Δ. Κουτσούμπας: Η ψήφος καταδίκης στα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα, μπορεί να πιάσει τόπο μόνο αν δοθεί στο ΚΚΕ

Συνέ­ντευ­ξη στην εφη­με­ρί­δα «Documento» και τη δημο­σιο­γρά­φο Πανα­γιώ­τα Μπίτσι­κα, παρα­χώ­ρη­σε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημή­τρης Κουτσού­μπας.

Το κεί­με­νο της συνέ­ντευ­ξης έχει ως εξής:

Σε ένα σκί­τσο του Ιάκω­βου Βάη στο «Ριζο­σπά­στη» απο­τυ­πώ­νε­ται ένας άνθρω­πος μπου­γε­λω­μέ­νος με μαύ­ρη μπο­γιά από τρία κου­τιά που το καθέ­να έχει ετι­κέ­τα «νόμοι» της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ. Πηγαί­νει προς την κάλ­πη κρα­τώ­ντας ένα ψηφο­δέλ­τιο του ΚΚΕ και μονο­λο­γεί: «Δεν είμαι αχά­ρι­στος. Κάνα­νε τα πάντα για να μου μαυ­ρί­σουν τη ζωή. Λέω να τους το αντα­πο­δώ­σω». Πώς μπο­ρεί η αρνη­τι­κή ψήφος κατά των κομ­μά­των κυβερ­νη­τι­κής δια­χεί­ρι­σης να γίνει συνει­δη­τή θετι­κή ψήφος στο ΚΚΕ;

Η ψήφος κατα­δί­κης στα κόμ­μα­τα που κυβέρ­νη­σαν και κυβερ­νούν τη χώρα, μπο­ρεί να πιά­σει τόπο μόνο αν δοθεί στο ΚΚΕ. Για­τί μόνο το ΚΚΕ προει­δο­ποί­η­σε έγκαι­ρα για αυτά που έρχο­νταν, είπε την αλή­θεια, όταν κάθε επί­δο­ξος δια­χει­ρι­στής έκα­νε ξεδιά­ντρο­πο εμπό­ριο ελπί­δων. Μόνο το ΚΚΕ βρέ­θη­κε στα­θε­ρά στο πλευ­ρό του λαού, κατα­θέ­το­ντας όλες του τις δυνά­μεις για να μπουν εμπό­δια σε αυτή την πολι­τι­κή, να μεί­νουν στα χαρ­τιά αντι­λαϊ­κοί νόμοι, όπως και έγι­νε σε πολ­λές περιπτώσεις.

Αυτό θα συνε­χί­σει να κάνει, στα­θε­ρά, ατα­λά­ντευ­τα, με όση δύνα­μη του δώσει ο λαός. Αυτή η ψήφος κατα­δί­κης θα απο­κτή­σει θετι­κά χαρα­κτη­ρι­στι­κά, αν απέ­να­ντι στα διλήμ­μα­τα και τους εκβια­σμούς τους, βάλου­με επι­τέ­λους μπρο­στά τις δικές μας ανά­γκες, τις ανά­γκες των εργα­ζο­μέ­νων, της νεο­λαί­ας, των γυναι­κών της χώρας μας.

Πιστεύ­ε­τε ότι στις εκλο­γές της 21^ης Μαΐ­ου με απλή ανα­λο­γι­κή μπο­ρεί να είναι απαρ­χή μιας σχε­τι­κής εκλο­γι­κής απο­ψί­λω­σης της ΝΔ, ενός είδους NDification κατ΄ ανα­λο­γία με το πάλαι ποτέ PASOKification;

Της το ευχό­μα­στε ολό­ψυ­χα. Όπως, επί­σης, ευχό­μα­στε να μην μας επι­στρέ­ψει μετά “από την πίσω πόρ­τα”, όπως έγι­νε με το ΠΑΣΟΚ που όταν κατα­δι­κά­στη­κε μαζι­κά από τον λαό για τα πεπραγ­μέ­να του, ένα τμή­μα του “μετα­κό­μι­σε” στη μετέ­πει­τα κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ, ένα άλλο στη σημε­ρι­νή κυβέρ­νη­ση της ΝΔ και ένα τρί­το παρέ­μει­νε εκεί και σήμε­ρα ετοι­μά­ζε­ται να κυβερ­νή­σει ξανά είτε με τη ΝΔ, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Με άλλα λόγια, αυτό που πρέ­πει να γίνει είναι να κατα­δι­κα­στεί η ΝΔ που κυβερ­νά, αλλά κυρί­ως να κατα­δι­κα­στεί η πολι­τι­κή της, που στα “χοντρά” ζητή­μα­τα ταυ­τί­ζε­ται με την πολι­τι­κή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που κυβέρ­νη­σαν. Και αυτό μπο­ρεί να γίνει μόνο με ένα πολύ πιο δυνα­τό ΚΚΕ.

Ξένι­σε πολ­λούς η δήλω­σή σας ότι η κυβέρ­νη­ση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η χει­ρό­τε­ρη μετα­πο­λι­τευ­τι­κά. Για­τί το λέτε αυτό;

Πρώ­τη φορά άκου­σαν ορι­σμέ­νοι αυτό που λέμε εδώ και χρό­νια; Ότι κάθε κυβέρ­νη­ση απο­δει­κνύ­ε­ται ότι είναι χει­ρό­τε­ρη από την προη­γού­με­νη για­τί δια­τη­ρεί το αντι­λαϊ­κό έργο της και προ­σθέ­τει και νέους αντι­λαϊ­κούς νόμους; Και έχου­με εξη­γή­σει και την αιτία: Για­τί το ίδιο το σύστη­μα που δια­χει­ρί­ζο­νται οι κυβερ­νή­σεις γίνε­ται χει­ρό­τε­ρο και πιο επι­θε­τι­κό. Αυτό έκα­νε και η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ενσω­μά­τω­σε δυο μνη­μό­νια και προ­σέ­θε­σε κι ένα ακό­μη. Όπως και η κυβέρ­νη­ση της ΝΔ απο­δει­κνύ­ε­ται χει­ρό­τε­ρη απ’ αυτή του ΣΥΡΙΖΑ για­τί στους μνη­μο­νια­κούς νόμους που παρα­μέ­νουν σε ισχύ φόρ­τω­σε και νέους στις πλά­τες του λαού… Το ίδιο βέβαια ισχύ­ει και για την όποια κυβέρ­νη­ση σχη­μα­τι­στεί μετά τις εκλογές.

Κατά την άπο­ψή σας μπο­ρεί να υπάρ­ξει καπι­τα­λι­στι­κή «ανά­πτυ­ξη για όλους» που λέει ο πρό­ε­δρος της ΝΔ, Κυριά­κος Μητσο­τά­κης, ή «δικαιο­σύ­νη για όλους» που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;

Γενι­κώς, στο σύστη­μα στο οποίο ζού­με, στον καπι­τα­λι­σμό, δεν υπάρ­χει το «για όλους» και όποιος το λέει αυτό, παί­ζει άσχη­μο παι­χνί­δι. Υπάρ­χει από τη μία το κεφά­λαιο και από την άλλη η εργα­τι­κή τάξη και τα υπό­λοι­πα λαϊ­κά στρώ­μα­τα. Για να κερ­δί­σει ο ένας, πρέ­πει να χάσει ο άλλος.

Η ανά­πτυ­ξη στην οποία “ορκί­ζο­νται” η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλοι πρό­θυ­μοι, προ­ϋ­πο­θέ­τει για τους πολ­λούς συνε­χείς θυσί­ες, μισθούς πεί­νας και τσα­κι­σμέ­να εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα, πανά­κρι­βο ρεύ­μα, φόρους και πλει­στη­ρια­σμούς. Έτσι μόνο μπο­ρεί να πια­στεί η “επεν­δυ­τι­κή βαθ­μί­δα”, να εξα­σφα­λι­στεί η “δημο­σιο­νο­μι­κή ισορ­ρο­πία”, να προ­χω­ρή­σουν οι στό­χοι της “πρά­σι­νης” μετά­βα­σης, να εκτα­μιεύ­ο­νται τα χρή­μα­τα του Ταμεί­ου Ανά­καμ­ψης, να “εξυ­γιαν­θεί” το τρα­πε­ζι­κό σύστη­μα και πάει λέγοντας.

Όλοι οι παρα­πά­νω στό­χοι ‑και πολ­λοί ακό­μα- απο­τε­λούν το κοι­νό τους αντι­λαϊ­κό πρό­γραμ­μα και το έδα­φος πάνω στο οποίο θα σχη­μα­τι­στεί η επό­με­νη κυβέρ­νη­ση. Αυτό απο­τε­λεί το έδα­φος πάνω στο οποίο πραγ­μα­το­ποιού­νται και οι γνω­στές “μετα­γρα­φές” από το ένα αστι­κό κόμ­μα στο άλλο, όπως είδα­με με την υπο­ψη­φιό­τη­τα του πρώ­ην κυβερ­νη­τι­κού εκπρο­σώ­που της ΝΔ, που ανα­κοί­νω­σε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η Πρω­το­μα­γιά του 2023 βρί­σκει μεγά­λα λαϊ­κά στρώ­μα­τα σε δει­νή οικο­νο­μι­κή θέση. Αν και λέτε στον κόσμο να μην εμπι­στεύ­ε­ται τις αστι­κές κυβερ­νή­σεις, η αλλα­γή κυβερ­νη­τι­κής σκυ­τά­λης αφή­νει περι­θώ­ριο βελ­τί­ω­σης της ζωής;

Ας ρίξου­με μια ματιά στα τσα­κι­σμέ­να εργα­τι­κά δικαιώ­μα­τα και την εργα­σια­κή “ζού­γκλα” με την οποία μας βρί­σκει η φετι­νή Πρω­το­μα­γιά… Αλή­θεια, μετά από τόσες κυβερ­νή­σεις που πέρα­σαν τα τελευ­ταία χρό­νια, πόσα αντερ­γα­τι­κά μέτρα μπο­ρεί να θυμη­θεί κανείς που ψήφι­σε μια κυβέρ­νη­ση και καταρ­γή­θη­καν από την επό­με­νη; Ίσως μόνο κάποιες ελά­χι­στες εξαιρέσεις.

Θυμό­μα­στε, όμως, για παρά­δειγ­μα, τον Άδω­νι Γεωρ­γιά­δη που “ερχό­τα­νε και δεν κρα­τιό­τα­νε”, όπως ο ίδιος έλε­γε στη Βου­λή, για να υπερ­ψη­φί­σει την τρο­πο­λο­γία της κυρί­ας Αχτσιό­γλου που έβα­ζε περιο­ρι­σμούς στο απερ­για­κό δικαί­ω­μα. Αυτούς τους περιο­ρι­σμούς, στη συνέ­χεια, τους “απο­γεί­ω­σε” ο νόμος-έκτρω­μα του Χατζη­δά­κη, τα μισά άρθρα του οποί­ου ψήφι­σε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το λέμε με το χέρι στην καρ­διά: Καμία ελπί­δα βελ­τί­ω­σης της ζωής τους δεν πρέ­πει να τρέ­φουν οι εργα­ζό­με­νοι από τέτοιες εναλ­λα­γές. Έχουν, όμως, πολ­λές ελπί­δες βελ­τί­ω­σης αν ακο­λου­θή­σουν τον δρό­μο που ακο­λού­θη­σαν ήδη πολ­λοί συνά­δελ­φοί τους στην COSCO, στην e‑food, στη ΛΑΡΚΟ, στη Ναυ­πη­γο­ε­πι­σκευα­στι­κή Ζώνη, στις κατα­σκευ­ές και αλλού: Οργά­νω­ση, αγώ­νας και αντε­πί­θε­ση μαζί με το ΚΚΕ! Και, βέβαια, τη Δευ­τέ­ρα όλοι στις απερ­για­κές συγκε­ντρώ­σεις της Πρωτομαγιάς!

Παρό­λα αυτά, ο Αλέ­ξης Τσί­πρας υπο­στή­ρι­ξε ότι αν λεί­πουν 5–10 βου­λευ­τές για την κυβερ­νη­τι­κή πλειο­ψη­φία τότε οι βου­λευ­τές του ΚΚΕ θα πρέ­πει να ανα­λά­βουν την ευθύ­νη τους, αλλιώς ανοί­γουν το δρό­μο για κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη. Τι απαντάτε;

Η προ­σπά­θεια του κυρί­ου Τσί­πρα να ανα­ζη­τή­σει και στο ΚΚΕ τους βου­λευ­τές που μπο­ρεί να του λεί­πουν για την αντι­λαϊ­κή κυβέρ­νη­ση που θέλει να συγκρο­τή­σει με το ΠΑΣΟΚ, συνι­στά θρά­σος και γελοιό­τη­τα μαζί. Όμως, πάνω απ’ όλα, είναι ένας εκβια­σμός, όχι απέ­να­ντι στο ΚΚΕ, για­τί ξέρει καλά ότι εδώ δεν πιά­νει, αλλά απέ­να­ντι στον ίδιο τον λαό και ιδιαί­τε­ρα στους προ­ο­δευ­τι­κούς ανθρώ­πους που του γυρ­νά­νε την πλάτη.

Όσο για το ποιος έχει ανοί­ξει το δρό­μο στην κυβέρ­νη­ση Μητσο­τά­κη, ας κοι­τά­ξει τον εαυ­τό του στον καθρέ­φτη, τα μισά νομο­σχέ­δια του Μητσο­τά­κη που έχει ψηφί­σει και τις κολε­γιές που στή­νει σε Δήμους, σε σωμα­τεία, στη ΓΣΕΕ, με γνω­στούς παρά­γο­ντες της ΝΔ. Μπο­ρεί εκεί να ανα­ζη­τή­σει και τους βου­λευ­τές που μπο­ρεί να του λείπουν.

Είναι γειω­μέ­νη η πολι­τι­κή πρό­τα­ση του ΚΚΕ ή «αερο­βα­τεί», όπως σας κατη­γο­ρούν οι αντί­πα­λοί σας;

Είναι απο­λύ­τως γειω­μέ­νη στις σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες που έχει δημιουρ­γή­σει η τερά­στια πρό­ο­δος της επι­στή­μης και της τεχνο­λο­γί­ας, αλλά και στις κατά πολύ διευ­ρυ­μέ­νες ανά­γκες του λαού και της νεο­λαί­ας εν έτει 2023 σε σχέ­ση με προη­γού­με­νες δεκα­ε­τί­ες. Εκτός αν είναι “αερο­βα­σία” να θέλεις να έχουν όλοι αξιο­πρε­πή δου­λειά με δικαιώ­μα­τα, δωρε­άν παι­δεία, υγεία, εξα­σφα­λι­σμέ­νο το δικαί­ω­μα στις δια­κο­πές, τον αθλη­τι­σμό, τον πολι­τι­σμό κλπ.

Η πρό­τα­ση των κομ­μά­των του συστή­μα­τος είναι επί­σης “γειω­μέ­νη”, αλλά σε δια­φο­ρε­τι­κά πράγ­μα­τα: Στις προ­τε­ραιό­τη­τες της κερ­δο­φο­ρί­ας του μεγά­λου κεφα­λαί­ου, στις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ, στους επι­κίν­δυ­νους ιμπε­ρια­λι­στι­κούς σχε­δια­σμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Γι’ αυτό και αντι­στρα­τεύ­ε­ται τις ανά­γκες των πολ­λών, γι’ αυτό μας πηγαί­νει πίσω, αντί για μπροστά.

Σε μια κυβέρ­νη­ση λαϊ­κής-εργα­τι­κής εξου­σί­ας, «αύριο»-κάποτε, όπως την ορα­μα­τί­ζε­σθε, ποιες θα ήταν οι πρώ­τες δυο-τρεις πρα­κτι­κές «επα­να­στα­τι­κές» απο­φά­σεις που θα έδι­ναν το στίγ­μα της συμ­βο­λής του ΚΚΕ σε αυτή;

Το πρώ­το πράγ­μα που θα κάνει η εργα­τι­κή — λαϊ­κή εξου­σία – δια­κυ­βέρ­νη­ση, θα είναι η αξιο­ποί­η­ση όλων των παρα­γω­γι­κών και ανα­πτυ­ξια­κών δυνα­το­τή­των της χώρας, του εργα­τι­κού και επι­στη­μο­νι­κού της δυνα­μι­κού, που σήμε­ρα σε μεγά­λο βαθ­μό χαρα­μί­ζο­νται. Κι αυτό μπο­ρεί να γίνει μόνο εάν κοι­νω­νι­κο­ποι­η­θούν τα μέσα παρα­γω­γής: Τα εργο­στά­σια, οι επι­χει­ρή­σεις, τα ναυ­πη­γεία, τα λιμά­νια, τα αερο­δρό­μια, ο σιδη­ρό­δρο­μος κλπ. Αυτά πλέ­ον θα δου­λεύ­ουν όχι για να βγά­ζουν όλο και μεγα­λύ­τε­ρο κέρ­δος για τους ιδιο­κτή­τες τους όπως σήμε­ρα, αλλά για να καλύ­πτουν τις κοι­νω­νι­κές ανά­γκες σε όλο και μεγα­λύ­τε­ρο βαθμό.

Η εργα­τι­κή-λαϊ­κή εξου­σία θα αξιο­ποι­ή­σει για αυτόν τον σκο­πό το τερά­στιας σημα­σί­ας όπλο του κεντρι­κού επι­στη­μο­νι­κού σχε­δια­σμού της οικο­νο­μί­ας και των υπη­ρε­σιών, που μπο­ρεί τον 21ο αιώ­να να λει­τουρ­γή­σει απαλ­λαγ­μέ­νος από τα προ­βλή­μα­τα του παρελ­θό­ντος, αξιο­ποιώ­ντας τις τερά­στιες δυνα­τό­τη­τες που δίνει η τεχνο­λο­γία στη γρή­γο­ρη επε­ξερ­γα­σία ασύλ­λη­πτου όγκου δεδο­μέ­νων, στη δικτύ­ω­ση, την επι­κοι­νω­νία κλπ.

Είναι περιτ­τό να πού­με ότι όλα τα παρα­πά­νω δεν μπο­ρούν να γίνουν μέσα στις “φυλα­κές” του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, από τις οποί­ες πρέ­πει να απο­δε­σμευ­τεί η χώρα, επι­διώ­κο­ντας ισό­τι­μες, αμοι­βαία επω­φε­λείς σχέ­σεις με όλες τις χώρες και όλους τους λαούς του κόσμου και ειδι­κά της περιο­χής μας.

Με αφορ­μή τη νομο­θε­τι­κή ρύθ­μι­ση για τον εκλο­γι­κό απο­κλει­σμό του κόμ­μα­τος Κασι­διά­ρη, ανα­πα­ρά­γε­ται η θεω­ρία των δυο άκρων και ο αντι­κομ­μου­νι­σμός. Τι μπο­ρεί να φρε­νά­ρει τον κίν­δυ­νο για απα­γο­ρεύ­σεις με ιδε­ο­λο­γι­κό πρόσημο;

Ασπί­δα προ­στα­σί­ας απέ­να­ντι σε κάθε τέτοια μεθό­δευ­ση είναι οι ακα­τά­λυ­τοι δεσμοί και οι ρίζες που έχουν οι κομ­μου­νι­στές, το ΚΚΕ, μέσα στον λαό. Αυτός και το κίνη­μά του είναι, άλλω­στε, που εγγυ­ή­θη­καν και τη νομι­μο­ποί­η­ση του ΚΚΕ το 1974 και δεν τη χάρι­σε κανέ­νας Καρα­μαν­λής, σε αντί­θε­ση με όσα είπε ο κύριος Τσί­πρας σε μια ομι­λία του στη Δρά­μα για να “ψαρέ­ψει” δεξιές ψήφους.

Δεν μπο­ρού­με, βέβαια, να παρα­βλέ­που­με ότι η ανι­στό­ρη­τη θεω­ρία “των δύο άκρων” και ο αντι­κομ­μου­νι­σμός απο­τε­λούν επί­ση­μη ιδε­ο­λο­γία και πολι­τι­κή της ΕΕ, σε αρκε­τές χώρες-μέλη της οποί­ας τα Κομ­μου­νι­στι­κά Κόμ­μα­τα είναι παρά­νο­μα. Η τρο­πο­λο­γία που ψήφι­σε η κυβέρ­νη­ση ανοί­γει όντως πολύ επι­κίν­δυ­νους δρό­μους για γενι­κεύ­σεις και για ωμή παρέμ­βα­ση στο εσω­τε­ρι­κό των κομ­μά­των. Εξί­σου επι­κίν­δυ­νη ήταν ‑κατά τη γνώ­μη μας- και η πρό­τα­ση του ΣΥΡΙΖΑ, με την απα­ρά­δε­κτη επί­κλη­ση του αντι­τρο­μο­κρα­τι­κού νόμου, που έχει κατα­δι­κα­στεί από το κίνη­μα. Το φασι­σμό, την ακρο­δε­ξιά, θα την τσα­κί­σει μόνο οργα­νω­μέ­νος λαός.

Θεω­ρεί­τε ότι η πρω­τιά, όπως στο­χεύ­ει η Παν­σπου­δα­στι­κή, ξανά στις φοι­τη­τι­κές εκλο­γές της 10ης Μαΐ­ου, και η συμ­με­το­χή χιλιά­δων νέων στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές θα έχουν αντα­νά­κλα­ση στα ποσο­στά του ΚΚΕ στην εθνι­κή κάλπη;

Στις περ­σι­νές φοι­τη­τι­κές εκλο­γές έγι­νε ένα μεγά­λο βήμα. Οι φοι­τη­τές και οι φοι­τή­τριες “γκρέ­μι­σαν” μετά από 36 χρό­νια την κυβερ­νη­τι­κή ΔΑΠ, ανα­δει­κνύ­ο­ντας σε πρώ­τη δύνα­μη την παρά­τα­ξη της ΚΝΕ, την Παν­σπου­δα­στι­κή, με πάνω από 33% και την παρά­τα­ξη του ΣΥΡΙΖΑ να συνα­γω­νί­ζε­ται με τα λευ­κά. Ήταν το επι­στέ­γα­σμα μεγά­λων αγώ­νων που έδω­σε το φοι­τη­τι­κό κίνη­μα τα τελευ­ταία χρό­νια, στους οποί­ους οι δυνά­μεις της ΚΝΕ ήταν πάντα στην πρώ­τη γραμ­μή και δεί­χνει, αν θέλε­τε, πώς μπο­ρεί κανείς πραγ­μα­τι­κά και ουσια­στι­κά να “απαλ­λα­γεί από τη δεξιά”.

Στις 10 Μαΐ­ου είμα­στε βέβαιοι ότι αυτό το βήμα οι φοι­τη­τές θα το κάνουν άλμα και φυσι­κά θα έχει γενι­κό­τε­ρη πολι­τι­κή αξία ένα τέτοιο απο­τέ­λε­σμα. Όταν συζη­τά­με με τις ώρες για μια δημο­σκό­πη­ση 1000 ατό­μων, σκε­φτεί­τε πόση βαρύ­τη­τα έχουν οι μεγα­λύ­τε­ρες κάλ­πες της νεο­λαί­ας, μόλις 11 μέρες πριν τις βου­λευ­τι­κές εκλογές.

«Ναι, αλλά ο Στά­λιν…», του Νίκου Μόττα