Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Είδε μόνο το δέντρο; ( Ή ίσως και τα τριάκοντα αργύρια;)

Γρά­φει ο Βασί­λης Λιό­γκα­ρης //

Αλλιώς δεν εξη­γεί­ται.. Ούτε και να ’τανε τυφλο­πό­ντι­κας μέσα στο δάσος.

Είδε λοι­πόν μόνο το δέντρο;

Ένα δέντρο με σκε­λε­τω­μέ­νο κορ­μό, μαρα­μέ­να φύλα , χωρίς καρ­πούς, σαπι­σμέ­νο βαθιά από τις ρίζες του.

Ένα δέντρο περι­φρο­νη­μέ­νο ακό­μα κι από τις κατσίκες.

-Μετά το σκο­τά­δι. Μία μαύ­ρη κατα­χνιά, ένα μαύ­ρο σύν­νε­φο είχε καλύ­ψει την Λεωφ. Αλε­ξάν­δρας και τα γύρω στε­νά. Ούτε έφτα­σε στα αφτιά της η ιαχή των φωνών του Λαού!
……….
Είδε μόνο το δέντρο;

Και το τερά­στιο δάσος που κρυ­βό­τα­νε από πίσω; Ένα άγριο δάσος, μία ζού­γκλα αδιαπέραστη;

Απ’ αυτό το δάσος φαί­νε­ται πως δεν είδε , δεν άκου­σε, δεν αντε­λή­φθη­κε τίποτα;

Δεν πλη­ρο­φο­ρή­θη­κε τα συμ­βά­ντα , αν και είχε υπο­χρέ­ω­ση να το κάνει;

Για κάποιο Άου­σβιτς, Ντα­χά­ου, Ματ­χά­ου­ζεν και άλλα στρα­τό­πε­δα συγκέντρωσης;

Απο­λύ­τως τίπο­τα; Για 6 εκα­τομ­μύ­ρια Εβραί­ους, κομου­νι­στές, Ρομά, γκέυ; αθώ­ους ανθρώ­πους που έγι­ναν αέριο και σαπού­νι στα κρε­μα­τό­ρια και τους φούρ­νους του θανά­του μέσα από άθλιες και φρι­κτές συνθήκες.

Επι­στη­μο­νι­κά καλά πετυ­χη­μέ­να εγκλή­μα­τα των Ναζί.

(μόνο το τμή­μα με τα παι­δι­κά λάφυ­ρα , τις κου­κλί­τσες, τα χτε­νά­κια, τα κορ­δε­λά­κια , τα σκου­φά­κια, μία μάζα πικρή θύμη­ση κι ένα υπό­κο­φο μίσος για τους οργανωτές).
………
Και καλά αυτά ήταν πολύ μακριά για τις αντη­λή­ψεις και πεποι­θή­σεις της και εκεί­νη δικαιο­λο­γεί­ται , ήταν ακό­μη αγέννητη.

-Αλλά κι από τα δικά μας τα ντό­πια τα Ελλη­νι­κά και τους χιλιά­δες νεκρούς .

Δεν είδε; Δεν διά­βα­σε; Δεν άκουσε;

Για το ολο­καύ­τω­μα των Καλα­βρύ­των , το Δίστο­μο, το Μονο­δέ­ντρι, η Και­σα­ρια­νή, το Χαϊ­δά­ρι κι άλλα πολλά.

-Τα γιου­ρού­σια τους μέσ’ τις φτω­χο­γει­το­νιές , τα μπλό­κα τους και όποιον πάρει ο Χάρος.

Επα­να­λαμ­βά­νω. Εκα­το­ντά­δες χιλιά­δες οι Έλλη­νες νεκροί….!

-Και αυτοί καμά­ρω­ναν , μασού­σα­νε τσί­χλες, καί­γα­νε και κάνα­νε χάζι.

-Και τού­τοι οι κατα­δι­κα­σθέ­ντες , περη­φα­νεύ­ο­νται και καμα­ρώ­νουν πως είναι η γεν­νιά των ηττη­μέ­νων του ’45.

Και εάν ποτέ ξανάρ­θουν θα κάνου­νε τα ίδια και χει­ρό­τε­ρα. Για­τί πάντα θα είναι η γεν­νιά των δολο­φό­νων και εγκλη­μα­τιών λόγω ιδε­ο­λο­γί­ας και φυσι­κά η γεν­νιά των ητημένων.
……….
Καλό θα ήταν να κάνει κάποια περι­ή­γη­ση στο παρελ­θόν για να μάθει κάποια πράγ­μα­τα που θα μεί­νουν στην καρ­διά της.

Ποτέ … μα ποτέ Φασισμός…!!!

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο