τους κιν­δύ­νους, την οποία ήδη πλη­ρώ­νει ο λαός ποικιλοτρόπως.

Ξεμπρο­στιά­ζουν όσους όψι­μα σπεύ­δουν να φορέ­σουν τη μάσκα του «φιλει­ρη­νι­στή», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και η σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία, που υπη­ρε­τούν στα­θε­ρά την πολι­τι­κή στή­ρι­ξης των ΝΑΤΟι­κών σχε­δί­ων ως κυβέρ­νη­ση και αντι­πο­λί­τευ­ση. Τα «έργα και οι ημέ­ρες τους» γνω­στές, στη μετα­τρο­πή της χώρας σε ορμη­τή­ριο πολέ­μου, με τις τζί­φρες Τσί­πρα και «δια­βο­λι­κά καλού» Τραμπ, την ανα­βάθ­μι­ση των βάσε­ων του θανά­του και την προ­σθή­κη νέων, όπως του λιμα­νιού της Αλε­ξαν­δρού­πο­λης, και άλλα πολ­λά. Κατά το «ολί­γον έγκυος» ανα­μα­σούν τα περί λιγό­τε­ρης εμπλο­κής στον ευρω­ΝΑ­ΤΟι­κό πολε­μι­κό σχε­δια­σμό, ανά­λο­γα βέβαια και με τα …ανταλ­λάγ­μα­τα. Η αμαρ­τω­λή σοσιαλ­δη­μο­κρα­τία άλλω­στε έχει πεί­ρα σε αυτά. Επι­χει­ρεί να κάνει το μαύ­ρο άσπρο, λέγο­ντας ότι είναι και με την ειρή­νη και με το ΝΑΤΟ, όπως τα αλή­στου μνή­μης στε­λέ­χη του ΠΑΣΟΚ (με αρκε­τούς να έχουν βρει τώρα στέ­γη στον ΣΥΡΙΖΑ) για τον πόλε­μο στο Ιράκ που το πρωί απο­φά­σι­ζαν στα υπουρ­γι­κά συμ­βού­λια την εμπλο­κή της χώρας και το από­γευ­μα συμ­με­τεί­χαν σε αντι­πο­λε­μι­κά συλλαλητήρια…

Το ΚΚΕ εκπληρώνει το ταξικό, διεθνιστικό και ταυτόχρονα πατριωτικό του καθήκον

Ολα αυτά γίνο­νται εκεί που χτυ­πά η καρ­διά της εργα­τι­κής τάξης, του λαού, της νεο­λαί­ας. Μέσα στους χώρους δου­λειάς, κόντρα στην εργο­δο­σία και τους μηχα­νι­σμούς της που με αφορ­μή τον πόλε­μο εντεί­νει την τρο­μο­κρα­τία λέγο­ντας ότι «δεν είναι ώρα για διεκ­δι­κή­σεις» και «τα κεφά­λια μέσα». Μέσα στα αμφι­θέ­α­τρα και στα σχο­λεία, κόντρα στον αντι­κομ­μου­νι­σμό που διδά­σκε­ται από καθέ­δρας, στη δια­στρέ­βλω­ση και παρα­ποί­η­ση (μέχρι γελοιό­τη­τας) των θέσε­ων του ΚΚΕ. Μέσα στις λαϊ­κές γει­το­νιές, σε αντι­πα­ρά­θε­ση με όσους επι­χει­ρούν να σπεί­ρουν το εθνι­κι­στι­κό μίσος, απο­μο­νώ­νο­ντας τη δρά­ση εθνι­κι­στι­κών και φασι­στι­κών ομά­δων. Γι’ αυτό και τα αστι­κά επι­τε­λεία λυσ­σά­νε και ξερ­νούν χολή καθη­με­ρι­νά, επει­δή το ΚΚΕ χαλά­ει τη σού­πα της «εθνι­κής ομοψυχίας».

Με την καθη­με­ρι­νή συζή­τη­ση, δια­φώ­τι­ση και την ακού­ρα­στη συμ­βο­λή στην οργά­νω­ση της εργα­τι­κής — λαϊ­κής πάλης, σε συν­δυα­σμό με τις πολύ σημα­ντι­κές διε­θνείς πρω­το­βου­λί­ες για τον συντο­νι­σμό Κομ­μου­νι­στι­κών και Εργα­τι­κών Κομ­μά­των, το ΚΚΕ εκπλη­ρώ­νει το ταξι­κό, διε­θνι­στι­κό και ταυ­τό­χρο­να πατριω­τι­κό του καθή­κον. Και αυτό εκπλη­ρώ­νε­ται πρώ­τα και κύρια με τη στά­ση και δρά­ση του κάθε κόμ­μα­τος μέσα στην ίδια του τη χώρα, σε ευθεία αντι­πα­ρά­θε­ση με την αστι­κή τάξη, το κρά­τος της, το πολι­τι­κό της προ­σω­πι­κό και τις διε­θνείς συμ­μα­χί­ες της.

Αυτή η στά­ση και δρά­ση απο­τε­λεί μεγά­λη συμ­βο­λή στον αγώ­να για να συντο­νι­στεί η πάλη των λαών, ώστε αυτοί να δώσουν τη διέ­ξο­δο από τον πόλε­μο, βάζο­ντας στο στό­χα­στρο τον πραγ­μα­τι­κό τους αντί­πα­λο. Οργα­νώ­νο­ντας τον αγώ­να τους ενά­ντια στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο και τις αιτί­ες που τον γεν­νούν, στις αστι­κές τάξεις που τον διευ­θύ­νουν και τις κυβερ­νή­σεις τους, στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες που τους σέρ­νουν στον πόλε­μο ή επι­βάλ­λουν μια δήθεν «ειρή­νη» με το πιστό­λι στον κρό­τα­φο των λαών, προ­ε­τοι­μά­ζο­ντας τις επό­με­νες ανθρωποσφαγές.

Δεί­χνει τον δρό­μο στα εύλο­γα ερω­τή­μα­τα του λαϊ­κού κόσμου για το τι μπο­ρεί και πρέ­πει να γίνει. Που ανη­συ­χεί για την πορεία των εξε­λί­ξε­ων στα πολε­μι­κά μέτω­πα και ταυ­τό­χρο­να στε­νά­ζει από την αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή, την έντα­ση της εκμε­τάλ­λευ­σης, την ακρί­βεια και το εισό­δη­μα που εξα­νε­μί­ζε­ται πριν μεσιά­σει ο μήνας.

Οι προγραμματικές κατευθύνσεις, οι συλλογικές επεξεργασίες οδηγός για πρωτοπόρα δράση

Η πρω­το­πό­ρα αυτή στά­ση του ΚΚΕ δεν προ­έ­κυ­ψε από το που­θε­νά, ούτε τη στιγ­μή που ξέσπα­σε ο ιμπε­ρια­λι­στι­κός πόλε­μος στην Ουκρανία.

Το Κόμ­μα μας, βασι­σμέ­νο στη μαρ­ξι­στι­κή — λενι­νι­στι­κή θεω­ρία, στην ανά­λυ­ση για τη σύγ­χρο­νη επο­χή του καπι­τα­λι­σμού, τον ιμπε­ρια­λι­σμό, στη μεθο­δο­λο­γία εξέ­τα­σης των εξε­λί­ξε­ων στη βάση της σχέ­σης της οικο­νο­μί­ας με την πολι­τι­κή, στη συλ­λο­γι­κή εξέ­τα­ση της πεί­ρας της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης, της Ιστο­ρί­ας του διε­θνούς και ελλη­νι­κού επα­να­στα­τι­κού κινή­μα­τος, μπό­ρε­σε και προ­έ­βλε­ψε την τάση των εξε­λί­ξε­ων, καθό­ρι­σε τη στά­ση του απέ­να­ντι σε αυτές, λαμ­βά­νο­ντας φυσι­κά υπό­ψη την εξέ­λι­ξη των ίδιων των γεγονότων.

Οι προ­γραμ­μα­τι­κές κατευ­θύν­σεις του Κόμ­μα­τος για τη στά­ση των κομ­μου­νι­στών στον ιμπε­ρια­λι­στι­κό πόλε­μο, η περαι­τέ­ρω εξει­δί­κευ­σή τους στα Συνέ­δρια 20όκαι 21ο είναι αυτές που απο­τε­λούν οδη­γό για πρω­το­πό­ρα δρά­ση, που έχουν δια­μορ­φώ­σει την υπο­δο­μή για να πρω­το­στα­τούν οι κομ­μου­νι­στές στη δια­φώ­τι­ση και την οργά­νω­ση της πάλης. Η στα­θε­ρή δια­χρο­νι­κή ενα­ντί­ω­ση του ΚΚΕ στις ιμπε­ρια­λι­στι­κές συμ­μα­χί­ες είναι αυτή που επι­τρέ­πει σήμε­ρα περισ­σό­τε­ρα αυτιά να είναι ανοι­χτά στις εκτι­μή­σεις, ανα­λύ­σεις και θέσεις του ΚΚΕ.

Με βάση αυτές τις θέσεις αρχής το ΚΚΕ απο­κά­λυ­ψε από την πρώ­τη στιγ­μή τον ιμπε­ρια­λι­στι­κό χαρα­κτή­ρα του πολέ­μου, πήρε ξεκά­θα­ρη θέση ενα­ντί­ω­σης σε αυτόν και όχι «ίσες απο­στά­σεις», όπως διά­φο­ροι πονη­ρά επα­να­λαμ­βά­νουν για να σύρουν τον λαό στην επι­λο­γή του ενός ή του άλλου ληστή.

Εξέ­φρα­σε την αλλη­λεγ­γύη του στον λαό της Ουκρα­νί­ας που μετα­τρέ­πε­ται σε σάκο του μποξ από τους αντα­γω­νι­σμούς που εξε­λίσ­σο­νται στη χώρα του. Εδω­σε από την πρώ­τη στιγ­μή το μήνυ­μα με τη μεγά­λη κινη­το­ποί­η­ση στη ρωσι­κή και αμε­ρι­κά­νι­κη πρε­σβεία, την επό­με­νη αμέ­σως μέρα της τυπι­κής έναρ­ξης του πολέ­μου από την απα­ρά­δε­κτη εισβο­λή της Ρωσί­ας στην Ουκρα­νία, που άνα­ψε το φιτί­λι που ξετυ­λι­γό­ταν όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια από την προ­ώ­θη­ση των αντα­γω­νι­στι­κών σχε­δί­ων ΗΠΑ — ΝΑΤΟ — ΕΕ απ’ τη μια και Ρωσί­ας από την άλλη.

Είναι αυτές οι εκτι­μή­σεις και συλ­λο­γι­κές επε­ξερ­γα­σί­ες που επι­βε­βαιώ­νο­νται από την ίδια τη ζωή και συμ­βάλ­λουν στην αυτο­πε­ποί­θη­ση των κομ­μου­νι­στών και κομ­μου­νι­στριών να δίνουν τη μάχη, από θέση υπε­ρο­χής, παρά τον αρνη­τι­κό συσχε­τι­σμό στη χώρα μας και διεθνώς.

Στη βαθιά αφο­μοί­ω­σή τους, που απο­τε­λεί ένα διαρ­κές καθή­κον, αξιο­ποιώ­ντας τα ανα­ντι­κα­τά­στα­τα όπλα που έχου­με, τον «Ριζο­σπά­στη», την ΚΟΜΕΠ, τις εκδό­σεις μας, βασί­ζε­ται η δυνα­τό­τη­τα σχε­δια­σμέ­νης δρά­σης και ανά­λη­ψης πρω­το­βου­λί­ας από κάθε κομ­μου­νι­στή και κομ­μου­νί­στρια, που μπο­ρεί να ανθί­σει ακό­μα περισ­σό­τε­ρο αξιο­ποιώ­ντας και γενι­κεύ­ο­ντας εκα­το­ντά­δες θαυ­μά­σια παρα­δείγ­μα­τα τέτοιας δρά­σης σήμε­ρα, αξιο­ποιώ­ντας τη συσ­σω­ρευ­μέ­νη πεί­ρα του Κόμ­μα­τος δια­χρο­νι­κά, επι­βε­βαιώ­νο­ντας καθη­με­ρι­νά τον πρω­το­πό­ρο ρόλο του ΚΚΕ.

Το τι είναι ρεαλιστικό θα το κρίνει η λαϊκή πάλη

Αφε­τη­ρια­κή θέση και οδη­γό μας απο­τε­λεί η μεγά­λη αλή­θεια ότι η ταξι­κή πάλη δεν στα­μα­τά­ει, όποιες και αν είναι οι συν­θή­κες. Αντί­θε­τα, οξύ­νε­ται όσο οι αγιά­τρευ­τες αντι­φά­σεις και αντι­θέ­σεις του σάπιου καπι­τα­λι­σμού μεγα­λώ­νουν και φέρ­νουν νέα δει­νά και συμ­φο­ρές για τους λαούς.

Η τρο­πή που θα πάρουν οι εξε­λί­ξεις θα εξαρ­τη­θεί και από την ιδε­ο­λο­γι­κή, πολι­τι­κή, οργα­νω­τι­κή προ­σπά­θεια των κομ­μου­νι­στών, μέσα στη φωτιά της μάχης, ώστε ευρύ­τε­ρα τμή­μα­τα εργα­ζο­μέ­νων και λαϊ­κών στρω­μά­των να ακο­λου­θή­σουν τον δρό­μο της αυτο­τε­λούς, ανε­ξάρ­τη­της γραμ­μής πάλης, μακριά από όλα τα αστι­κά και ιμπε­ρια­λι­στι­κά σχέ­δια, να συστρα­τευ­τούν με το ΚΚΕ για την ανα­τρο­πή της βαρβαρότητας.

Αυτός είναι ο δρό­μος για να βγουν νικη­τές οι λαοί. Οσο δύσκο­λος και αν φαντά­ζει, είναι ο μονα­δι­κός που αξί­ζει να βαδί­σου­με. Όλοι οι υπό­λοι­ποι, που ανα­ζη­τούν «σωτή­ρες» έξω από τη λαϊ­κή παρέμ­βα­ση και δρά­ση, έχουν απο­δει­χτεί αδιέ­ξο­δοι. Το τι είναι ρεα­λι­στι­κό και τι όχι θα το κρί­νει η ίδια η λαϊ­κή πάλη, η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα των εργα­ζο­μέ­νων να παλέ­ψουν για να ξεμπερ­δέ­ψουν μια και καλή με το σύστη­μα που γεν­νά μόνο φτώ­χεια, εκμε­τάλ­λευ­ση και πολέμους.

Το μεγά­λο συλ­λα­λη­τή­ριο του ΚΚΕ θα απο­τε­λέ­σει έναν σημα­ντι­κό σταθ­μό — παρέμ­βα­ση στις εξε­λί­ξεις, για να βάλουν ο εργα­ζό­με­νος λαός και τα παι­διά του τη σφρα­γί­δα τους σε αυτές.

Δίνου­με όλες μας τις δυνά­μεις για την επι­τυ­χία του, συνε­χί­ζου­με την Τετάρ­τη τη μεγά­λη εξόρ­μη­ση με τον «Ριζο­σπά­στη» για να φτά­σει το μήνυ­μά του παντού.

Με τη μαζι­κή συμ­με­το­χή την Τρί­τη στο Σύνταγ­μα θα ακου­στεί δυνα­τά η φωνή των λαών, σπά­ζο­ντας την προ­πα­γάν­δα του στρα­το­πέ­δου των ληστών.