Ό,τι ν’ ακούω με το δεξιό μου αυτί / με μάτι αριστερό το βλέπω.
Κι ό,τι καταπιάνεται ο νους να στοχαστεί, / οι χτύποι της καρδιάς το λένε πρώτοι. (Κ. Βάρναλης)

Θ. Παφίλης: «Ζούμε τη μπόχα που αναδύεται, και που είναι αποτέλεσμα ενός σάπιου συστήματος

Το κοι­νω­νι­κό και οικο­νο­μι­κό υπό­βα­θρο που παρά­γει θύτες και θύμα­τα ανέ­δει­ξε ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ, Θανά­σης Παφί­λης, με αφορ­μή τις καταγ­γε­λί­ες στο χώρο του πολι­τι­σμού, στη­λι­τεύ­ο­ντας τη στά­ση της κυβέρ­νη­σης και των άλλων αστι­κών κομ­μά­των που τάχα «έπε­σαν από τα σύννεφα».

Μιλώ­ντας στην Βου­λή ανα­φέρ­θη­κε στην υπό­θε­ση Λιγνά­δη, σημειώ­νο­ντας: «Υπάρ­χουν ευθύ­νες; Βεβαί­ως και υπάρ­χουν. Λέμε ότι υπάρ­χουν και κυβερ­νη­τι­κές ευθύ­νες, για­τί όταν διο­ρί­ζεις κάποιον παίρ­νεις και την ευθύ­νη για το τι είναι. Και όταν ξεσπά­ει όλο αυτό έχεις και την ευθύ­νη. Όμως, το πρό­βλη­μα είναι η παραί­τη­ση του υπουρ­γού; Αυτό είναι το κεντρι­κό; Δηλα­δή αν έρθει ένας άλλος και κάνει τα ίδια; Τι θα γίνει τότε; Για­τί το ζού­με πολ­λά χρό­νια αυτό. Έρχε­ται νομο­σχέ­διο για την Παι­δεία: να φύγει η Κερα­μέ­ως, η Γιαν­νά­κου, παλιά ο Αρσέ­νης ή οποιοσ­δή­πο­τε άλλος. Και να έρθει κάποιος άλλος που θα συνε­χί­σει την ίδια πολι­τι­κή. Επο­μέ­νως δεν αφο­ρά μόνο ένα πρό­σω­πο. Όχι ότι κλεί­νου­με τα μάτια σε αυτό.

Οι ευθύ­νες, οι βασι­κές, είναι κατά τη γνώ­μη μας η δια­τή­ρη­ση ενός κοι­νω­νι­κού, οικο­νο­μι­κού, εργα­σια­κού και νομο­θε­τι­κού πλαι­σί­ου που παρά­γει δρά­στες και θύμα­τα. Ενώ ταυ­τό­χρο­να εκβιά­ζει τη σιω­πή τους. Και αυτά δε συμ­βαί­νουν μόνο στο χώρο του πολι­τι­σμού. Οι άθλιες εργα­σια­κές σχέ­σεις, η αβε­βαιό­τη­τα, η ανερ­γία φτιά­χνουν θύμα­τα και φτιά­χνουν και θύτες».

Ο Θανά­σης Παφί­λης υπο­γράμ­μι­σε πως «το σπά­σι­μο της σιω­πής είναι σε ατο­μι­κό επί­πε­δο μια γεν­ναία πρά­ξη για την τιμω­ρία των ενό­χων. Όμως, κατά τη γνώ­μη μας, το επό­με­νο βήμα είναι η απο­κά­λυ­ψη, η ανα­μέ­τρη­ση με τους κοι­νω­νι­κούς κατα­να­γκα­σμούς που διευ­κο­λύ­νουν τους δρά­στες και που επι­βά­λουν σιωπή».

«Μην κάνε­τε ότι αιφ­νι­διά­ζε­στε», συνέ­χι­σε ο κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκπρό­σω­πος του ΚΚΕ, ανα­δει­κνύ­ο­ντας την κατά­στα­ση που επι­κρα­τεί στους εργα­σια­κούς χώρους, όπου τέτοια φαι­νό­με­να «πηγά­ζουν από την αδυ­να­μία του ενός και από τη δύνα­μη που έχει ο άλλος μέσα σε ένα βάρ­βα­ρο σύστημα».

«Ζού­με τη μπό­χα που ανα­δύ­ε­ται, και που είναι απο­τέ­λε­σμα ενός σάπιου συστή­μα­τος που προ­βά­λει “αξια­κούς κώδι­κες” μιας αχα­λί­νω­της βαρ­βα­ρό­τη­τας», πρό­σθε­σε, ενώ ανα­φέρ­θη­κε σε διά­φο­ρες πλευ­ρές που επι­βε­βαιώ­νουν τη σαπί­λα του καπι­τα­λι­στι­κού συστή­μα­τος, όπως οι δια­στρο­φές που προ­βάλ­λο­νται από το δια­δί­κτυο, τα ναρ­κω­τι­κά, μέχρι και η ίδρυ­ση κομ­μά­των παι­δό­φι­λων σε άλλες χώρες της ΕΕ. «Δεν είναι μόνο ελλη­νι­κό φαι­νό­με­νο, είναι παγκό­σμιο», «είναι η βρω­με­ρή ανά­σα ενός συστή­μα­τος που έχει ξεπε­ρα­στεί», είπε. «Βόθρος, Πομπη­ία, αυτό απο­πνέ­ει το σύστη­μά σας», ανέφερε.

Η τοπο­θέ­τη­ση του Θανά­ση Παφί­λη έγι­νε κατά τη συζή­τη­ση του νομο­σχε­δί­ου για την «Εθνι­κή Αρχή Προ­σβα­σι­μό­τη­τας». Ανα­φε­ρό­με­νος στην στρα­τη­γι­κή της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης για την «προ­σβα­σι­μό­τη­τα» των ανα­πή­ρων, υπο­γράμ­μι­σε πως πίσω από αυτές τις δια­κη­ρύ­ξεις κρύ­βε­ται η επι­δί­ω­ξη τους να «κονο­μή­σουν οι πολυ­ε­θνι­κές» από την αγο­ρά που θα δημιουρ­γη­θεί. «Η απαν­θρω­πιά στο άπει­ρο», σημεί­ω­σε χαρακτηριστικά.

Εκ μέρους του ΚΚΕ χαι­ρέ­τι­σε τους αγώ­νες των υγειο­νο­μι­κών και των ναυ­τερ­γα­τών, ενώ κατήγ­γει­λε το χτύ­πη­μα των φοι­τη­τών της Θεσ­σα­λο­νί­κης που ζητού­σαν να ανοί­ξουν με ασφά­λεια τα Πανε­πι­στή­μιά τους.

Φώτης Αγγου­λές, ο προ­λε­τά­ριος ποιητής

Μοι­ρα­στεί­τε το:

Μετάβαση στο περιεχόμενο