Εισαγγελική διάταξη, μετά από αίτημα των Αρχών, για λήψη αναγκαίων ιατρικών μέτρων για τον Δ. Κουφοντίνα

Με σημε­ρι­νή διά­τα­ξη της εισαγ­γε­λί­ας Πρω­το­δι­κών Λαμί­ας, η οποία εκδό­θη­κε μετά από αίτη­μα των για­τρών του νοσο­κο­μεί­ου Λαμί­ας, δια­τάσ­σε­ται η χορή­γη­ση όλων των ανα­γκαί­ων ιατρι­κών μέτρων στον Δημή­τρη Κου­φο­ντί­να, ο οποί­ος δια­νύ­ει την 47η ημέ­ρα απερ­γία πεί­νας και νοση­λεύ­ε­ται στο εν λόγω νοσοκομείο.

Προη­γού­με­να, υπήρ­ξε έγγρα­φο των για­τρών του Γενι­κού Νοσο­κο­μεί­ου Λαμί­ας αλλά και “το από 22–2‑2021 έγγρα­φο του Χρή­στου Γεωρ­γιά­δη, επι­με­λη­τή Α’ Μ.Ε.Θ. Γενι­κού Νοσο­κο­μεί­ου Λαμί­ας, ανα­φο­ρι­κά με τον άμε­σο κίν­δυ­νο ζωής, άλλως σοβα­ρής και μόνι­μης βλά­βης της υγεί­ας του κρα­του­μέ­νου απερ­γού πεί­νας Δημη­τρί­ου Κου­φο­ντί­να”, όπως ανα­φέ­ρει η εισαγ­γε­λι­κή διάταξη.

Με βάση αυτά περι­γρά­φε­ται από την εισαγ­γε­λία, “ότι ο Δημή­τριος Κου­φο­ντί­νας του Κων­στα­ντί­νου, κρα­τού­με­νος του κατα­στή­μα­τος κρά­τη­σης Δομο­κού, από 8–1‑2021 κατήλ­θε σε απερ­γία πεί­νας, νοση­λεύ­ε­ται στη Μονά­δα Εντα­τι­κής Θερα­πεί­ας του Γενι­κού Νοσο­κο­μεί­ου Λαμί­ας και ήδη από τις απο­γευ­μα­τι­νές ώρες της 22–2‑2021 δηλώ­νει και απερ­γός δίψας, αρνού­με­νος τη χορή­γη­ση υγρών και λοι­πής φαρ­μα­κευ­τι­κής αγωγής.

Ο εν λόγω κρα­τού­με­νος αρνεί­ται να συναι­νέ­σει σε ιατρι­κές πρά­ξεις που κρί­νο­νται ανα­γκαί­ες για την υγεία του, ενώ σύμ­φω­να με το ως άνω έγγρα­φο, έγι­νε από τον ασθε­νή προ­σπά­θεια αυτο­τραυ­μα­τι­σμού δια της βίαι­ης εξα­γω­γής του τοπο­θε­τη­μέ­νου στο αρι­στε­ρό άνω άκρο φλε­βο­κα­θε­τή­ρα, που απε­τρά­πη με την ακα­ριαία παραί­νε­ση των ιατρών της ΜΕΘ.

Ως εκ τού­του, προς επί­τευ­ξη του σκο­πού εξα­σφά­λι­σης της ζωής και υγεί­ας του κρα­του­μέ­νου απερ­γού πεί­νας Δημη­τρί­ου Κου­φο­ντί­να, ο οποί­ος σύμ­φω­να με τα συνημ­μέ­να ιατρι­κά έγγρα­φα περι­ήλ­θε σε κατά­στα­ση άμε­σου κιν­δύ­νου ζωής ή σοβα­ρής και μόνι­μης βλά­βης της υγεί­ας του, κατό­πιν υπο­δεί­ξε­ως των αρμο­δί­ων ιατρών, επα­να­λαμ­βά­νου­με ότι εμμέ­νου­με (σ.σ σε επα­νει­λημ­μέ­νες) παραγ­γε­λί­ες μας και κρί­νου­με ανα­γκαίο να δια­τά­ξου­με τη λήψη των κατάλ­λη­λων και ανα­γκαί­ων μέτρων, συνε­κτι­μώ­ντας την προ­σω­πι­κό­τη­τα του κρα­του­μέ­νου, τις επι­διώ­ξεις του και τη στα­θε­ρό­τη­τα της από­φα­σής του, προς απο­τρο­πή άμε­σου κιν­δύ­νου ζωής ή σοβα­ρής και μόνι­μης βλά­βης της υγεί­ας του, με συν­θή­κες που εξα­σφα­λί­ζουν τον από­λυ­το σεβα­σμό της ανθρώ­πι­νης ζωής, της προ­σω­πι­κό­τη­τας και αξιο­πρέ­πειας του κρα­του­μέ­νου και με τη λήψη ειδι­κών μέτρων φρού­ρη­σης και ασφαλείας”.

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής