Δ. Κουτσούμπας: «Οι προτάσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ παγιώνουν τη σημερινή βαρβαρότητα που βιώνουν νέα ζευγάρια και νέες μητέρες»

«Το κύριο στην από­φα­ση ενός ζευ­γα­ριού για το πότε και πόσα παι­διά θα κάνει είναι οι οικο­νο­μι­κές και κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες μέσα στις οποί­ες ζει» υπο­γράμ­μι­σε ο γγ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημή­τρης Κου­τσού­μπας, στην ομι­λία του στη Βου­λή για το δημογραφικό.

Επι­κα­λού­με­νος απο­τε­λέ­σμα­τα ερευ­νών που παρου­σιά­στη­καν και στην Επι­τρο­πή της Βου­λής, είπε ότι «φαί­νε­ται πως στα χρό­νια της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης, ενι­σχύ­θη­κε η τάση ανα­βο­λής από­κτη­σης πρώ­του παι­διού σε ακό­μα μεγα­λύ­τε­ρη ηλι­κία» προ­σθέ­το­ντας ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προη­γου­μέ­νως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχουν «φρο­ντί­σει» ώστε «οι νέοι άνθρω­ποι, ιδιαί­τε­ρα οι νέες γυναί­κες να ανα­βάλ­λουν τη δημιουρ­γία οικο­γέ­νειας κάτω από την ανα­σφά­λεια της ανερ­γί­ας, της εργα­σια­κής περι­πλά­νη­σης, της εργα­σια­κής ζού­γκλας, της μετα­νά­στευ­σης, των ελά­χι­στων και των υπο­κα­τώ­τα­των δικαιωμάτων».

«Είναι υπο­κρι­σία να έρχε­στε με προ­τά­σεις για δήθεν μέτρα στή­ρι­ξης του νέου ζευ­γα­ριού, όταν με τις υπο­γρα­φές σας στους μνη­μο­νια­κούς αντι­λαϊ­κούς νόμους, με τις δεσμεύ­σεις σας στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς κολοσ­σούς έχε­τε δια­γρα­ψει από το λεξι­λό­γιο της νεο­λαί­ας το δικαί­ω­μα στη μόνι­μη και στα­θε­ρή εργα­σία και παρου­σιά­ζε­τε ως σύγ­χρο­νο τις αντι­δρα­στι­κές κατευ­θύν­σεις της ΕΕ για τις περί­φη­μες δήθεν “ίσες ευκαι­ρί­ες” στην απα­σχό­λη­ση, οι οποί­ες όμως έρχο­νται σε αντί­θε­ση με το καθο­λι­κό κοι­νω­νι­κό δικαί­ω­μα» τόνισε.

Όπως εξή­γη­σε οι «ίσες ευκαι­ρί­ες» σημαί­νουν «ευέ­λι­κτη εργα­σία με ευέ­λι­κτα δικαιώ­μα­τα, σπα­στά και ακα­νό­νι­στα ωρά­ρια, δου­λειά τις Κυρια­κές», ενώ το απο­τέ­λε­σμα είναι ότι «σε επί­πε­δο ΕΕ το 31,5% των εργα­ζο­μέ­νων γυναι­κών δου­λεύ­ει με μερι­κή απασχόληση».

Είπε ότι με το «αντερ­γα­τι­κό οπλο­στά­σιο» που έχουν ψηφί­σει οι κυβερ­νή­σεις «έχουν αφή­σει την μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία να “ξεσα­λώ­νει” κυριο­λε­κτι­κά με εκβια­σμούς σε νεο­προ­σλαμ­βα­νό­με­νες κοπέ­λες προ­κει­μέ­νου να βάλουν στο “ψυγείο” τη χαρά της μητρό­τη­τας, καθώς θέλουν να ξεζου­μί­ζουν τους εργα­το­ϋ­παλ­λή­λους, ιδιαί­τε­ρα τις γυναί­κες χωρίς δια­κο­πές στον εργά­σι­μο βίο τους και χωρίς άλλες προ­σω­πι­κές, οικο­γε­νεια­κές υποχρεώσεις».

Ολόκληρη η ομιλία:

«Κυρί­ες και κύριοι,

Και η σημε­ρι­νή συζή­τη­ση για τις δημο­γρα­φι­κές εξε­λί­ξεις στη χώρα μας, από τη μεί­ω­ση των γεν­νή­σε­ων και την αύξη­ση της μέσης ηλι­κί­ας του πλη­θυ­σμού, μέχρι τις μετα­να­στευ­τι­κές ροές, ήμα­σταν σίγου­ροι και επι­βε­βαιώ­νε­ται στην πρά­ξη απ’ τη μέχρι τώρα συζή­τη­ση ότι θα συνο­δευό­ταν με μπό­λι­κες δόσεις υποκρισίας.

Δεν παρα­γνω­ρί­ζου­με ότι στις δημο­γρα­φι­κές τάσεις επι­δρούν και παρά­γο­ντες που σχε­τί­ζο­νται με την πολι­τι­στι­κή παρά­δο­ση, με την κουλ­τού­ρα του λαού, με την εξέ­λι­ξη στη θέση της γυναί­κας στην κοι­νω­νία, στην εργα­σία, στην οικογένεια.

Όμως, το κύριο στην από­φα­ση ενός νέου ζευ­γα­ριού, πότε και πόσα παι­διά θα κάνει, είναι οι οικο­νο­μι­κές, κοι­νω­νι­κές συν­θή­κες μέσα στις οποί­ες ζει.

Από τις έρευ­νες που παρου­σιά­στη­καν και στην Επι­τρο­πή της Βου­λής φαί­νε­ται ότι στα χρό­νια της καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης ενι­σχύ­θη­κε η τάση ανα­βο­λής από­κτη­σης του πρώ­του παι­διού σε μεγα­λύ­τε­ρη ηλικία.

Και εσείς κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προη­γού­με­νοι κύριοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, έχε­τε φρο­ντί­σει οι νέοι άνθρω­ποι, ιδιαί­τε­ρα οι νέες γυναί­κες, να ανα­βάλ­λουν τη δημιουρ­γία οικο­γέ­νειας, κάτω από την ανα­σφά­λεια της ανερ­γί­ας και της εργα­σια­κής περι­πλά­νη­σης, της εργα­σια­κής ζού­γκλας, της μετα­νά­στευ­σης, των ”ελά­χι­στων” και ”υπο­κα­τώ­τα­των” δικαιωμάτων.

Είναι υπο­κρι­σία να έρχε­στε με προ­τά­σεις για δήθεν μέτρα στή­ρι­ξης του νέου ζευ­γα­ριού, όταν με τις υπο­γρα­φές σας στους μνη­μο­νια­κούς, αντι­λαϊ­κούς νόμους και με τις δεσμεύ­σεις σας στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς κολοσ­σούς έχε­τε δια­γρά­ψει από το λεξι­λό­γιο της νεο­λαί­ας το δικαί­ω­μα στη μόνι­μη και στα­θε­ρή εργασία.

Και παρου­σιά­ζε­τε ως ”σύγ­χρο­νο” και ”νέο” τις αντι­δρα­στι­κές κατευ­θύν­σεις της ΕΕ για τις περί­φη­μες δήθεν ”ίσες ευκαι­ρί­ες” στην απασχόληση.

Οι ”ίσες ευκαι­ρί­ες” έρχο­νται σε αντί­θε­ση με το καθο­λι­κό, κοι­νω­νι­κό δικαίωμα.

Οι ”ίσες ευκαι­ρί­ες” σας σημαί­νουν ”ευέ­λι­κτη εργα­σία”, με ”ευέ­λι­κτα δικαιώ­μα­τα”, σπα­στά και ακα­νό­νι­στα ωρά­ρια, δου­λειά τις Κυριακές.

Τα απο­τε­λέ­σμα­τα είναι γνω­στά: Σε επί­πε­δο ΕΕ το 31,5% των εργα­ζό­με­νων γυναι­κών δου­λεύ­ει με μερι­κή απασχόληση.

Πώς θα απο­φα­σί­σει μια κοπέ­λα να δημιουρ­γή­σει οικο­γέ­νεια, όταν με το αντερ­γα­τι­κό σας οπλο­στά­σιο έχε­τε αφή­σει τη μεγα­λο­ερ­γο­δο­σία να ξεσαλώνει;

Δεν γνω­ρί­ζε­τε για τους εκβια­σμούς της καπι­τα­λι­στι­κής εργο­δο­σί­ας σε νεο­προ­σλαμ­βα­νό­με­νες κοπέ­λες για να βάλουν στο ”ψυγείο”, στην κρυο­συ­ντή­ρη­ση, τη χαρά της μητρότητας;

Για­τί θέλουν να ξεζου­μί­ζουν τους εργα­το­ϋ­παλ­λή­λους, ιδιαί­τε­ρα τις γυναί­κες, χωρίς δια­κο­πές στον εργά­σι­μο βίο τους και χωρίς άλλες προ­σω­πι­κές, οικο­γε­νεια­κές υποχρεώσεις.

Είναι πρό­κλη­ση να συζη­τά­με για τους δημο­γρα­φι­κούς δεί­κτες και την ίδια στιγ­μή η μητρό­τη­τα να γίνε­ται συνώ­νυ­μο της ανερ­γί­ας, της από­λυ­σης και από τις επι­χει­ρή­σεις του ιδιω­τι­κού τομέα, αλλά και από το Δημόσιο.

Δεν γνω­ρί­ζε­τε για τις απο­λύ­σεις εγκύ­ων ή νέων μωρο­μά­νων, ορι­σμέ­νες από τις οποί­ες ήταν με συμ­βά­σεις έργου ή με συμ­βά­σεις ορι­σμέ­νου χρόνου;

Δηλα­δή, δεν καλύ­πτε­ται ούτε στοι­χειω­δώς το δικαί­ω­μά τους στην προ­στα­σία της μητρότητας.

Υπάρ­χουν περι­πτώ­σεις νέων εργα­ζό­με­νων γυναι­κών οι οποί­ες χάνουν το επί­δο­μα της άδειας μητρό­τη­τας, για­τί δεν έχουν συμπλη­ρώ­σει τα 200 ένση­μα για να το πάρουν!

Για­τί η μητρό­τη­τα απο­τε­λεί “κόστος” για το κρά­τος και τα μονοπώλια.

Κι εδώ η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ έχει δώσει και ορι­σμέ­να πρό­σφα­τα δείγ­μα­τα γραφής.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κή περί­πτω­ση απο­τε­λούν οι γυναί­κες εκπαι­δευ­τι­κοί που δου­λεύ­ουν ως αναπληρώτριες.

Βρί­σκο­νται μπρο­στά στην προ­ο­πτι­κή της από­λυ­σης, όταν αντι­με­τω­πί­ζουν μια δύσκο­λη εγκυ­μο­σύ­νη, όταν δεν μπο­ρούν να επι­στρέ­ψουν στην τάξη σε σύντο­μο διά­στη­μα μετά τον τοκετό.

Πώς αντι­με­τω­πί­ζει την παρα­πά­νω κατά­στα­ση η κυβέρ­νη­ση και το υπουρ­γείο Παιδείας;

Δια­τη­ρεί την άθλια εργα­σια­κή σχέ­ση των αναπληρωτών.

Ενώ, με την πρό­σφα­τη Υπουρ­γι­κή Από­φα­ση προ­βλέ­πε­ται η χορή­γη­ση άδειας ανα­τρο­φής τέκνου για τρει­σή­μι­σι μήνες στις εργα­ζό­με­νες ως ανα­πλη­ρώ­τριες νέες μητέ­ρες, την οποία μπο­ρούν να την πάρουν μόνο μέχρι να λήξει τον Ιού­νη η σύμ­βα­σή τους.

Δηλα­δή, πρέ­πει να προ­γραμ­μα­τί­σουν να μεί­νουν έγκυ­ες πριν ξεκι­νή­σει το σχο­λείο για να πάρουν το σύνο­λο της άδειας των 3,5 μηνών…

Εδώ δεν αντι­με­τω­πί­ζε­τε ούτε το ζήτη­μα της συνυ­πη­ρέ­τη­σης για τους μόνι­μους εκπαιδευτικούς!

Δεν υλο­ποιεί­τε ούτε στοι­χειώ­δη μέτρα στή­ρι­ξης των οικο­γε­νειών των χιλιά­δων εκπαι­δευ­τι­κών, αλλά και των υγειο­νο­μι­κών που εργά­ζο­νται μακριά από τον τόπο δια­μο­νής τους, μακριά από τα παι­διά τους.

Στην ίδια κατεύ­θυν­ση κινεί­ται η πρό­τα­ση της ΝΔ, η οποία παρου­σιά­ζει ως ”βοή­θεια” στις νέες μητέ­ρες την επέ­κτα­ση της “ευε­λι­ξί­ας” στην άδεια εγκυ­μο­σύ­νης και λοχείας.

Η ”ευε­λι­ξία” έρχε­ται να στη­ρί­ξει τις ανά­γκες της καπι­τα­λι­στι­κής εργο­δο­σί­ας και όχι της εργα­ζό­με­νης μητέρας.

Όμως, σύγ­χρο­νο και προ­ο­δευ­τι­κό είναι η ισό­τι­μη συμ­με­το­χή όλων των γυναι­κών στην κοι­νω­νι­κή εργα­σία με βάση το αντι­κεί­με­νο ειδίκευσης.

Με λιγό­τε­ρες ώρες εργα­σί­ας και αυξή­σεις σε μισθούς.

Μέτρα για την προ­στα­σία της μητρό­τη­τας, του γυναι­κεί­ου οργα­νι­σμού στο χώρο εργα­σί­ας, με άδειες μητρό­τη­τας για όλες τις εργα­ζό­με­νες, ανε­ξάρ­τη­τα από εργα­σια­κή σχέση.

Προ­ο­δευ­τι­κό είναι η κατάρ­γη­ση των ελα­στι­κών σχέ­σε­ων εργασίας.

Συντη­ρη­τι­κό και αντι­δρα­στι­κό σήμε­ρα είναι μια θέση εργα­σί­ας να μοι­ρά­ζε­ται σε 2–3 εργα­ζό­με­νες και εργαζόμενους.

Συντη­ρη­τι­κές και αντι­δρα­στι­κές είναι οι κατευ­θύν­σεις της ΕΕ που τρέ­χε­τε να υλο­ποι­ή­σε­τε ‚κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, με όχη­μα τη δήθεν ”συμ­φι­λί­ω­ση οικο­γε­νεια­κής και επαγ­γελ­μα­τι­κής ζωής”.

Πρό­κει­ται για το σύνο­λο των αντι­λαϊ­κών μέτρων που προ­χω­ρά­τε για να δια­χει­ρι­στεί­τε τις οξυ­μέ­νες συνέ­πειες από την επέ­κτα­ση της μισθω­τής εργα­σί­ας των γυναι­κών και την έλλει­ψη στή­ρι­ξης της μητρό­τη­τας, σε συν­θή­κες που συρ­ρι­κνώ­νο­νται και εμπο­ρευ­μα­το­ποιού­νται οι υπη­ρε­σί­ες Υγεί­ας — Πρόνοιας.

Στο σημε­ρι­νό σύστη­μα Υγεί­ας, όπου η υγεία, όπως και η ανθρώ­πι­νη εργα­τι­κή δύνα­μη, απο­τε­λεί εμπό­ρευ­μα, είναι φυσι­κό επα­κό­λου­θο η ανα­πα­ρα­γω­γι­κή δια­δι­κα­σία, η γενι­κό­τε­ρη πρό­λη­ψη και θερα­πεία, ο προ­γεν­νη­τι­κός έλεγ­χος, η παρα­κο­λού­θη­ση της εγκυ­μο­σύ­νης, ο τοκε­τός, ο οικο­γε­νεια­κός προ­γραμ­μα­τι­σμός και η ιατρι­κώς υπο­βοη­θού­με­νη ανα­πα­ρα­γω­γή να απο­τε­λούν κυρί­ως ατο­μι­κή — οικο­γε­νεια­κή ευθύνη.

Να γίνο­νται όλα αυτά πεδία κερ­δο­φο­ρί­ας στον ιδιω­τι­κό επι­χει­ρη­μα­τι­κό τομέα της Υγεί­ας, αλλά και στις δημό­σιες μονά­δες Υγεί­ας, αφού ένα μέρος των εξε­τά­σε­ων, των θερα­πειών, των φαρ­μά­κων δεν απο­ζη­μιώ­νο­νται από τον ΕΟΠΥΥ.

Αλλά και αυτά που καλύ­πτο­νται από τον ΕΟΠΥΥ, στην πρά­ξη δεν μπο­ρούν να γίνουν στις δημό­σιες μονά­δες, λόγω της υπο­στε­λέ­χω­σης, της έλλει­ψης εξο­πλι­σμού και υπο­δο­μών, με απο­τέ­λε­σμα τα νέα ζευ­γά­ρια να εξα­να­γκά­ζο­νται σε ανα­ζή­τη­ση υπη­ρε­σιών στον ιδιω­τι­κό τομέα πλη­ρώ­νο­ντας επι­πλέ­ον ποσά.

Τα δημό­σια μαιευ­τή­ρια, άλλες κρα­τι­κές δομές για τη μάνα και το νεο­γέν­νη­το είναι ανε­παρ­κείς και ανύπαρκτες.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο τομέ­ας της Μαιευ­τι­κής και Γυναι­κο­λο­γί­ας, όπως και οι σύγ­χρο­νες δυνα­τό­τη­τες που έχει δημιουρ­γή­σει η εξέ­λι­ξη της επι­στή­μης, όπως η Ιατρι­κώς Υπο­βοη­θού­με­νη Ανα­πα­ρα­γω­γή, οι τρά­πε­ζες ωαρί­ων, ομφα­λι­κών κυτ­τά­ρων, απο­τε­λούν σε μεγά­λο βαθ­μό πεδίο δρα­στη­ριο­ποί­η­σης του ιδιω­τι­κού επι­χει­ρη­μα­τι­κού τομέα, με τζί­ρο 30 εκα­τομ­μύ­ρια ευρώ ετησίως.

Κυρί­ες και κύριοι,

Με αφορ­μή τη συζή­τη­ση για το Σημο­γρα­φι­κό, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, κυριο­λε­κτι­κά δια­γω­νι­στή­κα­τε στη …διδα­κτέα ύλη της ΕΕ.

Δια­γω­νι­στή­κα­τε στις προτάσεις

για εφά­παξ επιδόματα,

για «κου­πό­νια» εξα­σφά­λι­σης μιας θέσης σε παι­δι­κούς σταθμούς,

σε εξαγ­γε­λί­ες για παρο­χές-ψίχου­λα που χορη­γού­νται με κρι­τή­ριο τα απα­ρά­δε­κτα όρια της φτώχειας.

Με άλλα λόγια, ακού­σα­με προ­τά­σεις που παγιώ­νουν τη σημε­ρι­νή βαρ­βα­ρό­τη­τα που βιώ­νουν τα νέα ζευ­γά­ρια, οι νέες μητέρες.

Ακό­μα και από τη δική σας τη σκο­πιά, η δήθεν συμ­φι­λί­ω­ση των επαγ­γελ­μα­τι­κών και οικο­γε­νεια­κών υπο­χρε­ώ­σε­ων δεν συν­δέ­ε­ται με εκτε­τα­μέ­νες δωρε­άν κοι­νω­νι­κές υπο­δο­μές που να καλύ­πτουν το ωρά­ριο εργα­σί­ας της μητέ­ρας, τον ανα­γκαίο χρό­νο για την κάλυ­ψη άλλων οικο­γε­νεια­κών αναγκών.

Χαρα­κτη­ρι­στι­κά είναι τα στοι­χεία της Eurostat για τη φρο­ντί­δα και αγω­γή των παι­διών προ­σχο­λι­κής ηλικίας:

Ποσο­στό μικρό­τε­ρο του 10% των παι­διών έως 3 ετών και μικρό­τε­ρο του 60% των παι­διών 3 έως 6 ετών καλύ­πτο­νται από ”δομές προ­σχο­λι­κής φρο­ντί­δας” στην Ελλάδα.

Οι δημο­τι­κοί σταθ­μοί παρα­μέ­νουν συρ­ρι­κνω­μέ­νοι, ανε­παρ­κείς, σε ενοι­κια­ζό­με­να, ακα­τάλ­λη­λα πολ­λές φορές κτί­ρια για να υλο­ποι­η­θεί με ασφά­λεια το παι­δα­γω­γι­κό έργο.

Αντί­στοι­χα, εκρη­κτι­κή είναι η κατά­στα­ση στην Ειδι­κή Αγω­γή. Σύμ­φω­να με τα στοι­χεία της ΕΕ, το 12,5% του συνο­λι­κού μαθη­τι­κού πλη­θυ­σμού έχει ανά­γκη Ειδι­κής Αγω­γής και Εκπαίδευσης.

Όμως, σήμε­ρα είναι εγγε­γραμ­μέ­να 10.000 παι­διά σε δημό­σια Ειδι­κά Σχο­λεία Πρω­το­βάθ­μιας και Δευ­τε­ρο­βάθ­μιας Εκπαί­δευ­σης, 3.000 παι­διά στην παράλ­λη­λη στή­ρι­ξη, ενώ το 2008 ήταν 20.000 μαθητές.

Στα ιδιω­τι­κά Κέντρα Ειδι­κής Αγω­γής είναι ενταγ­μέ­να περί­που 40.000–50.000 παιδιά.

Ακό­μα και τα λεγό­με­να Κέντρα Εκπαι­δευ­τι­κής και Συμ­βου­λευ­τι­κής Υπο­στή­ρι­ξης λει­τουρ­γούν χωρίς ανα­πτυ­ξιο­λό­γο, χωρίς παι­δο­νευ­ρο­λό­γο ή παι­δο­ψυ­χί­α­τρο, με απο­τέ­λε­σμα να καθυ­στε­ρεί σημα­ντι­κά η έγκαι­ρη εξέ­τα­ση και διά­γνω­ση ενός παιδιού.

Και παρου­σιά­ζε­τε ως ”πρό­ο­δο” την ανά­θε­ση στο Σύλ­λο­γο Διδα­σκό­ντων να συγκρο­τή­σει ομά­δα εκπαι­δευ­τι­κής στή­ρι­ξης του παι­διού με μαθη­σια­κές δυσκο­λί­ες, στην οποία μπο­ρεί να μη συμ­με­τέ­χει ούτε ένα ειδικός.

Και βέβαια, η υπο­κρι­σία σας ξεχει­λί­ζει όταν μιλά­τε για εφά­παξ επι­δό­μα­τα στή­ρι­ξης της οικο­γέ­νειας, τη στιγ­μή που έχε­τε πετσο­κό­ψει την κρα­τι­κή χρη­μα­το­δό­τη­ση για τα κοι­νω­νι­κά επιδόματα.

Ενώ η κυβέρ­νη­ση ΣΥΡΙΖΑ δια­τη­ρεί την περι­κο­πή του επι­δό­μα­τος τοκε­τού, το οποίο δίνε­ται μόνο σε όσες γυναί­κες γεν­νούν στο σπίτι.

Για τέτοια πρό­ο­δο μιλά­τε, κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, …οι νέες γυναί­κες να γεν­νούν όπως οι για­γιά­δες τους πριν μισό και πλέ­ον αιώνα.

Το ΚΚΕ κατα­ψή­φι­σε στη Βου­λή την κατάρ­γη­ση των κοι­νω­νι­κών επι­δο­μά­των, όπως και των πολυτεκνικών.

Απέρ­ρι­ψε τον περιο­ρι­σμό τους μέσω της αυστη­ρο­ποί­η­σης των κρι­τη­ρί­ων όπως είναι αυτά των εισο­δη­μα­τι­κών και περιου­σια­κών στοιχείων.

Θέσα­με αυτά τα ζητή­μα­τα στις οργα­νώ­σεις των εργα­ζο­μέ­νων προ­κει­μέ­νου να απο­τε­λέ­σουν στό­χους πάλης στο κίνημα.

Κυρί­ες και κύριοι,

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό, όμως, και το πώς αξιο­ποιού­νται οι δημο­γρα­φι­κές εξε­λί­ξεις σε σχέ­ση δήθεν με τη ”βιω­σι­μό­τη­τα” του συστή­μα­τος Κοι­νω­νι­κής Ασφάλισης.

Σε πρό­σφα­τη μελέ­τη της ”Δια­Nέ­ο­σις”, το 2018, αναφέρεται:

”Η δεξα­με­νή των συντα­ξιού­χων διευ­ρύ­νε­ται καθώς η ανα­λο­γία πλη­θυ­σμού άνω των 65 ετών αυξά­νε­ται και επί­σης την ίδια στιγ­μή ο πλη­θυ­σμός της εργά­σι­μης ηλι­κί­ας μειώ­νε­ται (…) Μονα­δι­κή αιτία της συρ­ρί­κνω­σης του μερι­δί­ου ενερ­γού πλη­θυ­σμού είναι η ανα­λο­γι­κή αύξη­ση των ηλι­κιω­μέ­νων και κατ’ επέ­κτα­ση των συντα­ξιού­χων. Το σύστη­μα συντά­ξε­ων θα επι­βα­ρυν­θεί ακό­μα περισ­σό­τε­ρο με την αύξη­ση του προσ­δό­κι­μου ζωής (…) (περί­που ένα έτος κάθε δεκα­ε­τία)”, μελέ­τη που παρου­σιά­στη­κε στις 7 Φεβρουα­ρί­ου του 2018.

Ουσια­στι­κά, επι­διώ­κε­τε με εκβια­στι­κά διλήμ­μα­τα την υπο­τα­γή των εργα­ζο­μέ­νων και των συντα­ξιού­χων στις αντια­σφα­λι­στι­κές ανα­τρο­πές που υλο­ποιού­νται δια­χρο­νι­κά από τις κυβερ­νή­σεις, με βάση τις κατευ­θύν­σεις της ΕΕ.

Προ­κλη­τι­κά, μιλά­τε για ”ενερ­γό γήραν­ση” και ”ευέ­λι­κτη συντα­ξιο­δό­τη­ση”, δηλα­δή να δου­λεύ­ου­με μέχρι τα βαθιά γερά­μα­τα και να προ­σπα­θού­με να επι­βιώ­σου­με με μια μερι­κή σύντα­ξη και ένα μισθό μερι­κής απασχόλησης.

Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, οι προ­τά­σεις όλων των αστι­κών κομ­μά­των, “made in EE”, οδη­γούν στον κατα­κερ­μα­τι­σμό της κοι­νω­νι­κής ζωής της γυναί­κας, φέρ­νο­ντας σε αντι­πα­ρά­θε­ση το δικαί­ω­μά της στην εργα­σία με την κοι­νω­νι­κή ανά­γκη προ­στα­σί­ας της μητρό­τη­τας, της οικογένειας.

Παρου­σιά­ζε­τε ως ζήτη­μα ατο­μι­κής ευθύ­νης και ικα­νό­τη­τας της γυναί­κας την ”επι­λο­γή” ανά­με­σα στην ”επαγ­γελ­μα­τι­κή ανέ­λι­ξη” και στη δημιουρ­γία οικογένειας.

Η επί­κλη­ση των δια­κρί­σε­ων σε βάρος των γυναι­κών στην ”αγο­ρά εργα­σί­ας” και το ενδια­φέ­ρον για την καλύ­τε­ρη κατα­νο­μή των ευθυ­νών φρο­ντί­δας παι­διών και ηλι­κιω­μέ­νων, ανά­με­σα σε άνδρες και γυναί­κες, υπη­ρε­τούν το στό­χο της γενί­κευ­σης των ευέ­λι­κτων μορ­φών απα­σχό­λη­σης στο σύνο­λο του εργα­τι­κού δυναμικού.

Είναι χαρα­κτη­ρι­στι­κό ότι για χάρη της δια­χεί­ρι­σης της παρα­τε­τα­μέ­νης καπι­τα­λι­στι­κής οικο­νο­μι­κής κρί­σης ανα­βί­ω­σαν και θεω­ρί­ες που προ­πα­γαν­δί­ζουν ότι η γυναί­κα πρέ­πει να δια­κό­ψει την εργα­σία της για ένα χρο­νι­κό διά­στη­μα μέχρι να πάνε τα παι­διά στο σχο­λείο ή για να αφιε­ρω­θεί στον απο­κλει­στι­κό μητρι­κό θηλα­σμό για δύο και πλέ­ον χρόνια.

Η άλλη όψη του ίδιου αντι­λαϊ­κού σκο­τα­δι­στι­κού νομί­σμα­τος είναι οι γνω­στές αντι­δρα­στι­κές από­ψεις της ναζι­στι­κής Χρυ­σής Αυγής για τον πρω­ταρ­χι­κό ρόλο της γυναί­κας ως μητέ­ρας στην ανα­τρο­φή της οικογένειας.

Προ­τεί­νει μέχρι και την κατάρ­γη­ση της νομο­θε­τι­κής ρύθ­μι­σης που νομι­μο­ποί­η­σε τις αμβλώ­σεις και άλλα αντι­δρα­στι­κά και οπι­σθο­δρο­μι­κά, όπως την ”οικο­νο­μι­κή ενί­σχυ­ση των μητέ­ρων που επι­λέ­γουν να μην εργά­ζο­νται, ώστε να φρο­ντί­σουν οι ίδιες τα παι­διά τους”!!!

Το ΚΚΕ, με κρι­τή­ριο τις σύγ­χρο­νες κοι­νω­νι­κές ανά­γκες, δια­τυ­πώ­νει συγκε­κρι­μέ­νες προ­τά­σεις που περι­λαμ­βά­νο­νται στο πόρι­σμα που καταθέσαμε.

Για τα σύγ­χρο­να δικαιώ­μα­τα της γυναί­κας στην εργα­σία, στην κοι­νω­νι­κή στή­ρι­ξη της μητρό­τη­τας, της μονο­γο­νεϊ­κής οικογένειας.

Ώστε να είναι πραγ­μα­τι­κά ελεύ­θε­ρη η επι­λο­γή ενός νέου ζευ­γα­ριού για το πότε και αν θα κάνει και πόσα παι­διά, στη­ριγ­μέ­νη στον αμοι­βαίο σεβα­σμό μετα­ξύ των δύο φύλων, στη­ριγ­μέ­νη απο­κλει­στι­κά στη σωμα­τι­κή, πνευ­μα­τι­κή, ψυχι­κή έλξη, χωρίς να περιο­ρί­ζε­ται από οικο­νο­μι­κούς ή άλλους κοι­νω­νι­κούς παράγοντες».