Δ. Κουτσούμπας: Η διέξοδος και η ελπίδα υπάρχει στο δρόμο του λαού που σώζει τον λαό με το ΚΚΕ μπροστά, για τον σοσιαλισμό

«Από­ψε στο Πάρ­κο Τρί­τση, σ’ αυτό το αντά­μω­μα λαού και νεο­λαί­ας μπο­ρού­με δικαιο­λο­γη­μέ­να να νοιώ­θου­με περή­φα­νοι. Για­τί σήμε­ρα, εδώ, με την κορύ­φω­ση των εκδη­λώ­σε­ων του 49ου Φεστι­βάλ της ΚΝΕ και του Οδη­γη­τή δημιουρ­γού­με μια εικό­να, μέσα από τους υπέ­ρο­χους στί­χους του Τούρ­κου κομ­μου­νι­στή ποι­η­τή Ναζίμ Χικ­μέτ, για το πώς μπο­ρούν “να γενού­νε τα σκο­τά­δια λάμ­ψη”» τόνι­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, μιλώ­ντας το βρά­δυ του Σαβ­βά­του στην πολι­τι­κή συγκέ­ντρω­ση στο 49ο Φεστι­βάλ ΚΝΕ-«Οδηγητή».

«Για­τί, αν και στη χώρα μας, όπως και σε όλον τον κόσμο, το σκο­τά­δι είναι ακό­μα πυκνό, αν υπάρ­χουν άνθρω­ποι που παλεύ­ουν μέσα στο λάκ­κο που τους έχουν ρίξει, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ συνε­χί­ζουν να κάνουν το χρέ­ος τους. Να στέ­κο­νται στο πλευ­ρό όλων των αδι­κη­μέ­νων και να τους απλώ­νουν το χέρι για να σηκωθούν».

«Υπάρ­χει διέ­ξο­δος. Υπάρ­χει ελπί­δα. Υπάρ­χει ο δρό­μος που πρέ­πει να βαδί­σου­με. Είναι αυτός του λαού που σώζει τον λαό, με το ΚΚΕ μπρο­στά, για το σοσια­λι­σμό. Για να ζήσου­με τις πιο όμορ­φες μέρες μας, αυτές που ο λαός και η νεο­λαία δεν θα ζουν με τα ψίχου­λα, αλλά με όλα όσα τους αξί­ζουν» τόνισε.

Είπε ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι «οι μόνοι που μπο­ρούν σήμε­ρα να αντι­με­τω­πί­σουν την ασφυ­ξία που νιώ­θουν μεγά­λος μέρος του λαού και της νεο­λαί­ας και μπο­ρούν να δώσουν απά­ντη­ση για το “τι πρέ­πει και μπο­ρεί να γίνει” για να αλλά­ξουν τα πράγματα».

Με αφορ­μή τις τερά­στιες κατα­στρο­φές στη Θεσ­σα­λία, την έλλει­ψη υπο­δο­μών και προ­στα­σί­ας, επι­σή­μα­νε ότι «συνο­λι­κά, έχου­με να κάνου­με με ένα κρά­τος που υπη­ρε­τεί μόνο το καπι­τα­λι­στι­κό κέρ­δος και ως εκ τού­του δεν θέλει και δεν μπο­ρεί να εφαρ­μό­σει έναν ολο­κλη­ρω­μέ­νο σχε­δια­σμό που να υπη­ρε­τεί πραγ­μα­τι­κά τις σύγ­χρο­νες λαϊ­κές ανάγκες».

«Σκε­φτεί­τε», υπο­γράμ­μι­σε, «πόσο δια­φο­ρε­τι­κά θα μπο­ρού­σαν να είναι τα πράγ­μα­τα, αν αντί για το σημε­ρι­νό αστι­κό κρά­τος είχα­με ένα άλλο κρά­τος, γνή­σια εργα­τι­κό, λαϊ­κό, μια άλλη εξου­σία, που θα σχε­δί­α­ζε και θα υλο­ποιού­σε τα πάντα, όχι με κρι­τή­ριο το κέρ­δος των λίγων, των καπι­τα­λι­στών, αλλά τις ανά­γκες των πολ­λών, των ίδιων των εργαζομένων».

«Το τρί­μη­νο που μεσο­λά­βη­σε έγι­νε πιο φανε­ρό ότι απέ­να­ντι στην κυβέρ­νη­ση της ΝΔ που ήρθε ξανά με φόρα, υπάρ­χει μόνο ένας πραγ­μα­τι­κός αντί­πα­λος. Και αυτό είναι το ΚΚΕ.

Για­τί μόνο το ΚΚΕ και η ΚΝΕ μπο­ρούν να σηκώ­σουν στις πλά­τες τους την ευθύ­νη της οργά­νω­σης της αντί­στα­σης και της αντε­πί­θε­σης απέ­να­ντι στην αντι­λαϊ­κή πολι­τι­κή της κυβέρ­νη­σης, που θα εκφρά­ζε­ται από εδώ και πέρα με ακό­μη μεγα­λύ­τε­ρη σφο­δρό­τη­τα σε όλους τους τομείς κι αυτό κάνει» τόνι­σε και πρό­σθε­σε πως το ότι «η μόνη πραγ­μα­τι­κή αντι­πο­λί­τευ­ση απέ­να­ντι στην πολι­τι­κή της ΝΔ είναι το ΚΚΕ απο­δεί­χθη­κε στις πυρ­κα­γιές, στις πλημ­μύ­ρες, στο γεγο­νός ότι οι δυνά­μεις του ΚΚΕ μπή­καν μπρο­στά για να οργα­νω­θεί η προ­χτε­σι­νή απερ­γία και να στα­λεί ένα ηχη­ρό μήνυ­μα ότι οι εργα­ζό­με­νοι, η νέα γενιά, δεν πρό­κει­ται να νομι­μο­ποι­ή­σουν στη συνεί­δη­σή τους αυτό το τερα­τούρ­γη­μα του Γεωρ­γιά­δη και θα φρο­ντί­σουν να έχει την ίδια μοί­ρα με το προη­γού­με­νο, του Χατζηδάκη».

Είπε ότι η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ ψήφι­σε το «αντερ­γα­τι­κό έκτρω­μα και όπως πάντα είχε την ουσια­στι­κή συναί­νε­ση της συμ­βι­βα­σμέ­νης μαζί της σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ».

Επι­σή­μα­νε, μετα­ξύ άλλων, ότι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν κινη­το­ποί­η­σαν τα μέλη τους για την επι­τυ­χία της απερ­γί­ας επει­δή η έννοια της «συμ­με­το­χής» που καλ­λιερ­γούν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ «περιο­ρί­ζε­ται σε ένα μισά­ω­ρο μιας Κυρια­κής, μια στο τόσο για να δια­λέ­ξουν τον επό­με­νο σωτή­ρα και μετά επι­στρο­φή στη θέση του παθη­τι­κού θεατή».

«Αντί­θε­τα, αυτά τα κόμ­μα­τα, όπως και η ΝΔ, κινη­το­ποί­η­σαν μια χαρά τους εκπρο­σώ­πους τους στη ΓΣΕΕ και σε μεγά­λες συν­δι­κα­λι­στι­κές ομο­σπον­δί­ες για να βάλουν εμπό­δια και να υπο­νο­μεύ­σουν την απερ­γία, για να μην παρ­θούν απο­φά­σεις συμ­με­το­χής και να μην κου­νη­θεί φύλ­λο. Φυσι­κά, δεν τα κατά­φε­ραν. Για­τί εδώ υπάρ­χει ΚΚΕ, εδώ υπάρ­χει ΠΑΜΕ» τόνισε.

Ο Δ. Κου­τσού­μπας ανέ­φε­ρε ότι «οι περισ­σό­τε­ροι πλέ­ον έχουν κατα­λά­βει ότι μπρο­στά μας έχου­με μέρες κάθε άλλο παρά ήρε­μες» σε όλα τα επί­πε­δα και δεν παρέ­λει­ψε να επι­ση­μά­νει ότι «την ίδια στιγ­μή, το τρα­πέ­ζι του παζα­ριού για τις επι­κίν­δυ­νες ΝΑΤΟϊ­κές διευ­θε­τή­σεις στα ελλη­νο­τουρ­κι­κά είναι για τα καλά στρωμένο».

Είπε ότι ανε­ξάρ­τη­τα από τις επι­λο­γές που ο καθέ­νας έκα­νε μέχρι χτες πρέ­πει να απε­γκλω­βι­στεί από τη λογι­κή του «δήθεν “καλύ­τε­ρου δια­χει­ρι­στή”» και να σκε­φθεί με βάση το «“τι πρέ­πει να γίνει, τι να κάνου­με” για να ζήσει ο λαός μας όπως του αξίζει».

«Όλοι όσοι θέλουν να αλλά­ξουν επι­τέ­λους τα πράγ­μα­τα δεν μπο­ρεί να προ­σβλέ­πουν στην ανα­σύν­θε­ση της αμαρ­τω­λής σοσιαλ­δη­μο­κρα­τί­ας» τόνι­σε και πρόσθεσε:

«Και για όσους νιώ­θουν έκπλη­ξη ή και αμη­χα­νία για όσα συμ­βαί­νουν στον ΣΥΡΙΖΑ, τους λέμε να σκε­φτούν την εξής πλευ­ρά που ίσως δεν έχουν σκε­φτεί: Ότι αυτή ακρι­βώς είναι μια προ­δια­γε­γραμ­μέ­νη κατά­λη­ξη μιας ολό­κλη­ρης πορεί­ας ενσω­μά­τω­σης στο σύστη­μα που έχει ακο­λου­θή­σει ο συγκε­κρι­μέ­νος πολι­τι­κός χώρος. Αυτή την πορεία του πολι­τι­κού εκφυ­λι­σμού σε θέσεις και προ­τά­σεις, σε πολι­τι­κή και κινη­μα­τι­κή στά­ση, την στή­ρι­ξαν, την προ­ώ­θη­σαν, χρό­νια τώρα, στο όνο­μα πότε του δήθεν “εκσυγ­χρο­νι­σμού”, πότε του “εφι­κτού”, πότε της “κυβερ­νη­σι­μό­τη­τας στο πλαί­σιο του συστή­μα­τος”, τα στε­λέ­χη του σημε­ρι­νού ΣΥΡΙΖΑ, μαζί και αυτοί που εμφα­νί­ζο­νται ως θεμα­το­φύ­λα­κες ενός δήθεν πιο “αρι­στε­ρού” χαρακτήρα».

«Η σημε­ρι­νή κατά­στα­ση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το ανώ­τα­το στά­διο της λογι­κής του “μικρό­τε­ρου κακού” που την υπη­ρέ­τη­σε η ηγε­σία του εδώ και χρό­νια και φυσι­κά όλοι οι σημε­ρι­νοί του υπο­ψή­φιοι και που έφε­ραν για μια ακό­μα φορά τον Μητσο­τά­κη και τη ΝΔ στην εξου­σία» πρόσθεσε.

Σημεί­ω­σε, μετα­ξύ άλλων, ότι «όσοι τίμιοι αγω­νι­στές, πραγ­μα­τι­κά αρι­στε­ροί, προ­ο­δευ­τι­κοί άνθρω­ποι έχουν απο­μεί­νει σ’ αυτό το κόμ­μα σήμε­ρα έχουν επι­λο­γή: Αυτήν που ακο­λού­θη­σαν όλοι όσοι πριν από αυτούς δεν θέλη­σαν να γίνουν μέρος αυτής της πορεί­ας αρνη­τι­κής μετάλ­λα­ξης του ΣΥΡΙΖΑ, τον εγκα­τέ­λει­ψαν, κρά­τη­σαν ψηλά τις αξί­ες και τα ιδα­νι­κά τους και σήμε­ρα συμπο­ρεύ­ο­νται με το ΚΚΕ».

Ανα­φε­ρό­με­νος στη σημα­ντι­κή μάχη των δημο­τι­κών και περι­φε­ρεια­κών εκλο­γών κάλε­σε σε ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη ισχυ­ρο­ποί­η­ση των ψηφο­δελ­τί­ων της «Λαϊ­κής Συσπεί­ρω­σης» που στη­ρί­ζει το ΚΚΕ σε δήμους και περιφέρειες».

«Και για να μην μπο­ρεί κανέ­νας Μητσο­τά­κης το βρά­δυ των εκλο­γών να λέει πως ξανά βάφτη­κε η Ελλά­δα μπλε, χρειά­ζε­ται παντού σε όλες τις περι­φέ­ρειες και τους δήμους να πέσουν στην κάλ­πη πολ­λά κόκ­κι­να γαρύ­φαλ­λα, τα ψηφο­δέλ­τιά μας, η “Λαϊ­κή Συσπεί­ρω­ση”. Με υπο­ψη­φί­ους δοκι­μα­σμέ­νους αγω­νι­στές, όπως εδώ στην Αττι­κή τον Γιάν­νη Πρω­τού­λη, στον Δήμο Αθή­νας τον Νίκο Σοφια­νό, στον Πει­ραιά τον Νίκο Αμπα­τιέ­λο και τόσους άλλους. Αγω­νι­στές, που δεν θα είναι τα “καλά παι­διά” της εκά­στο­τε κυβέρ­νη­σης, αλλά θα μπαί­νουν μπρο­στά στις διεκ­δι­κή­σεις του λαού και της νεο­λαί­ας, σε αυτούς θα στη­ρί­ζο­νται και αυτούς θα στη­ρί­ζουν, θα αξιο­ποιούν κάθε χαρα­μά­δα για την ανα­κού­φι­σή τους.

Όπως γίνε­ται εδώ και 9 χρό­νια στην Πάτρα με δήμαρ­χο τον Κώστα Πελε­τί­δη, έναν δήμαρ­χο που έχει γίνει σημείο ανα­φο­ράς σε όλη την Ελλά­δα» τόνι­σε ο Δ. Κου­τσού­μπας, σημειώ­νο­ντας ότι «έχου­με συμ­φέ­ρον να εκλέ­ξου­με περισ­σό­τε­ρους τέτοιους δημάρ­χους, δημο­τι­κούς και περι­φε­ρεια­κούς συμβούλους».

Ο Δ. Κου­τσού­μπας κατέ­λη­ξε στην ομι­λία του καλώ­ντας σε συμπό­ρευ­ση στις εκλο­γές της 8ης Οκτω­βρί­ου και στους μεγά­λους αγώ­νες που έρχο­νται, τονί­ζο­ντας: «Με το ΚΚΕ, λοι­πόν! Δυνατά!

Προ­χω­ρά­με μπρο­στά, ανοί­γου­με το δρό­μο για τη νέα κοι­νω­νία της ειρή­νης, της ισό­τη­τας, της αδελ­φο­σύ­νης, της κατάρ­γη­σης της εκμε­τάλ­λευ­σης ανθρώ­που από άνθρω­πο, το σοσιαλισμό!».

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής