Δ. Κουτσούμπας: Είμαστε όλοι εδώ, αποφασισμένοι να κάνουμε πράξη το όνειρο όλων των πεινασμένων και των αδικημένων

«Είμα­στε όλοι εδώ! Παρό­ντες! Το ΚΚΕ, η ΚΝΕ είναι εδώ! Είμα­στε εδώ, απο­φα­σι­σμέ­νοι να «γυρί­σου­με τον ήλιο». Να κάνου­με πρά­ξη «το όνει­ρο όλων των πει­να­σμέ­νων και των αδι­κη­μέ­νων». Για «όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τρα­γού­δι!» υπο­γράμ­μι­σε ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, στην ομι­λία του από­ψε στην πολι­τι­κή συγκέ­ντρω­ση, που έγι­νε στο 47ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή», στο Πάρ­κο Τρίτση.

Κάλε­σε τους νέους «να τολ­μή­σουν να πάνε σε μεγα­λύ­τε­ρο βάθος την αμφι­σβή­τη­σή τους προς το κρά­τος, το σύστη­μα και τα κόμ­μα­τα που το υπη­ρε­τούν, να τολ­μή­σουν να ανα­λο­γι­στούν, πώς θα μπο­ρού­σα­με και θα έπρε­πε να ζού­με στον 21ο αιώ­να και ποιος είναι ο ένο­χος που αυτό δεν συμ­βαί­νει. Να τολ­μή­σουν να αφή­σουν πίσω ενδοια­σμούς, προ­κα­τα­λή­ψεις και δισταγ­μούς. Να πάρουν και αυτοί τη θέση τους στις γραμ­μές της ΚΝΕ, της οργά­νω­σης που πρε­σβεύ­ει και μάχε­ται για ό,τι πιο και­νο­τό­μο, ό,τι πιο τολ­μη­ρό γέν­νη­σε η ανθρώ­πι­νη σκέψη».

Υπο­γράμ­μι­σε ότι «το σημε­ρι­νό κρά­τος δεν είναι τίπο­τε άλλο παρά ένας μηχα­νι­σμός κατα­πί­ε­σης, κατα­στο­λής, εκμε­τάλ­λευ­σης, διαιώ­νι­σης της αδι­κί­ας. Είναι το κρά­τος των βιο­μη­χά­νων, των τρα­πε­ζι­τών, των εφο­πλι­στών, που έχει κάνει σημαία του την ατο­μι­κή ευθύ­νη, για να κρύ­ψει τον εχθρι­κό — για τις λαϊ­κές ανά­γκες — χαρα­κτή­ρα του».

«Με αυτό το κρά­τος, με αυτή την οικο­νο­μία, με αυτήν την κοι­νω­νι­κή οργά­νω­ση πρέ­πει να ανα­με­τρη­θεί, να συγκρου­στεί ο λαός, αν θέλει να σώσει τον ίδιον του τον εαυ­τό και τα παι­διά του» τόνι­σε ο Δ. Κου­τσού­μπας, επι­κα­λού­με­νος και την ιστο­ρι­κή πεί­ρα από «τις μεγά­λες στιγ­μές της λαϊ­κής πάλης στην Ελλά­δα, από τις μεγά­λες εφό­δους στους ουρα­νούς, όπως της Παρι­σι­νής Κομ­μού­νας, τις νίκες όπως του Οκτώ­βρη στη Ρωσία».

«Όπο­τε η εργα­τι­κή τάξη, ο λαός, απαί­τη­σε να ικα­νο­ποι­η­θούν οι ανά­γκες του, πίστε­ψε στη δύνα­μή του και πήρε την τύχη του στα χέρια του, μόνο τότε ο τρο­χός της Ιστο­ρί­ας γύρι­σε μπροστά.

Μόνο τότε ο λαός μπο­ρεί να σώσει το λαό, όταν απο­φα­σί­σει να βαδί­σει το δρό­μο της ανα­τρο­πής, για να πάρει ο ίδιος στα χέρια του το τιμό­νι της εξου­σί­ας. Κι αυτό το συμπέ­ρα­σμα έχει τη δική του αξία σήμε­ρα» τόνισε.

Επι­σή­μα­νε ότι «από τον φαύ­λο κύκλο, της εναλ­λα­γής ανά­με­σα στην οικο­νο­μι­κή ανά­πτυ­ξη και την κρί­ση, που τον πλη­ρώ­νουν διαρ­κώς με νέες θυσί­ες οι εργα­ζό­με­νοι και τα λαϊ­κά στρώ­μα­τα, από την παν­δη­μία, με τις εκα­τόμ­βες νεκρών, με τα δια­λυ­μέ­να συστή­μα­τα υγεί­ας, με τις θερα­πεί­ες και εμβό­λια, που γίνο­νται αντι­κεί­με­νο αντα­γω­νι­σμού και κερ­δο­φο­ρί­ας, από την έλλει­ψη αντι­πυ­ρι­κής, αντι­πλημ­μυ­ρι­κής κι αντι­σει­σμι­κής προ­στα­σί­ας, για­τί οι προ­τε­ραιό­τη­τες του κεφα­λαί­ου και του αστι­κού κρά­τους κρί­νουν ως περιτ­τά τέτοια έργα, από όλα αυτά και άλλα πολ­λά, προ­κύ­πτει η σημε­ρι­νή κοι­νω­νία και οικο­νο­μία που λει­τουρ­γούν με κρι­τή­ριο τα συμ­φέ­ρο­ντα των επι­χει­ρη­μα­τι­κών ομί­λων, είναι αυτά που ακυ­ρώ­νουν τις μεγά­λες δυνα­τό­τη­τες της επο­χής, της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, και πάνω απ΄ όλα την αξιο­ποί­η­σή τους προς όφε­λος του λαού».

Ανέ­φε­ρε ότι «αυτά τα συμ­φέ­ρο­ντα έχουν υπη­ρε­τή­σει όλες οι εκδο­χές κυβερ­νή­σε­ων που ζήσα­με την τελευ­ταία του­λά­χι­στον εικο­σα­ε­τία» και πρό­σθε­σε ότι «από κάθε κυβερ­νη­τι­κή θητεία, η μεγά­λη λαϊ­κή πλειο­ψη­φία έβγαι­νε με λιγό­τε­ρα δικαιώ­μα­τα και με περισ­σό­τε­ρα βάρη στις πλά­τες της. Για­τί οι κυβερ­νή­σεις μπο­ρεί να αλλά­ζουν, δεν αλλά­ζει όμως το ποιος έχει στα χέρια του την εξου­σία, ποιος απο­φα­σί­ζει και καρ­πώ­νε­ται τον πλού­το που παρά­γουν οι εργαζόμενοι».

Είπε ότι «σήμε­ρα, όλοι αυτοί που ευθύ­νο­νται για τα σημε­ρι­νά αδιέ­ξο­δα υπό­σχο­νται ξανά καλύ­τε­ρες ημέ­ρες, προ­σπα­θώ­ντας να εξα­πα­τή­σουν για μια ακό­μη φορά» και τόνι­σε ότι «δεν υπάρ­χουν περι­θώ­ρια για άλλο χαμέ­νο χρό­νο και για νέες αυταπάτες».

Όπως εξή­γη­σε, «το κυβερ­νη­τι­κό πρό­γραμ­μα τόσο της σημε­ρι­νής κυβέρ­νη­σης Μητσο­τά­κη, όπως και των προη­γού­με­νων, αλλά και το πρό­γραμ­μα όλων των αστι­κών κομ­μά­των, είναι ήδη γραμ­μέ­νο. με βάση τις αντι­λαϊ­κές δεσμεύ­σεις του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, που είναι το νέο υπερ­μνη­μό­νιο της ΕΕ σε βάρος των λαών και με βάση το στό­χο της γεω­στρα­τη­γι­κής ανα­βάθ­μι­σης της χώρας, που σημα­το­δο­τεί την εμπλο­κή της Ελλά­δας στα επι­κίν­δυ­να αμε­ρι­κα­νο­ΝΑ­ΤΟϊ­κά σχέ­δια και τους ανταγωνισμούς».

Μίλη­σε για κοι­νή στρα­τη­γι­κή «παρά τις επι­μέ­ρους δια­φο­ρές», μετα­ξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και τόνι­σε: «Ο λαός πρέ­πει να τους πετά­ξει στα μού­τρα αυτά τα ψεύ­τι­κα διλήμ­μα­τα. Και το δίλημ­μα «Μητσο­τά­κης ή χάος» της ΝΔ και το δίλημ­μα «προ­ο­δευ­τι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση ή Μητσο­τά­κης» του ΣΥΡΙΖΑ. Απο­δεί­χθη­κε ότι καμία τέτοια κυβέρ­νη­ση δεν μπο­ρεί να βγει έξω από τις ράγες που καθο­ρί­ζει η αντα­γω­νι­στι­κό­τη­τα της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μί­ας, η στρα­τη­γι­κή της ΕΕ κι η εξου­σία του κεφα­λαί­ου. Ο δε μύθος της δήθεν «προ­ο­δευ­τι­κής δια­κυ­βέρ­νη­σης» έχει χρε­ο­κο­πή­σει σ’ όλη την Ευρώ­πη και στην Ελλάδα».

Στη συνέ­χεια της ομι­λί­ας του είπε ότι «το ΚΚΕ μπαί­νει μπρο­στά και δια­θέ­τει όλες του τις δυνά­μεις για να οργα­νώ­σει ο λαός την αντε­πί­θε­σή του, για να καθο­ρί­ζουν οι εργα­ζό­με­νοι τις εξε­λί­ξεις προς όφε­λος τους» και τόνι­σε ότι απέ­να­ντι στον κατα­κερ­μα­τι­σμό, την λογι­κή «ο καθέ­νας για τον εαυ­τό του» πρέ­πει να αντι­πα­ρα­τε­θούν τα κοι­νά αιτή­μα­τα, ενό­τη­τα και πάλη όλου του εργα­ζό­με­νου λαού, για «εξα­σφά­λι­ση αξιο­πρε­πούς εργα­τι­κού-λαϊ­κού εισο­δή­μα­τος, κατάρ­γη­ση των αντι­λαϊ­κών φόρων κάθε είδους, κατάρ­γη­ση όλου του αντερ­γα­τι­κού πλαι­σί­ου, για να μεί­νουν στα χαρ­τιά και ο νόμος Χατζη­δά­κη και όλοι οι άλλοι αντερ­γα­τι­κοί νόμοι που δια­μορ­φώ­νουν τη σημε­ρι­νή ζού­γκλα, για να πλη­ρώ­σουν οι λίγοι και μεγά­λοι και όχι τα μόνι­μα υπο­ζύ­για, ο λαός».

«Η επί­θε­ση στα ασφα­λι­στι­κά δικαιώ­μα­τα, το κύμα πλει­στη­ρια­σμών, οι ταξι­κοί φραγ­μοί στην εκπαί­δευ­ση, η υπε­ρά­σπι­ση των λαϊ­κών ελευ­θε­ριών ενά­ντια στην κρα­τι­κή κατα­στο­λή και τις απα­γο­ρεύ­σεις, η υπε­ρά­σπι­ση της υγεί­ας και της ζωής του λαού, η διεκ­δί­κη­ση ουσια­στι­κής ανα­κού­φι­σης των αυτο­α­πα­σχο­λού­με­νων και των φτω­χών αγρο­τών, είναι στην προ­με­τω­πί­δα των λαϊ­κών διεκ­δι­κή­σε­ων» πρό­σθε­σε, ανα­φέ­ρο­ντας στη συνέχεια:

«Απε­μπλο­κή και απε­ξάρ­τη­ση της χώρας απ’ τα επι­κίν­δυ­να σχέ­δια του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ, της ΕΕ, το κλεί­σι­μο όλων των ξένων στρα­τιω­τι­κών βάσε­ων στην Ελλά­δα, την απο­δέ­σμευ­ση από αυτούς τους οργα­νι­σμούς με το λαό στην εξου­σία. Το δυνά­μω­μα του αγώ­να ενά­ντια στους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς πολέ­μους, στα σχέ­δια αλλα­γής διε­θνών συν­θη­κών και συνό­ρων, στα παζά­ρια συνεκ­με­τάλ­λευ­σης του Αιγαί­ου υπό “ευρω­ΝΑ­ΤΟϊ­κή εποπτεία”».

«Ο σοσια­λι­σμός είναι η πραγ­μα­τι­κή πρό­ο­δος, η κοι­νω­νία στην οποία οι εργα­ζό­με­νοι βγαί­νουν απ’ το περι­θώ­ριο της πολι­τι­κής ζωής και συμ­με­τέ­χουν ενερ­γά στη λήψη, στην εφαρ­μο­γή και στον έλεγ­χο των απο­φά­σε­ων, για­τί έχουν πλέ­ον την εξου­σία στα δικά τους χέρια.

Η κοι­νω­νι­κή ιδιο­κτη­σία είναι το πραγ­μα­τι­κά νέο, ώστε να πάψει να λει­τουρ­γεί η οικο­νο­μία με κρι­τή­ριο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος. Πάνω σ’ αυτό το γόνι­μο έδα­φος ο κεντρι­κός σχε­δια­σμός της παρα­γω­γής μπο­ρεί να θέσει και να πετύ­χει επι­στη­μο­νι­κά καθο­ρι­σμέ­νους κοι­νω­νι­κούς στό­χους στην αγρο­τι­κή και βιο­μη­χα­νι­κή παρα­γω­γή, στις κοι­νω­νι­κές υπη­ρε­σί­ες. Και το ΚΚΕ είναι το μονα­δι­κό κόμ­μα που με το Πρό­γραμ­μά του φωτί­ζει ότι αυτός ο δρό­μος και μπο­ρεί και πρέ­πει να ανοίξει.

Το ΚΚΕ έχει σχέ­διο για το σήμε­ρα και το αύριο, σύγ­χρο­νο επα­να­στα­τι­κό πρό­γραμ­μα που φωτί­ζει αυτή τη διέ­ξο­δο, τις δυνα­τό­τη­τες του σοσια­λι­σμού, τις δυνα­τό­τη­τες της σοσια­λι­στι­κής οικο­δό­μη­σης στην Ελλά­δα» υπογράμμισε.

«Όταν πριν 30 χρό­νια, λυσ­σο­μα­νού­σαν όλοι — δεξιοί, φιλε­λεύ­θε­ροι, σοσιαλ­δη­μο­κρά­τες, μετα­νοη­μέ­νοι αρι­στε­ροί — πως «δεν υπάρ­χει άλλη εναλ­λα­κτι­κή» πέρα από το γερα­σμέ­νο καπι­τα­λι­στι­κό σύστη­μα, το ΚΚΕ κρά­τη­σε ψηλά την κόκ­κι­νη σημαία!» υπο­γράμ­μι­σε ο Δ. Κου­τσού­μπας προ­σθέ­το­ντας ότι το ΚΚΕ «κρα­τή­θη­κε όρθιο, για­τί έμει­νε πιστό στα «μεγά­λα μεγέ­θη», που μας υπεν­θύ­μι­σε ο μεγά­λος Μίκης στην τελευ­ταία του επι­στο­λή. Και αυτά τα μεγά­λα μεγέ­θη, της ιστο­ρι­κής μας δια­δρο­μής, αλλά κι όσα μεγά­λα κατα­κτή­σα­με αυτά τα 30 χρό­νια, είναι που κρα­τά­νε ζωντα­νή την ελπί­δα και εμπνέ­ουν την καθη­με­ρι­νή πάλη σήμερα».

Ανα­φέρ­θη­κε στην δρά­ση και τις επε­ξερ­γα­σί­ες του ΚΚΕ όλα αυτά τα χρό­νια και υπο­γράμ­μι­σε την υπε­ρη­φά­νεια του ΚΚΕ για τις επι­λο­γές του «που σήμε­ρα μπο­ρούν να τις κατα­νο­ή­σουν πολύ περισ­σό­τε­ρες εργα­τι­κές — λαϊ­κές δυνά­μεις. Ήταν επι­λο­γές, που έδω­σαν τη δυνα­τό­τη­τα στο εργα­τι­κό κίνη­μα, στο λαό και στη νέα γενιά να συνε­χί­σει να “ανα­πνέ­ει”».

Είπε οτι το ΚΚΕ στά­θη­κε «μπρο­στά­ρης σε κάθε μάχη για την από­κρου­ση και την καθυ­στέ­ρη­ση αντι­λαϊ­κών μέτρων, για την από­σπα­ση έστω και της παρα­μι­κρής κατά­κτη­σης. Με βαθιά ταυ­τό­χρο­να γνώ­ση, ότι στο σημε­ρι­νό σύστη­μα μπο­ρούν να υπάρ­χουν και κατα­κτή­σεις, αλλά κεκτη­μέ­να μόνι­μα και στα­θε­ρά δε μπο­ρούν να υπάρ­ξουν, όσο δεν ανοί­γει ο δρό­μος της ριζι­κής ανατροπής».

Τόνι­σε ότι είναι οι εργα­ζό­με­νοι που κρα­τούν όρθιες και ζωντα­νές τις κοι­νω­νί­ες επι­βε­βαιώ­νο­ντας την αλή­θεια του συν­θή­μα­τος «Χωρίς εσέ­να γρα­νά­ζι δεν γυρ­νά, εργά­τη μπο­ρείς χωρίς αφεντικά!».

«Αυτά είναι τα Μεγά­λα Μεγέ­θη, και πέρα από λεπτο­μέ­ρειες, πέρα από επι­μέ­ρους δια­φο­ρές και προ­βλη­μα­τι­σμούς, που μπο­ρούν να λυθούν μέσα στη ζωή και τον αγώ­να, να κρα­τή­σου­με τα Μεγά­λα και Σημα­ντι­κά. Και να πάρου­με την από­φα­ση: Να συμπο­ρευ­τού­με με το ΚΚΕ, να κάνου­με πρά­ξη το σύν­θη­μα του 47ου Φεστι­βάλ της ΚΝΕ: «Να ζεις, να τολ­μάς, να προ­χω­ράς — Για την κοι­νω­νία της πραγ­μα­τι­κής ελευ­θε­ρί­ας, τον σοσια­λι­σμό» κατέ­λη­ξε στην ομι­λία του ο γ.γ. της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ν. Μπε­λο­γιάν­νης Ν. Πλου­μπί­δης – Στο σπί­τι των ηρώων